Οι «Φωνές του αέρα» του Δήμου Βουγιούκα
Στις 21 Ιουνίου 2007 παρουσιάστηκε στον «Ιανό» της Αθήνας η πρώτη παραγωγή της σειράς «Δια χειρός Εστουδαντίνα», με πρωταγωνιστή τον σολίστα του ακορντεόν Δήμο Βουγιούκα. Στο cd που είχε τον τίτλο «Φωνές του αέρα» συμμετείχε με ένα τραγούδι σε στίχους του Ανδρέα Κατσιγιάννη και η Ασπασία Στρατηγού…
Τα τραγούδια του cd:
1) Το valse της Ειρήνης (Δήμου Βουγιούκα)
2) Γλυκό παράπονο (Δήμου Βουγιούκα - στίχοι: Ανδρέα Κατσιγιάννη) Τραγουδά η Ασπασία Στρατηγού
3) Φωνές του αέρα (Δήμου Βουγιούκα)
4) Cafe au lait (Tony Murena)
5) Balkan Swing (Παραδοσιακός χορός της Ρουμανίας)
6) Μαντηλάτος (Παραδοσιακός χορός της Ρουμανίας)
7) Ivailovsko Horo (Παραδοσιακός χορός της Βουλγαρίας)
8) Τraychovo Horo (Ιbro Lolov)
9) Ταταυλιανός Συρτός (Παραδοσιακός χορός της Κων/πολης)
10) Το σερβικάκι (Σπύρος Περιστέρης)
11) Χασάπικο Σιρμπα (Παραδοσιακός χορός της Κων/πολης)
Οι συντελεστές του δίσκου
Οι ενορχηστρώσεις και οι διασκευές στα 5, 6, 7, 9, 11 έγιναν από τον Δήμο Βουγιούκα, που έπαιξε ακορντεόν και κονσερτίνα στο «Γλυκό παράπονο». Έπαιξαν επίσης οι Κυριάκος Γκουβέντας: βιολί (2, 7, 11) και βιόλα (2, 7), Χρήστος Δασκαλόπουλος: βιολιά (6), Θέμης Βαγενάς: βιολοντσέλο (2,7), Σταύρος Κουσκουρίδας: κλαρίνο (4,7,8,11), Νίκος Μούτσελος: γκάιντα (7), Νίκος Μπάιμπας: κανονάκι (2,6), Νίκος Μέρμηγκας: πολίτικο λαούτο (2, 7, 11), λαούτο, κιθάρα (8), μαντολίνο (2,9), Παντελής Μπεκιαρόπουλος: μπουζούκι (11), μαντολίνα (10), Απόστολος Μόσιος: κιθάρα (2, 4, 5, 6, 7, 9, 10, 11), Φίλιππος Ρέτσιος: πιάνο (10, 11), Γιάννης Καραμανιώλας: κόντρα μπάσο (2, 4, 6, 7, 8, 9, 11), Νίκος Βαΐου: ηλεκτρικό μπάσο (1), Ανδρέας Παππάς: κρουστά (ταραμπούκα, ρεκ, μπεντίρ, τρίγωνο) (2, 6, 9), Κώστας Μερετάκης: κρουστά (ταραμπούκα, νταούλι, κουτάλια) (7, 8, 11), Νέστορας Κόκκαλης: τύμπανα (4, 5). Ο Ανδρέας Κατσιγιάννης έπαιξε σαντούρι (2, 6, 11) και λαούτο (9). Οι ηχογραφήσεις έγιναν στο Home studio του Απόστολου Μόσιου και στο studio A440 του Γιώργου Ζαγόρη με ηχολήπτη τον Απόστολο Μόσιο. Το track 3 Ηχογραφήθηκε στο Home studio του Νίκου Βαΐου με ηχολήπτη τον Απόστολο Μόσιο. Οι μίξεις και το mastering έγιναν από τον Ηλία Λάκκα.
Το σημείωμα του Ανδρέα Κατσιγιάννη:
Στο ένθετο του cd ο Ανδρέας Κατσιγιάννης σημειώνει: Αυτά τα σχεδόν οκτώ χρόνια πορείας και καλλιτεχνικής αναζήτησης, δημιουργίας στην Εστουδιαντίνα, το σχολείο μας θα έλεγα καλύτερα, ανδρωθήκαμε, μάθαμε, ωριμάσαμε και πορευτήκαμε ομαδικά και δημιουργικά.
Το έδαφος ήταν και είναι ζεστό και πρόσφορο ώστε να μπορέσει καθένας από εμάς να ξεδιπλώσει και να υλοποιήσει, μέσα πάντα από τη διαδικασία της ομαδικότητας τις ιδέες του, τις ικανότητες του και την προσωπική δημιουργία.
