Σαν σήμερα…
Στις 3 Οκτωβρίου 1976 γεννήθηκε στην Αθήνα ο συνθέτης, μουσικός και καλλιτεχνικός διευθυντής της Εστουδιαντίνας Νέας Ιωνίας Ανδρέας Κατσιγιάννης….«Οι φωνές σ’ αυτή την πόλη»
Μέσα στην τελευταία δεκαετία ο Ανδρέας Κατσιγιάννης παρουσίασε περισσότερους από δέκα ολοκληρωμένους δίσκους με καινούργια τραγούδια ή οργανικά για τον κινηματογράφο και το θέατρο, αλλά και αρκετά «σκόρπια» τραγούδια. Μέσα από όλα αυτά, επέλεξα σήμερα να σταθώ σε ένα δίσκο που κυκλοφόρησε από το Ogdoo Music Group, τον Ιούνιο του 2014, για τον οποίο, όσοι συνεργαζόμαστε με το «Όγδοο», μόνο υπερήφανοι μπορούμε να είμαστε.Αναφέρομαι στο δίσκο «Οι φωνές σ’ αυτή την πόλη», που περιλάμβανε δώδεκα καινούργια τραγούδια σε μουσική του Ανδρέα Κατσιγιάννη και στίχους του Νίκου Αναγνωστάκη (ιδρυτή και προέδρου του Ogdoo Music Group), με την μουσική «επιμελητεία» του Γιώργου Νταλάρα, που συμμετείχε στο δίσκο σαν τραγουδιστής, ενορχηστρωτής, αλλά και μουσικός.
Ο Γιώργος Νταλάρας τραγούδησε τέσσερα τραγούδια, σιγοντάρησε σε άλλα δυο, ενορχήστρωσε δυο κομμάτια μαζί με τον Ανδρέα Κατσιγιάννη ενώ έπαιξε κιθάρα και μπαγλαμά σε ισάριθμα τραγούδια.
Συμμετείχαν ο Δημήτρης Μπάσης και μια ομάδα νεότερων, ταλαντούχων ερμηνευτών που αποτελούσαν οι Δημήτρης Γακιόπουλος, Ανδρέας Λάφης, Θανάσης Ματζίλης, Θοδωρής Μέρμηγκας, Απόστολος Μόσιος, Βασίλης Προδρόμου, Δήμητρα Σταθοπούλου και η Ασπασία Στρατηγού.
Κι αυτός είναι ο κυριότερος λόγος για τον οποίο είμαστε χαρούμενοι και υπερήφανοι. Η συγκέντρωση και η ανάδειξη τόσων ταλαντούχων ερμηνευτών, για κάποιους από τους οποίους αυτή ήταν η πρώτη δισκογραφική τους παρουσία, κάτω από την «ομπρέλα» ενός καλλιτέχνη της εμβέλειας και του βεληνεκούς του Γιώργου Νταλάρα.
Λίγο πριν τα Χριστούγεννα του 2014, «Οι φωνές σ’ αυτή την πόλη» εκδόθηκαν και σε συλλεκτικό βινύλιο 500 αντιτύπων.
Αυτή ήταν η πρώτη φορά που ακούστηκε η φωνή του Γιώργου Νταλάρα σε δίσκο βινυλίου, σε καινούργια ηχογράφηση, δεκαεπτά χρόνια μετά την έκδοση του διπλού δίσκου με τη «Ζωντανή ηχογράφηση στην Ιερά Οδό».
Τα τραγούδια του δίσκου
1) Ένα σημάδι του Θεού – Γιώργος Νταλάρας2) Σε ποιον πλατύ ουρανό – Απόστολος Μόσιος
3) Τι τα’ θελες, τι τα’θελα – Βασίλης Προδρόμου
4) Πάρε τα κλειδιά – Δημήτρης Γακιόπουλος / β’φωνή: Γιώργος Νταλάρας
5) Κάθε βράδυ στ’ όνειρό μου – Γιώργος Νταλάρας / β’φωνή: Ασπασία Στρατηγού
6) Τελείωσε ο χρόνος – Θανάσης Ματζίλης / β’ φωνή: Γιώργος Νταλάρας
7) Περνούσε κάθε μέρα – Γιώργος Νταλάρας
8) Έχει η αγάπη δύναμη – Θοδωρής Μέρμηγκας
9) Καλή τύχη – Ασπασία Στρατηγού
10) Το τραγούδι αυτό – Ανδρέας Λάφης
11) Μαλώνω την καρδιά – Δημήτρης Μπάσης & Δήμητρα Σταθοπούλου
12) Αυτή η πόλη – Γιώργος Νταλάρας
Τις ενορχηστρώσεις επιμελήθηκε ο Ανδρέας Κατσιγιάννης, εκτός από τα τραγούδια «Κάθε βράδυ στ’ όνειρό μου» και «Ένα σημάδι του Θεού» που ενορχήστρωσαν ο Γιώργος Νταλάρας με τον Ανδρέα Κατσιγιάννη.
