Αυτός θα μπορούσε να είναι ο υπότιτλος της παράστασης του ερμηνευτή στο ανοιχτό θέατρο Cemil Topulzu της Πόλης με τη συνεργασία της Συμφωνικής Ορχήστρας της Κωνσταντινούπολης, την οποία διηύθυνε ο Χακάν Σενσόι.
Εδώ και αρκετό καιρό στο www.ogdoo.gr είχαμε αποφασίσει να βρεθούμε εκεί, συνδυάζοντας όμως διακοπές και εργασία. Γι’ αυτό και οι νωπές αυτές γραμμές – η συναυλία δόθηκε την Παρασκευή 19/8- δεν έχουν τον χαρακτήρα «κριτικής» αλλά αποτελούν εντυπώσεις ενός «παραθεριστή» που βρέθηκε εκεί, κουβαλώντας φυσικά μοιραία την μουσική δημοσιογραφική ιδιότητά του.
Για τον Γιώργο Νταλάρα, δεν υπάρχει αμφιβολία, ότι – δανειζόμενος μια χαρακτηριστική φράση του αείμνηστου Κωνσταντίνου Καραμανλή – «έξω πάμε καλά». Όπως και το περσινό καλοκαίρι πέντε χιλιάδες κόσμος γέμισε ασφυκτικά το Istanbul Cemil Topuzlu Open-Air Theatre. Ανάμεσά τους Έλληνες, Τούρκοι αλλά και τουρίστες από κάθε γωνιά της γης που αυτήν την περίοδο αφθονούν στην μεγαλούπολη. Τον πρωταγωνιστή της βραδιάς συνόδευαν η Ασπασία Στρατηγού και οι σολίστες Γιώργος Παπαχριστούδης (πιάνο), Γιώργος Μάτσικας (μπουζούκι), Ανδρέας Καραντίνης (μπουζούκι – ο γιος του Μανώλη κερδίζει συνεχώς «γαλόνια» στις μάχες) και Βασίλης Κετεντζόγλου (κιθάρα).
Οι παραπάνω συνέπραξαν με τη Συμφωνική Ορχήστρα της Κωνσταντινούπολης, που σύμφωνα με τα δελτία τύπου έχει παίξει σημαντικό ρόλο στην καρδιά της τουρκικής μουσικής ζωής τα τελευταία 60 χρόνια, έχοντας δώσει πολυάριθμες συναυλίες σε όλο τον κόσμο, συνεργαζόμενη με κορυφαίους καλλιτέχνες (Λουτσιάνο Παβαρότι, Χοσέ Καρέρας κ.ά.). Πάντως στη συγκεκριμένη περίπτωση ο ρόλος της ήταν περισσότερο «συμβολικός» και λιγότερο ουσιαστικός. Και το γράφω αυτό υπευθύνως έχοντας ακούσει «ζωντανά» -και όχι μόνο- πολλές άλλες ορχήστρες – δυτικές και ανατολίτικες- που κυριολεκτικά σε αφήνουν «άλαλο». Ο μαέστρος όμως, Χακάν Σενσόι, ήταν επικοινωνιακός – με προσωπικό χάρισμα- και τα χνώτα του «κούρνιαζαν» αρμονικά με αυτά του Νταλάρα. Έτσι το «πάντρεμα» λειτούργησε κάπως καλύτερα.
Επί της ουσίας η συναυλία με τραγούδια Ελλήνων συνθετών και μπαλάντες της Μεσογείου συγκίνησε το κοινό που χειροκρότησε από καρδιάς τον ερμηνευτή και όλους τους συντελεστές. Είναι χαρακτηριστικό ότι ήδη απ’ το διάλειμμα ο Γιώργος Νταλάρας και ο Χακάν Σενσόι αναγκάστηκαν να κάνουν πρόωρα encore, ξαναβγαίνοντας στη σκηνή για να υποκλιθούν στο θερμό ακροατήριο. Δεν έλειψαν και οι ιαχές του τύπου «σ’ αγαπούμε Γιώργο».
Τα βεγγαλικά σου μάτια, Σαν τον μετανάστη, Μη μου θυμώνεις μάτια μου, Η μπαλάντα των αισθήσεων και των παραισθήσεων, Βρέχει στη φτωχογειτονιά, Μες του Βοσπόρου τα στενά και άλλα μαγικά. Στο φινάλε αποθέωση… Ο κόσμος λες και δεν ήθελε η βραδιά να λάβει τέλος.
Αξίζει να σημειωθεί πως ο Γιώργος Νταλάρας τήρησε την περσινή του υπόσχεση κι έτσι σε δύο γιγαντοοθόνες που στήθηκαν δεξιά και αριστερά της σκηνής περιλαμβανόταν η μετάφραση των ελληνικών στίχων στην τουρκική γλώσσα.
Οι δηλώσεις του ερμηνευτή σε συνέντευξή του στη Hurriyet, ταιριαστές με την εντιμότητά και ανατρεπτική «ματιά» του: « Οι άνθρωποι γεννιούνται για να ζήσουν μαζί. Ζούμε δίπλα δίπλα χιλιάδες χρόνια. Αν πετάξουμε λίγο πιο υψηλά δεν θα δούμε τις γραμμές στο χάρτη. Οι χάρτες τυπώνονται και τα σύνορα τα καθορίζουν οι μαθηματικοί και οι τοπογράφοι. Ο Θεός δεν έχει τυπογραφείο. Για το Αιγαίο άλλοι λένε πως ανήκει στους Τούρκους, άλλοι στους Έλληνες, στην πραγματικότητα όμως το Αιγαίο ανήκει στα ψάρια... Όλα είναι έτοιμα για τη λύση στην Κύπρο. Η Ελλάδα αποσύρθηκε. Η Τουρκία όμως δεν κάνει τίποτα. Στη μέση υπάρχει η Αγγλία και βάζει φιτιλιές στη μέση και ξεσηκώνει τους πάντες».
Περιμένουμε από τον Γιώργο Νταλάρα την ίδια ρηξικέλευθη οπτική να περάσει και στα καινούργια τραγούδια του. Πάει πολύς καιρός που έχουμε να ακούσουμε απ’ την θεσπέσια φωνή και μουσική ιδιοσυγκρασία του «φρέσκα» με ανάλογη ταυτότητα και χαρακτήρα.
