το τραγουδάει ο ίδιος. Και για παράδειγμα αναφέρω το Σαββόπουλο, τους αδερφούς Κατσιμίχα, τον Νίκο Πορτοκάλογλου και πολλούς άλλους ακόμη.
Πρόκειται βέβαια για επινοημένη λέξη και μάλιστα από τον Μάνο Χατζιδάκι, που οι πάντες την υιοθέτησαν, με πρώτους τους δημοσιογράφους των μουσικών περιοδικών, οι οποίοι κατά κανόνα -εκτός από ελάχιστες εξαιρέσεις- δεν έχουν ιδέα του πράγματος!
Τα πράγματα έχουν ως εξής:
Την εποχή που ο Γιώργος Στεφανάκης, έγκριτος δικηγόρος-συγγραφέας και άνθρωπος ευρύτερης καλλιέργειας ,έγινε για ένα διάστημα Γενικός Διευθυντής στην ΕΡΤ, παρακάλεσε τον Χατζι δάκι, που ήταν φίλος του, να γράφει και να παρουσιάζει μια μουσική εκπομπή. Ο Χατζιδάκις το δέχτηκε γιατί αγαπούσε πολύ τον Στεφανάκη (αλλά και ο Στεφανάκης τον αγαπούσε και τον θαύμαζε, είναι σήμερα στο Δ.Σ. της Ορχήστρας των Χρωμάτων).
Οι εκπομπές του Χατζιδάκι, ήταν υψηλού γούστου. Μερικές φορές όμως ο σπουδαίος συνθέτης με τη φιλοπαίγμονα διάθεση που είχε, έκανε μερικές εκπομπές που άφηνε άφωνους τους θαυμαστές του. Μια τέτοια εκπομπή ήταν αφιερωμένη στον Φλωρινιώτη, γνωστό τραγουδιστή και συνθέτη «ειδικών», σουξεδιάρικων ασμάτων τον καιρό εκείνο.
Η εκπομπή αυτή έκανε πάταγο . Βγήκαν πολλοί και τα έβαλαν με τον Χατζιδάκι, αλλά οι περισσότεροι δεν είπαν λέξη, σεβόμενοι τον μεγάλο δημιουργό, στον οποίο απέδωσαν εκκεντρική διάθεση.
Δυο μέρες μετά την εκπομπή, ο Στεφανάκης οργάνωσε ένα μικρό πάρτι στο σπίτι του, επί της Πατριάρχου Ιωακείμ, για φίλους. Είναι φίλος μου και γι’ αυτό με κάλεσε και μένα, και φυσικά και τον Χατζιδάκι. Ο Μάνος είχε ξαπλώσει σε μια βαθειά πολυθρόνα και φαινόταν να διασκεδάζει. Τον πλησίασα, κάθισα δίπλα του και πιάσαμε την κουβέντα. Του έλεγα, μου έλεγε. Και κάποια στιγμή φτάσαμε στα τραγούδια. Υποστήριζε ότι δεν τον ενδιαφέρουν τα λεφτά, -και είναι αλήθεια-, και πρόσθεσε ότι ένα καλό τραγούδι είναι ένα πλήρες και σπουδαίο έργο.
«Αν με ενδιέφεραν τα χρήματα», μου είπε, «δεν είχα παρά να βάλω έξω από το σπίτι μου μια ταμπέλα που θα έγραφε «Τραγουδοποιείον», και θα ερχόντουσαν κάθε μέρα δεκάδες πελάτες, να τους φτιάχνω τραγούδια και να κερδίζω μεγάλα ποσά. Πως γράφει ο άλλος στο μαγαζί του «υποδηματοποιείον» ,«επιπλοποιείον» ,επειδή φτιάχνει παπούτσια και έπιπλα, θα έγραφα και εγώ «τραγουδοποιείον», αφού φτιάχνω τραγούδια. Είμαι δηλαδή «τραγουδοποιός», δεν είμαι;
Μου άρεσε πολύ αυτή η λογική και από την άλλη μέρα, άρχισα να την λανσάρω, σε φίλους και συνεργάτες. Έδωσε και ο Χατζιδάκις μια συνέντευξη, στην οποία σημείωσε ότι είναι τραγουδοποιός, και το πράγμα ήρθε και έδεσε.
Η λέξη τραγουδοποιός μπήκε στη ζωή μας, αλλά όχι με την ερμηνεία που της έδινε ο Χατζιδάκις, αλλά με το περιεχόμενο που είπα στην αρχή. Και έμεινε. Για να φωτογραφίζει ένα πρόσωπο που είναι στιχουργός, συνθέτης και τραγουδιστής συγχρόνως. Μερικές φορές, η ιστορία δεν ακολούθησε ευθεία γραμμή όπως βλέπετε, αλλά τεθλασμένη…
