Τα γράφει ο φίλος και συνοδοιπόρος Γιώργος Μυζάλης. Έχω με τη σειρά, εδώ και χρόνια, τοποθετηθεί σχετικά…
Αυτό που συμβαίνει με τους ακριβούς λαϊκούς ήρωες δεν έχει προηγούμενο.
Ακόμη και στην προβολή του video που προηγήθηκε στο Δημαρχείο Νίκαιας - Αγ. Ι. Ρέντη, με αποσπάσματα από εμφανίσεις του Βοσκόπουλου στον ελληνικό κινηματογράφο και την τηλεόραση, και πριν καν ακόμη ο ίδιος φανεί στην αίθουσα, ο κόσμος τραγουδούσε μαζί με την «εικόνα στην οθόνη» τις επιτυχίες του.
Με το που αχνοφάνηκε η φιγούρα του στον πρώτο όροφο του Δημαρχείου οι ιαχές «Τόλης, Τόλης» μαζί με έντονα χειροκροτήματα άρχισαν να δονούν την ατμόσφαιρα. Κι όταν πήρε τον λόγο ξέσπασε πανδαιμόνιο.
Η αναφορά του στον φίλο και συνεργάτη του, τον θεατρικό συγγραφέα και δημοσιογράφο Δημήτρη Μπόγρη έκλεψε τις εντυπώσεις. Όπως ανέφερε ο Βοσκόπουλος στα περίφημα «Αρραβωνιάσματα» του, στα οποία πρωταγωνίστησε ο ερμηνευτής στο Δημοτικό θέατρο Πειραιά γίνεται αναφορά στην φλόγα της ψυχής που ξεπερνά ακόμη κι αυτή που ξεχύνεται απ τα έγκατα της γης. Αυτή την φλόγα αισθάνθηκε ο Βοσκόπουλος απ’ τον κόσμο και την υποδοχή που του επιφύλαξαν στην πατρίδα του τη Νίκαια, εκεί που όπως είπε «εδώ γεννήθηκα, εδώ μεγάλωσα, εδώ είναι όλα».
Ακόμα και η σύντροφός του Άντζελα Γκερέκου που πήρε το λόγο μετά από πρόσκληση του δημάρχου Γιώργου Ιωακειμίδη τόνισε πως η φλόγα του Τόλη για τον τόπο του την έκανε με τη σειρά της και να γνωρίσει τις Πειραιώτικες αυτές προσφυγικές γειτονιές και να τις αγαπήσει. Μάλιστα υπογράμμισε πως στα σκαριά είναι και η έκδοση μιας μυθιστορηματικής βιογραφίας του Βοσκόπουλου, και τον παρακάλεσε να την ολοκληρώσει.
Ο Γιώργος Λιάνης καίριος και εύστοχος τοποθέτησε τον ερμηνευτή στο ιερατείο του τραγουδιού μας, όπως αρμόζει στους λατρεμένους ερμηνευτές του λαού.
Ο Βοσκόπουλος συγκινημένος απ’ τα θερμά λόγια, απ’ τις τιμές του Δημάρχου και πάνω απ’ όλα την αγάπη των φίλων του ανταπέδωσε με από καρδιάς ευχαριστώ. Κι αφού αυτή η φλόγα της αγάπης που δέχθηκε δεν τον λύγισε, ξεστόμισε πως «μάλλον θα πρέπει να είμαι αρκετά δυνατός».
Πιο συγκινημένη όμως απ’ όλους στην Αίθουσα εκδηλώσεων στο Δημαρχείο Νίκαιας - Αγ. Ι. Ρέντη ήταν η μικρή κόρη του. Έλαμπε από χαρά και συγκίνηση, στα μάτια της κυλούσαν μικρά διαμάντια… Καθόταν στην πρώτη σειρά δίπλα στη μητέρα της, και όσο μιλούσε ο πατέρας της ή οι άλλοι γι' αυτόν, γύρναγε προς εκείνη το βλέμμα της και την κοιτούσε με δάκρυα…
Κάθε ματιά της έκρυβε εκατομμύρια λόγια. Ένιωσα την αγάπη και τη φλόγα της, καθόμουν ακριβώς πίσω της…
Μοιράστηκα με τον Τόλη Βοσκόπουλο ένα τραγούδι σε μουσική του Μανώλη Καραντίνη. Είπαμε αρκετά στο στούντιο…
Βρέθηκα στο Βεάκειο, και κατάλαβα ακόμη περισσότερα απ’ όσο γνώριζα… Στο Κατράκειο, στα λημέρια του, φαντάζομαι τι έχει να συμβεί…
Ο Βοσκόπουλος και οι λαϊκοί ήρωες δεν είναι απλές περιπτώσεις. Για να τις κατανοήσεις πρέπει και να ξέρεις και να έχεις ζήσει πολλά. Και το σημαντικότερο να μπορείς να νιώθεις την φλόγα…
Αυτό που συμβαίνει με τους ακριβούς λαϊκούς ήρωες δεν έχει προηγούμενο.
