Ο «Πειραιάς» του Γιάννη Πάριου και του… Γιάννη Παριανού

Βρισκόμαστε κάπου στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του ’60 και ερχόμενος από την Πάρο στην Αθήνα για σπουδές στην Ιατρική, ένας φέρελπις ερμηνευτής με το ονοματεπώνυμο «Γιάννης Βαρθακούρης», ξεκινά το τραγούδι σε διάφορα νυχτερινά κέντρα, για βιοποριστικούς λόγους. Κάπου εκεί, γνωρίζεται με τον μαέστρο Κώστα Κλάββα και λίγο αργότερα με τον Γιώργο Κατσαρό και τον Μάκη Μάτσα, που τον εγκρίνουν, χωρίς δεύτερη σκέψη.

Πώς όμως θα μπορούσε να συστηθεί στο πλατύ κοινό, ένας νέος ερμηνευτής με το επώνυμο «Βαρθακούρης»;

Σε μια από τις πρώτες συναντήσεις τους στα γραφεία της εταιρείας Minos στην οδό Σταδίου, έπεσαν στο τραπέζι διάφορα ονόματα. «Γιάννης Παριανός» πρότεινε ο Γιώργος Κατσαρός. «Μα Γιάννης Παριανός υπάρχει ήδη» απάντησε ο τραγουδιστής. «Τότε, Γιάννης Πάριος!» είπαν…

Η πρώτη ηχογράφηση του Γιάννη Πάριου πραγματοποιήθηκε το 1969 με το τραγούδι «Ράγισε ο καθρέφτης» του Άγγελου Σέμπου και του Κώστα Κινδύνη, που συμπεριλήφθηκε στον μεγάλο δίσκο «Η συνάντηση». Αμέσως μετά ήρθε και η πρώτη, μεγάλη επιτυχία με τη «Θάλασσα του Πειραιά» του Γιώργου Μητσάκη, που κυκλοφόρησε σε δίσκο 45 στροφών.

Δυο χρόνια μετά, το τραγούδι ακούστηκε στην ελληνική ταινία «Μια νταντά και τέζα όλοι», μπήκε στον πρώτο προσωπικό δίσκο του Πάριου κι από τότε η φωνή ενός «αθεράπευτου» Παναθηναϊκού, συνοδεύει όλες τις επιτυχίες του άσπονδου αντιπάλου του, του «Θρύλου».

Ποιος ήταν όμως, ο παραλίγο συνεπώνυμός του Γιάννης Παριανός;

Σύμφωνα με τις κατά καιρούς αφηγήσεις του Γιάννη Πάριου, ο Παριανός τραγουδούσε δημοτικά και νησιώτικα τραγούδια σε μαγαζιά της Βάρης. Αναζητώντας στους καταλόγους δισκογραφίας περισσότερα στοιχεία, διαπίστωσα πως το 1971 ηχογράφησε πέντε τραγούδια, στο ελαφρολαϊκό κλίμα της εποχής, που κυκλοφόρησαν σε τρεις δίσκους 45 στροφών από τη μικρή εταιρεία Orealphone. Τα περισσότερα ήταν σε συνεργασία στη μουσική και τους στίχους με τον, αγνώστων λοιπών στοιχείων, Βασίλη Σπίνο, ενώ σε όλα ο Παριανός τραγούδησε με την, επίσης άγνωστη, Λιάνα Τζένου.

Επίσης, σύμφωνα με την «Βίβλο» της Ελληνικής Δισκογραφίας, τον πολύτιμο «Οδηγό» του Πέτρου Δραγουμάνου, το 1977 κυκλοφόρησε από την εταιρεία «Απόλλων» ένα lp με τίτλο «Αν δεν ήταν οι γυναίκες» με τον Γιάννη Παριανό και τη Λιάνα Τζένου. Σε έξι τραγούδια οι στίχοι ήταν του Κώστα Κοφινιώτη. Δυστυχώς, δεν έχω τον δίσκο στη διάθεσή μου, όπως, παρά την αναζήτηση, δεν βρήκα ούτε μία φωτογραφία του Γιάννη Παριανού.

Όσον αφορά τα τραγούδια των μικρών δίσκων, σε τέσσερα από αυτά η διεύθυνση ορχήστρας έγινε από τον μαέστρο και συνθέτη Γιάννη Καστρινό και στα άλλα δύο από τον Γιάννη Παριανό. Το «Συγχαρητήρια δεσποινίς» είναι σαφώς επηρεασμένο από τα «Σπασμένα τριαντάφυλλα», ενώ στο ίδιο, περίπου, κλίμα με τη «Θάλασσα του Πειραιά» του Γιώργου Μητσάκη, είναι το χασάπικο «Πειραιά» μου με τον Γιάννη Παριανό και τη Λιάνα Τζένου.

Ας ακούσουμε τα τραγούδια από τα τρία 45άρια με τον Γιάννη Παριανό και τη Λιάνα Τζένου.

Πειραιά μου (Βασίλης Σπίνος – Γιάννης Παριανός) Γιάννης Παριανός – Λιάνα Τζένου (Διεύθυνση Γιάννη Καστρινού / OR – 1020)

Γλυκιά μου ξελογιάστρα (Λιάνα Τζένου – Γιάννης Παριανός) Λιάνα Τζένου – Γιάννης Παριανός (Διεύθυνση Γιάννη Καστρινού / OR – 1020)

Συγχαρητήρια δεσποινίς (Βασίλης Σπίνος – Γιάννης Παριανός) Γιάννης Παριανός – Λιάνα Τζένου (Διεύθυνση Γιάννη Καστρινού / OR – 1018)

Αγάπη σου ζητώ (Βασίλης Σπίνος – Γιάννης Παριανός) Γιάννης Παριανός – Λιάνα Τζένου (Διεύθυνση Γιάννη Καστρινού / OR – 1018)

Σπάστα κι είναι πληρωμένα (Βασίλης Σπίνος – Γιάννης Παριανός) Γιάννης Παριανός – Λιάνα Τζένου (Διεύθυνση Γιάννη Παριανού / OR - 1019)

Εμείς δεν χωριζόμαστε (Κώστας Κοφινιώτης – Γιάννης Παριανός) Λιάνα Τζένου (Διεύθυνση Γιάννη Παριανού / OR - 1019)