στις 11 Οκτωβρίου και την έναρξη της δραστηριότητας των Αθηναϊκών Θεάτρων στα θέατρα της Citylink – Παλλάς, Αλίκη και Μικρό Παλλάς, δόθηκε το μεσημέρι της 30ης Σεπτεμβρίου συνέντευξη τύπου στο Παλλάς.
Βασικοί ομιλητές ήταν η Ελένη Κούρκουλα – εκπροσωπώντας τα Αθηναϊκά Θέατρα, ο σκηνοθέτης Πέτρος Ζούλιας, εκ των πρωταγωνιστών οι Ρένη Πιττάκη, Μαρία Πρωτόπαππα, Ευγενία Δημητροπούλου, Βασίλης Μπισμπίκης, Πάνος Βλάχος, Νίκος Μαγδαληνός και Χρήστος Στέργιογλου, ο ερμηνευτής Γιώργος Μαργαρίτης και ο ενορχηστρωτής της παράστασης Θοδωρής Οικονόμου.
Οι παρευρισκόμενοι συντελεστές μίλησαν για το λαϊκό έργο - δημιουργία του 1890, για τη διαχρονικότητά του, το βάθος και την ευρύτητά του. Συγκεκριμένα, ο Πέτρος Ζούλιας, είπε «Έχει μέσα στη δραματουργία του χωνεμένα υλικά που έρχονται από παντού. Έχει μία πανσπερμία. Βλέπει κανείς και αρχαία ελληνική τραγωδία και ρομαντισμό. Βλέπει και επιρροές από οπερέτες της εποχής. Βλέπει κωμωδία, βλέπει δράμα», ενώ η Μαρία Πρωτόπαππα το χαρακτήρισε ως «ένα παραμύθι για μεγάλους… και μικρούς, το οποίο είναι γεμάτο από σασπένς, χιούμορ, έρωτες, μίση, πάθη, τραγούδια».
Όπως ειπώθηκε, ο ιαμβικός δεκαπεντασύλλαβος στον οποίο είναι γραμμένο το έργο, διατηρείται αυθεντικός στην παράσταση και αυτό εμπλουτίζεται με δημοτικά τραγούδια, που θα ερμηνεύσει ο Γιώργος Μαργαρίτης με τη συνοδεία ζωντανής ορχήστρας, η οποία – σύμφωνα με τον Θόδωρο Οικονόμου – «θα συνδυάζει Ανατολή και Δύση» – αποτελούμενη από πολίτικη λύρα, βιολοντσέλο, σαντούρι, φλογέρες, σαξόφωνο, κιθάρες, κρουστά, λαούτο και ούτι.
Ο σκηνοθέτης της παράστασης αιτιολόγησε τη διατήρηση ορισμένων στοιχείων, όπως ο ιαμβικός δεκαπεντασύλλαβος, παρομοιάζοντας τη «δύναμη» του κειμένου με τη δύναμη ενός παλιού πέτρινου τοίχου. Απάντησε δε στην ερώτησή μας «Δεδομένου πως δεν έχουν γίνει σημαντικές αλλαγές στο έργο, πώς αυτό θα προσελκύσει το κοινό – κυρίως κάτω των πενήντα - που μπορεί να μην είναι εξοικειωμένο με τον ιαμβικό δεκαπεντασύλλαβο ή το δημοτικό τραγούδι;» λέγοντας «Η γραμμή που κρατήσαμε ήταν ακριβώς να μας οδηγήσει το κείμενο. Και τι εννοώ; Η αλήθεια του κειμένου, η οποία είναι διαχρονική, δηλαδή πάντα οι άνθρωποι ερωτεύονται, οι ανθρώπινες σχέσεις υπάρχουνε, ανεξάρτητα αν εδώ όπως είπε και η Μαρία (Πρωτόπαππα), έχουμε να κάνουμε με μια εξιδανίκευση. Σε κάποια σημεία θυμίζει έως και παραμύθι, με την έννοια ότι υπάρχει το αίσιο τέλος, οι κακοί τιμωρούνται, οι καλοί δικαιώνονται, οι επιθυμίες. Η προσέγγιση ήτανε σε σχέση με το τι αντέχει σήμερα και τι είναι αληθινό και εκεί πήγαμε στον άνθρωπο, η ανθρώπινη καρδιά και η ανθρώπινη ύπαρξη».
Επίσης, εδώ αξίζει να σημειωθεί η πρωτοβουλία των Αθηναϊκών Θεάτρων να μεταφέρουν το κλίμα της παράστασης και εκτός θεάτρου. Όπως εξήγησε η Ελένη Κούρκουλα, «στην πρεμιέρα μας έξω από το Παλλάς, στον πεζόδρομο, θα στηθεί ένα μεγάλο, ελληνικό πανηγύρι, στο οποίο Έλληνες παραγωγοί θα χορηγήσουν για μας ελληνικά προϊόντα. Θα ‘χουμε ελληνική μουσική, δημοτικά τραγούδια και θα στηθεί έξω από το Παλλάς και μέσα στη στοά και παντού η ζωντανή υπόθεση του έργου».
Τέλος, αναφέρθηκε το πρόγραμμα παραστάσεων του Παλλάς για την περίοδο 2014 – 2015 (δείτε το εδώ), όπως και οι προθέσεις των Αθηναϊκών Θεάτρων να διατηρήσουν τα ιστορικά θέατρα της Citylink τον παραδοσιακό τους χαρακτήρα και συγκεκριμένα το Παλλάς να συνεχίσει να είναι θέατρο «μεγάλων έργων, μεγάλων συγγραφέων, μεγάλων παραστάσεων».