Έπαιξαν οι μουσικοί: Κυριάκος Γκουβέντας (βιολί, βιόλα), Παντελής Μπεκιαρόπουλος (μπουζούκι), Κώστας Γεδίκης (μπουζούκι, μαντολίνο, τζουρά, λαούτο, μπαγλαμά), Νίκος Μέρμηγκας (λαούτο, μαντολίνο, λάφτα), Κώστας Μερετάκης (κρουστά), Γρηγόρης Συντρίδης (τύμπανα), Απόστολος Βαλαρούτσος (ακουστική & κλασική κιθάρα), Απόστολος Μόσιος (ακουστικές κιθάρες), Δημήτρης Νάσσιος (κλασική κιθάρα), Γιάννης Πλαγιαννάκος (κοντραμπάσο), Φίλιππος Ρέτσιος (πιάνο), Ζαφείρης Κουκουσέλης (ακορντεόν), Βασίλης Λεμονιάς (τσέλο).
Ο Νίκος Ζέρβας έκανε programming στα τραγούδια «Τελείωσε ο χρόνος» και «Περνούσε κάθε μέρα» κι έπαιξε πλήκτρα και ακορντεόν, ο Ανδρέας Κατσιγιάννης έπαιξε σαντούρι, πιάνο, μαντολίνο και λαούτο και o Γιώργος Νταλάρας κιθάρα και μπαγλαμά στα «Ένα σημάδι του Θεού» και «Τελείωσε ο χρόνος».
Η ηχογράφηση και η μίξη έγιναν από τον Ηλία Λάκκα στο studio Odeon, οι αρχικές ηχογραφήσεις έγιναν στο studio a 440 στον Βόλη με ηχολήπτη τον Γιώργο Ζαγόρη και οι φωτογραφίες ήταν του Γιάννη Μαργετουσάκη.
«Το τραγούδι είναι η γλώσσα και η κοινωνία μας»
Το τραγούδι για την παρέα μας τον Νίκο και εμένα είναι καθαρά βιωματική διαδικασία. Είναι μια κατάσταση που σε υποβάλλει στην ουσία σε κάθαρση και σε συνδέει με το παρελθόν σου, φτιάχνοντας παράλληλα μια μελλοντική εικόνα.Είναι οι φωνές των παιδικών μας χρόνων, είναι τα τραγούδια που χαρακτήριζαν τις παρέες, είναι οι έρωτες, οι αγωνίες, πολλές φορές η ελπίδα όλων. Το τραγούδι είναι η γλώσσα μας και η κοινωνία μας συνδέεται απόλυτα μαζί της.
Έτσι απλά φτιάξαμε με τον Νίκο αυτά τα τραγούδια, γιατί με αυτά επικοινωνούμε, νοιώθουμε, συνδεόμαστε και κυρίως εκφραζόμαστε. Ομολογώ ότι πρώτη φορά γράφω τόσο διαφορετικά, με έναν τρόπο πιο λαϊκό, που στηρίζεται στον καλό ερμηνευτή.
Εδώ λοιπόν κάνω ιδιαίτερη αναφορά στον Γιώργο Νταλάρα, που εκτός από τη συμμετοχή του με 4 τραγούδια, βοήθησε ουσιαστικά στην υλοποίηση αυτής της ιδέας. Προερχόμενος από την οικογένεια του τραγουδιού, την οποία στήριξε με τις ερμηνείες του, τις γνώσεις του και την υποστήριξη νέων καλλιτεχνών όλα αυτά τα χρόνια, μας έδωσε την κεντρική ιδέα και στήσαμε από την αρχή μαζί μια σειρά τραγουδιών, που κινούνται στο ύφος του λαϊκού τραγουδιού, με κεντρικό άξονα τους νέους τραγουδιστές.
Η δημιουργική του αγωνία για το τραγούδι, που πάντα πρέπει να εξελίσσεται και να εκφράζεται από ερμηνευτές με ταλέντο και ταυτότητα, είναι αυτό, που στηρίζει την ουσία των τραγουδιών και αφήνει το στίγμα της σε κάθε εποχή. Σε αυτό το πλαίσιο, όλοι μαζί ετοιμάσαμε αυτά τα τραγούδια, ακούσαμε νέους τραγουδιστές και δουλέψαμε πολύ δημιουργικά για «τις φωνές αυτής της πόλης».
Θέλω να ευχαριστήσω από καρδιάς τους μουσικούς που συμμετείχαν, τον Ηλία Λάκκα για την συμβολή του στο μέρος των ηχογραφήσεων στο στούντιο, το OGDOO που στηρίζει με κάθε τρόπο τις ιδέες μας και ιδιαίτερα τον Αντώνη Αναγνωστάκη που δίνει βήμα και χώρο σε κάθε μας προσπάθεια.
Καλή ακρόαση.
