Αυτή η γενιά βέβαια, αισίως μετρά κοντά στα 25-30 χρόνια. Έχω την αίσθηση όμως, πως όσα χρόνια κι αν περάσουν η Ελένη Τσαλιγοπούλου, τόσο με τις επιλογές της, όσο και με τη γενικότερη παρουσία της στο χώρο, θα συγκαταλέγεται πάντα στις νεότερες γενιές…
Γεννιέται τον Απρίλη του 1963 στη Νάουσα και από πολύ μικρή ηλικία «μπολιάζεται» με παραδοσιακά ακούσματα. Το 1985 παρακολουθεί μαθήματα κλασικού τραγουδιού στη Θεσσαλονίκη και τραγουδά επαγγελματικά για πρώτη φορά στην «Όμορφη νύχτα» της Θεσσαλονίκης.
Το 1986 την ακούει ο Γιώργος Ζήκας και της προτείνει να ερμηνεύσει τραγούδια του. Έτσι το Δεκέμβρη του 1987 κυκλοφορεί από τη Lyra ο δίσκος «Σώπα κι άκουσε», σε μουσική και στίχους του Ζήκα, στον οποίο συμμετέχει με δυο τραγούδια και ο Γιώργος Νταλάρας.
Μέσα από την αυτοβιογραφία του ο λαϊκός συνθέτης θυμάται:
Από τον φίλο μου τον Πεντζίκη γνώρισα τον Νταλάρα. Άκουσε τα τραγούδια μου απ’ τα «Φεγγάρια»*. Μου λέει, «τι ωραία τραγούδια είναι αυτά!». Εγώ, τώρα, τον Νταλάρα δεν τον ήξερα, απλώς άκουγα το όνομά του και τα τραγούδια του, όπως όλος ο κόσμος. Αισθανόμουν ότι είχα να κάνω μ’ έναν σοβαρό άνθρωπο. Ήταν ευχάριστος και φιλικός ένα απόγευμα που πήγαμε στο σπίτι του με τον Πεντζίκη και περάσαμε ωραία.
Το φθινόπωρο του ’86 ο Μαραβέλιας με παροτρύνει να ξαναμπώ στο στούντιο. Αυτή τη φορά όμως δεν πήγαινα στα χαμένα. Ήδη είχα βρει τη φωνή που ήθελα. Η Ελένη Τσαλιγοπούλου ήταν ένα δροσερό και χαρούμενο κορίτσι με μια υπέροχη φωνή. Είχε ξεχωρίσει για τα ταλέντα της στα μουσικά στέκια της Θεσσαλονίκης και χωρίς δεύτερη κουβέντα ο Γιώργος Νταλάρας, που του είχα προτείνει να τραγουδήσει δύο τραγούδια, μου είπε «ναι, ποια είναι αυτά τα τραγούδια, στείλ’τα μου να τ’ ακούσω και να προχωρήσουμε». Κάπως έτσι ξεκίνησε ο δίσκος «Σώπα κι άκουσε». Νομίζω ότι ήταν μια δουλειά που αγαπήθηκε πολύ και πάνω απ ’όλα έβγαλε μια τραγουδίστρια σαν την Ελενίτσα.
Μέσα από την ενορχήστρωση του Γιώργου Πεντζίκη τα τραγούδια πήραν διαστάσεις. Νομίζω ότι ο ήχος τους εκείνη την εποχή ήταν πολύ καινούργιος. Τον ζήλεψαν πολλοί. Και αν βάλουμε τη φρεσκάδα της Ελενίτσας, που ηχογραφούσε για πρώτη φορά… Διακινδυνεύω να το πω, δεν έχει ξανατραγουδήσει τόσο όμορφα και τόσο λιτά η Ελενίτσα, ακόμα μέχρι σήμερα. (1)
Ο δίσκος ηχογραφείται στο σπίτι του Γιώργου Πεντζίκη στη Θεσσαλονίκη (εκτός από τη φωνή του Νταλάρα που γράφεται στην Αθήνα), με τη συμμετοχή μουσικών όπως ο Χρήστος Χήρας (ηλεκτρικό μπάσο), Θόδωρος Καπηλίδης (ηλεκτρική κιθάρα), Γιώργος Μαγκλάρας (βιολί), Λευτέρης Τζήμας (μπόνγκος), Χρήστος Κίλιας (κρουστά), Αντώνης Βαρσαμούδης (κιθάρες), Γιώργος Τσάφας (πιατίνια), Σωκράτης Μάλαμας (ακουστική κιθάρα), Δημήτρης Αραμπατζής (ηλεκτρική κιθάρα), Δημήτρης Ρακιντζής (μπουζούκι, σάζι), Στίλπων Νέστωρ (ηλεκτρική κιθάρα), Νίκος Καπηλίδης (ντραμς), Γιώργος Μπαρούτης (κλαρίνο), Ηλίας Ζάικος (ηλεκτρική κιθάρα) και ο Γιώργος Πεντζίκης (πληκτρονικά, βιολί, ντραμς, μπαγλαμά, κρουστά, ηλεκτρικό μπάσο, ταραμπούκα, πιάνο). Φωνητικά σε ένα τραγούδι έκαναν ο Δημήτρης (Μήτσος) Ζερβουδάκης και η Μαρία Φωτίου.
Απ' αυτή την πρώτη δουλειά της Ελένης, που αργότερα κυκλοφόρησε και σε cd ξεχώρισε το ομώνυμο κομμάτι, το οποίο η τραγουδίστρια ξαναηχογράφησε το 2000 για το cd single «Γλυκός πειρασμός».
Μετά από λίγο καιρό η «Ελενίτσα» γίνεται «Ελένη» και συνοδεύει τον Γιώργο Νταλάρα στις περιοδείες του ανά τον κόσμο, αλλά και σε συναυλίες του με το Μίκη Θεοδωράκη και το Σταύρο Ξαρχάκο… Έτσι γίνεται πλέον γνωστή στο πανελλήνιο, ενώ το 1990 κυκλοφορεί ο δεύτερος δίσκος της «Κορίτσι και γυναίκα» σε μουσική του Γιώργου Ανδρέου…. Ξεχωρίζει αμέσως το «Να μ’ αγαπάς». Από τότε μέχρι σήμερα, με ποικίλες επιλογές που κινούνται από το παραδοσιακό και το έντεχνο λαϊκό τραγούδι, μέχρι τα πιο σύγχρονα μουσικά ρεύματα, έχει αποκτήσει ένα σταθερό κοινό και μια θέση ανάμεσα στα πρώτα ονόματα του ελληνικού πενταγράμμου….
*Ο πρώτος δίσκος του Γιώργου Ζήκα «Με τα φεγγάρια χάνομαι» με το Σταύρο Λογαρίδη και την Ελευθερία Αρβανιτάκη το 1985
Πηγή:
1: Γιώργος Ζήκας «Αποκλεισμένος στη Σαλονίκη» («Εξάντας» 1999)
Φωτο 2: Tσαλιγοπούλου, Ζήκας και Νταλάρας στο οπισθόφυλλο του δίσκου «Σώπα κι άκουσε»
Φωτο 3: Ελένη Τσαλιγοπούλου - Γιώργος Ζήκας
