«Έμεινα, άντεξα και τώρα είμαι ελεύθερος…»
«Καλησπέρα σας.
Φαντάζομαι αυτές, οι τελευταίες μέρες ήταν για όλους μας, για τους περισσότερους από μας τρομακτικές. Εγώ ευτυχώς για να ξορκίσω την αναποδιά και τη θλίψη, ήμουνα όσο μπορούσα πιο κοντά. Έμεινα, άντεξα και τώρα είμαι ελεύθερος. Είμαι καλά. Ήρθα πριν από δυο, τρεις ώρες απ’ τα Χανιά και πρέπει να σας πω, ότι αυτό που είδα είναι συγκλονιστικό. Άνθρωποι κάθε ηλικίας, από αμέτρητα μέρη του κόσμου, από τη Φινλανδία, από τη Νορβηγία, απ’ τη Γερμανία, απ’την Αυστραλία και άνθρωποι διαφορετικοί από μας. Γυναίκες με τσαντόρ, που έρχονταν από άλλες χώρες, αναγνωρίζανε τον Μίκη Θεοδωράκη και θέλανε κοντά του να καταλάβουν πώς είναι δυνατόν, αυτά τα παράξενα όντα, που θεοποιούνται εν ζωή, να φεύγουνε. Λοιπόν, αποχαιρετήσαμε ένα κομμάτι του Μίκη Θεοδωράκη, αλλά το ουσιαστικό το κομμάτι, το πνεύμα του δηλαδή και το έργο του παραμένουν εδώ. Ο Μίκης σήμερα θα ήταν ευχαριστημένος που θα τραγουδήσουμε τα τραγούδια μας, όχι όλα τα δικά του τραγούδια. Σε λίγες μέρες θα κάνουμε ένα αφιέρωμα στον Θεοδωράκη, όπως εξάλλου κάνουμε τόσα χρόνια. Θα ήταν ευχαριστημένος γιατί του άρεσε η μουσική και τα τραγούδια, του άρεσαν οι μουσικοί και οι τραγουδιστές, του άρεσαν οι συνθέτες, οι στιχουργοί και οι ποιητές. Λάτρευε τον Λοΐζο και θαύμαζε πολύ τον Κουγιουμτζή. Οπότε ότι τραγούδια και να παίξουμε απόψε εδώ, η ψυχούλα του θα χαίρεται που μας ακούει.
Δεν είναι μνημόσυνο αυτό που κάνουμε τώρα εδώ. Είναι λύτρωση, για μένα. Εγώ το’χω ανάγκη, οπότε σας κλέβω λίγα λεπτά, μην νομίζετε ότι θα σας χαλάσω τη βραδιά, θα παίξουμε όλα τα τραγούδια που πρέπει να παίξουμε και άλλα που θα μας ζητήσετε εσείς».
Όπως και στη συναυλία του πριν από λίγες στο Θέατρο Άλσους της Βέροιας, έτσι και την περασμένη Πέμπτη 9 Σεπτεμβρίου στο Θέατρο Δάσους της Θεσσαλονίκης, ο Γιώργος Νταλάρας καλωσόρισε τους θεατές με ένα τραγούδι από το «Άξιον Εστί» και λίγα λόγια για τον Μίκη Θεοδωράκη. Συνεχίζοντας, ο ερμηνευτής αναφέρθηκε στην οικονομική κρίση στο χώρο των μουσικών, λόγω της πανδημίας και στην ατομική ευθύνη, στο θέμα των εμβολιασμών:
«Αυτό όμως που ήθελα να πω, είναι ότι εδώ είμαστε μια παρέα ξεχωριστών ανθρώπων, αριστερά και δεξιά είναι οι δύο κυρίες, όμορφες και καλλίφωνες. Είναι η Ασπασία Στρατηγού και η Βιολέτα Ίκαρη. Και είναι κι αυτή η ομάδα των παιδιών, που και γι’ αυτούς θέλω δυο λόγια να πω. Αυτή η χρονιά ήταν και γι’αυτούς τρομακτική. Πολλοί άνθρωποι έχασαν το κέντρο βάρους, χάσαν τη ζωή τους, χάσαν τον προγραμματισμό τους μ’ όλα αυτά που περνάμε, μέσα σ’αυτό το χάος, όμως οι μουσικοί, άνθρωποι σαν