Χίλιες φορές να γεννηθείς τόσες θα σε σταυρώσουν

Αυτός που θυσιάστηκε στο όνομα της αγάπης θα σταυρώνεται ξανά και ξανά όσο οι ανυπεράσπιστοι αθώοι θα μαρτυρούν χωρίς ελπίδα.

Οι «πιστοί» Χριστιανοί που η σχέση τους με την πίστη περιορίζεται στη μαγειρίτσα και το κοκορέτσι και μισούν, μάλιστα στο όνομα του Χριστού, όλους εκείνους που δεν τους μοιάζουν, είναι αυτοί που πρώτοι θα έμπηγαν και πάλι τα καρφιά στο κορμί του ανυπεράσπιστου Ιησού.

Γιατί και ο ίδιος ο Θεάνθρωπος είναι γι’ αυτούς ένας ξένος που είπε κάτι αδιανόητα «ανήκουστα» λόγια για την ανιδιοτελή αγάπη στον πλησίον και άκουσον, άκουσον στον εχθρό και ενσάρκωσε την ελπίδα των απανταχού κατατρεγμένων και των αποσυνάγωγων.

Μίλησε ενάντια στη θηριώδη φύση των ανθρώπων και επικαλέστηκε το φως που φέγγει δειλά ακόμα στο νου και κάποτε θα επικρατήσει στο σκοτάδι των άγριων ενστίκτων.

Ούτε τότε οι άνθρωποι ήταν έτοιμοι να πιστέψουν αληθινά στη διδασκαλία της άνευ όρων αγάπης αλλά ούτε και τώρα που ο εαυτός έχει αποθεωθεί ως ένας προσωπικός θεός, βολικός και οικείος.

Άνθρωποι δίπλα μας ξεριζώνονται βίαια, τα παιδιά τους πνίγονται στις θάλασσες, πεινούν, ορφανεύουν και φυλακίζονται στα συρματοπλέγματα και όλοι οι «καλοί Χριστιανοί» της Δύσης αγωνιούν μήπως αυτοί οι παρίες μολύνουν το καθαρό τους αίμα, μήπως τους πάρουν τις δουλειές, μήπως τους «κατακτήσουν», γιατί αυτοί οι άπιστοι γεννούν και πολύ βλέπεις.

Είμαστε καλοί άνθρωποι όταν αυτή η καλοσύνη δεν περιλαμβάνει καμία θυσία.

Εν τω μεταξύ άνθρωποι γύρω μας σταυρώνονται χωρίς την ελπίδα της ανάστασης.

Ο καλός χριστιανός δεν κρίνεται από την τήρηση του θρησκευτικού τυπικού αλλά από τη στάση του στο άγριο πεδίο της μάχης ενάντια στην ανισότητα και τον ανθρώπινο πόνο.

Οι υποκριτές δεν έχουν θέση στο Ναό, ο Χριστός τους απέβαλε άπαξ διαπαντός…


Θεριά οι ανθρώποι δεν μπορούν
το φως να το σηκώσουν
δεν είναι η αλήθεια πιο χρυσή
απ’ την αλήθεια της σιωπής
χίλιες φορές να γεννηθείς
τόσες, τόσες θα σε σταυρώσουν

Οι πόνοι της Παναγιάς- Κώστας Βάρναλης