Οι Calexico στο Ηρώδειο: με κοινή γλώσσα τη μουσική

(PHOTOS) Με ένα χαμόγελο ως τα αυτιά αποχωρούσαμε από τη συναυλία των Calexico στο Ηρώδειο.
logo radio
Ogdoo web radio
Live
 
Αυτή η «κλισέ» (ή παραδοσιακή) έκφραση ταιριάζει και περιγράφει καλύτερα όσα ζήσαμε χθες βράδυ (3/7) στο Αρχαίο Θέατρο κάτω από την Ακρόπολη.

Πριν από μερικές μέρες, μιλώντας με τον Joey Burns με αφορμή το live, μου είπε πως για εκείνον η μουσική είναι γέφυρα. Και πράγματι. Χθες βράδυ, οι Calexico «μας πήραν από το χέρι» και μας συνόδευσαν πάνω σε αυτή τη γέφυρα. Η χθεσινοβραδυνή συναυλία ήταν κάτι παραπάνω, ωστόσο, από αυτό. Δεν ήταν μια απλή γέφυρα, αλλά μια κοινή γλώσσα, ένας κοινός κώδικας επικοινωνίας.

Για δυο ώρες και δέκα λεπτά, πέντε χιλιάδες άνθρωποι στο κατάμεστο Ηρώδειο, «συνδεθήκαμε». Συντονιστήκαμε. Στο «μίξερ» της βραδιάς, συστατικά αγαπημένα: μουσικές, λόγια, τραγούδια, παιξίματα, ρυθμοί, παλαμάκια, χαμόγελα, γέλια, αγκαλιές, τραγουδίσματα, παιχνιδίσματα και «διάλογος». Ανταλλαγή ενεργειών. Στο ίδιο «μίξερ», αναρίθμητα genres μουσικής: η ροκ, η ποπ, η country, η ελληνική παραδοσιακή (χάρη στους ΤΑΚΙΜ), η ελληνική «παραδοσιακή» (χάρη στην Ανδριάνα Μπάμπαλη), η ελληνική «ποπ» (χάρη στη Μόνικα), η αμερικάνικη folk, τα blues και πόσα άλλα. Ένα ηχοτοπίο, που στα παλαιότερα χρόνια θα αποκαλούσαμε ethnic και τώρα «φιλοξενούμε» κάτω από την ομπρέλα του χαρακτηρισμού «world music». Ωστόσο, το είπε από σκηνής και ο Burns: η παγκόσμια μουσική (world music), το αόρατο δηλαδή νήμα που ενώνει κάθε μουσική με μια διπλανή (ή και μακρινή) της, είναι το «διαβατήριο» που τους έφερε χθες βράδυ στη σκηνή του Ηρωδείου.
calexico 19
Και τι δεν ακούσαμε χθες: μια 8λεπτη εκδοχή του Stray, με τους ΤΑΚΙΜ να συμμετέχουν και να ξεσηκώνουν το Ηρώδειο με ένα ελληνικό θέμα - δάνειο εντός του πασίγνωστου και αγαπημένου τραγουδιού. Την Ανδριάνα Μπάμπαλη, σεμνή και μελωδική, να προκαλεί ανατριχίλες στο «Τι είναι αυτό που το λένε αγάπη» (μουσική: Τάκης Μωράκης - στίχοι: Γιάννης Φερμάνογλου) με τις κουρδισμένες θαυμάσιες δεύτερες του Burns και να εντυπωσιάζει με τη συμμετοχή της στο γαλλικό μέρος του «Ballad of Cable Hogue». Διακριτική (και λιγουλάκι αγχωμένη) η Μόνικα στη δική της στιγμή επί σκηνής. Όλα τα παραπάνω, τοποθετημένα με μαεστρία ανάμεσα σε γνωστά (και άγνωστα) τραγούδια της εικοσαετούς πορείας των Calexico (Music Box, Crystal Frontier, Alone again or κ.α.) και κοινή συνισταμένη το χαρισματικό «μπροστάρη» Joey Burns που έκανε τα δύσκολα εύκολα: άλλοτε με «μαστόρικες» δεύτερες φωνές και δαχτυλικά παιξίματα στην κιθάρα, άλλοτε με ερμηνείες χαρακτηριστικές και άλλοτε με το επικοινωνιακό του χάρισμα και το χιούμορ του.
calexico 14
Για τη μπάντα, τι να πεις; Χωρίς κανένας τους να είναι ο αδιαφιλονίκητος «παιχταράς» είναι τόσο δεμένοι και καλοδουλεμένοι που κατορθώνουν να σε παρασέρνουν σε ένα ταξίδι. Φτιάχνουν φιλόξενα ηχοτοπία που σε κάνουν να χαμογελάς σαν ακροατής και να λικνίζεσαι ελαφρά ακόμα και στις στριμωγμένες θέσεις του Ηρωδείου, ακόμα και στους 35 βαθμούς κελσίου. Ηχητικοί οικοδεσπότες υψηλού επιπέδου, δηλαδή.

Παίζουν και απόψε οι Calexico στο Ηρώδειο. Όσοι μπορείτε, να πάτε. Το χαμόγελο δεν θα ξεκολλά από το πρόσωπό σας και την επόμενη μέρα. Σας το εγγυώμαι.

ΤΟ OGDOO.GR ΠΡΟΤΕΙΝΕΙ

Το τραγούδι αλλιώς, στο email σας!

Ενημερωθείτε πρώτοι για τα τελευταία νέα στο χώρο της καλής μουσικής!