Δυόμιση χρόνια σχεδόν μετά τις «Λεβέντικες καρδιές» με το Λάκη Χαλκιά, ο Βαγγέλης Κορακάκης επανέρχεται στη «λεωφόρο» της δισκογραφίας, μέσω του «Χωματόδρομου», του νέου του δίσκου… (Αν και για τη δισκογραφία, έτσι όπως είναι σήμερα, περισσότερο ταιριάζει ο όρος «χωματόδρομος» παρά «λεωφόρος»). Και για άλλη μια φορά καταθέτει έναν καθαρό και αυθεντικό λαϊκό δίσκο. Αν θα έπρεπε να δώσω ένα χαρακτηρισμό στο Βαγγέλη, θα ήταν «δημιουργός εμπιστοσύνης». Κι αυτό γιατί, με την αναγγελία και μόνο της έκδοσης μιας νέας δουλειάς του, ξέρω πως θα ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις που έχω από ένα δίσκο, πολύ περισσότερο λαϊκό.
Ο «Χωματόδρομος» αποτελείται από δεκαπέντε τραγούδια, όλα σε μουσική και στίχους του Κορακάκη κι ένα ορχηστρικό. Τραγουδούν ο ίδιος ο δημιουργός, η Μαρία Σουλτάτου, η Ανατολή Μαργιόλα, ο Βασίλης Κορακάκης, η Ελένη Καπηλίδου, ο Θοδωρής Στούγιος και ο παλιός συνεργάτης του Κορακάκη, ο Άλκης Μαύρος.
1. Ο έρημος διαβάτης – Βαγγέλης Κορακάκης, Άλκης Μαύρος
2. Τα αρχαία μυστικά – Μαρία Σουλτάτου
3. Σε δέκα θάλασσες – Βασίλης Κορακάκης
4. Κι εγώ που σ’ αγαπώ – Ελένη Καπηλίδου
5. Κουράζονται οι αγάπες – Ανατολή Μαργιόλα
6. Χωματόδρομος – Βαγγέλης Κορακάκης
7. Θάλασσα βαθιά – Μαρία Σουλτάτου
8. Έγινα παιδί της λύπης – Βασίλης Κορακάκης
9. Νύχτα βαριά – Ανατολή Μαργιόλα
10. Άσωτοι ψαράδες – Βασίλης Κορακάκης, Ανατολή Μαργιόλα, Βαγγέλης Κορακάκης
11. Νύχτα θα φτάνει δίπλα σου – Μαρία Σουλτάτου
12. Τρελή καρδιά – Θοδωρής Στούγιος
13. Άναψαν οι φωτιές – Βαγγέλης Κορακάκης
14. Ένα χτύπημα ακόμα – Ανατολή Μαργιόλα
15. Ήταν κάποτε μια χώρα – Βαγγέλης Κορακάκης
16. Ζεϊμπεκάκι αλανιάρικο - Οργανικό
Την ενορχήστρωση έκανε ο Βασίλης Κορακάκης. Έπαιξαν οι μουσικοί: Βαγγέλης Κορακάκης: μπουζούκι, μπαγλαμά, Βασίλης Κορακάκης: μπουζούκι, μπαγλαμά, Αντώνης Ξηντάρης: κιθάρα (1, 3, 5, 6, 8, 9, 10, 13, 14, 15, 16), Θανάσης Σοφράς: κοντραμπάσο, Τάσος Αθανασιάς: ακορντεόν, πιάνο, Γιώργος Φουντούκος: ακουστική κιθάρα (2, 4, 7, 12) και κλασική (11), Νίκος Γύρας: κλασική κιθάρα (2, 7, 11), Βασίλης Αθανασιάς: βιολί, Θοδωρής Τασούλας: κλαρίνο και Στράτος Σαμιώτης: κρουστά.
Φωνητικά έκαναν οι: Ανατολή Μαργιόλα (1, 6, 8, 10), Βασίλης Κορακάκης (1, 5, 9, 14, 15), Ελένη Καπηλίδου (3), Βαγγέλης Κορακάκης (5, 8, 9), Άλκης Μαύρος (1, 6). Η ηχοληψία, οι μίξεις και το mastering έγιναν από το Θοδωρή Μανωλίδη στο Studio Aeolia.
