Ένα από τα μεγαλύτερα αμαρτήματα του ανθρώπινου γένους, συνώνυμη με την αγνωμοσύνη, όπου διαγράφουμε όλα όσα έχουν κάνει για εμάς και στρεφόμαστε εναντίον τους όταν γίνεται κάποιο σφάλμα ή κάποια παράλειψη.
Ο αχάριστος
Ο αχάριστος θεωρεί την συνεχόμενη ευεργεσία υποχρέωση, την «ξεπετάει» με ένα πεταχτό «ευχαριστώ» εξοφλώντας έτσι τοις μετρητοίς και στραβώνει αμέσως μόλις συμβεί κάτι που θεωρήσει ότι τον έθιξε.
Δεν δέχεται διαγραφές και συμψηφισμούς συμπεριφορών, δεν κάνει ποτέ αυτοκριτική, δε δέχεται παρατηρήσεις και παράπονα αλλά ψάχνει στους άλλους λάθη και ελαττώματα.
Ο αχάριστος δεν έχει νοιώσει ποτέ του μεγάλα συναισθήματα όπως αγάπη, φιλία γιατί δεν βρίσκουν χώρο στο συναισθηματικό του σύμπαν που είναι ρηχό και η γνώση του για συναισθήματα είναι προσχηματική και προέρχεται από διηγήσεις. Η αγάπη προϋποθέτει να θυσιάζεσαι και να τσαλακώνεσαι ενώ η φιλία ξεγυμνώνει τους χαρακτήρες και είναι μαγαζί που είναι συνέχεια ανοιχτό και διανυκτερεύει για τους φίλους.
Ατέλειωτα τα γνωμικά, τα εκκλησιαστικά ρητά, οι παροιμίες και οι στίχοι τραγουδιών που αφορούν την αχαριστία. Ένα από τα πιο γνωστά και δημοφιλή είναι το «Ουδείς αχαριστότερος του ευεργετηθέντος».
Ο Καββαδίας και η αχαριστία
Όλα αυτά τα γράφω «τσιμπώντας» ένα θέμα από τη «Μηχανή του Χρόνου» όπου συνδέει τον ποιητή Νίκο Καββαδία με το αμάρτημα της αχαριστίας.
Σε ένα από τα ταξίδια του το καράβι έπιασε λιμάνι στην Αργεντινή. Κατά την προσφιλή του συνήθεια επισκέφτηκε ένα «σπίτι» της περιοχής για να απολαύσει τη συντροφιά μιας κοπέλας. Στη συνάντηση με την κοπέλα παρατήρησε ότι πάνω στο τραπέζι του δωματίου υπήρχαν ελληνικές εφημερίδες. Όταν τη ρώτησε εάν είναι «πατριώτισσα», η κοπέλα απάντησε «όχι» αλλά όταν ήταν φοιτήτρια στη Γαλλία γνώρισε και ερωτεύτηκε ένα νεαρό Έλληνα.
Αυτός της ανταπέδωσε «απατηλώς» τον έρωτά της και την έπεισε να τον ακολουθήσει στην Αργεντινή όπου την έκλεισε σε ένα πορνείο για να εξυπηρετεί τις ανάγκες των γελαδάρηδων της περιοχής. Η κοπέλα έμπλεξε χωρίς να το καταλάβει και δεν μπορούσε να ξεφύγει από τον προαγωγό της.
Ο ευαίσθητος Καββαδίας συγκινήθηκε από την ιστορία της κοπέλας και με τη βοήθεια των συντρόφων του την «έκλεψε» και την έβαλε στο καράβι του όπου αν και ήταν ανάμεσα σε δεκάδες άνδρες δεν την πείραξε κανείς. Όταν το καράβι έφθασε στην Ευρώπη, της έβγαλε ένα εισιτήριο για την Ελλάδα.
Ο ποιητής έσωσε την κοπέλα αλλά όταν τη συνάντησε χρόνια αργότερα στο σπίτι του Μ. Καραγάτση προσποιήθηκε ότι δεν τον γνώριζε. Μάλιστα όταν έφυγε ο Καββαδίας, εκείνη ρώτησε τον Καραγάτση «Αυτόν τον αλήτη τι τον μαζεύεις σπίτι σου, τον ξέρεις ποιος είναι;»
Ο Καραγάτσης παραξενεύτηκε με την στάση της κοπέλας και ρώτησε τον Καββαδία τι της είχε κάνει και γιατί τον κατηγορούσε.
Ο λόγος που η κοπέλα είχε αντιδράσει με αυτόν τον τρόπο, ήταν ότι είχε φτιάξει τη ζωή της στην Ελλάδα και δεν ήθελε να αποκαλυφθεί το παρελθόν της. Ο Καββαδίας σεβόμενος την επιθυμία της δεν αποκάλυψε στον Καραγάτση την ιστορία της και του είπε απλά «Γιατί δεν ρωτάς αυτήν να σου πει τι της έχω κάνει;»
Είμαι βέβαιος ότι μετά από αυτό το γεγονός ο Καββαδίας όταν θα «έτσουζε» καμιά ρακή, θα σήκωνε το ποτήρι θα ευχόταν «στην υγειά της αχάριστης».