κι αυτούς, ταλαιπωρήθηκαν πάρα πολύ και το ξέρετε. Κάποιοι απ’τους φίλους μου παρατηρώ ότι ψάχνουν να βρουν και μια δεύτερη δουλειά για να αντέξουνε. Δυστυχώς είμαστε σε παράξενες εποχές, αλλά είμαστε δυνατοί και θα επιβιώσουμε. Αυτό είναι σίγουρο. Φτάνει να προσέχουμε. Τι θα πει να προσέχουμε; Αυτές τις μέρες έσκυψα στο «Χρέος» και διάβαζα μερικά πράγματα από αυτά που έλεγε ο Μίκης. Έλεγε ότι εγώ γεννήθηκα ελεύθερος και θέλω να πεθάνω ελεύθερος. Αλλά πρέπει να προσέχουμε γιατί η έννοια της ελευθερίας χρειάζεται ευθύνη και αυτό που περνάμε σήμερα, σαφώς καταλαβαίνετε ότι έχει κάποια σχέση. Αν θέλουμε να είμαστε ελεύθεροι και να ‘μαστε υγιείς, να ζήσουμε αύριο και μεθαύριο, να είμαστε καλά, να χαιρόμαστε τα παιδιά μας και τα εγγόνια μας, πρέπει να έχουμε κι ευθύνη. Αυτό το λέω για κάποιους που, ενδεχομένως, δεν τα πάνε πολύ καλά με τις ευθύνες. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να τους καταλαβαίνουμε, να τους κατανοούμε, αλλά δεν πρέπει οπωσδήποτε να τους χειροκροτούμε.
Αυτά ήθελα να πω, για να πάρω λίγο δύναμη και κουράγιο, να δω τα ματάκια σας, να αισθανθώ την αγάπη σας, γιατί χωρίς αυτή την αγάπη εμείς δεν υπάρχουμε. Θέλω να σας πω ένα μεγάλο ευχαριστώ, εκ μέρους όλων μας γι’αυτό που κάνετε. Η παρουσία σας εδώ μας δίνει χαρά και δύναμη, γιατί μας δίνει την ευκαιρία να κάνουμε αυτό που αγαπάμε. Κι αυτό που αγαπάμε, εκτός απ’τη μουσική, είσαστε κι εσείς. Ναι, σας αγαπάμε!»
Αξίζει να σημειωθεί πως ο Γιώργος Νταλάρας ταξίδεψε κατευθείαν από τα Χανιά, λίγο μετά την κηδεία του Μίκη Θεοδωράκη κι έφτασε στη Θεσσαλονίκη για την πρόβα ήχου, λίγες ώρες πριν τη συναυλία. Μέσα σε ένα ιδιαίτερα φορτισμένο κλίμα, λίγο μετά την έναρξη, τραγούδησε ένα από τα ωραιότερα του Μίκη σε στίχους του Τάσου Λειβαδίτη, από την πρώτη «Πολιτεία» του συνθέτη, ενώ στο φινάλε της συναυλίας αφιέρωσε τον «Παλιό στρατιώτη» του Λαυρέντη Μαχαιρίτσα και του Ισαάκ Σούση, στη μνήμη του Λαυρέντη, με αφορμή τη συμπλήρωση δυο χρόνων από το «φευγιό» του τραγουδοποιού.
Μαζί του τραγούδησαν η Ασπασία Στρατηγού και η Βιολέτα Ίκαρη και έπαιξαν οι μουσικοί: Γιώργος Μάτσικας (μπουζούκι / κιθάρα), Bασίλης Κορακάκης (μπουζούκι / τραγούδι), Νίκος Σαμαράς (μπουζούκι, μπαγλαμά, τρομπέτα), Νίκος Ζέρβας (πιάνο), Θανάσης Σοφράς (μπάσο), Χρήστος Ζέρβας (κιθάρες / φωνητικά), Μάνος Γρυσμπολάκης (ακορντεόν / φωνητικά), Ηλίας Μαντικός (κανονάκι), Στράτος Σαμιώτης (κρουστά) και Γρηγόρης Συντρίδης (τύμπανα). Τις ενορχηστρώσεις επιμελήθηκε ο Γιώργος Νταλάρας, την ηχοληψία ο Βαγγέλης Κουλούρης και ο Αντώνης Ζαχόπουλος και τους φωτισμούς ο Γιάννης Μανιατάκος.
