Σαν σήμερα…
Γεννήθηκε στη Νέα Ιωνία της Αθήνας και, αν ζούσε, σήμερα θα έκλεινε τα 89 του χρόνια.Αναφέρομαι στον Στέλιο Καζαντζίδη…
«Τρεις αγάπες θα θυμάμαι μες στα ξένα…»
Όπως έχω ξαναγράψει τόσο σε παλαιότερα άρθρα μου στο Ogdoo.gr, όσο και στο βιβλίο μου «Το πάθος και το λάθος»:«Την εποχή των ηχογραφήσεων για τους δίσκους 45 στροφών, ο συνθέτης ή ο τραγουδιστής προβάριζαν ένα τραγούδι και το ηχογραφούσαν με την ίδια ορχήστρα, την ίδια μέρα ίσως, για παραπάνω από μία φορές. Συχνά κυκλοφορούσε στην αγορά με δυο μορφές. Με τον ίδιο κωδικό δίσκου όμως. Άλλες φορές, έβγαινε η μια ηχογράφηση και η άλλη έμενε στα αρχεία της εταιρείας και έμπαινε σε δίσκο ή cd πολλά χρόνια μετά. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα στους καταλόγους δισκογραφιών που έχουν κατά καιρούς δημοσιευθεί, το τραγούδι να υπάρχει καταγεγραμμένο μόνο μια φορά».
Ένα από τα τραγούδια αυτά ηχογραφήθηκε στις 31 Ιανουαρίου 1961 με τη φωνή του Στέλιου Καζαντζίδη και τα «μαγευτικά» σεγόντα της Γιώτας Λύδια και κυκλοφόρησε σε δίσκο 45 στροφών His master’s voice (7PG – 2875). Ήταν το «Τρεις αγάπες», ένα καλαματιανό του Θόδωρου Δερβενιώτη με λόγια του Κώστα Βίρβου για τη μάστιγα της μετανάστευσης, που «ζευγάρωσε» στο 45άρι με το συγκλονιστικό ζεϊμπέκικο «Βροντούν οι πόρτες οι βαριές» των ίδιων δημιουργών.
Η διεύθυνση της ορχήστρας ήταν του Θόδωρου Δερβενιώτη κι έπαιξαν μπουζούκια ο Κώστας Παπαδόπουλος με τον Λάκη Καρνέζη, ακορντεόν ο Γιώργος Κοινούσης, βιολί ο Γιώργος Κόρος και ο Στέφανος Βαρτάνης, κιθάρα ο Γιάννης Δέδες και μπάσο ο Σπύρος Αναγνώστου.
Το «Τρεις αγάπες» συμπεριλήφθηκε το 1984 στο διπλό δίσκο «Αφιέρωμα στον Κώστα Βίρβο» (της σειράς «Μουσικός θησαυρός της Columbia), το 1988 στον πέμπτο δίσκο της δεκαπλής κασετίνας «Καζαντζίδης» και τα νεότερα χρόνια σε διάφορες συλλογές τραγουδιών του Βίρβου ή του Καζαντζίδη.
Το τραγούδια αυτό το άκουγα για αρκετά χρόνια από το 45άρι, ώσπου κάποια μέρα έπεσε στα χέρια μου ένα δισκάκι με τα ίδια στοιχεία στην ετικέτα (με τη διαφορά ότι δίπλα στον αριθμό μήτρας που βρίσκεται αριστερά, υπήρχε το νούμερο 45).
Ακούγοντάς το διαπίστωσα πως υπήρχαν μικρές διαφορές τόσο στα μέρη της ορχήστρας όσο και στα φωνητικά. Τα γυρίσματα της φωνής του Καζαντζίδη στην πρόζα της έναρξης, αποδεικνύουν την διαφορά. Αν έχω ψάξει σωστά, η συγκεκριμένη εκτέλεση δεν έχει μπει σε κάποιο δίσκο ή cd, ενώ είναι χαρακτηριστικό πως δεν υπήρχε αναρτημένη ούτε στο youtube.
To «Τρεις αγάπες» κυκλοφόρησε και σε δίσκο Odeon (HGRA – 0776) για την αγορά του εξωτερικού.
-Η κεντρική φωτογραφία προέρχεται από το βιβλίο του Κώστα Μπαλαχούτη «Γιώτα Λύδια – Η πιο μεγάλη ώρα» (Εκδόσεις «Ελληνικά γράμματα», 2006)