Στα πλαίσια όλων αυτών των δεδομένων ξεκινάμε την παρουσίαση των πρωταγωνιστών της Εστουδιαντίνας με μια σειρά δίσκων ακτίνας (cd) πλέον στην εξειδίκευση των οργάνων που αποτελούν την Εστουδιαντίνα με τους σολίστες να αναδεικνύουν πρωτίστως το ταλέντο τους αλλά και τις δυνατότητες του κάθε οργάνου.
Ξεκινάμε λοιπόν παρουσιάζοντας ένα όργανο που έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση της λαϊκής μας μουσικής από τις αρχές του 19ου αιώνα έως σήμερα. Πρόκειται για την παρουσίαση του πιο διαδεδομένου αερόφωνου οργάνου, του ακορντεόν.
Στο ρόλο του σολίστα είναι ο Δήμος Βουγιούκας, ένας από τους πρωτεργάτες της ορχήστρας και καταπληκτικός δεξιοτέχνης του ακορντεόν. Στο cd με τίτλο «Φωνές του αέρα» μας παρουσιάζει τις δυνατότητες του οργάνου από την Κωνσταντινουπολίτικη σχολή του 1900 (αρμόνικα) έως τη τζαζ του μεσοπολέμου, αλλά και τα Βαλκάνια, καταθέτοντας δείγματα και της προσωπικής του δημιουργίας.
Πιστεύω ότι η δημιουργία μιας τέτοιας σειράς εμπεριέχει ξεχωριστό και ιδιαίτερο ενδιαφέρον γι’ αυτούς που ψάχνουν να ξεφύγουν από τα δεδομένα της κάθε μόδας και διαφημιστικής προπαγάνδας, της οποίας δυστυχώς υπέρμαχοι τάσσονται και ένα μεγάλο μέρος μουσικών δημιουργών.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι για εμάς κάθε δίσκος που βγαίνει από την Εστουδιαντίνα προκύπτει μέσα από διαδικασίες έρευνας, γνώσης αλλά κυρίως κατάθεσης ψυχής και δημιουργίας.
Καλή ακρόαση
Ανδρέας Κατσιγιάννης
Εντυπώσεις
Θυμάμαι πως στην παρουσίαση του δίσκου στον «Ιανό» είχαν μιλήσει με επαινετικά λόγια τόσο ο αείμνηστος Ηλίας Κατσούλης, όσο και ο ερευνητής του λαϊκού τραγουδιού Παναγιώτης Κουνάδης. Και για αυτό το δίσκο ισχύουν, περίπου, αυτά που έγραψα πριν από μερικές ημέρες στην παρουσίαση του δίσκου του σολίστα του βιολιού Χρήστου Δασκαλόπουλου, που κυκλοφόρησε από τη σειρά «Δια χειρός Εστουδιαντίνα».
Ο Δήμος Βουγιούκας είναι ένας από τους νεώτερους και σημαντικούς συνεχιστές των σπουδαίων δεξιοτεχνών του οργάνου, όπως η Ευαγγελία Μαργαρώνη, ο Γιώργος και ο Λάζαρος Κουλαξίζης, ο Κώστας Σταματάκης και άλλοι… Με συνοδοιπόρους του τους μουσικούς της Εστουδιαντίνας παρουσίασε μ’ αυτό το δίσκο τις δυνατότητες του οργάνου από τη σχολή της Κωνσταντινούπολης του 1900 (αρμόνικα) μέχρι την τζαζ του μεσοπολέμου και τη μουσική των Βαλκανίων, ενώ παράλληλα κατέθεσε τρία αξιόλογα δείγματα της προσωπικής του δημιουργίας.
Ένα από τα θετικά στοιχεία της έκδοσης, που δεν βλέπουμε συχνά σε δίσκους με επανεκτελέσεις, είναι πως στο ένθετο υπάρχουν αναλυτικότατες πληροφορίες για κάθε τραγούδι.
Το «Γλυκό παράπονο» της Ασπασίας
Ανάμεσα στα οργανικά κομμάτια ξεχωρίζει το «Γλυκό παράπονο» σε μουσική του Βουγιούκα και στίχους του Ανδρέα Κατσιγιάννη, με την ερμηνεία της Ασπασίας Στρατηγού στη δεύτερη παρουσία της στη δισκογραφία, μετά το «Δωδεκάορτο» του Χρίστου Τσιαμούλη, που κυκλοφόρησε το 2006…
Δυστυχώς, με εξαίρεση το δίσκο του Χρήστου Δασκαλόπουλου, η σειρά «Δια χειρός Εστουδιαντίνα» δεν είχε συνέχεια με εκδόσεις από τους σολίστες της ορχήστρας.