Ο άστατος καιρός και το ψιλόβροχο που έπεφτε στο μεγαλύτερο μέρος της συναυλίας, δεν εμπόδισε τραγουδιστές και μουσικούς να παρουσιάσουν το πρόγραμμά τους, ούτε τους θεατές, που έμειναν αμετακίνητοι στις θέσεις τους (πλην ελαχίστων ενοχλητικών εξαιρέσεων). Τους χαρακτηρίζω ως ενοχλητικούς, γιατί είναι πολύ άσχημο με το πρώτο ψιλόβροχο να σηκώνεσαι από τη θέση σου και να κοιτάς τον ουρανό, συχνά με ανοιχτή την ομπρέλα, μέχρι να αποφασίσεις αν θα μείνεις ή θα φύγεις, αγνοώντας για τους άλλους που κάθονται στις θέσεις στις κάτω σειρές, ακριβώς από πίσω σου.
Κατά τ’ άλλα, στο πρόγραμμα, που είχε τίτλο «Περπάτησα όλη τη γη», εκτός από τις παλαιότερες επιτυχίες του Γιώργου Νταλάρα, χώρεσαν κάποια καινούργια, σχετικά, τραγούδια, από αυτά που κυκλοφόρησαν την τελευταία δεκαετία, αλλά δεν ακούστηκαν όσο τους αξίζει. Κι αυτό είναι πολύ θετικό. Να ακούγονται δηλαδή αυτά τα άγνωστα, σε μεγάλη μερίδα του κοινού, τραγούδια. Παρουσιάστηκαν επίσης δυο καινούργια, ακυκλοφόρητα τραγούδια από την Βιολέτα Ίκαρη και την Ασπασία Στρατηγού…
Το πρόγραμμα της συναυλίας
1) Ορχηστρικό ποτ – πουρί από τραγούδια του Σταύρου Κουγιουμτζή και του Μάνου Λοΐζου
2) Ένα το χελιδόνι (Μίκης Θεοδωράκης – Οδυσσέας Ελύτης) Γιώργος – Ασπασία Βιολέτα
3) Σ’ ευλογημένη μέρα (Δημήτρης Λάγιος – Οδυσσέας Ελύτης) Γιώργος – Ασπασία – Βιολέτα
4) Αν υπάρχει λόγος (Πάνος Κατσιμίχας) Γιώργος – Ασπασία – Βιολέτα
5) Μάνα μου και Παναγιά (Μίκης Θεοδωράκης – Τάσος Λειβαδίτης) Γιώργος
6) Ένας κόμπος η χαρά μου (Σταύρος Κουγιουμτζής) Γιώργος
7) Οι ελεύθεροι κι ωραίοι (Σταύρος Κουγιουμτζής – Μάνος Ελευθερίου) Γιώργος
8) Τα βεγγαλικά σου μάτια (Στάμος Σέμσης – Μιχάλης Μπουρμπούλης) Γιώργος
9) Κλειδαριές (Γιώργος Σαμπάνης – Ελεάνα Βραχάλη) Γιώργος – Βιολέτα
10) Έλα και ράγισε τον κόσμο μου (Δημήτρης Γλέζος – Αντώνης Κατσαμάς) Βιολέτα
11) Φωτογραφία (Νίκος Ξύδης) Βιολέτα
12) Καημέ του κόσμου (Κώστας Καλδάρας – Λίνα Νικολακοπούλου) Ασπασία
13) Τα ύστερα του κόσμου (Χρήστος Στυλιανού – Ελένη Ζιώγα) Ασπασία
14) Μια βραδιά στο Λεβερκούζεν (Μάνος Ξυδούς - Γιώργος Νταλάρας) Γιώργος
15) Το πεπρωμένο (Βασίλης Δημητρίου) Γιώργος – Ασπασία