Ανδρέας Κατσιγιάννης
«Αν δεν το πει ο Νταλάρας, δεν θα το πει κανένας…»
Tις ημέρες των Χριστουγέννων του 2013, λίγους μήνες πριν από την έκδοση του cd, βρέθηκα συνοδηγός μέσα στο αυτοκίνητο του Νίκου Αναγνωστάκη, κάπου στην Κηφισιά. Θυμάμαι, πως ο Νίκος έβαλε ένα cd-r στο cd player του αυτοκινήτου και μου είπε: «Θέλω να ακούσεις ένα τραγούδι και να μου πεις τη γνώμη σου. Είναι demo ακόμα».Μετά από τις πρώτες νότες του πιάνου, άκουσα τον Ανδρέα Κατσιγιάννη, με την ιδιαίτερη φωνή του, να τραγουδά χαμηλόφωνα: «Ένα σημάδι του Θεού, μέσα απ’ το ίχνος του καπνού, μου έδειξε το δρόμο…»
Η κορύφωση στο refrain, σε συνδυασμό με τον στίχο και τη δυνατή μελωδία με συγκίνησαν… Σχεδόν με τάραξαν. «Το κακό έχει απλωθεί κι έχει ο κόσμος τρελαθεί». Σκεφτείτε… Μιλάμε για τέλη του 2013, καταμεσής της κρίσης.
«Νίκο είναι φοβερό» του είπα. Χαμογέλασε ικανοποιημένος και μου είπε: «Είναι γραμμένο για τον Νταλάρα. Αν δεν το πει ο Νταλάρας, δεν θα το πει κανένας!». Εν τέλει, ο Νταλάρας το τραγούδησε, με τα γνωστά αποτελέσματα…
Σε μια από τις επόμενες επισκέψεις μου στο «Όγδοο» κι ενώ οι ηχογραφήσεις προχωρούσαν, είχα τη χαρά να ακούσω κι άλλα τραγούδια. Και στάθηκα στο «αλά παλαιά» καμηλιέρικο ζεϊμπέκικο «Κάθε βράδυ στ’ όνειρό μου, κάνω πάντα το δικό μου…» Άραγε, πόσους άλλους, εκτός από μένα, εκφράζει αυτός ο στίχος; Δεν ξέρω αν οι δημιουργοί επηρεάστηκαν από τον Άκη Πάνου, αλλά αυτό το τραγούδι φέρνει κάτι από την «αύρα» του. «Βαδίζει» πάνω στη «στράτα» που χάραξε ο σπουδαίος λαϊκός δημιουργός.
Όμως ο δίσκος έχει κι άλλα ξεχωριστά, σύγχρονα λαϊκά τραγούδια. «Έχει η αγάπη δύναμη», «Καλή τύχη», «Πάρε τα κλειδιά», «Τελείωσε ο χρόνος», «Περνούσε κάθε μέρα», «Τι τα’θελες τι τα’θελα» (σίγουρο σουξέ, αν κυκλοφορούσε στα χρόνια του ‘90), «Αυτή η πόλη»…Και τα υπόλοιπα. Είναι από αυτούς που παίζουν από το πρώτο μέχρι το τελευταίο τραγούδι, χωρίς να χρειαστεί ο ακροατής να προσπεράσει κάποιο. Ραδιοφωνικά, αυτό που ξεχώρισε περισσότερο και πήρε θέση στις επιλογές των παραγωγών, ήταν το χασάπικο «Μαλώνω την καρδιά», το ντουέτο του Δημήτρη Μπάση με την Δήμητρα Σταθοπούλου. Επίσης, τόσο το «Σημάδι του Θεού» όσο και το «Περνούσε κάθε μέρα» έκαναν αίσθηση κι ακούστηκαν, την εποχή της κυκλοφορίας του δίσκου.
Κλείνοντας την αναφορά στις «Φωνές» και χωρίς καμιά διάθεση υποβάθμισης των υπόλοιπων ερμηνευτών, θα ήθελα να σταθώ στη συμμετοχή του Θανάση Ματζίλη. Αυτού του εικοσάχρονου – τότε – παιδιού, που πρωτοάκουσα τον Φλεβάρη του 2011 στη συναυλία του Μουσικού Σχολείου Βόλου, που ήταν αφιερωμένη στον Γιώργο Νταλάρα κι έμεινα έκπληκτος από την πρωτοφανή, για την ηλικία του, ωριμότητα της φωνής του, αλλά και από την ευγένειά του. Εύχομαι και ελπίζω η συνέχεια να είναι ανάλογη. Όπως και για όλους τους υπόλοιπους ερμηνευτές, που νομίζω πως κάτι σημαντικό έχουν να προσφέρουν στο ελληνικό τραγούδι. Έχουν όλο το χρόνο μπροστά τους. Οι εποχές βέβαια έχουν αλλάξει και δεν ξέρω αν η καταξίωση έρχεται πλέον μέσα από την αξιοκρατία.
Όμως, όπως λέει κι ένας από τους στίχους του Αναγνωστάκη:
«Ρώτησα μάγκες και σοφούς, η αγάπη αν αξίζει
και μου ’παν ξόδεψε γι’ αυτή, χαλάλι όσο κοστίζει.
Έχει η αγάπη δύναμη τον κόσμο αυτό να αλλάξει
τη γη από σφαίρα στρόγγυλη επίπεδη να φτιάξει»
Στη λίστα μπορείτε να ακούσετε ολόκληρο το δίσκο.