Ακόμη και στην προβολή του video που προηγήθηκε στο Δημαρχείο Νίκαιας - Αγ. Ι. Ρέντη, με αποσπάσματα από εμφανίσεις του Βοσκόπουλου στον ελληνικό κινηματογράφο και την τηλεόραση, και πριν καν ακόμη ο ίδιος φανεί στην αίθουσα, ο κόσμος τραγουδούσε μαζί με την «εικόνα στην οθόνη» τις επιτυχίες του.
Με το που αχνοφάνηκε η φιγούρα του στον πρώτο όροφο του Δημαρχείου οι ιαχές «Τόλης, Τόλης» μαζί με έντονα χειροκροτήματα άρχισαν να δονούν την ατμόσφαιρα. Κι όταν πήρε τον λόγο ξέσπασε πανδαιμόνιο.
Η αναφορά του στον φίλο και συνεργάτη του, τον θεατρικό συγγραφέα και δημοσιογράφο Δημήτρη Μπόγρη έκλεψε τις εντυπώσεις. Όπως ανέφερε ο Βοσκόπουλος στα περίφημα «Αρραβωνιάσματα» του, στα οποία πρωταγωνίστησε ο ερμηνευτής στο Δημοτικό θέατρο Πειραιά γίνεται αναφορά στην φλόγα της ψυχής που ξεπερνά ακόμη κι αυτή που ξεχύνεται απ τα έγκατα της γης. Αυτή την φλόγα αισθάνθηκε ο Βοσκόπουλος απ’ τον κόσμο και την υποδοχή που του επιφύλαξαν στην πατρίδα του τη Νίκαια, εκεί που όπως είπε «εδώ γεννήθηκα, εδώ μεγάλωσα, εδώ είναι όλα».
Ακόμα και η σύντροφός του Άντζελα Γκερέκου που πήρε το λόγο μετά από πρόσκληση του δημάρχου Γιώργου Ιωακειμίδη τόνισε πως η φλόγα του Τόλη για τον τόπο του την έκανε με τη σειρά της και να γνωρίσει τις Πειραιώτικες αυτές προσφυγικές γειτονιές και να τις αγαπήσει. Μάλιστα υπογράμμισε πως στα σκαριά είναι και η έκδοση μιας μυθιστορηματικής βιογραφίας του Βοσκόπουλου, και τον παρακάλεσε να την ολοκληρώσει.
Ο Γιώργος Λιάνης καίριος και εύστοχος τοποθέτησε τον ερμηνευτή στο ιερατείο του τραγουδιού μας, όπως αρμόζει στους λατρεμένους ερμηνευτές του λαού.
Ο Βοσκόπουλος συγκινημένος απ’ τα θερμά λόγια, απ’ τις τιμές του Δημάρχου και πάνω απ’ όλα την αγάπη των φίλων του ανταπέδωσε με από καρδιάς ευχαριστώ. Κι αφού αυτή η φλόγα της αγάπης που δέχθηκε δεν τον λύγισε, ξεστόμισε πως «μάλλον θα πρέπει να είμαι αρκετά δυνατός».
Πιο συγκινημένη όμως απ’ όλους στην Αίθουσα εκδηλώσεων στο Δημαρχείο Νίκαιας - Αγ. Ι. Ρέντη ήταν η μικρή κόρη του. Έλαμπε από χαρά και συγκίνηση, στα μάτια της κυλούσαν μικρά διαμάντια… Καθόταν στην πρώτη σειρά δίπλα στη μητέρα της, και όσο μιλούσε ο πατέρας της ή οι άλλοι γι' αυτόν, γύρναγε προς εκείνη το βλέμμα της και την κοιτούσε με δάκρυα…
Κάθε ματιά της έκρυβε εκατομμύρια λόγια. Ένιωσα την αγάπη και τη φλόγα της, καθόμουν ακριβώς πίσω της…
Μοιράστηκα με τον Τόλη Βοσκόπουλο ένα τραγούδι σε μουσική του Μανώλη Καραντίνη. Είπαμε αρκετά στο στούντιο…
Βρέθηκα στο Βεάκειο, και κατάλαβα ακόμη περισσότερα απ’ όσο γνώριζα… Στο Κατράκειο, στα λημέρια του, φαντάζομαι τι έχει να συμβεί…
Ο Βοσκόπουλος και οι λαϊκοί ήρωες δεν είναι απλές περιπτώσεις. Για να τις κατανοήσεις πρέπει και να ξέρεις και να έχεις ζήσει πολλά. Και το σημαντικότερο να μπορείς να νιώθεις την φλόγα…
