Ο Παντελής Θαλασσινός κυκλοφόρησε πρόσφατα τη νέα δισκογραφική του δουλειά, με τίτλο «Με δυο ρολόγια», που γράφτηκε στο γνώριμο ύφος του τραγουδοποιού, ειδικά για τους απόδημους Χιώτες που ζουν στην Αυστραλία & την Αμερική, οι οποίοι συναντήθηκαν τον Αύγουστο του 2016 στον Εγρηγόρο της Χίου.
Ένα πρώτο δείγμα από τη δουλειά αυτή είναι το τραγούδι «Το φεγγαράκι πρόβαλε», που μπορείτε να ακούσετε στο ηχητικό που συνοδεύει το κείμενο, σε μουσική Παντελή Θαλασσινού & στίχους Νίκου Παπαχατζή.
Ο Εγρηγόρος είναι ένας μικρός, ηλιόλουστος και ιδιαίτερα γραφικός οικισμός στη Βορειοδυτική Χίο. Όταν η γεωργία κάλυπτε ακόμα τις ανάγκες των ανθρώπων ζούσαν εδώ κάπου 250 ψυχές. Ακολουθώντας τη μοίρα της φτωχής ελληνικής υπαίθρου, το χωριό άρχισε να αδειάζει, αραιά στην αρχή και από τη δεκαετία του ’60 και μετά μαζικά. Σήμερα οι μόνιμοι κάτοικοι μετριούνται στα δάκτυλα τους ενός χεριού. Οι Εγρηγοριανοί σκόρπισαν «σαν του δρυ τα φύλλα» σε όλες τις γωνιές της γης, κρατώντας όμως πάντα ανοικτό το δρόμο της επιστροφής.
Κάθε χρόνο, κυρίως τον Αύγουστο, πολλοί χωριανοί επισκέπτονται τον τόπο που τους γέννησε φέρνοντας μαζί παιδιά και εγγόνια. Άνθρωποι από τη Χώρα, την Αθήνα, την Αμερική, τον Καναδά, την Αυστραλία, μέσα σε λίγες ημέρες, όσο κρατά αυτό το «προσκύνημα» ρουφούν με αβάστακτη δίψα τη χαρά του ανταμώματος. Παλιές φιλίες και συγγένειες αναθερμαίνονται, καινούριες γεννιούνται, ευχές ανταλλάσσονται για νέο αντάμωμα του χρόνου, που άλλες εκπληρώνονται και άλλες όχι.
Όμως ο συνδετικός κρίκος, οι άνθρωποι που γεννήθηκαν εδώ και που ήδη έχουν λιγοστέψει, κάποια στιγμή δε θα υπάρχουν και τότε η αλυσίδα μπορεί θα σπάσει.
Έχουμε χρέος, εμείς η τελευταία γενιά παιδιών που γεννήθηκαν σε τούτο τον λατρεμένο τόπο να το προλάβουμε. Με αυτές τις σκέψεις γεννήθηκε η ιδέα ενός μεγάλου ανταμώματος, όσο γίνεται περισσότερων Εγρηγοριανών, εδώ στις ρίζες μας. Να ξανασμίξουν οι παλιοί, να μπολιαστούν οι νέοι με αγάπη για το χωριό, να το κρατάνε ζωντανό έστω για μια φορά το χρόνο.
Θα γίνουμε όλοι μια παρέα και με μπούσουλα τις παραδόσεις των γονιών μας θα δώσουμε περιεχόμενο σε αυτό το μεγάλο αντάμωμα, από όπου δε θα λείψει, όπως δεν έλειψε ποτέ, και το τραγούδι. Γι’ αυτό ετοιμάσαμε ένα CD με τραγούδια που μιλάνε κατευθείαν στις καρδιές μας.
Η επιλογή των δημιουργών δεν είναι τυχαία. Ο Παντελής Θαλασσινός, εκτός από Χιώτης και ταλαντούχος καλλιτέχνης, φτιάχνει σημερινά τραγούδια που αγκαλιάζουν τον ελληνισμό όπου γης, πατώντας γερά στην παράδοση.
Την πρόταση του την έκανα κάπως έτσι: «Είμαι Χιώτης, Μικρασιατικής καταγωγής και ΑΕΚ. Θέλουμε να κάνουμε δυο τραγούδια για το χωριό μας». Η απάντησή του ήταν άμεση: «Μ’ αρέσει αυτό που κάνετε και ναι, θα τα γράψω».
