Από πολύ μικρός πιάνει στα χέρια του την κιθάρα ενώ κάπου στις αρχές της δεκαετίας του ’60 φεύγει στο Παρίσι για σπουδές. Καταλήγει όμως σ' ένα διαγωνισμό ταλέντων, όπου και διακρίνεται παίζοντας μπουζούκι.
Στο Παρίσι, το 1965, ηχογραφεί κι ένα δίσκο 45 στροφών, extended play, με τίτλο «Τakis Coccotas et son bouzouki» και τέσσερα τραγούδια στα οποία ο ίδιος παίζει και μπουζούκι.
1) Ne leur dis pas (Μην τους το πεις) (πρόκειται για το τραγούδι «Τα δάκρυά μου είναι καυτά» στα γαλλικά) (Σταύρος Ξαρχάκος - Βαγγέλης Γκούφας)
Στο Παρίσι, το 1965, ηχογραφεί κι ένα δίσκο 45 στροφών, extended play, με τίτλο «Τakis Coccotas et son bouzouki» και τέσσερα τραγούδια στα οποία ο ίδιος παίζει και μπουζούκι.
1) Ne leur dis pas (Μην τους το πεις) (πρόκειται για το τραγούδι «Τα δάκρυά μου είναι καυτά» στα γαλλικά) (Σταύρος Ξαρχάκος - Βαγγέλης Γκούφας)
2) Opa opa ni nanai (Σήκω χόρεψε κουκλί μου) (Στέλιος Καζαντζίδης)
3) La chanson de zorba (Στρώσε το στρώμα σου για δυο) (Μίκης Θεοδωράκης - Ιάκωβος Καμπανέλλης)
4) Tu es ma vie (Είσαι η ζωή μου) (Στέλιος Καζαντζίδης)
Το «Στρώσε το στρώμα σου για δυο», συμπεριλαμβάνεται το 1983 στο δίσκο «30 Χρυσές Επιτυχίες Του Μίκη Θεοδωράκη Νο 2». Όσον αφορά τα υπόλοιπα δεν έχει πέσει στην αντίληψή μου κάποιος δίσκος ή cd στον οποίο να μπήκαν μεταγενέστερα.
Σ’ ένα καμπαρέ του Παρισιού που τραγουδά τότε, τον ανακαλύπτει ο Σταύρος Ξαρχάκος και του προτείνει να γυρίσει στην Ελλάδα για να γράψουν νέα τραγούδια. Έτσι το 1966 κυκλοφορούν τόσο σε 45άρι όσο και στο Lp «Ένα μεσημέρι» στην Columbia, τα «Στου Όθωνα τα χρόνια» και «Με τι καρδιά να σ' αποχαιρετήσω» σε στίχους Νίκου Γκάτσου, τα οποία ακούγονταν από το Δημήτρη Παπαμιχαήλ στην ταινία του Γιώργου Σκαλενάκη «Διπλοπενιές». Και μπορεί ο Κόκοτας να μην τραγούδησε στην ταινία, είχε όμως ένα μικρό αλλά χαρακτηριστικό ρόλο ηθοποιού, παίζοντας μπουζούκι στο πλευρό του αξέχαστου Βασίλη Αυλωνίτη.
To 1966 ξεκινά και η παρουσία του στη νυχτερινή Αθήνα, στα παλιά «Δειλινά» της οδού Κέας μαζί με τον Μπιθικώτση, τη Μοσχολιού, το Χρηστάκη και το Νίκο Ξανθόπουλο, ενώ στη συνέχεια εμφανίζεται στα «Ξημερώματα» με το Γιώργο Ζαμπέτα.
Η καθιέρωση για τον Κόκοτα έρχεται τη διετία 1966-1968, όταν πραγματοποιεί μπαράζ ηχογραφήσεων με τραγούδια του Γιώργου Ζαμπέτα, του Δήμου Μούτση, του Απόστολου Καλδάρα, του Γιάννη Σπανού, του Άκη Πάνου αλλά και του Βασίλη Τσιτσάνη. Τα περισσότερα απ’ αυτά γίνονται μεγάλες και διαχρονικές επιτυχίες, ενώ το 1968 κυκλοφορεί και ο πρώτος μεγάλος προσωπικός του δίσκος με δώδεκα τραγούδια από τις μέχρι τότε ηχογραφήσεις του για τις 45 στροφές.
Ευχαριστούμε πολύ τους φίλους Μωυσή Ασέρ και Σιδερή Πρίντεζη για τη βοήθειά τους.
3) La chanson de zorba (Στρώσε το στρώμα σου για δυο) (Μίκης Θεοδωράκης - Ιάκωβος Καμπανέλλης)
4) Tu es ma vie (Είσαι η ζωή μου) (Στέλιος Καζαντζίδης)
Το «Στρώσε το στρώμα σου για δυο», συμπεριλαμβάνεται το 1983 στο δίσκο «30 Χρυσές Επιτυχίες Του Μίκη Θεοδωράκη Νο 2». Όσον αφορά τα υπόλοιπα δεν έχει πέσει στην αντίληψή μου κάποιος δίσκος ή cd στον οποίο να μπήκαν μεταγενέστερα.
Σ’ ένα καμπαρέ του Παρισιού που τραγουδά τότε, τον ανακαλύπτει ο Σταύρος Ξαρχάκος και του προτείνει να γυρίσει στην Ελλάδα για να γράψουν νέα τραγούδια. Έτσι το 1966 κυκλοφορούν τόσο σε 45άρι όσο και στο Lp «Ένα μεσημέρι» στην Columbia, τα «Στου Όθωνα τα χρόνια» και «Με τι καρδιά να σ' αποχαιρετήσω» σε στίχους Νίκου Γκάτσου, τα οποία ακούγονταν από το Δημήτρη Παπαμιχαήλ στην ταινία του Γιώργου Σκαλενάκη «Διπλοπενιές». Και μπορεί ο Κόκοτας να μην τραγούδησε στην ταινία, είχε όμως ένα μικρό αλλά χαρακτηριστικό ρόλο ηθοποιού, παίζοντας μπουζούκι στο πλευρό του αξέχαστου Βασίλη Αυλωνίτη.
To 1966 ξεκινά και η παρουσία του στη νυχτερινή Αθήνα, στα παλιά «Δειλινά» της οδού Κέας μαζί με τον Μπιθικώτση, τη Μοσχολιού, το Χρηστάκη και το Νίκο Ξανθόπουλο, ενώ στη συνέχεια εμφανίζεται στα «Ξημερώματα» με το Γιώργο Ζαμπέτα.
Η καθιέρωση για τον Κόκοτα έρχεται τη διετία 1966-1968, όταν πραγματοποιεί μπαράζ ηχογραφήσεων με τραγούδια του Γιώργου Ζαμπέτα, του Δήμου Μούτση, του Απόστολου Καλδάρα, του Γιάννη Σπανού, του Άκη Πάνου αλλά και του Βασίλη Τσιτσάνη. Τα περισσότερα απ’ αυτά γίνονται μεγάλες και διαχρονικές επιτυχίες, ενώ το 1968 κυκλοφορεί και ο πρώτος μεγάλος προσωπικός του δίσκος με δώδεκα τραγούδια από τις μέχρι τότε ηχογραφήσεις του για τις 45 στροφές.
Ευχαριστούμε πολύ τους φίλους Μωυσή Ασέρ και Σιδερή Πρίντεζη για τη βοήθειά τους.