Σίγουρα κάποια κέντρα πάνε καλά, και στη μια και στην άλλη όχθη και σε εναλλακτικές καταστάσεις. Όμως οι περισσότεροι υποφέρουν.
Οι Παρασκευές έχουν γίνει δύσκολη υπόθεση, ενώ και τα μεσημέρια Κυριακής αρχίζουν να χάνουν την «πρακτικότητά» τους.
Πολλά βαριά χαρτιά ξεκινούν τώρα… Πολλοί επιχειρηματίες περιμένουν τις γιορτές για να ρεφάρουν, αλλά πόσο να κρατήσουν κι αυτές; Δεν είναι τυχαίο, ότι αμέσως μετά, θα πέσει η αυλαία σε πολλές «σκηνές» που με «ζόρι» κρατιούνται.
Η λύση των συσπειρώσεων πολλών ονομάτων μαζί, όπως παλιά, δεν λειτουργεί, τουλάχιστον στο βαθμό που τα ίδια τα μεγέθη προδίκαζαν. Σχήματα που πριν μερικά χρόνια θα είχαν κερδίσει τη μάχη της νύχτας «από χέρι», στέκονται με δυσκολία.
Φυσικά ένα καλό ή αν προτιμάτε καλά στοχευμένο πρόγραμμα, έχει τον τρόπο να βρίσκει το δρόμο του.
Σημαντικό κομμάτι του κοινού, στρέφεται πια στα μεζεδοπωλεία με μουσική όπου με λίγα χρήματα, μπορεί να φάει, να χορέψει και ν’ ακούσει. Δεν είναι τυχαίο ότι εκεί εργάζονται πλέον και καλλιτέχνες με διαδρομή και δισκογραφία.
Βέβαια οι τιμές γενικά είναι χαμηλές. Ακόμη και οι μεγάλες πίστες έχουν κατεβάσει πολύ το τιμολόγιό τους. Ίσως και παραπάνω απ’ όσο θα έπρεπε.
Δύο τα ζητούμενα, όπως παραδέχονται και αρκετοί παράγοντες του χώρου. Το στέγνωμα της τσέπης και η απουσία ουσιαστικών, ευρηματικών προτάσεων.
Ακόμα και στα τραγούδια, την πρώτη δηλαδή ύλη του «πράγματος», οι μεγάλες επιτυχίες προκύπτουν με το σταγονόμετρο.
*Η φωτογραφία είναι από την θεατρική παράσταση «Αρίστος» σε σκηνοθεσία Γιώργου Παπαγεωργίου, με τους Έλενη Ουζουνίδου, Μιχάλη Οικονόμου, Γιώργο Χριστοδούλου.
Οι Παρασκευές έχουν γίνει δύσκολη υπόθεση, ενώ και τα μεσημέρια Κυριακής αρχίζουν να χάνουν την «πρακτικότητά» τους.
Πολλά βαριά χαρτιά ξεκινούν τώρα… Πολλοί επιχειρηματίες περιμένουν τις γιορτές για να ρεφάρουν, αλλά πόσο να κρατήσουν κι αυτές; Δεν είναι τυχαίο, ότι αμέσως μετά, θα πέσει η αυλαία σε πολλές «σκηνές» που με «ζόρι» κρατιούνται.
Η λύση των συσπειρώσεων πολλών ονομάτων μαζί, όπως παλιά, δεν λειτουργεί, τουλάχιστον στο βαθμό που τα ίδια τα μεγέθη προδίκαζαν. Σχήματα που πριν μερικά χρόνια θα είχαν κερδίσει τη μάχη της νύχτας «από χέρι», στέκονται με δυσκολία.
Φυσικά ένα καλό ή αν προτιμάτε καλά στοχευμένο πρόγραμμα, έχει τον τρόπο να βρίσκει το δρόμο του.
Σημαντικό κομμάτι του κοινού, στρέφεται πια στα μεζεδοπωλεία με μουσική όπου με λίγα χρήματα, μπορεί να φάει, να χορέψει και ν’ ακούσει. Δεν είναι τυχαίο ότι εκεί εργάζονται πλέον και καλλιτέχνες με διαδρομή και δισκογραφία.
Βέβαια οι τιμές γενικά είναι χαμηλές. Ακόμη και οι μεγάλες πίστες έχουν κατεβάσει πολύ το τιμολόγιό τους. Ίσως και παραπάνω απ’ όσο θα έπρεπε.
Δύο τα ζητούμενα, όπως παραδέχονται και αρκετοί παράγοντες του χώρου. Το στέγνωμα της τσέπης και η απουσία ουσιαστικών, ευρηματικών προτάσεων.
Ακόμα και στα τραγούδια, την πρώτη δηλαδή ύλη του «πράγματος», οι μεγάλες επιτυχίες προκύπτουν με το σταγονόμετρο.
*Η φωτογραφία είναι από την θεατρική παράσταση «Αρίστος» σε σκηνοθεσία Γιώργου Παπαγεωργίου, με τους Έλενη Ουζουνίδου, Μιχάλη Οικονόμου, Γιώργο Χριστοδούλου.
