Συμμετέχουν οι Δημήτρης Μυστακίδης, Ασπασία Στρατηγού, Μαρίνα Δακανάλη, Κατερίνα Αναγνώστου. Αφήγηση: Γιώργος Γραμματικάκης
Πέντε χρόνια μετά την πρώτη του δισκογραφική δουλειά που είχε τον τίτλο «Στις όχθες της αυγής», ο Βασίλης Φλώρος επανέρχεται με την «Αλμαγέστη ενός χαμάλη» όπως τιτλοφορείται ο δεύτερος δίσκος του, με σημαντικές συμμετοχές ερμηνευτών όπως ο Δημήτρης Μυστακίδης, η Ασπασία Στρατηγού, η Μαρίνα Δακανάλη και η Κατερίνα Αναγνώστου. Όλα τα τραγούδια είναι σε μουσική και στίχους του Βασίλη Φλώρου, ο οποίος ερμηνεύει έξι από αυτά, ενώ ο καθηγητής Φυσικής και συγγραφέας Γιώργος Γραμματικάκης αφηγείται τρία αποσπάσματα. Το δίσκο συμπληρώνουν δυο ξεχωριστά οργανικά.
Σύμφωνα με τις σημειώσεις στο εσώφυλλο: «Η “Αλμαγέστη” αποτελεί το μεγαλύτερο και σημαντικότερο αστρονομικό σύγγραμμα της Αρχαιότητας. Γράφτηκε από τον Κλαύδιο Πτολεμαίο περί το 140 μ.Χ. Ο όρος “Αλμαγέστη” προέρχεται από το αραβικό άρθρο “Αλ” και το επίθετο “Μεγίστη” πιθανώς λόγω του μεγάλου όγκου του (13 βιβλία) αλλά και τις μεγίστης σπουδαιότητάς του».
1) Καβογλύκας (αντάμωμα) Οργανικό
2) Αφήγηση – Γιώργος Γραμματικάκης
3) Αλμαγέστη – Βασίλης Φλώρος * (αμανές: Δημήτρης Μπάκουλης)
4) Για ‘να άτιμο γινάτι – Δημήτρης Μυστακίδης
5) Ο ξεροπόταμος – Κατερίνα Αναγνώστου
6) Ο χορός της φωτιάς - Βασίλης Φλώρος
7) Λεία στ’ αδέσποτα – Ασπασία Στρατηγού
8) Τα μάτια της σελήνης – Βασίλης Φλώρος
9) Ο χαμάλης – Βασίλης Φλώρος (φωνητικά: Σώζος Λυμπερόπουλος)
10) Αφήγηση ΙΙ – Γιώργος Γραμματικάκης
11) Παράπλευροι στίχοι – Βασίλης Φλώρος, Ασπασία Στρατηγού
12) Σεμά – Μαρίνα Δακανάλη
13) Κάτω απ’ το ξύλο το νεκρό – Βασίλης Φλώρος
14) Αφήγηση ΙΙΙ – Γιώργος Γραμματικάκης
15) Μαύρος κάβος (αποχωρισμός) Οργανικό
*Στη μνήμη του Νίκου Παπάζογλου.
Η ενορχήστρωση έγινε από τον Βασίλη Φλώρο, που έπαιξε ακουστική κιθάρα (και γόνατο) και τους ξεχωριστούς μουσικούς που, από τραγούδι σε τραγούδι εναλλάσσονται και είναι οι: Δημήτρης Τσεκούρας (κοντραμπάσο), Λουκάς Μεταξάς (μπεντίρ, κύμβαλα, στάμνα, τύμπανα, νταραμπούκα, κοντραμπάσο, νταϊρές), Σωτήρης Καρκανιάς (πιάνο, ακουστικές κιθάρες), Γιάννης Αλεξανδρής (ούτι, στεριανό λαούτο και γόνατο), Κυριάκος Γκουβέντας (βιολί), Σώζος Λυμπερόπουλος (ηλεκτρική κιθάρα), Μανώλης Χριστοδούλου (κανονάκι), Δημήτρης Σφίγγος (λαϊκοδημοτική κιθάρα), Δημήτρης Μυστακίδης (ακουστική κιθάρα, τρίχορδο μπουζούκι, τζουρά και γόνατο), Αποστόλης Βαγγελάκης (κλαρίνο, νέι), Δημήτρης Μπρέντας (γκάιντα), Αλέξης Αποστολάκης (τύμπανα), Φώτης Σιώτας (βιολί), Χάρης Λαμπράκης (νέι), Κυριάκος Ταπάκης (στεριανό λαούτο, ούτι) Κυριάκος Ταπάκης,
Το κύριο μέρος των ηχογραφήσεων έγινε στο στούντιο «ασκητήριο» του Γιώργου Μπακάλη «Eastside Recording Studio» στα Βασιλικά της Θεσσαλονίκης. Οι μίξεις και το mastering από τον Σώζο Λυμπερόπουλο στο στούντιο «S-O3» στην Ηλιούπολη.
