με ένα έργο επίκαιρο, πολιτικό και βαθειά επαναστατικό. Η συνέντευξη τύπου για το νέο του έργο, που κυκλοφορεί, πραγματοποιήθηκε το μεσημέρι της 25ης Ιουνίου στο αμφιθέατρο του Μουσείου Μπενάκη με κεντρικούς ομιλητές τον συνθέτη Γιάννη Μαρκόπουλο, τους ερμηνευτές Γιώργο Νταλάρα και Δήμο Αναστασιάδη, τον ποιητή Γιώργο Βολουδάκη και τον διδάσκαλο της χορωδίας Fons Musicalis, Κωστή Κωνσταντάρα.
Πρόκειται για μία σύμπραξη με κεντρικό άξονα τη μουσική του Γιάννη Μαρκόπουλου. Οι δημιουργίες είναι σε στίχους του ίδιου, του Πόλυ Κυριακού και σε ποίηση του Γιώργου Βολουδάκη, ενώ η «Λυπημένη» είναι σε ποίηση Γιώργου Σεφέρη. Ερμηνεύουν ο Γιώργος Νταλάρας, ο Δήμος Αναστασιάδης, ο Vassilikos, η Athena Andreadis και η Δάφνη Ζουρνατζή, ενώ συμμετέχουν η Χορωδία Fons Musicalis, η Παιδική Χορωδία Εκπαιδευτηρίων Ιεράς Μητρόπολης Πειραιά και η Παλίντονος Αρμονία Ορχήστρα.
Η συνέντευξη ξεκίνησε με το λόγο του Γιάννη Μαρκόπουλου και τις ευχαριστίες του στους συντελεστές. Πέραν της τοποθέτησής του πάνω στο «Εντεύθεν», ο ίδιος τοποθετήθηκε και κοινωνικοπολιτικά. Συγκεκριμένα, είπε «Στο παρελθόν είχα πει πως μία χώρα που εκτρέπεται από το θέμα του πολιτισμού της, αμέσως εκτρέπεται και οικονομικά και ξεπέφτει. Δεν έχουμε ξεπέσει. Το κρίσιμο θέμα για την Ελλάδα είναι πως πρέπει να μείνουμε όλοι ενωμένοι για να περάσει η χώρα στο απυρόβλητο. Καλύτερη είναι η Ελβετία;». Αργότερα δε συμπλήρωσε «Αρχηγός αυτής της πατρίδας είναι οι νέοι. Στο τέλος η χώρα μας θα νικήσει. Δεν μπορεί να αγοράσει κανένας τη χώρα με χαρτάκια».
Σχετικά με το έργο του, το οποίο, όπως είπε, αφιερώνει στην πατρίδα του είπε μεταξύ άλλων «Ο δίσκος αυτός έχει και μία πολιτική, άγρια ουσία, ότι αντέχουμε και ότι η αγάπη δεν είναι ψευδαίσθηση». Διευκρίνισε, ακόμα, ότι σε αυτά τα 20 χρόνια «απουσίας» του έχει κάνει πολλά πράγματα, αλλά όχι έναν τέτοιο θεματικό κύκλο σαν το «Εντεύθεν», ενώ μίλησε και για την ιστορία της «Λυπημένης», το τελευταίο τραγούδι του δίσκου, σε ποίηση Γιώργου Σεφέρη, το οποίο όπως είπε έγραψε στα 18 του χρόνια, δεν το εξέδωσε για πολύ καιρό και το διαμόρφωσε στην πορεία, τονίζοντας «Επί δύο χρόνια εργάζομαι πάνω στο «Εντεύθεν» και αποφάσισα να το βάλω στο τέλος και μάλιστα να το βάλω να το τραγουδήσει ο Γιώργος ο Νταλάρας».
Παίρνοντας στη συνέχεια το λόγο ο ποιητής Γιώργος Βολουδάκης σχολίασε στοχευμένα «Ο Γιάννης υπογράφει σήμερα ένα μνημόνιο. Η λέξη μνημόνιο είναι ιερή. Δεν σχετίζεται με τα χρήματα η λέξη μνημόνιο. Μνημόνιο είναι ένα συμβόλαιο μνήμης. Ο Γιάννης, λοιπόν, υπογράφει σήμερα ένα μνημόνιο πολιτισμού, ένα μνημόνιο μουσικής, ένα συμβόλαιο, δηλαδή, όπου θέλει να μείνει αυτό το έργο στη μνήμη των ανθρώπων – και λέω μνήμη ως μία δύναμη αντίρροπη των χρημάτων. Αν σήμερα αυτό το μνημόνιο το εκμεταλλευτούμε και αντιστρέψουμε τους όρους, τότε θα γίνει επανάσταση. Το έργο είναι επαναστατικό, κυρίως γιατί είναι μία έκρηξη – ξανά μετά από 20 χρόνια του Γιάννη – πολιτισμού».