Ο «Χωματόδρομος» είναι συμπαραγωγή του Βαγγέλη Κορακάκη και της εταιρείας «Δίκτυο» του Πάρη Μήτσου, ο οποίος σημειώνει:
Μετά από τόσα χρόνια και τόσους δίσκους με τον Βαγγέλη, ο «Χωματόδρομος» είναι ο πιο «Κορακακικός» δίσκος. Είναι «όνομα και πράμα». Γιατί το λαϊκό τραγούδι στους «χωματόδρομους» γεννήθηκε, μεγάλωσε και ζει, άσχετα αν στις «λεωφόρους» στήνουν μεγάλες πίστες… το κακοποιούν και το εκμεταλλεύονται.
Ο «Χωματόδρομος» αποτελείται από δεκαπέντε τραγούδια, όλα σε μουσική και στίχους του Κορακάκη κι ένα ορχηστρικό. Τραγουδούν ο ίδιος ο δημιουργός, η Μαρία Σουλτάτου, η Ανατολή Μαργιόλα, ο Βασίλης Κορακάκης, η Ελένη Καπηλίδου, ο Θοδωρής Στούγιος και ο παλιός συνεργάτης του Κορακάκη, ο Άλκης Μαύρος.
1. Ο έρημος διαβάτης – Βαγγέλης Κορακάκης, Άλκης Μαύρος
2. Τα αρχαία μυστικά – Μαρία Σουλτάτου
3. Σε δέκα θάλασσες – Βασίλης Κορακάκης
4. Κι εγώ που σ’ αγαπώ – Ελένη Καπηλίδου
5. Κουράζονται οι αγάπες – Ανατολή Μαργιόλα
6. Χωματόδρομος – Βαγγέλης Κορακάκης
7. Θάλασσα βαθιά – Μαρία Σουλτάτου
8. Έγινα παιδί της λύπης – Βασίλης Κορακάκης
9. Νύχτα βαριά – Ανατολή Μαργιόλα
10. Άσωτοι ψαράδες – Βασίλης Κορακάκης, Ανατολή Μαργιόλα, Βαγγέλης Κορακάκης
11. Νύχτα θα φτάνει δίπλα σου – Μαρία Σουλτάτου
12. Τρελή καρδιά – Θοδωρής Στούγιος
13. Άναψαν οι φωτιές – Βαγγέλης Κορακάκης
14. Ένα χτύπημα ακόμα – Ανατολή Μαργιόλα
15. Ήταν κάποτε μια χώρα – Βαγγέλης Κορακάκης
16. Ζεϊμπεκάκι αλανιάρικο - Οργανικό
Την ενορχήστρωση έκανε ο Βασίλης Κορακάκης. Έπαιξαν οι μουσικοί: Βαγγέλης Κορακάκης: μπουζούκι, μπαγλαμά, Βασίλης Κορακάκης: μπουζούκι, μπαγλαμά, Αντώνης Ξηντάρης: κιθάρα (1, 3, 5, 6, 8, 9, 10, 13, 14, 15, 16), Θανάσης Σοφράς: κοντραμπάσο, Τάσος Αθανασιάς: ακορντεόν, πιάνο, Γιώργος Φουντούκος: ακουστική κιθάρα (2, 4, 7, 12) και κλασική (11), Νίκος Γύρας: κλασική κιθάρα (2, 7, 11), Βασίλης Αθανασιάς: βιολί, Θοδωρής Τασούλας: κλαρίνο και Στράτος Σαμιώτης: κρουστά.
Φωνητικά έκαναν οι: Ανατολή Μαργιόλα (1, 6, 8, 10), Βασίλης Κορακάκης (1, 5, 9, 14, 15), Ελένη Καπηλίδου (3), Βαγγέλης Κορακάκης (5, 8, 9), Άλκης Μαύρος (1, 6). Η ηχοληψία, οι μίξεις και το mastering έγιναν από το Θοδωρή Μανωλίδη στο Studio Aeolia.
Ο «Χωματόδρομος» είναι συμπαραγωγή του Βαγγέλη Κορακάκη και της εταιρείας «Δίκτυο» του Πάρη Μήτσου, ο οποίος σημειώνει:
Μετά από τόσα χρόνια και τόσους δίσκους με τον Βαγγέλη, ο «Χωματόδρομος» είναι ο πιο «Κορακακικός» δίσκος. Είναι «όνομα και πράμα». Γιατί το λαϊκό τραγούδι στους «χωματόδρομους» γεννήθηκε, μεγάλωσε και ζει, άσχετα αν στις «λεωφόρους» στήνουν μεγάλες πίστες… το κακοποιούν και το εκμεταλλεύονται.