16) Στα μισά του έρωτα βγαίνει ο δολοφόνος (Γιώργος Καζαντζής – Ελένη Φωτάκη) Γιώργος - Ασπασία
17) Τι πάθος (Δημήτρης Λάγιος) Γιώργος
18) Πάει κι αυτή η Κυριακή (Λάκης Παππάς – Γιάννης Αργύρης) Γιώργος
19) Είπα να φύγω (Γιάννης Σπανός – Λευτέρης Παπαδόπουλος) Γιώργος
20) Μια στιγμή για πάντα (Το tango των Χριστουγέννων) (Γιάννος Αιόλου – Ελένη Ζιώγα) Γιώργος – Βιολέτα
21) Σε μαγικά νησιά (Τάκης Μωράκης – Κώστας Κοφινιώτης) Γιώργος -Ασπασία - Βιολέτα
22) Μάμπο μπραζιλέιρο (Γιώργος Μουζάκης – Γιώργος Οικονομίδης – Κώστας Πρετεντέρης Ασπασία – Γιώργος – Βιολέτα
23) Ποτ – πουρί: Adapar fusion (Χρήστος Κεμανετζίδης) / Αρμένικη σουΐτα (παραδοσιακό) / Χασαποσέρβικο (Στέλιος Ζαφειρίου) Ορχηστρικά
24) Στη σκέψη της τρελής (Βαγγέλης Κορακάκης) Βασίλης Κορακάκης
25) Οι μαχαιριές (Βαγγέλης Κορακάκης) Γιώργος – Ασπασία
26) Στα ψηλά τα παραθύρια (Σταύρος Κουγιουμτζής – Λευτέρης Παπαδόπουλος) Γιώργος – Ασπασία
27) Καράβια στη στεριά (Μίνως Μάτσας – Μιχάλης Γκανάς) Ασπασία – Γιώργος
28) Αχ ψυχή μου φυλλοβόλα (Νίκος Πλατύραχος – Δημήτρης Λέντζος) Γιώργος - Ασπασία
29) Μ’ ένα παράπονο (Δήμος Μούτσης – Νίκος Γκάτσος) Γιώργος
30) Άλλα μου λεν τα μάτια σου (Θόδωρος Δερβενιώτης – Κώστας Μάνεσης) Γιώργος – Ασπασία
31) Ένα τραγούδι απ’τ’ Αλγέρι (Απόστολος Καλδάρας) Ασπασία – Γιώργος
32) Σβήσε τη φλόγα (Μανώλης Χιώτης) Ασπασία – Γιώργος
33) Χρόνια σαν τριαντάφυλλα (Σταμάτης Κραουνάκης – Μάνος Ελευθερίου) Βιολέτα - Γιώργος
34) Σου μιλώ και κοκκινίζεις (Διονύσης Σαββόπουλος) Βιολέτα – Ασπασία
35) Που ‘ναι τα χρόνια (Σταύρος Κουγιουμτζής) Ασπασία – Βιολέτα
36) Στα χρόνια της υπομονής (Σταύρος Κουγιουμτζής – Μάνος Ελευθερίου) Βιολέτα – Ασπασία – Γιώργος
37) Ο παλιός στρατιώτης (Λαυρέντης Μαχαιρίτσας – Ισαάκ Σούσης) Γιώργος
38) Παραπονεμένα λόγια (Γιάννης Μαρκόπουλος – Μάνος Ελευθερίου) Γιώργος
Οι επόμενες συναυλίες του Γιώργου Νταλάρα με την Ασπασία Στρατηγού και τη Βιολέτα Ίκαρη θα πραγματοποιηθούν στις 15 Σεπτεμβρίου και 2 Οκτωβρίου στο Βεάκειο Θέατρο του Πειραιά και στις 23 Σεπτεμβρίου στο Πάρκο Τρίτση, στην Κεντρική Σκηνή του 47ου Φεστιβάλ ΚΝΕ Οδηγητή. Η τελευταία συναυλία θα είναι αφιερωμένη στα τραγούδια του Μίκη Θεοδωράκη.