Επίσης, σύντομα μίλησαν ο Κωστής Κωνσταντάρας, εκ της χορωδίας Fons Musicalis, ο οποίος στάθηκε στο αίσθημα χαράς για τη συμμετοχή του στο έργο και ο νεότερος της παρέας, Δήμος Αναστασιάδης, που είπε χαρακτηριστικά «Θέλω να πω πως το “μέχρι εδώ” του μεγάλου μας συνθέτη είναι σπουδαίο και πως είναι μεγάλη μου τιμή που συμμετέχω στο “από ‘δω και πέρα”. Όλη αυτή η διαδικασία ήταν πραγματικά για μένα μία καλλιτεχνική ενηλικίωση».
Μεστός και σύντομος στις δηλώσεις του ο Γιώργος Νταλάρας - που χαρακτηρίστηκε από τον Γιάννη Μαρκόπουλο ως ένας νέος Νταλάρας από άποψη φόρμας – τόνισε δύο σημεία, λέγοντας αφενός «Την διαδρομή μου την ξέρετε. Όταν προσπαθείς να κρατήσεις, ακόμα και με πολλά λάθη, τη διαδρομή σου, κάποια στιγμή είναι η ώρα να πάρεις το δώρο σου κι αυτό το δώρο είναι το πρώτο τραγούδι που έγραψε ο Γιάννης. Σ’ ευχαριστώ πολύ» και αφετέρου «Είναι πολύ εντυπωσιακό για μένα πως 20 χρόνια μετά κάνει έναν δίσκο ο Γιάννης Μαρκόπουλος και είναι πολύ εντυπωσιακό πως αυτόν τον δίσκο αναλαμβάνουν και περαιώνουν δύο νέα παιδιά κι είναι εντυπωσιακότερο όλων η απουσία όλων αυτών που κέρδισαν τα πάντα από αυτό το τραγούδι, από αυτούς τους συνθέτες, από τον ίδιο τον Γιάννη Μαρκόπουλο, το πώς είναι απόντες και με γυρισμένη την πλάτη. Δεν θα ήθελα να πω τίποτε άλλο».
Εκτός των δηλώσεων των συντελεστών, πραγματοποιήθηκε και η ακρόαση των κομματιών του δίσκου «Ό,τι Αλλάζει να τ’ Αντέξεις», «Εθνολύσεως Αποδημία», «Πλάι στη θάλασσα» και «Εκ βαθέων», ενώ ο συνθέτης ενημέρωσε και για τις συναυλίες που θα πραγματοποιηθούν μετά τις 7 Σεπτεμβρίου για το «Εντεύθεν». Τέλος, αν και διστακτικά, πριν τη λήξη της συνέντευξης τύπου μοιράστηκε ένα παράπονό του, «Θα το πω αυτό το παράπονο. Είμαι 76 χρονών. Δεν έχει παίξει ποτέ η Κρατική Ορχήστρα ένα έργο μου. Εδώ υπάρχει μονοκρατορία (πολιτισμού)».
Πρόκειται για μία σύμπραξη με κεντρικό άξονα τη μουσική του Γιάννη Μαρκόπουλου. Οι δημιουργίες είναι σε στίχους του ίδιου, του Πόλυ Κυριακού και σε ποίηση του Γιώργου Βολουδάκη, ενώ η «Λυπημένη» είναι σε ποίηση Γιώργου Σεφέρη. Ερμηνεύουν ο Γιώργος Νταλάρας, ο Δήμος Αναστασιάδης, ο Vassilikos, η Athena Andreadis και η Δάφνη Ζουρνατζή, ενώ συμμετέχουν η Χορωδία Fons Musicalis, η Παιδική Χορωδία Εκπαιδευτηρίων Ιεράς Μητρόπολης Πειραιά και η Παλίντονος Αρμονία Ορχήστρα.
Η συνέντευξη ξεκίνησε με το λόγο του Γιάννη Μαρκόπουλου και τις ευχαριστίες του στους συντελεστές. Πέραν της τοποθέτησής του πάνω στο «Εντεύθεν», ο ίδιος τοποθετήθηκε και κοινωνικοπολιτικά. Συγκεκριμένα, είπε «Στο παρελθόν είχα πει πως μία χώρα που εκτρέπεται από το θέμα του πολιτισμού της, αμέσως εκτρέπεται και οικονομικά και ξεπέφτει. Δεν έχουμε ξεπέσει. Το κρίσιμο θέμα για την Ελλάδα είναι πως πρέπει να μείνουμε όλοι ενωμένοι για να περάσει η χώρα στο απυρόβλητο. Καλύτερη είναι η Ελβετία;». Αργότερα δε συμπλήρωσε «Αρχηγός αυτής της πατρίδας είναι οι νέοι. Στο τέλος η χώρα μας θα νικήσει. Δεν μπορεί να αγοράσει κανένας τη χώρα με χαρτάκια».
