Η δικτατορία της χαράς

Οι γιορτές πάντα κρύβουν έναν ψυχαναγκασμό που διανέμεται δωρεάν αλλά πληρώνεται με έντοκες δόσεις μελαγχολίας.
logo radio
Ogdoo web radio
Live
 
Η χαρά γίνεται επιτακτική και απαραίτητο αξεσουάρ για τα γιορτινά τραπέζια, τις εξόδους με φίλους, τις ατέλειωτες φωτογραφίες με τα οξυγονοκολλημένα χαμόγελα και το εικονικό κέφι που καταρρέει όταν ο φακός απουσιάζει.

Δεν δικαιούσαι να μην είσαι χαρωπός ούτε μια στιγμή, η αστυνομία του χαμόγελου καραδοκεί για να σε κλείσει στο κελί με τους μίζερους Σκρουτζ αυτού του κόσμου.

Η αναπόληση απαγορεύεται δια ροπάλου, η νοσταλγία της χώρας των παιδικών σου Χριστουγέννων είναι δείγμα αδυναμίας να χαρείς το παρόν και η συγκίνηση στη σκέψη των ανθρώπων που είναι μόνοι, κατάλληλη μόνο για να κερδίσεις την επιδοκιμασία των αόρατων ψηφιακών σου φίλων.

Η χαρά όμως δεν έρχεται κατά παραγγελία με ένα τηλεφώνημα, delivery χαράς ακόμα δεν υπάρχει, αν και φοβάμαι όχι για πολύ.

Οι ευχές κι αυτές είναι οι περισσότερες αυτοματοποιημένες, ισχνές, χωρίς αγάπη με την υποχρέωση να κερδίζει κατά κράτος την τρυφερότητα και το αληθινό νοιάξιμο.

Η δικτατορία της ευθυμίας στέλνει τα άρματά της στους δρόμους της στολισμένης πόλης για να πατάξουν κάθε ίχνος επαναστατικής μελαγχολίας. Η μουσική μεταδίδεται από τα μεγάφωνα και διακόπτεται μόνο για να μεταδοθούν τα παραγγέλματα της χριστουγεννιάτικης ιλαρότητας.

Οι κατσούφηδες είναι εν δυνάμει τρομοκράτες που επιβουλεύονται το γιορτινό κλίμα και κατ’ επέκταση απειλούν την καθεστηκυία τάξη. Είναι το ίδιο ύποπτοι με αυτούς που χαίρονται όταν απουσιάζουν οι επίσημοι επιτρεπτοί λόγοι και το ίδιο καταχθόνιοι με τους ερωτευμένους που δεν γιορτάζουν του Αγίου Βαλεντίνου.

Λυπάμαι όταν σκέφτομαι πόσο σπάνια έχει γίνει πια η ανυπόκριτη χαρά, αλλά χαμογελώ όταν τη νιώθω χωρίς να είναι στην ημερήσια διάταξη, όταν κλείνω τα μάτια απέναντι στον χειμωνιάτικο ήλιο και όλα γίνονται άλικα ή όταν ακούω ένα περαστικό να σφυρίζει ανέμελα μέσα στη νύχτα.

Σε ένα κόσμο που η χαρά έγινε παράνομη είναι λογικό να οριοθετηθεί και η διάρκεια της αλλά και να καθοριστούν αυστηρά οι αφορμές της.

Κλεισμένοι όλο το χρόνο στη φυλακή της θλίψης οι δεσμώτες της δικαιούνται και λίγο προαυλισμό, υπό επιτήρηση, στον ακάλυπτο μιας ευθυμίας περιφραγμένης.

Χαρείτε λοιπόν φίλοι μου και λυπηθείτε όποτε σας κάνει κέφι, σε ακανόνιστες περιόδους και δι’ ασήμαντον αφορμήν.

Το κοστούμι της υποχρεωτικής χαράς αφήστε το για τους επαγγελματίες της απόγνωσης, ράφτηκε πάνω τους.

ΤΟ OGDOO.GR ΠΡΟΤΕΙΝΕΙ

Το τραγούδι αλλιώς, στο email σας!

Ενημερωθείτε πρώτοι για τα τελευταία νέα στο χώρο της καλής μουσικής!