Η γιορτή του Τόλη Βοσκόπουλου στο Κατράκειο

(VIDEO) «Ο Βοσκόπουλος τραγούδησε τις μεγαλύτερες λαϊκές αλήθειες».
logo radio
Ogdoo web radio
Live
 
Χθες το βράδυ (11/7) στο Κατράκειο Θέατρο της Νίκαιας είχαμε γιορτή. Έμοιαζε λίγο με εκείνη την παραβολή του Ασώτου, που επέστρεψε στην πατρική εστία μετά από χρόνια, ταλαιπωρημένος και κουρασμένος, για να δεχτεί την οικογενειακή στοργή παρόλες τις αντίθετες γνώμες και απόψεις. Στο ρόλο του Ασώτου ο μεγάλος Τόλης Βοσκόπουλος, πατρική εστία η Νίκαια - η γειτονιά που μεγάλωσε, ενώ οικογένειά του το πολυπληθές ακροατήριο που σχεδόν γέμισε το θέατρο για να τον καλοδεχτεί στην επιστροφή του.

Σε αυτό το κλίμα κινήθηκε όλη η βραδιά με τη συγκίνηση να κυριαρχεί (όπως αναμενόταν) πάνω και κάτω από τη σκηνή. 

Σε αυτό συνέβαλαν και οι παρουσίες των Μίμη Πλέσσα και Γιώργου Κριμιζάκη στο ακροατήριο. 

Ο Μίμης Πλέσσας, μάλιστα, αειθαλής και ενεργός, ανέβηκε στη σκηνή, κάθισε στο πιάνο και έπαιξε δυο τραγούδια του μαζί με την ορχήστρα για να τραγουδήσει ο Τόλης Βοσκόπουλος. Προτού αποχαιρετήσει το πάλκο, ο Πλέσσας είπε μια κουβέντα σύντομή, αλλά τόσο αληθινή: «ο Τόλης Βοσκόπουλος τραγούδησε τις μεγαλύτερες λαϊκές αλήθειες». 

Ναι. Έτσι είναι μάλλον. Κατοπτρίζεται μάλιστα στην παράφορη αγάπη του κοινού προς το πρόσωπο ενός τραγουδιστή της «υπερβολής», που αν μπορούσε κανείς να τον χαρακτηρίσει με μία λέξη αυτή θα ήταν αυτή η ίδια λέξη: παράφορος. Σε όλα του.

Δεν χωρούν μουσικολογικά σχόλια και αναλύσεις σε βραδιές σαν και τη χθεσινή. Σε ένα θέατρο που έβραζε από τη ζέστη, αλλά και την ανυπομονησία (που εντάθηκε από την παρατεταμένη έναρξη με τις δύο πολύ καλές τραγουδίστριες), ο Τόλης Βοσκόπουλος έκανε την εμφάνισή του στη σκηνή λίγο πριν τις 23.00 το βράδυ και παρέμεινε εκεί τραγουδώντας για περίπου δύο ώρες. Κατά τη διάρκεια αυτών των δύο ωρών συγκινηθήκαμε, τραγουδήσαμε, γελάσαμε, βουρκώσαμε, αγκαλιαστήκαμε και θυμηθήκαμε όλα εκείνα τα μοναδικά συστατικά που έκαναν το Βοσκόπουλο να κατέχει αυτό το σημαντικό κομμάτι της ποιητικής μας μνήμης. Ναι, σίγουρα δεν τραγούδησε το ίδιο καλά με το παρελθόν (αν και ήταν σε πολύ καλή κατάσταση τηρουμένων των αναλογιών).

Ήταν, όμως, εκεί, καλοντυμένος οικοδεσπότης, ευγνώμων, ευγενικός και διαθέσιμος για το κοινό του. Σεβόμενος το κοινό του. Με όσες δυνάμεις του έχουν απομείνει. Κι αυτό το δόσιμο, το δύσκολο, το μη προφανές πια, εκτιμήθηκε από όλους και η ευγνωμοσύνη πέρασε και στις κερκίδες. Γιατί είναι τέτοια η σχέση και γιατί τελικά δεν έκανε come back ο Βοσκόπουλος χθες. Δεν περίμενε το come back του Βοσκόπουλου κανένας από το ακροατήριο. Απλώς βρεθήκαμε για να ανανεώσουμε τους όρκους της αγάπης μας, όπως τους ανανεώνουν τα παντρεμένα και αγαπημένα (ακόμα) ζευγάρια μετά από σαράντα και πενήντα χρόνια γάμου.

Όλα τα άλλα λίγη σημασία έχουν. Για μένα προσωπικά το χθεσινό live ήταν μια σειρά από ανατριχίλες και υπενθυμίσεις, αλλά και μια έντονη γενική συναισθηματική φόρτιση για λόγους που δεν αφορούν στο παρόν σημείωμα. Δεν σκοτώνουν τα άλογα όταν γεράσουν, κυρίες και κύριοι, πάει και τελείωσε. Απεναντίας, τα αγαπούν περισσότερο με τις αδυναμίες και τα ελαττώματά τους, νοσταλγούν τις εποχές που έτρεχαν μαζί τους στα λιβάδια και τα ποτάμια και τα φροντίζουν με περίσσια στοργή ως το τέλος. Είναι ζητήματα καρδιάς αυτά, πολύτιμα και ουσιώδη, συναισθηματικά και ενστικτώδη, που δεν ελέγχονται, δεν καναλιζάρονται και δεν ετεροκαθορίζονται ευτυχώς. Γιατί λεγόμαστε άνθρωποι με καρδιά και μ’ αισθήματα, όπως λέει εκείνο το παλιό τραγούδι του Κώστα Χατζή και της Λιάνας Βιτσώρη, και κάπου - κάπου οφείλουμε να το θυμόμαστε.

Video

ΤΟ OGDOO.GR ΠΡΟΤΕΙΝΕΙ

Το τραγούδι αλλιώς, στο email σας!

Ενημερωθείτε πρώτοι για τα τελευταία νέα στο χώρο της καλής μουσικής!