Εκεί συναντά τον Λουκά Νταράλα, ο οποίος της ζητά να τραγουδήσει δυο τραγούδια σε μια ραδιοφωνική εκπομπή. Όπως αφηγείται η τραγουδίστρια - στην επιμελημένη από το Νίκο Νικόλιζα βιογραφία της - δέχεται κι έτσι μπαίνουν σε ένα μικρό δωμάτιο για πρόβα. Ακούγοντάς την, ο λαϊκός συνθέτης ενθουσιάζεται:
- Εσύ κοπέλα μου, είσαι μεγάλη τραγουδίστρια. Δεν θα υπάρχει δεύτερη σαν εσένα. Εσύ θα τις σβήσεις όλες τις άλλες…
- Μη μου λέτε τέτοια πράγματα, κύριε Νταράλα. Το μεροκάματο θέλω να βγαίνει, γιατί είμαι φτωχή κοπέλα και χρειάζομαι τα χρήματα, απαντά εκείνη.
Αμέσως ο Λουκάς της προτείνει να δοκιμάσουν ένα δικό του καινούργιο τραγούδι. Η Γκρέυ δέχεται και της παίζει το «Βουνό», με στίχους του Βαγγέλη Πρέκα. Δεν της αρέσει όμως, γιατί επαναλαμβάνεται στο ρεφραίν κλείνοντας στην ίδια νότα. «Ν’ ακούγεται στην ερημιά ο πόνος μου με την πενιά». Οπότε παίρνει το θάρρος και ρωτά:
- Κύριε Λουκά, μπορώ να διορθώσω κάτι;
- Τι θες κοπέλα μου να διορθώσεις;
Ανεβάζει τον τόνο της φωνής της στο «ακούγεταί - αί, στην ερημιά». Ο Λουκάς το ακούει και «τρελαίνεται»: «Κορίτσι μου εσύ είσαι μεγάλο ταλέντο, έτσι όπως το έκανες». Την επόμενη μέρα στο ραδιόφωνο τα τηλέφωνα χτυπούν συνεχώς, από τον κόσμο που παίρνει για να μάθει ποια λέει το τραγούδι… Δέχεται τα συγχαρητήρια του Φατσέα, του διευθυντή της ραδιοφωνίας, αλλά και των συνθετών, που την συναντούν λίγο μετά στο μπαράκι των μουσικών…
Ένα χρόνο μετά κι αφού η σπουδαία λαϊκή ερμηνεύτρια έχει ήδη μπει στη δισκογραφία, σημειώνοντας μεγάλη επιτυχία, με τραγούδια όπως «Το δικό σου το μαράζι» και το «Ποτέ τη μάνα μην πικραίνεις», ξανανταμώνει στο ίδιο μπαράκι με τον Λουκά Νταράλα, που την παρακαλεί να «καθαρίσει» για να ηχογραφήσουν το «Βουνό» στην Columbia. Tης προτείνει μάλιστα να πάρει τα μισά ποσοστά, κάτι που εκείνη αρνείται. Η Γκρέυ ζητά από τον Μηλιόπουλο, τον παραγωγό της εταιρείας να δισκογραφήσει το τραγούδι, ο οποίος διαβάζοντας τους στίχους, αρχικά διστάζει:
Καρδούλα μου, δεν είναι ωραίο τραγούδι αυτό. Τι σημαίνει «Να ακούγεται στην ερημιά ο πόνος μου με την πενιά»; Έχεις πει δυο καταπληκτικά τραγούδια. Αυτό δεν είναι τίποτα μπροστά σε εκείνο. Άσ’ το να πάει στην ευχή αυτό το τραγούδι, δεν θα πιάσει…
Ο Μηλιόπουλος υποχωρεί τελικά, μπροστά στην επιμονή της και την παραπέμπει στον Στέλιο Χρυσίνη, γνωστό συνθέτη και μαέστρο, τότε, της εταιρείας για να κανονίσουν τα σχετικά με την ηχογράφηση. Ακούγοντας ο Χρυσίνης το τραγούδι, προσπαθεί να αλλάξει κάποια σημεία, προκειμένου να πάρει κι εκείνος ποσοστά. Η Γκρέυ αρνείται και τελικά καταλήγουν και οι δυο, προς εξεύρεση λύσης στον Μηλιόπουλο, που συνηγορεί με την άποψη της τραγουδίστριας:
Το τραγούδι, Στέλιο, η Γκρέυ θα το πει όπως ακούστηκε στο ραδιόφωνο. Δεν θα αλλάξετε το παραμικρό. Ούτε μια νότα…
Το «Βουνό» (ή «Με το βουνό θα γίνω φίλος») ηχογραφείται εν τέλει την 1η Μαρτίου 1954 με δεύτερη φωνή τον Δημήτρη Ρουμελιώτη και κυκλοφορεί σε δίσκο γραμμοφώνου His master’s voice, έχοντας από την άλλη πλευρά «Τα μαλλιά τα γκρίζα» των Ηλία Ποτοσίδη και Χρήστου Κολοκοτρώνη με τον Στέλιο Καζαντζίδη και την Μαίρη Γρίλλη…
Η επιτυχία του «Βουνού» ήταν τέτοια που την ίδια χρονιά ο στιχουργός, ο Βαγγέλης Πρέκας έγραψε, σαν συνέχεια, ένα τραγούδι που έλεγε «Αφήνω το βουνό και φεύγω», χωρίς όμως να γνωρίσει ανάλογη επιτυχία. Τραγούδησαν ο Θανάσης Ευγενικός και η Ευαγγελία Μαρκοπούλου. Κυκλοφόρησε σε δίσκο γραμμοφώνου Οdeon, με τον Βαγγέλη Πρέκα, να τραγουδά στη δεύτερη όψη μια δική του δημιουργία με τον μακάβριο τίτλο «Μια φούχτα κόκαλα».
Το «Βουνό» γνώρισε στο πέρασμα των χρόνων πολλές επανεκτελέσεις. Η πρώτη ηχογράφηση με την Καίτη Γκρέυ επανακυκλοφόρησε το 1961 σε δίσκο 45 στροφών, έχοντας στην άλλη όψη το «Ποτέ τη μάνα μην πικραίνεις» και πάλι με την Γκρέυ. Στα κατοπινά χρόνια βεβαίως, συμπεριλήφθηκε στις πάσης φύσεως συλλογές με επιτυχίες της ερμηνεύτριας, σε αντίθεση με το δεύτερο τραγούδι, το «Αφήνω το βουνό και φεύγω», το οποίο επανακυκλοφόρησε μόλις πριν από οκτώ χρόνια στη συλλογή «Χρονικό του λαϊκού τραγουδιού 1954, μέρος 6» της εταιρείας «Ελληνικός δίσκος».
Πηγές:
1) Νίκος Νικόλιζας «Καίτη Γκρέυ - Έτσι όπως τα έζησα» («Άγκυρα» 2006)
2) Λουκάς Νταράλας - «Το βουνό»
3) Διονύσης Μανιάτης «Η εκ περάτων δισκογραφία γραμμοφώνου» (2006)
Φωτογραφίες 1 & 2: Ο Λουκάς Νταράλας στο club ARIANA στο Τελ Αβίβ στις αρχές της δεκαετίας του ’50 (Πηγή: Alona Azaria / www.dalaras.com/forum)
Δείτε επίσης: Το «Βουνό» συναντά το «Dust in the wind»