Η Ευγενία Βορριά - Ασλανίδη, γέννημα - θρέμμα κουρουνιωτίνα, μέχρι τα δώδεκά της μόνο τον Εγρηγόρο ήξερε από τον υπόλοιπο κόσμο. Του χρωστάει, όπως λέει, για τα όμορφα παιδικά της χρόνια και χαίρεται που μπορεί να εκπληρώσει το χρέος της συμμετέχοντας με τους στίχους της στα τραγούδια.
Θέλουμε να μείνει για πάντα αυτό το CD. Και να ανατρέχουμε στα τραγούδια του όταν η νοσταλγία χτυπάει «κόκκινο»…
Σωτήρης Χατζημανώλης
Τα 4 τραγούδια γράφτηκαν πάνω σε στίχους της εξαιρετικής Χιώτισσας στιχουργού Ευγενίας Ασλανίδη για τη σύναξη των Εγρηγοριανών της Χίου.
Τα υπόλοιπα τραγούδια του Γιώργου Μπίμη και του Νίκου Παπαχατζή, υπήρχαν στο συρτάρι μου μαζί με κάποια άλλα και περίμεναν την ευκαιρία, να δισκογραφηθούν. Γι’ αυτό και τα τραγούδια αυτά τα θεωρώ συνέχεια της δισκογραφίας μου.
Το τραγούδι του Γιώργου Μισετζή «Κοιμάσαι για ονειρεύεσαι» είναι πάνω σε ποίηση του Γιώργου Θεοτοκά, που για πρώτη φορά μελοποιείται και το πρωτοάκουσα από τη φωνή του Μαρκέλλου Πούπαλου. Η συγκίνηση που ένοιωσα μ‘ έσπρωξε να το συμπεριλάβω στη δουλειά αυτή κι ας μην ήταν δικό μου.
Ο Πέτρος Βαρθακούρης κι ο Λευτέρης Χαβουτσάς με βοήθησαν πολύ γι’ ακόμα μια φορά. Το CD δουλεύτηκε στο σπίτι μου, και εν συνεχεία στο Στούντιο Σιέρρα.
Ευχαριστώ το Σωτήρη, την Ευγενία, το Γιώργο Μπίμη, το Νίκο Παπαχατζή, το Γιάννη Μανδάλα, όλους τους μουσικούς κι όσους με βοήθησαν να κάνω ένα Cd στο γνώριμο, παλιό μου ύφος.
Παντελής Θαλασσινός
Αλέξανδρος Αρκαδόπουλος: Κλαρίνο
Πέτρος Βαρθακούρης: Κιθάρες ακουστικές, Κοντραμπάσο
Γιάννης Βιλιώτης: Μπουζούκι
Πάνος Δημητρακόπουλος: Κανονάκι
Παντελής Θαλασσινός: Κιθάρα ακουστική
Γιάννης Κυριμκυρίδης: Πιάνο
Γιώργος Μακρής: Γκάιντες, Τσαμπούνες
Σωτήρης Μαργώνης: Βιολί
Κώστας Μερετάκης: Κρουστά
Νίκος Μέρμηγκας: Λαούτο
Γιώργος Μισετζής: Πιάνο
Μιχάλης Πορφύρης: Τσέλλο
Λευτέρης Χαβουτσάς: Κλασσική κιθάρα, Ούτι
Vahan Galstyan: Φλογέρες, Ντουντούκ
Νάνα Μπινοπούλου: β φωνές
Ενορχηστρώσεις: Παντελής Θαλασσινός, Πέτρος Βαρθακούρης, Λευτέρης Χαβουτσάς
Ηχογραφήσεις: Στούντιο Κουτουρού
Μίξεις: Γιώργος Καρυώτης, Sierra Recording Studios
Mastering: Digital Press - Γιάννης Ιωαννίδης
Φωτογραφίες: Γιώργος Σπανός
Σχεδίαση Εξωφύλλου: Παντελής Θαλασσινός
Εκτύπωση: ΕΡΓΟΤΥΠΙΚΗ
Τα χαρακτικά του εξωφύλλου είναι του αείμνηστου Χιώτη χαράκτη Νίκου Γιαλούρη (Ευχαριστώ το Μουσείο, τους κληρονόμους και το Δήμο για την άδεια)
Παραγωγή: Σωτήρης Χατζημανώλης - Παντελής Θαλασσινός
Ένα πρώτο δείγμα από τη δουλειά αυτή είναι το τραγούδι «Το φεγγαράκι πρόβαλε», που μπορείτε να ακούσετε στο ηχητικό που συνοδεύει το κείμενο, σε μουσική Παντελή Θαλασσινού & στίχους Νίκου Παπαχατζή.
