«Καινούργιοι δρόμοι» με παραδοσιακά «χρώματα» κι «αρώματα»
Τα τραγούδια του δίσκου
Λίγα λόγια για το δίσκο
Από τα τέλη της δεκαετίας του ’60 και πολύ περισσότερο στα πρώτα χρόνια του ’70, με την επικράτηση του «έντεχνου» και του ελαφρολαϊκού τραγουδιού, αρκετοί από τους λαϊκούς τραγουδιστές που μεσουράνησαν στη δεκαετία του ’50 και μέχρι τα μέσα, περίπου, της δεκαετίας του ‘60 (Πάνος Γαβαλάς, Πόλυ Πάνου, Γιώτα Λύδια, Καίτη Γκρέυ, Βαγγέλης Περπινιάδης, Σπύρος Ζαγοραίος) πέρασαν στο περιθώριο του ενδιαφέροντος των μεγάλων δισκογραφικών εταιρειών. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να καταφύγουν ή να δημιουργήσουν μικρότερες εταιρείες και να ηχογραφήσουν δίσκους 45 στροφών, αλλά και ολοκληρωμένες δισκογραφικές δουλειές, που με εξαίρεση κάποια τραγούδια, πέρασαν απαρατήρητες.
Μια τέτοια δουλειά κυκλοφόρησε το 1973, όταν Τάκης Σούκας επιχείρησε να γράψει τη μουσική και τους στίχους σε μια σειρά από τραγούδια, χρησιμοποιώντας ήχους, ρυθμούς και θέματα από την παραδοσιακή μουσική. Καταλληλότερη ερμηνεύτρια από την Γιώτα Λύδια δεν υπήρχε κι έτσι γεννήθηκαν οι «Καινούργιοι δρόμοι», ένας δίσκος που κυκλοφόρησε από την Panivar.
Τα τραγούδια του δίσκου
1) Να μας ζήσει η Ελλάδα
2) Ωραία που είναι τα βουνά
3) Μαλαματένιος αργαλειός
4) Γέμισε πουλιά το δάσος
5) Τι να σου στείλω ξένε μου
6) Της πέτρας το καρτέρι (Διασκευή Τάκη Σούκα)
7) Λεμόνι λεμονάκι μου
8) Τα σπίτια τα ψηλά
9) Βάσανό μου
10) Χριστέ μου σε παρακαλώ
11) Άσπρη σαν το χιόνι
12) Να’ χα τον ουρανό χαρτί
2) Ωραία που είναι τα βουνά
3) Μαλαματένιος αργαλειός
4) Γέμισε πουλιά το δάσος
5) Τι να σου στείλω ξένε μου
6) Της πέτρας το καρτέρι (Διασκευή Τάκη Σούκα)
7) Λεμόνι λεμονάκι μου
8) Τα σπίτια τα ψηλά
9) Βάσανό μου
10) Χριστέ μου σε παρακαλώ
11) Άσπρη σαν το χιόνι
12) Να’ χα τον ουρανό χαρτί
Λίγα λόγια για το δίσκο
«Ο γνωστός συνθέτης Τάκης Σούκας χάραξε με το ολοκληρωμένο του αυτό έργο, μια βαθιά τομή στο χώρο του Δημοτικού μας τραγουδιού. Επέτυχε να δώσει μια νέα πνοή στο Ελληνικό Δημοτικό μας τραγούδι, αφήνοντας όμως αναλλοίωτα τα παραδοσιακά του στοιχεία.
Το έργο αυτό που είναι αποτέλεσμα μελέτης δύο χρόνων, ο Τάκης Σούκας δεν το παρέδιδε στη δημοσιότητα αν δεν εύρισκε τη φωνή που η γκάμα της θα ταίριαζε απόλυτα με τα παραδοσιακά αλλά και τα νέα στοιχεία που προσέθεσε ο εκλεκτός αυτός συνθέτης στο γνήσιο Δημοτικό μας τραγούδι.
Ποια όμως φωνή θα μπορούσε να αποδώσει αυτή τη νέα τεχνοτροπία χωρίς και να αλλοιώσει το παραδοσιακό χρώμα του Ελληνικού Δημοτικού μας τραγουδιού εκτός από την Γιώτα Λύδια; Η Γιώτα Λύδια προικισμένη με μια ανυπέρβλητη ευαισθησία στις ερμηνείες της και με το ιδιόρρυθμο και εντελώς προσωπικό της ταπεραμέντο έδωσε στο έργο αυτό τη θέση που του άξιζε ενώ παράλληλα πρόσθεσε μια ακόμη σελίδα το πλούσιο και πάντοτε επιτυχημένο της ρεπερτόριο».
(Το σημείωμα στο οπισθόφυλλο του δίσκου)
Δώδεκα τραγούδια απαριθμούσε μέχρι τότε η συνεργασία του Τάκη Σούκα με την Γιώτα Λύδια, που ηχογραφήθηκαν και κυκλοφόρησαν από την Columbia σε δίσκους 45 στροφών από το 1967 μέχρι το 1971. Γνωστότερο όλων το «Ποιος δρόμος, ποια χέρια» σε στίχους Ηρακλή Παπασιδέρη, ένα τραγούδι που γνώρισε μια δεύτερη καριέρα το 1983, μετά την ηχογράφησή του από την Ελένη Βιτάλη για το δίσκο «Βάρα μου το ντέφι».
Το 1973 τόσο η ερμηνεύτρια, όσο και ο συνθέτης ηχογράφησαν παράλληλα δίσκους με λαϊκά τραγούδια. Η Γιώτα Λύδια παρουσίασε το δίσκο «Χίλια μαχαίρια» με δώδεκα τραγούδια γραμμένα από διάφορους δημιουργούς, ενώ ο Τάκης Σούκας υπέγραψε τα πρώτα τραγούδια της Λιζέτας Νικολάου και έγραψε με τον Στράτο Διονυσίου, την Χάρις Αλεξίου και την Χαρούλα Λαμπράκη συνθέσεις που κυκλοφόρησαν σε δίσκους 45 στροφών.
Έχω την αίσθηση πως στους «Καινούργιους δρόμους» ο Τάκης Σούκας περπάτησε στο «δρόμο» που χάραξε με τις ενορχηστρώσεις του σε παραδοσιακά ή σε δημοτικοφανή τραγούδια ο συνθέτης Άκης Σμυρναίος, κάπου στα τέλη της δεκαετίας του ’50 και στις αρχές του ’60. Τραγούδια με τις φωνές της Γιώτας Λύδια ή της Μαριάννας Χατζοπούλου που ηχογραφήθηκαν με ορχήστρες εμπλουτισμένες με βιολιά, φλάουτα, ακορντεόν, ξεπερνώντας τα στενά όρια μιας μικρής, κλασικής παραδοσιακής ορχήστρας. Δυστυχώς στο οπισθόφυλλο δεν υπάρχουν στοιχεία για τους μουσικούς που έπαιξαν στην ηχογράφηση.
Όσον αφορά την αποδοχή και την πορεία του δίσκου στο χρόνο, πρόκειται για μια δουλειά του Τάκη Σούκα που έγινε γνωστή μόνο στα «στέκια των μυημένων» του λαϊκού τραγουδιού και ακολουθώντας τη μοίρα αυτών των δίσκων, παραμένει μέχρι σήμερα ανέκδοτος σε cd (εκτός αν υπάρχει κάποια μεταγενέστερη έκδοση που διέφυγε της προσοχής μου).
Στο video που ακολουθεί μπορείτε να ακούσετε ολόκληρο το δίσκο.
