κινηματογράφο «Ζέφυρος» στη Βενετία, στην Αγία Βαρβάρα. Τα τραγούδια όμως τα ήξερα καλά. Είχαν ριζώσει μέσα μου γερά… απ’ τα «χρόνια του αγώνα». Και τι δεν είδα και άκουσα εκείνο το βράδυ… Δε μου το σβήνει κανείς με τίποτα απ’ το σκληρό δίσκο της καρδιάς.
Με συνέπαιρνε. Την άκουγα σε ειδικές στιγμές… αλλά και στα γλέντια. Δεν υπήρχαν βλέπετε βαριοί διαχωρισμοί στην διασκέδαση των ανθρώπων στις λαϊκές γειτονιές. Όλα τα όμορφα και αναγκαία έβρισκαν το χώρο και την ώρα τους. Ήρθαν κι άλλες συναυλίες, δίσκοι, ακροάσεις, μια τυπική γλυκιά γνωριμία, μια συνέντευξη μαζί με τον Μίκη - στο σπίτι του -, το Λευτέρη, το Μητσιά τότε που κυκλοφόρησαν την Ερημιά… Τι να πει κανείς γι’ αυτές τις μονάκριβες! Τι να προσθέσεις στο μύθο της Φαραντούρη. Κατηγορία από μόνη της. Με την πρώτη συλλαβή ξέρεις και ποιος τραγουδάει… Αλλά και τι τραγουδάει.
Συνέπεια και στο «μπούσουλα» και στο «άλμπουρο» και στο «πανί» (ναυτικά μιλώντας). Καλλιτέχνης με τη σημασία της λέξης. Δεν έχει φθαρεί σε μικρότητες και ο κόσμος την εκτιμάει και την αγαπάει. Κι έχει ακόμη να δώσει… Την βλέπω να το θέλει και το σημαντικότερο: «μπορεί».
Με συνέπαιρνε. Την άκουγα σε ειδικές στιγμές… αλλά και στα γλέντια. Δεν υπήρχαν βλέπετε βαριοί διαχωρισμοί στην διασκέδαση των ανθρώπων στις λαϊκές γειτονιές. Όλα τα όμορφα και αναγκαία έβρισκαν το χώρο και την ώρα τους. Ήρθαν κι άλλες συναυλίες, δίσκοι, ακροάσεις, μια τυπική γλυκιά γνωριμία, μια συνέντευξη μαζί με τον Μίκη - στο σπίτι του -, το Λευτέρη, το Μητσιά τότε που κυκλοφόρησαν την Ερημιά… Τι να πει κανείς γι’ αυτές τις μονάκριβες! Τι να προσθέσεις στο μύθο της Φαραντούρη. Κατηγορία από μόνη της. Με την πρώτη συλλαβή ξέρεις και ποιος τραγουδάει… Αλλά και τι τραγουδάει.
Συνέπεια και στο «μπούσουλα» και στο «άλμπουρο» και στο «πανί» (ναυτικά μιλώντας). Καλλιτέχνης με τη σημασία της λέξης. Δεν έχει φθαρεί σε μικρότητες και ο κόσμος την εκτιμάει και την αγαπάει. Κι έχει ακόμη να δώσει… Την βλέπω να το θέλει και το σημαντικότερο: «μπορεί».
Χρόνια πολλά Μαρία Φαραντούρη!