Φωτογραφία: Θοδωρής Χαϊκάλης
Video: Θανάσης Γιώγλου
«Καλησπέρα σας.
Φαντάζομαι αυτές, οι τελευταίες μέρες ήταν για όλους μας, για τους περισσότερους από μας τρομακτικές. Εγώ ευτυχώς για να ξορκίσω την αναποδιά και τη θλίψη, ήμουνα όσο μπορούσα πιο κοντά. Έμεινα, άντεξα και τώρα είμαι ελεύθερος. Είμαι καλά. Ήρθα πριν από δυο, τρεις ώρες απ’ τα Χανιά και πρέπει να σας πω, ότι αυτό που είδα είναι συγκλονιστικό. Άνθρωποι κάθε ηλικίας, από αμέτρητα μέρη του κόσμου, από τη Φινλανδία, από τη Νορβηγία, απ’ τη Γερμανία, απ’την Αυστραλία και άνθρωποι διαφορετικοί από μας. Γυναίκες με τσαντόρ, που έρχονταν από άλλες χώρες, αναγνωρίζανε τον Μίκη Θεοδωράκη και θέλανε κοντά του να καταλάβουν πώς είναι δυνατόν, αυτά τα παράξενα όντα, που θεοποιούνται εν ζωή, να φεύγουνε. Λοιπόν, αποχαιρετήσαμε ένα κομμάτι του Μίκη Θεοδωράκη, αλλά το ουσιαστικό το κομμάτι, το πνεύμα του δηλαδή και το έργο του παραμένουν εδώ. Ο Μίκης σήμερα θα ήταν ευχαριστημένος που θα τραγουδήσουμε τα τραγούδια μας, όχι όλα τα δικά του τραγούδια. Σε λίγες μέρες θα κάνουμε ένα αφιέρωμα στον Θεοδωράκη, όπως εξάλλου κάνουμε τόσα χρόνια. Θα ήταν ευχαριστημένος γιατί του άρεσε η μουσική και τα τραγούδια, του άρεσαν οι μουσικοί και οι τραγουδιστές, του άρεσαν οι συνθέτες, οι στιχουργοί και οι ποιητές. Λάτρευε τον Λοΐζο και θαύμαζε πολύ τον Κουγιουμτζή. Οπότε ότι τραγούδια και να παίξουμε απόψε εδώ, η ψυχούλα του θα χαίρεται που μας ακούει.
Δεν είναι μνημόσυνο αυτό που κάνουμε τώρα εδώ. Είναι λύτρωση, για μένα. Εγώ το’χω ανάγκη, οπότε σας κλέβω λίγα λεπτά, μην νομίζετε ότι θα σας χαλάσω τη βραδιά, θα παίξουμε όλα τα τραγούδια που πρέπει να παίξουμε και άλλα που θα μας ζητήσετε εσείς».
Όπως και στη συναυλία του πριν από λίγες στο Θέατρο Άλσους της Βέροιας, έτσι και την περασμένη Πέμπτη 9 Σεπτεμβρίου στο Θέατρο Δάσους της Θεσσαλονίκης, ο Γιώργος Νταλάρας καλωσόρισε τους θεατές με ένα τραγούδι από το «Άξιον Εστί» και λίγα λόγια για τον Μίκη Θεοδωράκη. Συνεχίζοντας, ο ερμηνευτής αναφέρθηκε στην οικονομική κρίση στο χώρο των μουσικών, λόγω της πανδημίας και στην ατομική ευθύνη, στο θέμα των εμβολιασμών:
«Αυτό όμως που ήθελα να πω, είναι ότι εδώ είμαστε μια παρέα ξεχωριστών ανθρώπων, αριστερά και δεξιά είναι οι δύο κυρίες, όμορφες και καλλίφωνες. Είναι η Ασπασία Στρατηγού και η Βιολέτα Ίκαρη. Και είναι κι αυτή η ομάδα των παιδιών, που και γι’ αυτούς θέλω δυο λόγια να πω. Αυτή η χρονιά ήταν και γι’αυτούς τρομακτική. Πολλοί άνθρωποι έχασαν το κέντρο βάρους, χάσαν τη ζωή τους, χάσαν τον προγραμματισμό τους μ’ όλα αυτά που περνάμε, μέσα σ’αυτό το χάος, όμως οι μουσικοί, άνθρωποι