Ο Γιώργος ο Κοζομπολάκος ήταν Kirkομανής. Γιος φίλων της θείας και του θείου μου, που ήταν νοικάρηδές τους.
Άρρωστος κι εγώ με το σινεμά από πιτσιρίκι, γνώριζα τον Σπάρτακο αλλά δεν ήξερα σε βάθος τον Douglas.
Εκείνος με μύησε στα «άδυτά» του. Για τους λάτρεις και γνώστες όμως της 7ης τέχνης ο Kirk Douglas είναι πολλά και ιδιαίτερα σημαντικά «πράγματα» μαζί. Γιατί κινήθηκε ταυτόχρονα με την αύρα του αστέρα αλλά και τις επιλογές του outsider. Τι να πρωτοπεί κανείς για ταινίες όπως Paths of Glory, Gunfight at the Ok Corral, Detective Story, Lonely Are the Brave, The Arrangement και τόσα άλλα διαμάντια!
Αληθινός πρωταθλητής (Champion), εντυπωσιακός Βίκινγκ (The Vikings) αγέρωχος Σπάρτακος (Spartacus), με «Πάθος για ζωή», όπως και ο ελληνικός τίτλος της ταινίας του Βίνσεντ Μινέλι, Lust For Life, όπου ο Ντάγκλας υποδύεται μοναδικά τον Βίνσεντ Βαν Γκονγκ, και σαφώς «αδικήθηκε» -όπως συνέβη και με άλλους άξιους- από την Ακαδημία που «χάρισε» εν έτι 1956 το Όσκαρ στον Γιούλ Μπρύνερ για το «Ο Βασιλιάς Κι Εγώ».
Σπουδαίος ηθοποιός, ασυμβίβαστος Μύθος! Βλέπετε ο γιος του εβραϊκής καταγωγής ρακοσυλλέκτη, που από φτωχόπαιδο έγινε σταρ διεθνούς ακτινοβολίας, λειτουργώντας συνειδητά ως αντιήρωας στα έργα του (Αce in the Hole) και γενικότερα στην επαγγελματική του δράση, ήταν ταυτόχρονα Οργισμένος Γίγαντας (The Fury) αλλά και γοητευτικός Παλιάνθρωπος (There Was A Crooked Man).
Αν δεν ήταν αυτός, μπορεί να μην γνωρίζαμε τόσο πλατιά το βάθος του Κιούμπρικ, την αξία του Φόρμαν, την «επαναφορά» του Τράμπο και άλλα ιδιαίτερα.
Πώς τον «γνώρισα»;
Κάποια στιγμή, νεαρούλης, με αφορμή κάποια όχι και τόσο «τιμητικά» σχόλια για τον Tony Curtis στο περιοδικό Cine 7, έστειλα μια επιστολή στη συντακτική ομάδα τους, τονίζοντας την ιδιαιτερότητά του, κάνοντας ξεχωριστή αναφορά και στις ταινίες που έπαιξε μοναδικά στο πλευρό του Kirk.
Η κατάληξη ήταν να κάνω ένα πολυσέλιδο πορτραίτο για τον Douglas στην επόμενη έκδοσή του.
Ο Κοζομπολάκος το μετέφρασε και το στείλαμε στο γραφείο τύπου του τρανού καλλιτέχνη με αίτημα συνέντευξης. Η χειρόγραφη απάντηση του Kirk δεν άργησε να έρθει… όπως κι ένα ακριβό τηλεφώνημα. Λίγες στιγμές στο ακουστικό, για την τιμή που νιώθει να τον «αγαπούν» στην… αγαπημένη του όπως μου είπε Ελλάδα και για τον στενό χρόνο του.
Ο Γιώργος το χάρηκε μπορώ να πω πιο πολύ από εμένα.
Η συνέντευξη μετατέθηκε αλλά δεν έγινε τελικά ποτέ. Ο «Θεός» είχε τα «τρεξίματα» αλλά και τα ατυχήματά του…
Συνεχίσαμε με τον Κοζομπολάκο να βλέπουμε τις ταινίες του σε βίντεο και σινεμά… κάτι που εξακολουθώ να κάνω ακόμη και σήμερα.
Θυμάμαι το μήνυμα του Kirk λίγες ημέρες πριν τις Αμερικάνικες εκλογές, προς τους συμπολίτες του, όπου δήλωνε πως δεν θα ήθελε να γιορτάσει τα 100 του χρόνια με πρόεδρο τον Ντόναλντ Τραμπ. Δεν του έκαναν το χατίρι…
Ο Kirk Douglas είχε, έχει και θα έχει περίοπτη θέση στις καρδιές των ανθρώπων όλου του πλανήτη που τον λάτρεψαν και τον παραδέχτηκαν και στους νεότερους που θα τον ανακαλύπτουν παντοτινά.
Διαβάστε την αυτοβιογραφία του, θα περάσετε όμορφα, θα μάθετε πολλά για… πολλά!