Οι φωτογραφίες είναι της Φούλας Τσιριπίδου, με χαρακτηριστική εκείνη του εξωφύλλου, που απεικονίζεται η παραδοσιακή αγορά Καπάνι της Θεσσαλονίκης. Η διεύθυνση και η οργάνωση παραγωγής έγιναν από τον Βασίλη Φλώρο.
Την Κυριακή 14 Απριλίου 2013 είχαμε τη χαρά να φιλοξενήσουμε τον Βασίλη Φλώρο στην εκπομπή «Εγώ, δεν έχω βγάλει το… ωδείο» στο Εθελοντικό Ραδιόφωνο του Δήμου Θεσσαλονίκης. Εκεί πρωτοακούστηκαν, σε πρωτόλεια μορφή, κάποια από τα τραγούδια του δίσκου, ενώ ο ίδιος με την κιθάρα του έπαιξε το «Για ’να άτιμο γινάτι» που στο δίσκο ερμηνεύει ο Δημήτρης Μυστακίδης.
Όπως και οι «Όχθες της αυγής», έτσι κι αυτός ο δίσκος κινείται στα γνωστά πλαίσια των δίσκων των τραγουδοποιών της τελευταίας εικοσαετίας, που επηρέασαν άλλωστε, όπως ο ίδιος έχει δηλώσει, τον Βασίλη Φλώρο. Αν και σε αυτή τη δουλειά συνδυάζει στη γραφή του το λόγιο με το λαϊκό, νομίζω πως εδώ ο λόγος του είναι περισσότερο ποιητικός από τον πρώτο δίσκο, ενώ ακούγεται και ωριμότερος μουσικά. Χαρακτηριστικό παράδειγμα τα δυο ορχηστρικά με τα οποία ανοίγει και κλείνει ο δίσκος και που προσωπικά θεωρώ πως είναι από τις σημαντικότερες μουσικές καταθέσεις του, μέχρι σήμερα.
Καθοριστικό ρόλο στο συνολικό αποτέλεσμα παίζουν οι τραγουδιστικές συμμετοχές των εξαίρετων ερμηνευτών, όπως επίσης και οι αφηγήσεις του Γιώργου Γραμματικάκη.
«Διότι κι ένας χαμάλης, καθημερινός και γήινος άνθρωπος του μόχθου, είναι ξεχωριστός, ένα ενεργό ηφαίστειο δημιουργίας, που με το μυαλό ή με τα χέρια του, την τέχνη ή την τεχνική του, μπορεί να ξεπερνά τον ίδιο του τον εαυτό, σκαρώνοντας έργα ικανά να αλλάξουν τον ίδιο, αλλά και ολόκληρο τον κόσμο γύρω του, τη δική του Αλμαγέστη.
Οφείλω πολλές ευχαριστίες στους Ανδρέα Λαντίδη, Σάκη Τερζή, Νατάσσα Βαφειάδου, Θάνο Βαφειάδη, Βαγγέλη Δέλλιο, Δημήτρη Μπάκουλη και στον ψαρά Νίκο Σαπουντζάκη. Ένα από καρδιάς ευχαριστώ σε όλους τους ξεχωριστούς μουσικούς και φίλους, που μπόλιασαν τα τραγούδια με τη ιδιαίτερη μαστοριά και το αστείρευτο μεράκι τους.
Είμαι παραπάνω από ευγνώμων στον κύριο Γιώργο Γραμματικάκη. Χάρη στην ευγενική και ανιδιοτελή παρουσία του, έσμιξαν το παιδικό όνειρο της χαμένης αθωότητάς μου, η Κόμη της Βερενίκης, με τη δική μου Αλμαγέστη.
Το πιο μεγάλο ευχαριστώ στους Σώζο Λυμπερόπουλο, Ανδρέα Τσεκούρα, Φούλα Τσιριπίδου, Ξένια Ροδοθεάτου, Γρηγόρη Αριστοβουλίδη και Κυριάκο Γκουβέντα για τη ζεστασιά του χώρου και της καρδιάς τους.
…στο Θοδωρή
Β.Φ.»