σαν κι αυτούς, ταλαιπωρήθηκαν πάρα πολύ και το ξέρετε. Κάποιοι απ’τους φίλους μου παρατηρώ ότι ψάχνουν να βρουν και μια δεύτερη δουλειά για να αντέξουνε. Δυστυχώς είμαστε σε παράξενες εποχές, αλλά είμαστε δυνατοί και θα επιβιώσουμε. Αυτό είναι σίγουρο. Φτάνει να προσέχουμε. Τι θα πει να προσέχουμε; Αυτές τις μέρες έσκυψα στο «Χρέος» και διάβαζα μερικά πράγματα από αυτά που έλεγε ο Μίκης. Έλεγε ότι εγώ γεννήθηκα ελεύθερος και θέλω να πεθάνω ελεύθερος. Αλλά πρέπει να προσέχουμε γιατί η έννοια της ελευθερίας χρειάζεται ευθύνη και αυτό που περνάμε σήμερα, σαφώς καταλαβαίνετε ότι έχει κάποια σχέση. Αν θέλουμε να είμαστε ελεύθεροι και να ‘μαστε υγιείς, να ζήσουμε αύριο και μεθαύριο, να είμαστε καλά, να χαιρόμαστε τα παιδιά μας και τα εγγόνια μας, πρέπει να έχουμε κι ευθύνη. Αυτό το λέω για κάποιους που, ενδεχομένως, δεν τα πάνε πολύ καλά με τις ευθύνες. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να τους καταλαβαίνουμε, να τους κατανοούμε, αλλά δεν πρέπει οπωσδήποτε να τους χειροκροτούμε.
Αυτά ήθελα να πω, για να πάρω λίγο δύναμη και κουράγιο, να δω τα ματάκια σας, να αισθανθώ την αγάπη σας, γιατί χωρίς αυτή την αγάπη εμείς δεν υπάρχουμε. Θέλω να σας πω ένα μεγάλο ευχαριστώ, εκ μέρους όλων μας γι’αυτό που κάνετε. Η παρουσία σας εδώ μας δίνει χαρά και δύναμη, γιατί μας δίνει την ευκαιρία να κάνουμε αυτό που αγαπάμε. Κι αυτό που αγαπάμε, εκτός απ’τη μουσική, είσαστε κι εσείς. Ναι, σας αγαπάμε!»
Αξίζει να σημειωθεί πως ο Γιώργος Νταλάρας ταξίδεψε κατευθείαν από τα Χανιά, λίγο μετά την κηδεία του Μίκη Θεοδωράκη κι έφτασε στη Θεσσαλονίκη για την πρόβα ήχου, λίγες ώρες πριν τη συναυλία. Μέσα σε ένα ιδιαίτερα φορτισμένο κλίμα, λίγο μετά την έναρξη, τραγούδησε ένα από τα ωραιότερα του Μίκη σε στίχους του Τάσου Λειβαδίτη, από την πρώτη «Πολιτεία» του συνθέτη, ενώ στο φινάλε της συναυλίας αφιέρωσε τον «Παλιό στρατιώτη» του Λαυρέντη Μαχαιρίτσα και του Ισαάκ Σούση, στη μνήμη του Λαυρέντη, με αφορμή τη συμπλήρωση δυο χρόνων από το «φευγιό» του τραγουδοποιού.
Μαζί του τραγούδησαν η Ασπασία Στρατηγού και η Βιολέτα Ίκαρη και έπαιξαν οι μουσικοί: Γιώργος Μάτσικας (μπουζούκι / κιθάρα), Bασίλης Κορακάκης (μπουζούκι / τραγούδι), Νίκος Σαμαράς (μπουζούκι, μπαγλαμά, τρομπέτα), Νίκος Ζέρβας (πιάνο), Θανάσης Σοφράς (μπάσο), Χρήστος Ζέρβας (κιθάρες / φωνητικά), Μάνος Γρυσμπολάκης (ακορντεόν / φωνητικά), Ηλίας Μαντικός (κανονάκι), Στράτος Σαμιώτης (κρουστά) και Γρηγόρης Συντρίδης (τύμπανα). Τις ενορχηστρώσεις επιμελήθηκε ο Γιώργος Νταλάρας, την ηχοληψία ο Βαγγέλης Κουλούρης και ο Αντώνης Ζαχόπουλος και τους φωτισμούς ο Γιάννης Μανιατάκος.
