Ο Γιάννης Τζουανόπουλος είναι μια πολυδιάστατη προσωπικότητα. Ίσως η πτυχή του που γνωρίζουμε λιγότερο στα νεότερα χρόνια αφορά την πορεία του στο Θέατρο. Τόσο στο Εθνικό όπου σπούδασε υποκριτική παίζοντας σε παραστάσεις που ανέβηκαν στην Επίδαυρο όσο και με το Ολυμπιακό Θέατρο που αργότερα ίδρυσε ο ίδιος. Η αγάπη του βλέπετε για την Ολυμπία και τον τόπο καταγωγής του είναι μεγάλη και άσβεστη… Με την κεντρική αλλά και παιδική σκηνή του ο Γιάννης Τζουανόπουλος σημείωσε αξιοζήλευτες επιδόσεις ενώ περιόδευσε πρωτοπορώντας στο εξωτερικό, σε Αυστραλία, Αμερική και όχι μόνο, συνεργαζόμενος με κορυφαίες προσωπικότητες της τέχνης του. Επίσης ο Γιάννης Τζουανόπουλος είχε μια ιδιαίτερη συμμετοχή στην περίφημη τηλεοπτική σειρά «Μεθοριακός Σταθμός» που μαγνήτιζε τα πλήθη στη δεκαετία του ’70, ως Νικόλας, ο στιχάκιας, ο ποιητής της Καλαμιάς.
Όμως εδώ με αφορμή τα σημερινά γενέθλιά του θα σταθούμε στην περίπτωση του Γιάννη Τζουανόπουλου ως στιχουργού:
Το επίσημο ξεκίνημα του Γιάννη Τζουανόπουλου στη δισκογραφία γίνεται το 1986 στο δίσκο της Μαρινέλλας «Μια νύχτα» με το «Η Ελλάδα φάλτσα ζει» σε μουσική του Αλέξη Παπαδημητρίου, το οποίο και προκαλεί αίσθηση.
Με τον ίδιο συνθέτη, συνεχίζουν την επόμενη χρονιά με το «Σαν τα περιπολικά» που ερμηνεύει με επιτυχία ο Αντώνης Καλογιάννης
Στη «Συνάντηση» του 1987 του Κώστα Χατζή με τη Μαρινέλλα ο Γιάννης Τζουανόπουλος δίνει το παρόν με το «Τώρα ζω»
Ο βατός αλλά μεστός λόγος του Γιάννη Τζουανόπουλου ενώνει το 1998 στο ίδιο μικρόφωνο τις φωνές του Αντώνη Βαρδή και του Πασχάλη Τερζή στο δίσκο που αφιερώνεται στη μνήμη του μεγάλου Γιάννη Παπαϊωάννου. Η μουσική είναι του Πάνου Ρουμελιώτη.
Ένα ακόμη ιδιαίτερο σμίξιμο που ακολουθεί, για πρώτη και μοναδική φορά στη δισκογραφία, «πλάι, πλάι» και αυτό της Ελένης Βιτάλη με τον Κώστα Χατζή. Και εδώ η μουσική είναι του Αλέξη Παπαδημητρίου.
Στο «Τραγούδι της φωτιάς» η μουσική είναι του δεξιοτέχνη μπουζουξή Μανώλη Καραντίνη και η ερμηνεία του Δημήτρη Μπάση.
Το 2004 στο δίσκο του Γιάννη Τζουανόπουλου «Ότι αγάπησα» όπου συμμετέχουν σπουδαίοι συνθέτες και ερμηνευτές, ο Κώστας Μακεδόνας τραγουδά «Φεγγάρι μου». Η μουσική είναι του Γιώργου Θεοχαρόπουλου.
Φινάλε στο μικρό αυτό αφιέρωμα στον Γιάννη Τζουανόπουλο με το «Του ήλιου γιος» αφιερωμένο στη μνήμη του Βαγγέλη Γιακουμάκη σε μουσική του πρόωρα χαμένου μπουζουκίστα Σπύρου Ιωαννίδη, με τον Μιχάλη Τζουγανάκη.
Όμως εδώ με αφορμή τα σημερινά γενέθλιά του θα σταθούμε στην περίπτωση του Γιάννη Τζουανόπουλου ως στιχουργού:
Το επίσημο ξεκίνημα του Γιάννη Τζουανόπουλου στη δισκογραφία γίνεται το 1986 στο δίσκο της Μαρινέλλας «Μια νύχτα» με το «Η Ελλάδα φάλτσα ζει» σε μουσική του Αλέξη Παπαδημητρίου, το οποίο και προκαλεί αίσθηση.
Με τον ίδιο συνθέτη, συνεχίζουν την επόμενη χρονιά με το «Σαν τα περιπολικά» που ερμηνεύει με επιτυχία ο Αντώνης Καλογιάννης
Στη «Συνάντηση» του 1987 του Κώστα Χατζή με τη Μαρινέλλα ο Γιάννης Τζουανόπουλος δίνει το παρόν με το «Τώρα ζω»
Ο βατός αλλά μεστός λόγος του Γιάννη Τζουανόπουλου ενώνει το 1998 στο ίδιο μικρόφωνο τις φωνές του Αντώνη Βαρδή και του Πασχάλη Τερζή στο δίσκο που αφιερώνεται στη μνήμη του μεγάλου Γιάννη Παπαϊωάννου. Η μουσική είναι του Πάνου Ρουμελιώτη.
Ένα ακόμη ιδιαίτερο σμίξιμο που ακολουθεί, για πρώτη και μοναδική φορά στη δισκογραφία, «πλάι, πλάι» και αυτό της Ελένης Βιτάλη με τον Κώστα Χατζή. Και εδώ η μουσική είναι του Αλέξη Παπαδημητρίου.
Στο «Τραγούδι της φωτιάς» η μουσική είναι του δεξιοτέχνη μπουζουξή Μανώλη Καραντίνη και η ερμηνεία του Δημήτρη Μπάση.
Το 2004 στο δίσκο του Γιάννη Τζουανόπουλου «Ότι αγάπησα» όπου συμμετέχουν σπουδαίοι συνθέτες και ερμηνευτές, ο Κώστας Μακεδόνας τραγουδά «Φεγγάρι μου». Η μουσική είναι του Γιώργου Θεοχαρόπουλου.
Φινάλε στο μικρό αυτό αφιέρωμα στον Γιάννη Τζουανόπουλο με το «Του ήλιου γιος» αφιερωμένο στη μνήμη του Βαγγέλη Γιακουμάκη σε μουσική του πρόωρα χαμένου μπουζουκίστα Σπύρου Ιωαννίδη, με τον Μιχάλη Τζουγανάκη.