«Αλμαγέστη ενός χαμάλη»
Πέντε χρόνια μετά την πρώτη του δισκογραφική δουλειά που είχε τον τίτλο «Στις όχθες της αυγής», ο Βασίλης Φλώρος επανέρχεται με την «Αλμαγέστη ενός χαμάλη» όπως τιτλοφορείται ο δεύτερος δίσκος του, με σημαντικές συμμετοχές ερμηνευτών όπως ο Δημήτρης Μυστακίδης, η Ασπασία Στρατηγού, η Μαρίνα Δακανάλη και η Κατερίνα Αναγνώστου. Όλα τα τραγούδια είναι σε μουσική και στίχους του Βασίλη Φλώρου, ο οποίος ερμηνεύει έξι από αυτά, ενώ ο καθηγητής Φυσικής και συγγραφέας Γιώργος Γραμματικάκης αφηγείται τρία αποσπάσματα. Το δίσκο συμπληρώνουν δυο ξεχωριστά οργανικά.
Σύμφωνα με τις σημειώσεις στο εσώφυλλο: «Η “Αλμαγέστη” αποτελεί το μεγαλύτερο και σημαντικότερο αστρονομικό σύγγραμμα της Αρχαιότητας. Γράφτηκε από τον Κλαύδιο Πτολεμαίο περί το 140 μ.Χ. Ο όρος “Αλμαγέστη” προέρχεται από το αραβικό άρθρο “Αλ” και το επίθετο “Μεγίστη” πιθανώς λόγω του μεγάλου όγκου του (13 βιβλία) αλλά και τις μεγίστης σπουδαιότητάς του».
Τα τραγούδια του cd
1) Καβογλύκας (αντάμωμα) Οργανικό
2) Αφήγηση – Γιώργος Γραμματικάκης
3) Αλμαγέστη – Βασίλης Φλώρος * (αμανές: Δημήτρης Μπάκουλης)
4) Για ‘να άτιμο γινάτι – Δημήτρης Μυστακίδης
5) Ο ξεροπόταμος – Κατερίνα Αναγνώστου
6) Ο χορός της φωτιάς - Βασίλης Φλώρος
7) Λεία στ’ αδέσποτα – Ασπασία Στρατηγού
8) Τα μάτια της σελήνης – Βασίλης Φλώρος
9) Ο χαμάλης – Βασίλης Φλώρος (φωνητικά: Σώζος Λυμπερόπουλος)
10) Αφήγηση ΙΙ – Γιώργος Γραμματικάκης
11) Παράπλευροι στίχοι – Βασίλης Φλώρος, Ασπασία Στρατηγού
12) Σεμά – Μαρίνα Δακανάλη
13) Κάτω απ’ το ξύλο το νεκρό – Βασίλης Φλώρος
14) Αφήγηση ΙΙΙ – Γιώργος Γραμματικάκης
15) Μαύρος κάβος (αποχωρισμός) Οργανικό
*Στη μνήμη του Νίκου Παπάζογλου.
Έπαιξαν οι μουσικοί
Η ενορχήστρωση έγινε από τον Βασίλη Φλώρο, που έπαιξε ακουστική κιθάρα (και γόνατο) και τους ξεχωριστούς μουσικούς που, από τραγούδι σε τραγούδι εναλλάσσονται και είναι οι: Δημήτρης Τσεκούρας (κοντραμπάσο), Λουκάς Μεταξάς (μπεντίρ, κύμβαλα, στάμνα, τύμπανα, νταραμπούκα, κοντραμπάσο, νταϊρές), Σωτήρης Καρκανιάς (πιάνο, ακουστικές κιθάρες), Γιάννης Αλεξανδρής (ούτι, στεριανό λαούτο και γόνατο), Κυριάκος Γκουβέντας (βιολί), Σώζος Λυμπερόπουλος (ηλεκτρική κιθάρα), Μανώλης Χριστοδούλου (κανονάκι), Δημήτρης Σφίγγος (λαϊκοδημοτική κιθάρα), Δημήτρης Μυστακίδης (ακουστική κιθάρα, τρίχορδο μπουζούκι, τζουρά και γόνατο), Αποστόλης Βαγγελάκης (κλαρίνο, νέι), Δημήτρης Μπρέντας (γκάιντα), Αλέξης Αποστολάκης (τύμπανα), Φώτης Σιώτας (βιολί), Χάρης Λαμπράκης (νέι), Κυριάκος Ταπάκης (στεριανό λαούτο, ούτι) Κυριάκος Ταπάκης,
Το κύριο μέρος των ηχογραφήσεων έγινε στο στούντιο «ασκητήριο» του Γιώργου Μπακάλη «Eastside Recording Studio» στα Βασιλικά της Θεσσαλονίκης. Οι μίξεις και το mastering από τον Σώζο Λυμπερόπουλο στο στούντιο «S-O3» στην Ηλιούπολη.