Ο παραγωγός της δουλειάς, Σωτήρης Χατζημανώλης, εξηγεί:
Ο Εγρηγόρος είναι ένας μικρός, ηλιόλουστος και ιδιαίτερα γραφικός οικισμός στη Βορειοδυτική Χίο. Όταν η γεωργία κάλυπτε ακόμα τις ανάγκες των ανθρώπων ζούσαν εδώ κάπου 250 ψυχές. Ακολουθώντας τη μοίρα της φτωχής ελληνικής υπαίθρου, το χωριό άρχισε να αδειάζει, αραιά στην αρχή και από τη δεκαετία του ’60 και μετά μαζικά. Σήμερα οι μόνιμοι κάτοικοι μετριούνται στα δάκτυλα τους ενός χεριού. Οι Εγρηγοριανοί σκόρπισαν «σαν του δρυ τα φύλλα» σε όλες τις γωνιές της γης, κρατώντας όμως πάντα ανοικτό το δρόμο της επιστροφής.
Κάθε χρόνο, κυρίως τον Αύγουστο, πολλοί χωριανοί επισκέπτονται τον τόπο που τους γέννησε φέρνοντας μαζί παιδιά και εγγόνια. Άνθρωποι από τη Χώρα, την Αθήνα, την Αμερική, τον Καναδά, την Αυστραλία, μέσα σε λίγες ημέρες, όσο κρατά αυτό το «προσκύνημα» ρουφούν με αβάστακτη δίψα τη χαρά του ανταμώματος. Παλιές φιλίες και συγγένειες αναθερμαίνονται, καινούριες γεννιούνται, ευχές ανταλλάσσονται για νέο αντάμωμα του χρόνου, που άλλες εκπληρώνονται και άλλες όχι.
Όμως ο συνδετικός κρίκος, οι άνθρωποι που γεννήθηκαν εδώ και που ήδη έχουν λιγοστέψει, κάποια στιγμή δε θα υπάρχουν και τότε η αλυσίδα μπορεί θα σπάσει.
Έχουμε χρέος, εμείς η τελευταία γενιά παιδιών που γεννήθηκαν σε τούτο τον λατρεμένο τόπο να το προλάβουμε. Με αυτές τις σκέψεις γεννήθηκε η ιδέα ενός μεγάλου ανταμώματος, όσο γίνεται περισσότερων Εγρηγοριανών, εδώ στις ρίζες μας. Να ξανασμίξουν οι παλιοί, να μπολιαστούν οι νέοι με αγάπη για το χωριό, να το κρατάνε ζωντανό έστω για μια φορά το χρόνο.
Θα γίνουμε όλοι μια παρέα και με μπούσουλα τις παραδόσεις των γονιών μας θα δώσουμε περιεχόμενο σε αυτό το μεγάλο αντάμωμα, από όπου δε θα λείψει, όπως δεν έλειψε ποτέ, και το τραγούδι. Γι’ αυτό ετοιμάσαμε ένα CD με τραγούδια που μιλάνε κατευθείαν στις καρδιές μας.
Η επιλογή των δημιουργών δεν είναι τυχαία. Ο Παντελής Θαλασσινός, εκτός από Χιώτης και ταλαντούχος καλλιτέχνης, φτιάχνει σημερινά τραγούδια που αγκαλιάζουν τον ελληνισμό όπου γης, πατώντας γερά στην παράδοση.
Την πρόταση του την έκανα κάπως έτσι: «Είμαι Χιώτης, Μικρασιατικής καταγωγής και ΑΕΚ. Θέλουμε να κάνουμε δυο τραγούδια για το χωριό μας». Η απάντησή του ήταν άμεση: «Μ’ αρέσει αυτό που κάνετε και ναι, θα τα γράψω».
