Σε λίγες ημέρες κυκλοφορεί το νέο τραγούδι «Η μάνα μου» του Σταύρου Σιόλα, με τη συμμετοχή του Μανώλη Μητσιά. Τους στίχους του τραγουδιού υπογράφει η Sunny Μπαλτζή και τη μουσική ο Σταύρος Σιόλας.
Όπως αναφέρει το δελτίο τύπου:
Ένα τραγούδι για το παγκόσμιο σύμβολο της ανιδιοτελούς αγάπης και αυτοθυσίας, τη Μάνα. Στίχοι από ένα σύμπαν λυρικό και σκληρό που στοιχειοθετούν το αρχετυπικό και μαρτυρικό της πρόσωπο. Μουσική που αντλεί τα χρώματα της από το διαχρονικό ελληνικό τοπίο, σύγχρονη και παλιά.
Το τραγούδι οπτικοποιήθηκε ήδη, υπό τις σκηνοθετικές οδηγίες του Περικλή Μαθιέλη.
Η Όλγα Δαμάνη, φιγούρα οικεία και κινηματογραφική, δανείζει το πρόσωπο, τα μαλλιά, τα χέρια και το βαθύ της βλέμμα και ενσαρκώνει την εμβληματική εικόνα της μάνας. Ο Σταύρος Σιόλας σαν μικρότερος γιος αφηγείται ξαπλωμένος στο χώμα σε εμβρυακή στάση τις μνήμες που ανασύρει σε ένα πλάνο που συμβολίζει την έννοια της απώλειας και του απροστάτευτου. Ο Μανώλης Μητσιάς, φιγούρα πατρική και στωική, κουβαλά στην εικόνα και τη φωνή του το φορτίο μιας Ελλάδας με σπουδαία καλλιτεχνική άνθιση και μεγάλους δημιουργούς.
Οι φάροι και τα εργοστάσια του Λαυρίου, τα χωράφια με τις πέτρες και οι βαλτοί με τις καλαμιές του Μαραθώνα, αλλά και το παλιό σπίτι στ’ Αναφιώτικα συνθέτουν το σκηνικό μέσα στο οποίο κινούνται οι τρεις χαρακτήρες της ιστορίας του τραγουδιού, σε ένα βίντεο γυρισμένο σαν ταινία μικρού μήκους με έμφαση στη φωτογραφία.
Όπως αναφέρει το δελτίο τύπου:
Ένα τραγούδι για το παγκόσμιο σύμβολο της ανιδιοτελούς αγάπης και αυτοθυσίας, τη Μάνα. Στίχοι από ένα σύμπαν λυρικό και σκληρό που στοιχειοθετούν το αρχετυπικό και μαρτυρικό της πρόσωπο. Μουσική που αντλεί τα χρώματα της από το διαχρονικό ελληνικό τοπίο, σύγχρονη και παλιά.
Το τραγούδι οπτικοποιήθηκε ήδη, υπό τις σκηνοθετικές οδηγίες του Περικλή Μαθιέλη.
Η Όλγα Δαμάνη, φιγούρα οικεία και κινηματογραφική, δανείζει το πρόσωπο, τα μαλλιά, τα χέρια και το βαθύ της βλέμμα και ενσαρκώνει την εμβληματική εικόνα της μάνας. Ο Σταύρος Σιόλας σαν μικρότερος γιος αφηγείται ξαπλωμένος στο χώμα σε εμβρυακή στάση τις μνήμες που ανασύρει σε ένα πλάνο που συμβολίζει την έννοια της απώλειας και του απροστάτευτου. Ο Μανώλης Μητσιάς, φιγούρα πατρική και στωική, κουβαλά στην εικόνα και τη φωνή του το φορτίο μιας Ελλάδας με σπουδαία καλλιτεχνική άνθιση και μεγάλους δημιουργούς.
Οι φάροι και τα εργοστάσια του Λαυρίου, τα χωράφια με τις πέτρες και οι βαλτοί με τις καλαμιές του Μαραθώνα, αλλά και το παλιό σπίτι στ’ Αναφιώτικα συνθέτουν το σκηνικό μέσα στο οποίο κινούνται οι τρεις χαρακτήρες της ιστορίας του τραγουδιού, σε ένα βίντεο γυρισμένο σαν ταινία μικρού μήκους με έμφαση στη φωτογραφία.