Ο άστατος καιρός και το ψιλόβροχο που έπεφτε στο μεγαλύτερο μέρος της συναυλίας, δεν εμπόδισε τραγουδιστές και μουσικούς να παρουσιάσουν το πρόγραμμά τους, ούτε τους θεατές, που έμειναν αμετακίνητοι στις θέσεις τους (πλην ελαχίστων ενοχλητικών εξαιρέσεων). Τους χαρακτηρίζω ως ενοχλητικούς, γιατί είναι πολύ άσχημο με το πρώτο ψιλόβροχο να σηκώνεσαι από τη θέση σου και να κοιτάς τον ουρανό, συχνά με ανοιχτή την ομπρέλα, μέχρι να αποφασίσεις αν θα μείνεις ή θα φύγεις, αγνοώντας για τους άλλους που κάθονται στις θέσεις στις κάτω σειρές, ακριβώς από πίσω σου.
Κατά τ’ άλλα, στο πρόγραμμα, που είχε τίτλο «Περπάτησα όλη τη γη», εκτός από τις παλαιότερες επιτυχίες του Γιώργου Νταλάρα, χώρεσαν κάποια καινούργια, σχετικά, τραγούδια, από αυτά που κυκλοφόρησαν την τελευταία δεκαετία, αλλά δεν ακούστηκαν όσο τους αξίζει. Κι αυτό είναι πολύ θετικό. Να ακούγονται δηλαδή αυτά τα άγνωστα, σε μεγάλη μερίδα του κοινού, τραγούδια. Παρουσιάστηκαν επίσης δυο καινούργια, ακυκλοφόρητα τραγούδια από την Βιολέτα Ίκαρη και την Ασπασία Στρατηγού…
Το πρόγραμμα της συναυλίας
1) Ορχηστρικό ποτ – πουρί από τραγούδια του Σταύρου Κουγιουμτζή και του Μάνου Λοΐζου
2) Ένα το χελιδόνι (Μίκης Θεοδωράκης – Οδυσσέας Ελύτης) Γιώργος – Ασπασία Βιολέτα
3) Σ’ ευλογημένη μέρα (Δημήτρης Λάγιος – Οδυσσέας Ελύτης) Γιώργος – Ασπασία – Βιολέτα
4) Αν υπάρχει λόγος (Πάνος Κατσιμίχας) Γιώργος – Ασπασία – Βιολέτα
5) Μάνα μου και Παναγιά (Μίκης Θεοδωράκης – Τάσος Λειβαδίτης) Γιώργος
6) Ένας κόμπος η χαρά μου (Σταύρος Κουγιουμτζής) Γιώργος
7) Οι ελεύθεροι κι ωραίοι (Σταύρος Κουγιουμτζής – Μάνος Ελευθερίου) Γιώργος
8) Τα βεγγαλικά σου μάτια (Στάμος Σέμσης – Μιχάλης Μπουρμπούλης) Γιώργος
9) Κλειδαριές (Γιώργος Σαμπάνης – Ελεάνα Βραχάλη) Γιώργος – Βιολέτα
10) Έλα και ράγισε τον κόσμο μου (Δημήτρης Γλέζος – Αντώνης Κατσαμάς) Βιολέτα
11) Φωτογραφία (Νίκος Ξύδης) Βιολέτα
12) Καημέ του κόσμου (Κώστας Καλδάρας – Λίνα Νικολακοπούλου) Ασπασία
13) Τα ύστερα του κόσμου (Χρήστος Στυλιανού – Ελένη Ζιώγα) Ασπασία
14) Μια βραδιά στο Λεβερκούζεν (Μάνος Ξυδούς - Γιώργος Νταλάρας) Γιώργος
15) Το πεπρωμένο (Βασίλης Δημητρίου) Γιώργος – Ασπασία
