Ερ: Υπάρχουν άλλες συνεργασίες που πρόκειται να γίνουν στα πλαίσια των παραγωγών του «Άξιου λόγου»;
Aπ: Υπάρχει και μια ακόμη συνεργασία στο δίσκο του Μάνου Ελευθερίου με το τραγούδι «Η πανοπλία που φοράς» το οποίο θα το πει ο Γιώργος ο Νταλάρας με συμμετοχή του Σταύρου του Σιόλα. Είναι ένα ωραίο τραγούδι με πολύ ωραίο στίχο του Μάνου Ελευθερίου, πολύ ωραία στιγμή και το ’γραψα αμέσως, μ’ «έπιασε» ο στίχος αμέσως… Πώς είναι ρε παιδί μου ένα στιχάκι που σε «πιάνει» αμέσως… Γιατί ξέρεις, άρχισα να πιστεύω τελευταία, μήπως είναι δικό μου το πρόβλημα και δεν με «πιάνουν» οι στίχοι… Μου φέρνουν, μου φέρνουν στίχους… Ε μόλις μου ’ρχεται ο «Χειμωνανθός» της Ελένης Φωτάκη, που ήταν και άγνωστη κοπέλα… κατευθείαν… βλέπω το «Μαχαιρωμένο τραγούδι», κατευθείαν, την «Πανοπλία» κατευθείαν… (1)
Στο demo που μου έβαλε τότε ο Καζαντζής με τη φωνή του Θεσσαλονικιού τραγουδιστή Φώτη Θεοδωρίδη, άκουσα ένα ωραίο ζεϊμπέκικο, που μου άρεσε πολύ… Και ξαφνιάστηκα λίγο καιρό μετά, όταν κυκλοφόρησε από τον «Άξιο λόγο» ο δίσκος με τα τραγούδια του Μάνου Ελευθερίου με τίτλο «Πάντα κάτι μένει», γιατί με την ακρόαση της «Πανοπλίας», διαπίστωσα πως δεν είχε καμιά σχέση με το demo, που είχα ακούσει στο studio του Καζαντζή, όταν κάναμε τη συνέντευξη. Η ενορχήστρωση του Παναγιώτη Γιατράκου, ο οποίος έπαιξε και μπάσο, κιθάρες, πλήκτρα, είχε μετατρέψει ένα λαϊκό, ας πούμε, ζεϊμπέκικο, σε ένα δυναμικό rock κομμάτι, με μια ανάλογη ερμηνεία από τον Σταύρο Σιόλα και τον Γιώργο Νταλάρα, να ακούγεται διακριτικά στις δεύτερες φωνές.
Λίγο καιρό μετά, τον Δεκέμβρη του 2008, κυκλοφόρησε ο πολυσυλλεκτικός δίσκος του Καζαντζή «Ίσαλος γραμμή». Ήταν η δουλειά μέσα από την οποία ξεχώρισαν οι «Μέλισσες», σε στίχους της Ελένης Φωτάκη, κάνοντας ευρύτερα γνωστή την ερμηνεύτρια Φωτεινή Βελεσιώτου. Σ’ αυτό τον δίσκο λοιπόν, ο Καζαντζής διάλεξε να ηχογραφήσει ξανά το τραγούδι «Η πανοπλία που φοράς», αυτή τη φορά στην αρχική του μορφή, σαν καθαρό ζεϊμπέκικο δηλαδή, διαλέγοντας ένα λαϊκό τραγουδιστή, τον Γεράσιμο Ανδρεάτο και με τον Παύλο Παφρανίδη στο μπουζούκι.
Είναι αυτή μια από τις πιο κλασικές περιπτώσεις για το πώς η ενορχήστρωση μπορεί να αλλάξει 100% ένα τραγούδι, μετατρέποντάς το, από λαϊκό σε rock ή το αντίστροφο, κρατώντας όμως την ομορφιά του και στις δυο περιπτώσεις.
Τελικά, όταν υπάρχουν δυνατοί στίχοι, μελωδία και αντίστοιχες ερμηνείες, το τραγούδι δεν έχει να φοβηθεί τίποτα και μπορεί να σταθεί άνετα και να διαγράψει τη δική του πορεία στο χρόνο…
1: Συνέντευξη του Γιώργου Καζαντζή στον Θανάση Γιώγλου για το Music Heaven (Φεβρουάριος 2008)
Φωτογραφίες 1-2: Ο Μάνος Ελευθερίου με τον Γιώργο Καζαντζή, την περίοδο της ηχογράφησης του τραγουδιού (φωτο: Γιάννης Βελισσαρίδης)