Ίσως ο «Χωματόδρομος» να είναι ο πιο πολυρυθμικός δίσκος του Κορακάκη. Εκτός από τα κλασικά ζεϊμπέκικα, τα καμηλιέρικα, τα χασάπικα και τα χασαποσέρβικα, ακούμε ένα βαλς, μια ρούμπα κι ένα κομμάτι σε 5/8. Είναι αξιοσημείωτο επίσης, πως για λιγοστή φορά σε τραγούδι του, ακούγεται κλαρίνο σε πρωταγωνιστικό ρόλο. Κάποια από τα τραγούδια έχουν αρκετά χρόνια που γράφτηκαν, όπως το «Ήταν κάποτε μια χώρα», το οποίο επρόκειτο να μπει το 1993 στο «Λαύριο», αλλά τότε ξέσπασαν τα γεγονότα με το Μακεδονικό ζήτημα και ο Κορακάκης δεν ήθελε να συνδυαστεί το τραγούδι με το θέμα αυτό. Καλύτερα όμως, γιατί σήμερα είναι πιο επίκαιρο από ποτέ. Ακούγοντας το, θα καταλάβετε το γιατί…
Όπως έχει δηλώσει ο λαϊκός δημιουργός, αρχικά ήταν στη σκέψη του να βγάλει δυο δίσκους, έναν με τα πιο λαϊκά τραγούδια κι έναν με τα λυρικότερα. Προτίμησε όμως τελικά να ηχογραφήσει έναν. Στιχουργικά κινείται πάνω - κάτω στα ίδια θέματα που τον απασχολούν όλα αυτά τα χρόνια και τα εκφράζει με ειλικρίνεια και αξιοπρέπεια. Οι καημοί της αγάπης, τα όνειρα αλλά και οι κοινωνικές αναφορές, που ενώ κάποιες φορές θυμίζουν τα θέματα που χρησιμοποιούσαν οι λαϊκοί συνθέτες μετά τον πόλεμο και μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του ’60, βλέποντας τα όσα συμβαίνουν γύρω μας, κανείς δεν μπορεί να ισχυρισθεί πως σήμερα είναι αναχρονιστικά. Κάθε άλλο… Μακάρι να ’τανε τα πράγματα αλλιώς… Χρησιμοποιεί δε λέξεις και περιγραφές, που έχουν σχεδόν εξαφανισθεί όχι μόνο από το λαϊκό τραγούδι, αλλά από τη γλώσσα μας γενικότερα, όπως ο «επενδύτης», ο «έρημος αλήτης», τα «συντρίμμια», «της αγάπης ο αλήτης» κλπ…
Όσο για τους ερμηνευτές, μαζί με μια από τις σημαντικότερες σημερινές ελληνίδες ερμηνεύτριες τη Μαρία Σουλτάτου, συμμετέχει μια ελπιδοφόρα ομάδα από νεότερους τραγουδιστές όπως η ξεχωριστή Ανατολή Μαργιόλα, η Ελένη Καπηλίδου, ο Βασίλης Κορακάκης και ο Θοδωρής Στούγιος, ενώ ο Βαγγέλης Κορακάκης για άλλη μια φορά δίνει το δικό του στίγμα με την ιδιαίτερη φωνή του. Θεωρώντας τον Κορακάκη σαν ερμηνευτική συνέχεια του Μάρκου και του Στέλιου Κηρομύτη, νομίζω πως είναι από τους λίγους συνθέτες, που ενώ δεν έχουν τη σπουδαία φωνή ενός τραγουδιστή, προσωπικά τουλάχιστον, τον ακούω πολύ ευχάριστα. Κι όλα αυτά, ενώ δεν τρέφω ιδιαίτερη συμπάθεια για πολλές από τις φωνές των τραγουδοποιών που υπερασπίζονται ερμηνευτικά τα τραγούδια τους…
Η φωτογραφία του εξωφύλλου μας μεταφέρει στην Καισαριανή του 1937 μέσα από το φακό πλανόδιου φωτογράφου. Ο αμαξάς - γαλατάς είναι ο Βαγγέλης Κορακάκης (αδελφός του παππού του σημερινού δημιουργού), ενώ οδηγούν τα ανίψια του, ο Βασίλης Κορακάκης με το καμτσίκι και δίπλα ο αδελφός του, Μιμίκος Κορακάκης.
