Ο Σταμάτης Κόκοτας τραγουδά Απόστολο Καλδάρα

Οι τρεις ολοκληρωμένοι δίσκοι της συνεργασίας συνθέτη και ερμηνευτή στη δεκαετία 1977-1987.
logo radio
Ogdoo web radio
Live
 
Βρισκόμαστε στα 1967 και το αστέρι του Σταμάτη Κόκοτα ήδη λάμπει εκθαμβωτικά… Εκείνη τη χρονιά συνεργάζεται για πρώτη φορά με τον Απόστολο Καλδάρα... Πέσε στην αγκαλιά μου, Γλάροι στ’ ανοιχτά, Πλάι μου στάσου στη ζωή, Ο ξεριζωμός, Όταν θυμάμαι εκείνη και φυσικά το Όνειρο απατηλό σε στίχους της Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου, ένα τραγούδι που θα γνωρίσει τότε πολλές επανεκτελέσεις, από τον Γιάννη Καλατζή και το Μιχάλη Βιολάρη, μέχρι το ντουέτο Γιάννη Βογιατζή-Τζένης Βάνου, ενώ λίγο μετά θα γίνει και τίτλος κινηματογραφικής ταινίας.

Δέκα χρόνια μετά το Όνειρο απατηλό και εννιά μετά την τελευταία τους συνάντηση με την Πέτρινη καρδιά, Απόστολος Καλδάρας και Σταμάτης Κόκοτας συναντιούνται ξανά το 1977 και σε στίχους Λευτέρη Παπαδόπουλου γράφουν στην Columbia το δίσκο Τελευταία Νύχτα. Το Γιε μου, γιε μου, «σπάει» και σε 45άρι (μαζί με το Όσα γίνανε - Columbia-Εmi 70546 ) και «επισκιάζει» όλα τα υπόλοιπα τραγούδια. Αυτή ήταν ουσιαστικά και η τελευταία επιτυχία τέτοιας εμβέλειας, που έκαναν στην καριέρα τους τόσο ο συνθέτης όσο και ο τραγουδιστής. Οι πωλήσεις ξεπερνούν τις 50.000 και ο δίσκος «χρυσώνεται». Μάλιστα, όπως αφηγήθηκε πρόσφατα στην εκπομπή Στην Υγειά Μας ο Κώστας Καλδάρας, γιος του Απόστολου, κάποιοι είχαν συνδυάσει το τραγούδι μ’ εκείνον, και τηλεφωνούσαν στο σπίτι για να ρωτήσουν τι έπαθε το παιδί κλπ… Η απάντηση βέβαια ήταν «Ρωτήστε το Λευτέρη, γιατί ρωτάτε εμάς;».

Στην Τελευταία Νύχτα ακούμε τα:


1) Μέτρα τα λάθη
2) Γιέ μου, γιέ μου
3) Χόρεψε σα ρωμιά
4) Μού ‘λειψες πολύ
5) Ορθόπλωρο καίκι
6) Πέρσα
7) Η γειτονιά
8) Όσα γίνανε
9) Δεν έχεις όνομα
10) Χριστέ μου αγάπα
11) Ανάθεμα τη θάλασσα
12) Γυάλινος κόσμος (στίχοι Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου)

Η ενορχήστρωση και η διεύθυνση της ορχήστρας είναι του Απόστολου Καλδάρα. Ο δίσκος περιέχει μερικά εξαιρετικά τραγούδια, που έμειναν στην αφάνεια. Δυο πολύ ωραία χασάπικα Η γειτονιά και το Χριστέ μου αγάπα, μια λαϊκή μπαλάντα με τίτλο Ανάθεμα τη θάλασσα, το Ορθόπλωρο καίκι σε ρυθμό 5/8 και το ζωναράδικο Χόρεψε σα ρωμιά. Ωραία ερωτική μπαλάντα είναι και το Μέτρα τα λάθη, ενώ ο Κόκοτας κάνει τη δική του ερμηνευτική προσέγγιση στον Γυάλινο κόσμο, σε στίχους της «Γριάς» Ευτυχίας, μετά την πρώτη εκτέλεση με τον Βασίλη Βλάσση και την ανεπανάληπτη σφραγίδα του Στέλιου Καζαντζίδη. Η παραγωγή έγινε από τον Γιώργο Πετσίλα και η ηχοληψία από τον Γιώργο Κωνσταντόπουλο.

