Η φωνή της ακούγεται στα γραμμόφωνα της εποχής από ένα δίσκο 78 στροφών, σε ένα ωραίο τσιφτετέλι των Στέλιου Χρυσίνη-Χρήστου Κολοκοτρώνη που λέγεται Με την κοπέλα π' αγαπώ, ενώ μαζί της συμμετέχει το Τρίο Γκρέκο. Κι ακούγοντάς το, σκέφτομαι πόσο ωραία και «καθαρά» δείγματα στο ρυθμό αυτού του παρεξηγημένου χορού γράφονταν κάποτε και πόσο έχει ξεφτιλιστεί το τσιφτετέλι στο πέρασμα των χρόνων…
Ο δίσκος που κυκλοφορεί στην Columbia, από την άλλη πλευρά έχει ένα ζεϊμπέκικο των ίδιων δημιουργών με τον Στέλιο Καζαντζίδη με τίτλο Δεσμοφύλακες ανοίξτε. Κόντρα στον καημό του φυλακισμένου, ένα τραγούδι του γλεντιού και του κεφιού… Χαρακτηριστική εικόνα της εποχής, άσχετα αν ο φυλακισμένος βρίσκεται στη «στενή», αυτή τη φορά για ερωτικό έγκλημα…
Αυτό το πρώτο τραγούδι της Δούκισσας, εντάσσεται το 1985 σε μια ενδιαφέρουσα συλλογή με τίτλο 25 Χρόνια Δούκισσα-Οι Μεγαλύτερες Επιτυχίες με 14 τραγούδια από το ξεκίνημά της, ως τα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του '60, ενώ μερικά χρόνια αργότερα κυκλοφορεί και σε cd.
Η Δούκισσα τραγουδά στο ξεκίνημά της μερικούς από τους σημαντικότερους λαϊκούς συνθέτες, όπως Τσιτσάνη, Χιώτη, Μητσάκη, Καραπατάκη, Δερβενιώτη, Καλδάρα, Πάνου και άλλους, ενώ λίγο μετά, στην Ελλαδίσκ πλέον (μετέπειτα Philips, Universal κλπ), συνεργάζεται με το Γιώργο Ζαμπέτα, με τραγούδια που γράφουν τη δική τους ιστορία στο χρόνο, όπως Που πας χωρίς αγάπη, Η μοντέρνα η Αθήνα κ.α. Με τον Ζαμπέτα μοιράζεται το 1983 κι έναν ολόκληρο δίσκο με τίτλο Τα Χασικλίδικα με επανεκτελέσεις ρεμπέτικων χασικλίδικων τραγουδιών. Εκτός από τον Ζαμπέτα, στη δεκαετία του ’60 τραγουδά τόσο συνθέσεις του Γιώργου Μητσάκη, όσο και των Γιάννη Μαρκόπουλου (Τα παλικάρια, Στα μάτια σου γεννήθηκαν) και Γιάννη Σπανoύ (Θέλω τα ώπα μου, Στον ουρανό είν’ένα αστέρι). Εκείνη την εποχή συμμετέχει σαν τραγουδίστρια αλλά και ηθοποιός σε αρκετές ελληνικές ταινίες, κάποιες απ' αυτές στο πλευρό του Τόλη Βοσκόπουλου, με τον οποίο πραγματοποιεί και μια σειρά ηχογραφήσεων με τεράστια ανταπόκριση στο κοινό.
Αν δεν απατώμαι η τελευταία της εμφάνιση στην μικρή οθόνη γίνεται στη σειρά Ιστορία Του Λαϊκού Τραγουδιού που κυκλοφορεί το 2009 σε dvd, σε επιμέλεια Κώστα Μπαλαχούτη, μαζί με γνωστό τηλεοπτικό περιοδικό.
Ο τελευταίος της δίσκος κυκλοφορεί με τίτλο Καρδιολιμανάκι το 2008 σε στίχους Γιώργου Λεκάκη και μουσική των Σπ. Παπαβασιλείου, Δ. Χιονά, Θ. Πολυκανδριώτη, Μ. Καραντίνη, Χ. Νικολόπουλου, Σ. Τσιβγούλη, Κ. Πίτσου, Σ. Ζαφειρίου. Εκεί υπάρχει κι ένα τραγούδι, μάλλον προφητικό, των Νικολόπουλου-Λεκάκη, με τίτλο Εγώ θα γίνω άνεμος που λέει, μεταξύ άλλων:
«Εγώ θα γίνω άνεμος
και δεν θα με ορίζουν
έτσι απλά θε να χαθώ,
γιατί στον ίδιο ουρανό
οι ανέμοι δεν γυρίζουν
εκεί ψηλά που πάω εγώ…»
Στις 30 Σεπτεμβρίου 2010 η Δούκισσα ξεκίνησε το μακρύ της ταξίδι για τα στέκια των αθανάτων…
Φωτογραφίες
02. Η Δούκισσα τραγουδά για τη Σοφία Βέμπο στα τέλη της δεκαετίας του ‘60
03. Το 1954 η Δούκισσα, 13 ετών τραγουδά στο πανηγύρι του Αγίου Κωνσταντίνου στο Μαρκόπουλο. Φοράει ένα φόρεμα της Άννας Καλουτά αξίας 500 δραχμών της εποχής (από το βιβλίο του Ιάσονα Τριανταφυλλίδη Άρχισαν Τα Όργανα- Εκδόσεις Άμμος 2003)
