Λιζέτα Νικολάου - Το πρώτο μου τραγούδι

(ΑΚΟΥΣΤΕ) Οι πρώτες ηχογραφήσεις μιας ξεχωριστής ερμηνεύτριας με σημαντική διαδρομή στο λαϊκό τραγούδι.
logo radio
Ogdoo web radio
Live
 
Αν και συμμετείχε σε κύκλους τραγουδιών που έγραψαν ιστορία και μοιράστηκε τη σκηνή με μερικούς από τους σημαντικότερους συνθέτες, τραγουδιστές και μουσικούς, έχω την αίσθηση πως, δισκογραφικά τουλάχιστον, η Λιζέτα Νικολάου δεν γεύτηκε αυτό που δικαιούταν και της άξιζε.

Παρόλα αυτά άφησε έντονο το στίγμα της στο ελληνικό τραγούδι ενώ μέχρι σήμερα συνεχίζει διακριτικά την ερμηνευτική της παρουσία…

Η Λιζέτα Νικολάου, μέσα από συνέντευξη που μου παρεχώρησε, μιλά για τα πρώτα χρόνια της πορείας της στο τραγούδι…

Γεννήθηκες και μεγάλωσες στην Καλαμαριά του ’50. Πως πήρες την απόφαση να γίνεις τραγουδίστρια; Τραγουδούσες από μικρή στις γειτονιές της;
Τραγουδούσα σε όλες τις εκδρομές, στο σχολείο, στις χορωδίες, στα αγγλικά που πηγαίναμε, παντού. Σ’ ένα μοντέρνο συγκρότημα ήταν ένας ξάδερφός μου και του είπα «βάλε με να πω κι εγώ ένα τραγούδι», μαθήτρια ήμουν ακόμη. «Τώρα έχει κόσμο, όταν θα κάνουμε πρόβα, θα έρθεις μια μέρα και θα σε βάλουμε να τραγουδήσεις» μου είπε… Για πλάκα παίρνω εγώ μια φίλη μου και λέω «δεν πάμε να δούμε τον ξάδερφό μας;» Πήγα εκεί μ’ έβαλε δίπλα στο πιάνο. Ήξερα κυρίως κάτι ξένα τραγούδια, ιταλικά κλπ κι αφού έπαιξε ένα, μου λέει «δε μου λες άλλο ένα;» Το ένα τραγούδι έφερε το άλλο και μου έκανε πρόταση να πάω στο «Αριγκάτο», ένα μαγαζί στο οποίο θα πήγαινε μετά. Δέχτηκα και πήγαινα Σαββατοκύριακα και καμιά Τετάρτη και τραγουδούσα. Όταν τελειώσαμε, έπρεπε να πάω στη σχολή γραμματέων κι έτσι το τραγούδι ξεχάστηκε.

Τραγουδούσες φανερά ή κρυφά από το σπίτι;
Φανερά… Ο πατέρας μου δεν ήθελε βέβαια. Είχε άσχημη γνώμη για τις τραγουδίστριες. Οι άλλοι όλοι θέλανε… Εγώ ήμουνα και φιλαράκι με τ’ αδέλφια μου και με συνόδευαν εκείνοι. Όλοι τραγουδούσανε ωραία στην οικογένεια… Τυχαία κάποια στιγμή στο «Αριγκάτο» με άκουσε ο διευθυντής παραγωγής της Columbia και είπε «αυτή η κοπέλα αν έρθει στην Αθήνα να έρθει να κάνει ακρόαση στην Columbia» και έτσι πήγαμε με τον αδελφό μου στην Αθήνα, μείναμε σ’ ένα φιλικό σπίτι, έκανα την ακρόαση, «τρελαθήκανε», αλλά μέχρι να γίνει η πρώτη συνεργασία με το Σούκα με είχανε «στο συρτάρι». Είχαν πολλούς και μεγάλους καλλιτέχνες τότε, οι διαφημίσεις ήταν λίγες και δεν μπορούσαν να τους προωθούν όλους…