*Χαιρετισμούς πολλούς στον Burt
Άρρωστος κι εγώ με το σινεμά από πιτσιρίκι, γνώριζα τον Σπάρτακο αλλά δεν ήξερα σε βάθος τον Douglas.
Εκείνος με μύησε στα «άδυτά» του. Για τους λάτρεις και γνώστες όμως της 7ης τέχνης ο Kirk Douglas είναι πολλά και ιδιαίτερα σημαντικά «πράγματα» μαζί. Γιατί κινήθηκε ταυτόχρονα με την αύρα του αστέρα αλλά και τις επιλογές του outsider. Τι να πρωτοπεί κανείς για ταινίες όπως Paths of Glory, Gunfight at the Ok Corral, Detective Story, Lonely Are the Brave, The Arrangement και τόσα άλλα διαμάντια!
Αληθινός πρωταθλητής (Champion), εντυπωσιακός Βίκινγκ (The Vikings) αγέρωχος Σπάρτακος (Spartacus), με «Πάθος για ζωή», όπως και ο ελληνικός τίτλος της ταινίας του Βίνσεντ Μινέλι, Lust For Life, όπου ο Ντάγκλας υποδύεται μοναδικά τον Βίνσεντ Βαν Γκονγκ, και σαφώς «αδικήθηκε» -όπως συνέβη και με άλλους άξιους- από την Ακαδημία που «χάρισε» εν έτι 1956 το Όσκαρ στον Γιούλ Μπρύνερ για το «Ο Βασιλιάς Κι Εγώ».
Σπουδαίος ηθοποιός, ασυμβίβαστος Μύθος! Βλέπετε ο γιος του εβραϊκής καταγωγής ρακοσυλλέκτη, που από φτωχόπαιδο έγινε σταρ διεθνούς ακτινοβολίας, λειτουργώντας συνειδητά ως αντιήρωας στα έργα του (Αce in the Hole) και γενικότερα στην επαγγελματική του δράση, ήταν ταυτόχρονα Οργισμένος Γίγαντας (The Fury) αλλά και γοητευτικός Παλιάνθρωπος (There Was A Crooked Man).
Αν δεν ήταν αυτός, μπορεί να μην γνωρίζαμε τόσο πλατιά το βάθος του Κιούμπρικ, την αξία του Φόρμαν, την «επαναφορά» του Τράμπο και άλλα ιδιαίτερα.
Πώς τον «γνώρισα»;
Κάποια στιγμή, νεαρούλης, με αφορμή κάποια όχι και τόσο «τιμητικά» σχόλια για τον Tony Curtis στο περιοδικό Cine 7, έστειλα μια επιστολή στη συντακτική ομάδα τους, τονίζοντας την ιδιαιτερότητά του, κάνοντας ξεχωριστή αναφορά και στις ταινίες που έπαιξε μοναδικά στο πλευρό του Kirk.
Η κατάληξη ήταν να κάνω ένα πολυσέλιδο πορτραίτο για τον Douglas στην επόμενη έκδοσή του.
Ο Κοζομπολάκος το μετέφρασε και το στείλαμε στο γραφείο τύπου του τρανού καλλιτέχνη με αίτημα συνέντευξης. Η χειρόγραφη απάντηση του Kirk δεν άργησε να έρθει… όπως κι ένα ακριβό τηλεφώνημα. Λίγες στιγμές στο ακουστικό, για την τιμή που νιώθει να τον «αγαπούν» στην… αγαπημένη του όπως μου είπε Ελλάδα και για τον στενό χρόνο του.
Ο Γιώργος το χάρηκε μπορώ να πω πιο πολύ από εμένα.
Η συνέντευξη μετατέθηκε αλλά δεν έγινε τελικά ποτέ. Ο «Θεός» είχε τα «τρεξίματα» αλλά και τα ατυχήματά του…
Συνεχίσαμε με τον Κοζομπολάκο να βλέπουμε τις ταινίες του σε βίντεο και σινεμά… κάτι που εξακολουθώ να κάνω ακόμη και σήμερα.
Θυμάμαι το μήνυμα του Kirk λίγες ημέρες πριν τις Αμερικάνικες εκλογές, προς τους συμπολίτες του, όπου δήλωνε πως δεν θα ήθελε να γιορτάσει τα 100 του χρόνια με πρόεδρο τον Ντόναλντ Τραμπ. Δεν του έκαναν το χατίρι…
Ο Kirk Douglas είχε, έχει και θα έχει περίοπτη θέση στις καρδιές των ανθρώπων όλου του πλανήτη που τον λάτρεψαν και τον παραδέχτηκαν και στους νεότερους που θα τον ανακαλύπτουν παντοτινά.
Διαβάστε την αυτοβιογραφία του, θα περάσετε όμορφα, θα μάθετε πολλά για… πολλά!
*Χαιρετισμούς πολλούς στον Burt