Τρία χρόνια μετά, το 1980, Καλδάρας και Κόκοτας θα παρουσιάσουν έναν «περίεργο» δίσκο. Είναι ο μόνος χαρακτηρισμός που μου έρχεται στο μυαλό. Κι αυτό γιατί σύμφωνα με τη μόδα της εποχής όπου η ντίσκο μουσική έχει μεγάλη απήχηση στο κοινό, ο συνθέτης γράφει ένα τέτοιο τραγούδι, με ντίσκο ήχους, το οποίο είναι και το μόνο που ακούγεται τότε από τα ραδιόφωνα της εποχής που λέει Ένα αγριοκόριτσο από τον Περισσό, το οποίο λέγεται πως αναφέρεται στο Κ.Κ.Ε. Τίτλος του δίσκου Ο Σταμάτης Κόκοτας Τραγουδά Για Όλους Απόστολο Καλδάρα. Κι εδώ υπάρχει ένα τραγούδι σε στίχους Λευτέρη Παπαδόπουλου, κάποια του Δημήτρη Ρήτα ενώ τα περισσότερα είναι στο όνομα της Λούλας Αποστόλου, που δεν είναι άλλη από τη σύζυγο του συνθέτη. Όπως και στην Τελευταία Νύχτα, υπάρχει μια επανεκτέλεση τραγουδιού με στίχους της Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου που είχε πρωτοπεί ο Καζαντζίδης το 1958, με τίτλο Θα πάω σ’ άλλες πολιτείες (ή Μάνα την ευχή σου δος ’μου) το οποίο, ας μου επιτραπεί να πω, είναι το μόνο που ξεχωρίζει, μες στη γενική αμηχανία του δίσκου. Δεν ξέρω γιατί αλλά αυτός ο δίσκος μου δίνει την αίσθηση πως έγινε βιαστικά… Η ενορχήστρωση, σε αντίθεση με όλους τους άλλους δίσκους του Καλδάρα έγινε από τον Χάρη Ανδρεάδη και η παραγωγή από το Νίκο Κιάμο.


Ακούγονται τα τραγούδια:

1) Τ’ αγριοκόριτσο (στίχοι Λ. Αποστόλου)
2) Θα πάω σ’ άλλες πολιτείες (Ευτ. Παπαγιαννοπούλου)
3) Σου το ‘πα Μαργαρίτα (Λ. Αποστόλου)
4) Βάλε ρακί (Λ. Παπαδόπουλου)
5) Μη μου είσαι μουτρωμένο (Δ. Ρήτα)
6) Προδοσία (Δ. Ρήτα)
7) Κράτα καρδιά (Λ. Αποστόλου)
8) Βγες απ’ την πλάνη σου (Λ. Αποστόλου)
9) Φέρτε ούζο (Λ. Αποστόλου)
10) Σόνια (Λ. Αποστόλου)

Το πρώτο 45άρι του Καλδάρα που είπε ο Κόκοτας το 1967, ήταν το Πέσε στην αγκαλιά μου, έχοντας στην άλλη πλευρά ένα κλασικό τραγούδι με τη Βίκυ Μοσχολιού, το Δεν ξέρω πόσο σ’αγαπώ. Το 1984 στο δίσκο Τα Μεγάλα Τραγούδια σε ενορχήστρωση Τάσου Καρακατσάνη, ο Κόκοτας ξαναηχογραφεί το Δεν ξέρω πόσο σ’αγαπώ, αποδεικνύοντας πως δεν υπάρχουν «γυναικεία» ή «αντρικά» τραγούδια.

Ξεφεύγοντας λοιπόν από τα στενά χρονικά όρια του αφιερώματος στα έργα του Καλδάρα της δεκαετίας του ’70, πάμε στο 1987, χρονιά που ολοκληρώνεται η συνεργασία του με το Σταμάτη Κόκοτα, με τον δίσκο Κάθε Τραγούδι Μου Για Σένα, που κυκλοφορεί από την Columbia σε ενορχήστρωση, διεύθυνση ορχήστρας αλλά και παραγωγή του συνθέτη και περνά, σχεδόν, απαρατήρητος. Η ηχογράφηση έγινε στο Μaster Sound από τον Βασίλη Γεωργόπουλο. Δέκα νέα τραγούδια, μια επανεκτέλεση του τραγουδιού Τα κροτάφια τ’ ασημένια, που είχε πρωτοτραγουδήσει ο (Καλαμαριώτης) Γιάννης Μάνος με τη Θεανώ Σούκα το 1962, καθώς κι ένα ορχηστρικό, αποτελούν το υλικό του δίσκου. Εδώ υπάρχει κι ένα τραγούδι με στίχους του Κώστα Καλδάρα, πριν ακόμα ο νεαρός, τότε, συνθέτης παρουσιάσει την πρώτη του δουλειά, τη Νυχτερινή Κυβέρνηση.