Ο αχάριστος
Ο αχάριστος θεωρεί την συνεχόμενη ευεργεσία υποχρέωση, την «ξεπετάει» με ένα πεταχτό «ευχαριστώ» εξοφλώντας έτσι τοις μετρητοίς και στραβώνει αμέσως μόλις συμβεί κάτι που θεωρήσει ότι τον έθιξε.
Δεν δέχεται διαγραφές και συμψηφισμούς συμπεριφορών, δεν κάνει ποτέ αυτοκριτική, δε δέχεται παρατηρήσεις και παράπονα αλλά ψάχνει στους άλλους λάθη και ελαττώματα.
Ο αχάριστος δεν έχει νοιώσει ποτέ του μεγάλα συναισθήματα όπως αγάπη, φιλία γιατί δεν βρίσκουν χώρο στο συναισθηματικό του σύμπαν που είναι ρηχό και η γνώση του για συναισθήματα είναι προσχηματική και προέρχεται από διηγήσεις. Η αγάπη προϋποθέτει να θυσιάζεσαι και να τσαλακώνεσαι ενώ η φιλία ξεγυμνώνει τους χαρακτήρες και είναι μαγαζί που είναι συνέχεια ανοιχτό και διανυκτερεύει για τους φίλους.
Ατέλειωτα τα γνωμικά, τα εκκλησιαστικά ρητά, οι παροιμίες και οι στίχοι τραγουδιών που αφορούν την αχαριστία. Ένα από τα πιο γνωστά και δημοφιλή είναι το «Ουδείς αχαριστότερος του ευεργετηθέντος».
Ο Καββαδίας και η αχαριστία
Όλα αυτά τα γράφω «τσιμπώντας» ένα θέμα από τη «Μηχανή του Χρόνου» όπου συνδέει τον ποιητή Νίκο Καββαδία με το αμάρτημα της αχαριστίας.
Σε ένα από τα ταξίδια του το καράβι έπιασε λιμάνι στην Αργεντινή. Κατά την προσφιλή του συνήθεια επισκέφτηκε ένα «σπίτι» της περιοχής για να απολαύσει τη συντροφιά μιας κοπέλας. Στη συνάντηση με την κοπέλα παρατήρησε ότι πάνω στο τραπέζι του δωματίου υπήρχαν ελληνικές εφημερίδες. Όταν τη ρώτησε εάν είναι «πατριώτισσα», η κοπέλα απάντησε «όχι» αλλά όταν ήταν φοιτήτρια στη Γαλλία γνώρισε και ερωτεύτηκε ένα νεαρό Έλληνα.
Αυτός της ανταπέδωσε «απατηλώς» τον έρωτά της και την έπεισε να τον ακολουθήσει στην Αργεντινή όπου την έκλεισε σε ένα πορνείο για να εξυπηρετεί τις ανάγκες των γελαδάρηδων της περιοχής. Η κοπέλα έμπλεξε χωρίς να το καταλάβει και δεν μπορούσε να ξεφύγει από τον προαγωγό της.
Ο ευαίσθητος Καββαδίας συγκινήθηκε από την ιστορία της κοπέλας και με τη βοήθεια των συντρόφων του την «έκλεψε» και την έβαλε στο καράβι του όπου αν και ήταν ανάμεσα σε δεκάδες άνδρες δεν την πείραξε κανείς. Όταν το καράβι έφθασε στην Ευρώπη, της έβγαλε ένα εισιτήριο για την Ελλάδα.
Ο ποιητής έσωσε την κοπέλα αλλά όταν τη συνάντησε χρόνια αργότερα στο σπίτι του Μ. Καραγάτση προσποιήθηκε ότι δεν τον γνώριζε. Μάλιστα όταν έφυγε ο Καββαδίας, εκείνη ρώτησε τον Καραγάτση «Αυτόν τον αλήτη τι τον μαζεύεις σπίτι σου, τον ξέρεις ποιος είναι;»
Ο Καραγάτσης παραξενεύτηκε με την στάση της κοπέλας και ρώτησε τον Καββαδία τι της είχε κάνει και γιατί τον κατηγορούσε.
Ο λόγος που η κοπέλα είχε αντιδράσει με αυτόν τον τρόπο, ήταν ότι είχε φτιάξει τη ζωή της στην Ελλάδα και δεν ήθελε να αποκαλυφθεί το παρελθόν της. Ο Καββαδίας σεβόμενος την επιθυμία της δεν αποκάλυψε στον Καραγάτση την ιστορία της και του είπε απλά «Γιατί δεν ρωτάς αυτήν να σου πει τι της έχω κάνει;»
Είμαι βέβαιος ότι μετά από αυτό το γεγονός ο Καββαδίας όταν θα «έτσουζε» καμιά ρακή, θα σήκωνε το ποτήρι θα ευχόταν «στην υγειά της αχάριστης».