Οι φωτογραφίες είναι της Φούλας Τσιριπίδου, με χαρακτηριστική εκείνη του εξωφύλλου, που απεικονίζεται η παραδοσιακή αγορά Καπάνι της Θεσσαλονίκης. Η διεύθυνση και η οργάνωση παραγωγής έγιναν από τον Βασίλη Φλώρο.
Οι πρώτες «ραδιοφωνικές» εκτελέσεις
Την Κυριακή 14 Απριλίου 2013 είχαμε τη χαρά να φιλοξενήσουμε τον Βασίλη Φλώρο στην εκπομπή «Εγώ, δεν έχω βγάλει το… ωδείο» στο Εθελοντικό Ραδιόφωνο του Δήμου Θεσσαλονίκης. Εκεί πρωτοακούστηκαν, σε πρωτόλεια μορφή, κάποια από τα τραγούδια του δίσκου, ενώ ο ίδιος με την κιθάρα του έπαιξε το «Για ’να άτιμο γινάτι» που στο δίσκο ερμηνεύει ο Δημήτρης Μυστακίδης.
Εντυπώσεις
Όπως και οι «Όχθες της αυγής», έτσι κι αυτός ο δίσκος κινείται στα γνωστά πλαίσια των δίσκων των τραγουδοποιών της τελευταίας εικοσαετίας, που επηρέασαν άλλωστε, όπως ο ίδιος έχει δηλώσει, τον Βασίλη Φλώρο. Αν και σε αυτή τη δουλειά συνδυάζει στη γραφή του το λόγιο με το λαϊκό, νομίζω πως εδώ ο λόγος του είναι περισσότερο ποιητικός από τον πρώτο δίσκο, ενώ ακούγεται και ωριμότερος μουσικά. Χαρακτηριστικό παράδειγμα τα δυο ορχηστρικά με τα οποία ανοίγει και κλείνει ο δίσκος και που προσωπικά θεωρώ πως είναι από τις σημαντικότερες μουσικές καταθέσεις του, μέχρι σήμερα.
Καθοριστικό ρόλο στο συνολικό αποτέλεσμα παίζουν οι τραγουδιστικές συμμετοχές των εξαίρετων ερμηνευτών, όπως επίσης και οι αφηγήσεις του Γιώργου Γραμματικάκη.
Λίγα λόγια του Βασίλη Φλώρου
«Διότι κι ένας χαμάλης, καθημερινός και γήινος άνθρωπος του μόχθου, είναι ξεχωριστός, ένα ενεργό ηφαίστειο δημιουργίας, που με το μυαλό ή με τα χέρια του, την τέχνη ή την τεχνική του, μπορεί να ξεπερνά τον ίδιο του τον εαυτό, σκαρώνοντας έργα ικανά να αλλάξουν τον ίδιο, αλλά και ολόκληρο τον κόσμο γύρω του, τη δική του Αλμαγέστη.
Οφείλω πολλές ευχαριστίες στους Ανδρέα Λαντίδη, Σάκη Τερζή, Νατάσσα Βαφειάδου, Θάνο Βαφειάδη, Βαγγέλη Δέλλιο, Δημήτρη Μπάκουλη και στον ψαρά Νίκο Σαπουντζάκη. Ένα από καρδιάς ευχαριστώ σε όλους τους ξεχωριστούς μουσικούς και φίλους, που μπόλιασαν τα τραγούδια με τη ιδιαίτερη μαστοριά και το αστείρευτο μεράκι τους.
Είμαι παραπάνω από ευγνώμων στον κύριο Γιώργο Γραμματικάκη. Χάρη στην ευγενική και ανιδιοτελή παρουσία του, έσμιξαν το παιδικό όνειρο της χαμένης αθωότητάς μου, η Κόμη της Βερενίκης, με τη δική μου Αλμαγέστη.
Το πιο μεγάλο ευχαριστώ στους Σώζο Λυμπερόπουλο, Ανδρέα Τσεκούρα, Φούλα Τσιριπίδου, Ξένια Ροδοθεάτου, Γρηγόρη Αριστοβουλίδη και Κυριάκο Γκουβέντα για τη ζεστασιά του χώρου και της καρδιάς τους.
…στο Θοδωρή
Β.Φ.»
