33 χρόνια μετά την πρώτη κυκλοφορία του έργου, και μάλιστα σε δύο διαφορετικές εκδόσεις, με ερμηνεύτριες τη Μαρία Φαραντούρη (Minos) και τη Μαργαρίτα Ζορμπαλά (Lyra), ο αειθαλής συνθέτης επιβιβάζει και πάλι τον «Επιβάτη» στο νέο ταξίδι του, εν έτι 2014.
Εκείνο που ξαφνιάζει είναι η τραγική επικαιρότητα-διορατικότητα των τραγουδιών, δείγμα της παντοτινής τέχνης του Θεοδωράκη αλλά κυρίως της αλήθειας, οξυδέρκειας και αφοπλιστικά «κοινωνικής», ρεαλιστικής γραφής του Τριπολίτη. Νέες ενορχηστρώσεις και νέα ερμηνεία από τη Φωτεινή Δάρρα σε έναν δύσκολο και ομολογουμένως απαιτητικό ρόλο όταν έχουν προηγηθεί οι ιέρειες του Μίκη!
Ο ίδιος με σημείωμα του την χαρακτηρίζει ως την ιδεώδη ερμηνεύτρια. Το θέμα είναι πως τα τραγούδια «οφείλουν» να ταξιδεύουν με νέα «εισιτήρια» στα χρόνια ανεξάρτητα από τις μοιραίες «συγκρίσεις» με το χτες τους. Αρκεί βέβαια το ταξίδι τους να προκύπτει από ουσιαστικές ανάγκες και κίνητρα. Τα πρώτα σημάδια δείχνουν πως εδώ, αυτές οι προϋποθέσεις υπάρχουν.