Βασικοί ομιλητές ήταν η Ελένη Κούρκουλα – εκπροσωπώντας τα Αθηναϊκά Θέατρα, ο σκηνοθέτης Πέτρος Ζούλιας, εκ των πρωταγωνιστών οι Ρένη Πιττάκη, Μαρία Πρωτόπαππα, Ευγενία Δημητροπούλου, Βασίλης Μπισμπίκης, Πάνος Βλάχος, Νίκος Μαγδαληνός και Χρήστος Στέργιογλου, ο ερμηνευτής Γιώργος Μαργαρίτης και ο ενορχηστρωτής της παράστασης Θοδωρής Οικονόμου.
Οι παρευρισκόμενοι συντελεστές μίλησαν για το λαϊκό έργο - δημιουργία του 1890, για τη διαχρονικότητά του, το βάθος και την ευρύτητά του. Συγκεκριμένα, ο Πέτρος Ζούλιας, είπε «Έχει μέσα στη δραματουργία του χωνεμένα υλικά που έρχονται από παντού. Έχει μία πανσπερμία. Βλέπει κανείς και αρχαία ελληνική τραγωδία και ρομαντισμό. Βλέπει και επιρροές από οπερέτες της εποχής. Βλέπει κωμωδία, βλέπει δράμα», ενώ η Μαρία Πρωτόπαππα το χαρακτήρισε ως «ένα παραμύθι για μεγάλους… και μικρούς, το οποίο είναι γεμάτο από σασπένς, χιούμορ, έρωτες, μίση, πάθη, τραγούδια».
Όπως ειπώθηκε, ο ιαμβικός δεκαπεντασύλλαβος στον οποίο είναι γραμμένο το έργο, διατηρείται αυθεντικός στην παράσταση και αυτό εμπλουτίζεται με δημοτικά τραγούδια, που θα ερμηνεύσει ο Γιώργος Μαργαρίτης με τη συνοδεία ζωντανής ορχήστρας, η οποία – σύμφωνα με τον Θόδωρο Οικονόμου – «θα συνδυάζει Ανατολή και Δύση» – αποτελούμενη από πολίτικη λύρα, βιολοντσέλο, σαντούρι, φλογέρες, σαξόφωνο, κιθάρες, κρουστά, λαούτο και ούτι.
Ο σκηνοθέτης της παράστασης αιτιολόγησε τη διατήρηση ορισμένων στοιχείων, όπως ο ιαμβικός δεκαπεντασύλλαβος, παρομοιάζοντας τη «δύναμη» του κειμένου με τη δύναμη ενός παλιού πέτρινου τοίχου. Απάντησε δε στην ερώτησή μας «Δεδομένου πως δεν έχουν γίνει σημαντικές αλλαγές στο έργο, πώς αυτό θα προσελκύσει το κοινό – κυρίως κάτω των πενήντα - που μπορεί να μην είναι εξοικειωμένο με τον ιαμβικό δεκαπεντασύλλαβο ή το δημοτικό τραγούδι;» λέγοντας «Η γραμμή που κρατήσαμε ήταν ακριβώς να μας οδηγήσει το κείμενο. Και τι εννοώ; Η αλήθεια του κειμένου, η οποία είναι διαχρονική, δηλαδή πάντα οι άνθρωποι ερωτεύονται, οι ανθρώπινες σχέσεις υπάρχουνε, ανεξάρτητα αν εδώ όπως είπε και η Μαρία (Πρωτόπαππα), έχουμε να κάνουμε με μια εξιδανίκευση. Σε κάποια σημεία θυμίζει έως και παραμύθι, με την έννοια ότι υπάρχει το αίσιο τέλος, οι κακοί τιμωρούνται, οι καλοί δικαιώνονται, οι επιθυμίες. Η προσέγγιση ήτανε σε σχέση με το τι αντέχει σήμερα και τι είναι αληθινό και εκεί πήγαμε στον άνθρωπο, η ανθρώπινη καρδιά και η ανθρώπινη ύπαρξη».
Επίσης, εδώ αξίζει να σημειωθεί η πρωτοβουλία των Αθηναϊκών Θεάτρων να μεταφέρουν το κλίμα της παράστασης και εκτός θεάτρου. Όπως εξήγησε η Ελένη Κούρκουλα, «στην πρεμιέρα μας έξω από το Παλλάς, στον πεζόδρομο, θα στηθεί ένα μεγάλο, ελληνικό πανηγύρι, στο οποίο Έλληνες παραγωγοί θα χορηγήσουν για μας ελληνικά προϊόντα. Θα ‘χουμε ελληνική μουσική, δημοτικά τραγούδια και θα στηθεί έξω από το Παλλάς και μέσα στη στοά και παντού η ζωντανή υπόθεση του έργου».
Τέλος, αναφέρθηκε το πρόγραμμα παραστάσεων του Παλλάς για την περίοδο 2014 – 2015 (δείτε το εδώ), όπως και οι προθέσεις των Αθηναϊκών Θεάτρων να διατηρήσουν τα ιστορικά θέατρα της Citylink τον παραδοσιακό τους χαρακτήρα και συγκεκριμένα το Παλλάς να συνεχίσει να είναι θέατρο «μεγάλων έργων, μεγάλων συγγραφέων, μεγάλων παραστάσεων».