1) Τα κροτάφια τ’ασημένια (στίχοι Απ. Καλδάρα)
2) Πώς; Πώς; (Κ. Καλδάρα)
3) Κρασί κι αγάπη κέρασα (Χρ. Ρουχίτσα)
4) Το σαφάρι της ζωής (Βασ. Μπουσιώτη)
5) Ώρα μηδέν (Βασ. Μπουσιώτη)
6) Για την αγάπη πολέμα (Σαρ. Αλιβιζάτου)
7) Βάρα Απόστολε τα τέλια (Βασ. Μπουσιώτη)
8) Ας μιλήσουν τα κορμιά (Βασ. Μπουσιώτη)
9) Κάτι ξέρουν τα τζιτζίκια (Βασ. Μπουσιώτη)
10) Το παρελθόν μου νιάτο λαθεμένο (Βασ. Μπουσιώτη)
11) Τα πέλαγα (Χρ. Ρουχίτσα)
12) Για την αγάπη πολέμα (Ορχήστρα)

Έπαιξαν οι μουσικοί: Κ. Παπαδόπουλος, Χ. Ψαρρός (Μπουζούκι), Γ. Λαβράνος (Ντραμς), Στ. Καρύδας (Κιθάρα, Μπαγλαμά), Κ. Νικολόπουλος (Κιθάρα), Μ. Γιαπράκας (Μπάσο), Π. Δεσποτίδης (Βιολί), Τ. Χαρίτος (Πιάνο), Φ. Λιονουδάκης (Ακορντεόν), Φ. Τσεμπερούλης (Φλάουτο).

Έχω την αίσθηση πως σε αρκετά από τα τραγούδια αυτών των τριών δίσκων, ο Απόστολος Καλδάρας προσπάθησε να πλησιάσει το ελαφρολαϊκό κλίμα, μέσα στο οποίο ο Σταμάτης Κόκοτας έκανε μεγάλες επιτυχίες στη δεκαετία του ’70… Παρόλα αυτά, κατά την ταπεινή μου άποψη, αυτά που ξεχωρίζουν είναι τα ατόφια λαϊκά τραγούδια. Έτσι και στο Κάθε Τραγούδι Μου Για Σένα υπάρχει αυτός ο συνδυασμός ελαφρού και λαϊκού. Προσωπικά θα ξεχώριζα το βαθιά φιλοσοφημένο Κάτι ξέρουν τα τζιτζίκια, την επανεκτέλεση του Τα κροτάφια τ’ ασημένια αλλά και τα Κρασί κι αγάπη κέρασα, Ώρα μηδέν και Βάρα Απόστολε τα τέλια…

Από τους τρεις αυτούς δίσκους ο μόνος που δεν επανεκδόθηκε σε cd είναι ο δεύτερος Ο Σταμάτης Κόκοτας Τραγουδά Για Όλους. Το 2002 ο Κόκοτας θα ηχογραφήσει την Ανεμώνα και το Νύχτωσε χωρίς φεγγάρι στο cd Αυτά Που Ήθελα Να Πω, ενώ το 2007 στο cd Τα Τραγούδια Μου, θα ξαναπεί τόσο το Γιε μου, όσο και το Όνειρο απατηλό…

Κεντρική Φωτογραφία: Καλδάρας και Κόκοτας (δεκαετία '70), από το βιβλίο του Τάσου Κουτσοθανάση Οι χρυσές δεκαετίες του ελληνικού τραγουδιού (εκδόσεις "Δρόμων" 2006)

Video: «Η γειτονιά» (Απ. Καλδάρα - Λ. Παπαδόπουλου) από τον δίσκο «Τελευταία νύχτα» με τον Σταμάτη Κόκοτα

Video

ΤΟ OGDOO.GR ΠΡΟΤΕΙΝΕΙ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Το τραγούδι αλλιώς, στο email σας!

Ενημερωθείτε πρώτοι για τα τελευταία νέα στο χώρο της καλής μουσικής!