Σχετικά με το έργο του, το οποίο, όπως είπε, αφιερώνει στην πατρίδα του είπε μεταξύ άλλων «Ο δίσκος αυτός έχει και μία πολιτική, άγρια ουσία, ότι αντέχουμε και ότι η αγάπη δεν είναι ψευδαίσθηση». Διευκρίνισε, ακόμα, ότι σε αυτά τα 20 χρόνια «απουσίας» του έχει κάνει πολλά πράγματα, αλλά όχι έναν τέτοιο θεματικό κύκλο σαν το «Εντεύθεν», ενώ μίλησε και για την ιστορία της «Λυπημένης», το τελευταίο τραγούδι του δίσκου, σε ποίηση Γιώργου Σεφέρη, το οποίο όπως είπε έγραψε στα 18 του χρόνια, δεν το εξέδωσε για πολύ καιρό και το διαμόρφωσε στην πορεία, τονίζοντας «Επί δύο χρόνια εργάζομαι πάνω στο «Εντεύθεν» και αποφάσισα να το βάλω στο τέλος και μάλιστα να το βάλω να το τραγουδήσει ο Γιώργος ο Νταλάρας».
Παίρνοντας στη συνέχεια το λόγο ο ποιητής Γιώργος Βολουδάκης σχολίασε στοχευμένα «Ο Γιάννης υπογράφει σήμερα ένα μνημόνιο. Η λέξη μνημόνιο είναι ιερή. Δεν σχετίζεται με τα χρήματα η λέξη μνημόνιο. Μνημόνιο είναι ένα συμβόλαιο μνήμης. Ο Γιάννης, λοιπόν, υπογράφει σήμερα ένα μνημόνιο πολιτισμού, ένα μνημόνιο μουσικής, ένα συμβόλαιο, δηλαδή, όπου θέλει να μείνει αυτό το έργο στη μνήμη των ανθρώπων – και λέω μνήμη ως μία δύναμη αντίρροπη των χρημάτων. Αν σήμερα αυτό το μνημόνιο το εκμεταλλευτούμε και αντιστρέψουμε τους όρους, τότε θα γίνει επανάσταση. Το έργο είναι επαναστατικό, κυρίως γιατί είναι μία έκρηξη – ξανά μετά από 20 χρόνια του Γιάννη – πολιτισμού».
Επίσης, σύντομα μίλησαν ο Κωστής Κωνσταντάρας, εκ της χορωδίας Fons Musicalis, ο οποίος στάθηκε στο αίσθημα χαράς για τη συμμετοχή του στο έργο και ο νεότερος της παρέας, Δήμος Αναστασιάδης, που είπε χαρακτηριστικά «Θέλω να πω πως το “μέχρι εδώ” του μεγάλου μας συνθέτη είναι σπουδαίο και πως είναι μεγάλη μου τιμή που συμμετέχω στο “από ‘δω και πέρα”. Όλη αυτή η διαδικασία ήταν πραγματικά για μένα μία καλλιτεχνική ενηλικίωση».
Μεστός και σύντομος στις δηλώσεις του ο Γιώργος Νταλάρας - που χαρακτηρίστηκε από τον Γιάννη Μαρκόπουλο ως ένας νέος Νταλάρας από άποψη φόρμας – τόνισε δύο σημεία, λέγοντας αφενός «Την διαδρομή μου την ξέρετε. Όταν προσπαθείς να κρατήσεις, ακόμα και με πολλά λάθη, τη διαδρομή σου, κάποια στιγμή είναι η ώρα να πάρεις το δώρο σου κι αυτό το δώρο είναι το πρώτο τραγούδι που έγραψε ο Γιάννης. Σ’ ευχαριστώ πολύ» και αφετέρου «Είναι πολύ εντυπωσιακό για μένα πως 20 χρόνια μετά κάνει έναν δίσκο ο Γιάννης Μαρκόπουλος και είναι πολύ εντυπωσιακό πως αυτόν τον δίσκο αναλαμβάνουν και περαιώνουν δύο νέα παιδιά κι είναι εντυπωσιακότερο όλων η απουσία όλων αυτών που κέρδισαν τα πάντα από αυτό το τραγούδι, από αυτούς τους συνθέτες, από τον ίδιο τον Γιάννη Μαρκόπουλο, το πώς είναι απόντες και με γυρισμένη την πλάτη. Δεν θα ήθελα να πω τίποτε άλλο».
Εκτός των δηλώσεων των συντελεστών, πραγματοποιήθηκε και η ακρόαση των κομματιών του δίσκου «Ό,τι Αλλάζει να τ’ Αντέξεις», «Εθνολύσεως Αποδημία», «Πλάι στη θάλασσα» και «Εκ βαθέων», ενώ ο συνθέτης ενημέρωσε και για τις συναυλίες που θα πραγματοποιηθούν μετά τις 7 Σεπτεμβρίου για το «Εντεύθεν». Τέλος, αν και διστακτικά, πριν τη λήξη της συνέντευξης τύπου μοιράστηκε ένα παράπονό του, «Θα το πω αυτό το παράπονο. Είμαι 76 χρονών. Δεν έχει παίξει ποτέ η Κρατική Ορχήστρα ένα έργο μου. Εδώ υπάρχει μονοκρατορία (πολιτισμού)».