Η Ευγενία Βορριά - Ασλανίδη, γέννημα - θρέμμα κουρουνιωτίνα, μέχρι τα δώδεκά της μόνο τον Εγρηγόρο ήξερε από τον υπόλοιπο κόσμο. Του χρωστάει, όπως λέει, για τα όμορφα παιδικά της χρόνια και χαίρεται που μπορεί να εκπληρώσει το χρέος της συμμετέχοντας με τους στίχους της στα τραγούδια.
Θέλουμε να μείνει για πάντα αυτό το CD. Και να ανατρέχουμε στα τραγούδια του όταν η νοσταλγία χτυπάει «κόκκινο»…
Σωτήρης Χατζημανώλης
Το σημείωμα του Παντελή Θαλασσινού
Τα 4 τραγούδια γράφτηκαν πάνω σε στίχους της εξαιρετικής Χιώτισσας στιχουργού Ευγενίας Ασλανίδη για τη σύναξη των Εγρηγοριανών της Χίου.
Τα υπόλοιπα τραγούδια του Γιώργου Μπίμη και του Νίκου Παπαχατζή, υπήρχαν στο συρτάρι μου μαζί με κάποια άλλα και περίμεναν την ευκαιρία, να δισκογραφηθούν. Γι’ αυτό και τα τραγούδια αυτά τα θεωρώ συνέχεια της δισκογραφίας μου.
Το τραγούδι του Γιώργου Μισετζή «Κοιμάσαι για ονειρεύεσαι» είναι πάνω σε ποίηση του Γιώργου Θεοτοκά, που για πρώτη φορά μελοποιείται και το πρωτοάκουσα από τη φωνή του Μαρκέλλου Πούπαλου. Η συγκίνηση που ένοιωσα μ‘ έσπρωξε να το συμπεριλάβω στη δουλειά αυτή κι ας μην ήταν δικό μου.
Ο Πέτρος Βαρθακούρης κι ο Λευτέρης Χαβουτσάς με βοήθησαν πολύ γι’ ακόμα μια φορά. Το CD δουλεύτηκε στο σπίτι μου, και εν συνεχεία στο Στούντιο Σιέρρα.
Ευχαριστώ το Σωτήρη, την Ευγενία, το Γιώργο Μπίμη, το Νίκο Παπαχατζή, το Γιάννη Μανδάλα, όλους τους μουσικούς κι όσους με βοήθησαν να κάνω ένα Cd στο γνώριμο, παλιό μου ύφος.
Παντελής Θαλασσινός
Έπαιξαν οι:
Αλέξανδρος Αρκαδόπουλος: Κλαρίνο
Πέτρος Βαρθακούρης: Κιθάρες ακουστικές, Κοντραμπάσο
Γιάννης Βιλιώτης: Μπουζούκι
Πάνος Δημητρακόπουλος: Κανονάκι
Παντελής Θαλασσινός: Κιθάρα ακουστική
Γιάννης Κυριμκυρίδης: Πιάνο
Γιώργος Μακρής: Γκάιντες, Τσαμπούνες
Σωτήρης Μαργώνης: Βιολί
Κώστας Μερετάκης: Κρουστά
Νίκος Μέρμηγκας: Λαούτο
Γιώργος Μισετζής: Πιάνο
Μιχάλης Πορφύρης: Τσέλλο
Λευτέρης Χαβουτσάς: Κλασσική κιθάρα, Ούτι
Vahan Galstyan: Φλογέρες, Ντουντούκ
Νάνα Μπινοπούλου: β φωνές
Ενορχηστρώσεις: Παντελής Θαλασσινός, Πέτρος Βαρθακούρης, Λευτέρης Χαβουτσάς
Ηχογραφήσεις: Στούντιο Κουτουρού
Μίξεις: Γιώργος Καρυώτης, Sierra Recording Studios
Mastering: Digital Press - Γιάννης Ιωαννίδης
Φωτογραφίες: Γιώργος Σπανός
Σχεδίαση Εξωφύλλου: Παντελής Θαλασσινός
Εκτύπωση: ΕΡΓΟΤΥΠΙΚΗ
Τα χαρακτικά του εξωφύλλου είναι του αείμνηστου Χιώτη χαράκτη Νίκου Γιαλούρη (Ευχαριστώ το Μουσείο, τους κληρονόμους και το Δήμο για την άδεια)
Παραγωγή: Σωτήρης Χατζημανώλης - Παντελής Θαλασσινός