Το Κατικαρίδου πως έγινε Νικολάου;
Όταν πήγα στην Αθήνα στα «Δειλινά», του Μιχαηλίδη (του ιδιοκτήτη) δεν του άρεσε το Λιζέττα. Δεν ξέρανε τι να βάλουν επίθετο… Έλεγα να βάλω το όνομα του αδελφού μου του Αλέκου και να το κάνω Αλεξίου αλλά υπήρχε η Αλεξίου, είπα να βάλω του αδελφού μου του Μιχάλη να το κάνω Μιχαηλίδου, αλλά ήταν το όνομα του αφεντικού. Αυτός και η γυναίκα του ήταν Πόντιοι, ήταν πολύ αυστηρός και μ’ αγαπούσανε πάρα πολύ… Ήθελε να αφήσω το Ελισσάβετ και για μια σαιζόν εμφανίστηκα έτσι… Όταν έκανα το πρώτο μικρό δίσκο του Σούκα, με πήρε τηλέφωνο ο Μακράκης το πρωί, εγώ είχα ξενυχτίσει από το προηγούμενο βράδυ και μου είπε, «Λιζέττα βγήκε ο δίσκος, τι επίθετο θα βάλουμε;» «Δεν ξέρω» του είπα, «το Νικολάου σ’ αρέσει;» μου λέει… Εγώ προκειμένου να βγάλω δίσκο λέω «καλό, καλό είναι», άλλωστε τότε όλοι τα αλλάζανε τα ονόματα κι έμεινε έτσι… Εύηχο κι εύκολο ήταν…

Ξεκίνησες δισκογραφικά λοιπόν με δυο 45άρια με τον Τάκη Σούκα και κάποιες επανεκτελέσεις σε τουριστικούς δίσκους της Columbia.
Ναι, έκανα δυο δισκάκια με τον Τάκη Σούκα με τα τραγούδια «Κι όμως χωρίσαμε» και «Τα στραβοπατήματα» το ένα και «Νύχτα σε νύχτα» με «Ταίρι μου αλαργινό» το άλλο. Επίσης έκανα κάποιες επανεκτελέσεις τραγουδιών της Μαρινέλλας, το «Άσπρα, κόκκινα, κίτρινα, μπλε» του Μούτση κι ένα 45άρι που κάνω β’ φωνή στο Στράτο Διονυσίου στο τραγούδι «Μια φιλόδοξη γυναίκα» (Γ. Κατσαρού - Πυθαγόρα). Τότε συνεργαζόμασταν στα «Δειλινά» με το Σούκα, το Γιάννη Μωραίτη τον μπουζουξή και το Στράτο Διονυσίου. Ήμασταν το συγκρότημά του. Γύρω στο ’72-73. Eίχα κάνει ακρόαση στα «Δειλινά», όπως και στην Columbia και τους άρεσα, μου έκαναν συμβόλαιο κλπ αλλά δεν ήξεραν ακόμη την «ταυτότητά» μου. Δοκίμασα κάποια τραγούδια που δεν μου «πηγαίνανε». Από την εταιρεία με «κλείσανε» στα «Δειλινά» αφού προηγουμένως δούλεψα λίγο στο «Περιβόλι του ουρανού»...
31578124 2176202109064626 6724118816281853952 n
Κάπως έτσι ξεκίνησε το μουσικό της ταξίδι, με δυο τραγούδια του Τάκη Σούκα με στίχους του Ηρακλή Παπασιδέρη, που ηχογραφήθηκαν στις 12 Φεβρουαρίου 1973 και κυκλοφόρησαν σε δίσκο 45 στροφών (Columbia SCDG 4099). «Τα στραβοπατήματα» και το «Κι όμως χωρίσαμε» δεν έχουν επανεκδοθεί μέχρι σήμερα σε κάποιο μεγάλο δίσκο ή cd… Λίγο πριν, το 1972, η Λιζέτα Νικολάου είχε κάνει δεύτερες φωνές στον Γιάννη Κατέβα στην «Θεσσαλονίκη», ένα τραγούδι του Γιώργου Μητσάκη, που κυκλοφόρησε σε δίσκο 45 στροφών (HMV 7PG 8128).

Η συνέχεια επιφυλάσσει για τη Λιζέτα Νικολάου συνεργασίες με το Γιάννη Μαρκόπουλο, το Δήμο Μούτση, το Γιάννη Σπανό, το Μάνο Ελευθερίου, το Χρήστο Νικολόπουλο, τον Αντώνη Βαρδή και φυσικά με τον Βασίλη Τσιτσάνη, με τον οποίο θα συνεργαστεί τόσο στο πάλκο όσο και στη δισκογραφία…

Φωτογραφίες

1. Σε μια από τις πάμπολλες συνεργασίες της με το Στράτο Διονυσίου
2. Με τον Τάκη Σούκα το 1985 προετοιμάζοντας το δίσκο «Τα κέφια της Λιζέττας»

Video

ΤΟ OGDOO.GR ΠΡΟΤΕΙΝΕΙ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Το τραγούδι αλλιώς, στο email σας!

Ενημερωθείτε πρώτοι για τα τελευταία νέα στο χώρο της καλής μουσικής!