«Μπρος γκρεμός και πίσω γκόμενες»
Το 1984 κυκλοφόρησε από τη Minos ο τρίτος προσωπικός και πολυσυλλεκτικός, όσον αφορά τους δημιουργούς, δίσκος του Βασίλη Παπακωνσταντίνου, με τίτλο «Διαίρεση». Ένας δίσκος, από τον οποίο γεννήθηκαν μεγάλες επιτυχίες, όπως ήταν ο περίφημος «Μαύρος γάτος», το «Άσε με να κάνω λάθος», το «Δεν υπάρχω», το «Πριν το τέλος», ενώ υπήρχαν και κάποια τραγούδια που παρέμειναν στη «σκιά» αυτών που προανέφερα. (Για να μην παρεξηγηθώ, όταν χρησιμοποιώ τον όρο «μεγάλες επιτυχίες», εννοώ τραγούδια γνωστά στο πλατύ κοινό και όχι μόνο στους πιστούς ακόλουθους ενός ερμηνευτή).
Όπως ήταν το τραγούδι με το οποίο έκλεινε ο δίσκος, σε μουσική του Αλέξη Παπαδημητρίου και στίχους του Βασίλη Παπακωνσταντίνου, με τον ευφάνταστο στίχο και τίτλο «Μπρος γκρεμός και πίσω γκόμενες»...
«Δεν παραιτούμαι»
Όπως έγραψα παραπάνω, το τραγούδι πέρασε, μάλλον, «στα ψιλά» εκείνη την εποχή. Η διαδρομή του όμως δεν σταμάτησε εδώ.
Το 1988 κυκλοφόρησε από την ΕΜΙ ένας δίσκος με έντεκα τραγούδια σε μουσική του Αλέξη Παπαδημητρίου και στίχους της Εύης Δρούτσα, με ερμηνεύτρια την Νέλλη Μάνου και τίτλο… «Δίχως τίτλο». Η Νέλλη Μάνου ήταν σύζυγος του Άλκη Στέα, ο οποίος έκανε την παραγωγή του δίσκου.
Στη δεκαετία 1964 - 1974 η Νέλλη Μάνου τραγούδησε σε πρώτη εκτέλεση μια σειρά από τραγούδια του Γιάννη Σπανού, του Μίμη Πλέσσα, κάποιες επανεκτελέσεις του Γιώργου Ζαμπέτα και κάποια σε πιο μοντέρνο ύφος, που κυκλοφόρησαν σε δίσκους 45 στροφών.
Ο μοναδικός, μεγάλος δίσκος της ήταν αυτός που προανέφερα, μέσα στον οποίο υπήρχε το τραγούδι «Και τα λοιπά» (που τον Δεκέμβρη του ’88 κυκλοφόρησε, σε δεύτερη εκτέλεση, με τη Μαρινέλλα στο δίσκο της «Τολμώ»), αλλά και το «Δεν παραιτούμαι». Ένα κομμάτι με την ίδια μελωδία του «Μπρος γκρεμός και πίσω γκόμενες», αλλά καινούργιους στίχους της Εύης Δρούτσα…
-Ευχαριστώ ιδιαιτέρως τον φίλο δημοσιογράφο Γιάννη Κολλιάκο, που, διαβάζοντας παρόμοιες «παράλληλες ιστορίες» στο Ogdoo.gr, μου πρότεινε μια καταγραφή στη μουσική συγγένεια των δυο τραγουδιών…
Το 1984 κυκλοφόρησε από τη Minos ο τρίτος προσωπικός και πολυσυλλεκτικός, όσον αφορά τους δημιουργούς, δίσκος του Βασίλη Παπακωνσταντίνου, με τίτλο «Διαίρεση». Ένας δίσκος, από τον οποίο γεννήθηκαν μεγάλες επιτυχίες, όπως ήταν ο περίφημος «Μαύρος γάτος», το «Άσε με να κάνω λάθος», το «Δεν υπάρχω», το «Πριν το τέλος», ενώ υπήρχαν και κάποια τραγούδια που παρέμειναν στη «σκιά» αυτών που προανέφερα. (Για να μην παρεξηγηθώ, όταν χρησιμοποιώ τον όρο «μεγάλες επιτυχίες», εννοώ τραγούδια γνωστά στο πλατύ κοινό και όχι μόνο στους πιστούς ακόλουθους ενός ερμηνευτή).
Όπως ήταν το τραγούδι με το οποίο έκλεινε ο δίσκος, σε μουσική του Αλέξη Παπαδημητρίου και στίχους του Βασίλη Παπακωνσταντίνου, με τον ευφάνταστο στίχο και τίτλο «Μπρος γκρεμός και πίσω γκόμενες»...
«Δεν παραιτούμαι»
Όπως έγραψα παραπάνω, το τραγούδι πέρασε, μάλλον, «στα ψιλά» εκείνη την εποχή. Η διαδρομή του όμως δεν σταμάτησε εδώ.
Το 1988 κυκλοφόρησε από την ΕΜΙ ένας δίσκος με έντεκα τραγούδια σε μουσική του Αλέξη Παπαδημητρίου και στίχους της Εύης Δρούτσα, με ερμηνεύτρια την Νέλλη Μάνου και τίτλο… «Δίχως τίτλο». Η Νέλλη Μάνου ήταν σύζυγος του Άλκη Στέα, ο οποίος έκανε την παραγωγή του δίσκου.
Στη δεκαετία 1964 - 1974 η Νέλλη Μάνου τραγούδησε σε πρώτη εκτέλεση μια σειρά από τραγούδια του Γιάννη Σπανού, του Μίμη Πλέσσα, κάποιες επανεκτελέσεις του Γιώργου Ζαμπέτα και κάποια σε πιο μοντέρνο ύφος, που κυκλοφόρησαν σε δίσκους 45 στροφών.
Ο μοναδικός, μεγάλος δίσκος της ήταν αυτός που προανέφερα, μέσα στον οποίο υπήρχε το τραγούδι «Και τα λοιπά» (που τον Δεκέμβρη του ’88 κυκλοφόρησε, σε δεύτερη εκτέλεση, με τη Μαρινέλλα στο δίσκο της «Τολμώ»), αλλά και το «Δεν παραιτούμαι». Ένα κομμάτι με την ίδια μελωδία του «Μπρος γκρεμός και πίσω γκόμενες», αλλά καινούργιους στίχους της Εύης Δρούτσα…
-Ευχαριστώ ιδιαιτέρως τον φίλο δημοσιογράφο Γιάννη Κολλιάκο, που, διαβάζοντας παρόμοιες «παράλληλες ιστορίες» στο Ogdoo.gr, μου πρότεινε μια καταγραφή στη μουσική συγγένεια των δυο τραγουδιών…
