Μετά το «Φυσάει αλλιώς εδώ ο αέρας», την πρώτη του ολοκληρωμένη εργασία που κυκλοφορεί το 2007 και έχοντας υπογράψει ως δημιουργός άλλους τρεις σημαντικούς δίσκους («Όμορφοι και ηττημένοι», «Άβουλο θεριό» με τη Μαρία Παπαγεωργίου και «Κλείσε τα σκούρα» με την Ελισσάβετ Καρατζόλη), o Αλέξανδρος Εμμανουηλίδης επανέρχεται με εννέα καινούργια τραγούδια σε ένα δίσκο με γενικό τίτλο «38 τ.μ.».
Σύμφωνα με το δελτίο τύπου:
Ένας δίσκος τόσο προσωπικός, όσο το σπίτι. Σπίτι ανοιχτό για γιορτή, για επαφή και επικοινωνία, αλλά και τόπος έμπνευσης και δουλειάς. Εκεί που γεννήθηκαν τα τραγούδια και η ιδέα αυτού του δίσκου αλλά και εκεί που μεταφέρθηκαν στη συνέχεια. Σ' ένα σπίτι - στούντιο, ζεστό και φιλόξενο. Και τα δυο 38 τ.μ.
Μια γωνιά του κόσμου, μια γειτονιά, μια γενιά, κι ένας έρωτας. Μια προσπάθεια για ηλεκτρισμό και ένας φόρος τιμής στις μουσικές που μας μεγάλωσαν. Στο μεγάλο χαρμάνι των 90's, ιδωμένο από το μακρινό 2016 μέσα από το πρίσμα του '60. Οι ηλεκτρικές κιθάρες, τα mellotron, τα ηλεκτρονικά sequencer, οι φυσαρμόνικες και οι μπαγλαμάδες στην υπηρεσία της μελωδίας και του στίχου που θέλουν να είναι μέσα στην κοινωνία και ταυτόχρονα να την παρατηρούν απ' έξω.
Ο στίχος άμεσος, συναισθηματικός, εξομολογητικός, αλλά και συχνά αιχμηρός. Με τη ματιά στραμμένη στον άνθρωπο του σήμερα που ζει, εργάζεται και ερωτεύεται μέσα σ' ένα κλίμα πολλές φορές ασφυκτικό. Οι μελωδίες σαφώς επηρεασμένες, από όλο το βάθος της ελληνικής μουσικής και οι ενορχηστρώσεις να κλείνουν το μάτι πότε στο ροκ του '60 και του '70, πότε στη folk των μοναχικών τραγουδοποιών και πότε στα πιο σύγχρονα μουσικά ρεύματα.
Τα εννέα αυτά τραγούδια ενορχηστρώθηκαν από τον ίδιο τον δημιουργό, σε συνεργασία με τον στενό του συνεργάτη Γιώργο Ζιώτα, αλλά και όλη την παρέα των φίλων μουσικών που ήρθαν με όρεξη και βάλανε ο καθένας ένα μικρό κομμάτι του εαυτού τους. Η παρέα αυτή που ξεκινάει από το πατάρι μιας μουσικής σκηνής και καταλήγει σ' ένα μικρό σπίτι - στούντιο στον Καρέα, είναι το αποτύπωμα αυτού του δίσκου.
Σύμφωνα με το δελτίο τύπου:
Ένας δίσκος τόσο προσωπικός, όσο το σπίτι. Σπίτι ανοιχτό για γιορτή, για επαφή και επικοινωνία, αλλά και τόπος έμπνευσης και δουλειάς. Εκεί που γεννήθηκαν τα τραγούδια και η ιδέα αυτού του δίσκου αλλά και εκεί που μεταφέρθηκαν στη συνέχεια. Σ' ένα σπίτι - στούντιο, ζεστό και φιλόξενο. Και τα δυο 38 τ.μ. Μια γωνιά του κόσμου, μια γειτονιά, μια γενιά, κι ένας έρωτας. Μια προσπάθεια για ηλεκτρισμό και ένας φόρος τιμής στις μουσικές που μας μεγάλωσαν. Στο μεγάλο χαρμάνι των 90's, ιδωμένο από το μακρινό 2016 μέσα από το πρίσμα του '60. Οι ηλεκτρικές κιθάρες, τα mellotron, τα ηλεκτρονικά sequencer, οι φυσαρμόνικες και οι μπαγλαμάδες στην υπηρεσία της μελωδίας και του στίχου που θέλουν να είναι μέσα στην κοινωνία και ταυτόχρονα να την παρατηρούν απ' έξω.
Ο στίχος άμεσος, συναισθηματικός, εξομολογητικός, αλλά και συχνά αιχμηρός. Με τη ματιά στραμμένη στον άνθρωπο του σήμερα που ζει, εργάζεται και ερωτεύεται μέσα σ' ένα κλίμα πολλές φορές ασφυκτικό. Οι μελωδίες σαφώς επηρεασμένες, από όλο το βάθος της ελληνικής μουσικής και οι ενορχηστρώσεις να κλείνουν το μάτι πότε στο ροκ του '60 και του '70, πότε στη folk των μοναχικών τραγουδοποιών και πότε στα πιο σύγχρονα μουσικά ρεύματα.
Τα εννέα αυτά τραγούδια ενορχηστρώθηκαν από τον ίδιο τον δημιουργό, σε συνεργασία με τον στενό του συνεργάτη Γιώργο Ζιώτα, αλλά και όλη την παρέα των φίλων μουσικών που ήρθαν με όρεξη και βάλανε ο καθένας ένα μικρό κομμάτι του εαυτού τους. Η παρέα αυτή που ξεκινάει από το πατάρι μιας μουσικής σκηνής και καταλήγει σ' ένα μικρό σπίτι - στούντιο στον Καρέα, είναι το αποτύπωμα αυτού του δίσκου.