16) Στα μισά του έρωτα βγαίνει ο δολοφόνος (Γιώργος Καζαντζής – Ελένη Φωτάκη) Γιώργος - Ασπασία
17) Τι πάθος (Δημήτρης Λάγιος) Γιώργος
18) Πάει κι αυτή η Κυριακή (Λάκης Παππάς – Γιάννης Αργύρης) Γιώργος
19) Είπα να φύγω (Γιάννης Σπανός – Λευτέρης Παπαδόπουλος) Γιώργος
20) Μια στιγμή για πάντα (Το tango των Χριστουγέννων) (Γιάννος Αιόλου – Ελένη Ζιώγα) Γιώργος – Βιολέτα
21) Σε μαγικά νησιά (Τάκης Μωράκης – Κώστας Κοφινιώτης) Γιώργος -Ασπασία - Βιολέτα
22) Μάμπο μπραζιλέιρο (Γιώργος Μουζάκης – Γιώργος Οικονομίδης – Κώστας Πρετεντέρης Ασπασία – Γιώργος – Βιολέτα
23) Ποτ – πουρί: Adapar fusion (Χρήστος Κεμανετζίδης) / Αρμένικη σουΐτα (παραδοσιακό) / Χασαποσέρβικο (Στέλιος Ζαφειρίου) Ορχηστρικά
24) Στη σκέψη της τρελής (Βαγγέλης Κορακάκης) Βασίλης Κορακάκης
25) Οι μαχαιριές (Βαγγέλης Κορακάκης) Γιώργος – Ασπασία
26) Στα ψηλά τα παραθύρια (Σταύρος Κουγιουμτζής – Λευτέρης Παπαδόπουλος) Γιώργος – Ασπασία
27) Καράβια στη στεριά (Μίνως Μάτσας – Μιχάλης Γκανάς) Ασπασία – Γιώργος
28) Αχ ψυχή μου φυλλοβόλα (Νίκος Πλατύραχος – Δημήτρης Λέντζος) Γιώργος - Ασπασία
29) Μ’ ένα παράπονο (Δήμος Μούτσης – Νίκος Γκάτσος) Γιώργος
30) Άλλα μου λεν τα μάτια σου (Θόδωρος Δερβενιώτης – Κώστας Μάνεσης) Γιώργος – Ασπασία
31) Ένα τραγούδι απ’τ’ Αλγέρι (Απόστολος Καλδάρας) Ασπασία – Γιώργος
32) Σβήσε τη φλόγα (Μανώλης Χιώτης) Ασπασία – Γιώργος
33) Χρόνια σαν τριαντάφυλλα (Σταμάτης Κραουνάκης – Μάνος Ελευθερίου) Βιολέτα - Γιώργος
34) Σου μιλώ και κοκκινίζεις (Διονύσης Σαββόπουλος) Βιολέτα – Ασπασία
35) Που ‘ναι τα χρόνια (Σταύρος Κουγιουμτζής) Ασπασία – Βιολέτα
36) Στα χρόνια της υπομονής (Σταύρος Κουγιουμτζής – Μάνος Ελευθερίου) Βιολέτα – Ασπασία – Γιώργος
37) Ο παλιός στρατιώτης (Λαυρέντης Μαχαιρίτσας – Ισαάκ Σούσης) Γιώργος
38) Παραπονεμένα λόγια (Γιάννης Μαρκόπουλος – Μάνος Ελευθερίου) Γιώργος
Οι επόμενες συναυλίες του Γιώργου Νταλάρα με την Ασπασία Στρατηγού και τη Βιολέτα Ίκαρη θα πραγματοποιηθούν στις 15 Σεπτεμβρίου και 2 Οκτωβρίου στο Βεάκειο Θέατρο του Πειραιά και στις 23 Σεπτεμβρίου στο Πάρκο Τρίτση, στην Κεντρική Σκηνή του 47ου Φεστιβάλ ΚΝΕ Οδηγητή. Η τελευταία συναυλία θα είναι αφιερωμένη στα τραγούδια του Μίκη Θεοδωράκη.
Φωτογραφία: Θοδωρής Χαϊκάλης
Video: Θανάσης Γιώγλου
