Ημέρα ποίησης. Λίγες λέξεις για τον Τίτο Πατρίκιο

Ο Τίτος Πατρίκιος είναι ένας από τους λίγους φύλακες της παλλόμενης ψυχής της πόλης.
logo radio
Ogdoo web radio
Live
 
Καθεμιά από τις λέξεις του περιέχουν χίλιες εικόνες και κάθε εικόνα τη δική της μουσική.

Ανάμεσά μας κυκλοφορεί ένας ποιητής, αόρατος σχεδόν, παρατηρητής μιας ζωής που απεγνωσμένα αναζητά έναν σκοπό, ευγενή η μη για να υπηρετήσει.

Ο Τίτος Πατρίκιος μοιάζει με συνηθισμένο άνθρωπο, φορά το αγαπημένο του κόκκινο πουλόβερ και γλιστρά με άνεση ανάμεσα στους σκοπέλους του πλήθους.

Ο ποιητής γεννήθηκε για να γράψει έναν καίριο στίχο, που θα δώσει νόημα στη φαινομενικά αδιάφορη ροή του πλήθους; ’Η επινόησε το πλήθος σε μια στιγμή ανίας κι εκείνο απόκτησε σταδιακά μια δική του ανεξάρτητη οντότητα;

Αυτά αναρωτιέμαι έχοντας απέναντι μου τον ποιητή Τίτο Πατρίκιο.

Μοιραζόμαστε τον αγαπημένο του καφέ και μιλάμε κι εγώ υποδύομαι ότι έχω απέναντι μου έναν συνηθισμένο άνθρωπο κι όχι κάποιον που έχει ήδη ζήσει πολλές δικές μου ζωές.

Ο Τίτος Πατρίκιος ζει συντροφιά με υιοθετημένες λέξεις που βρήκε αφημένες στο κατώφλι του.Τις ανάθρεψε με στοργή,δεν τις ξεχώρισε απο τις δικές του ετεροθαλείς λέξεις και τις στέγασε στα βιβλία του.

Κάθε λέξη, ακόμα και η πιο ταπεινή μπορεί να γίνει η σταχτοπούτα ενός ποιήματος.

Εγώ δεν είμαι μονάχα αυτός που βλέπεις

Εγώ δεν είμαι μόνο αυτός που βλέπεις, αυτός που ξέρεις
δεν είμαι μόνο αυτός που θα’ πρεπε να μάθεις.
Κάθε επιφάνεια της σάρκας μου κάπου τη χρωστάω
αν σ’ αγγίξω με την άκρη του δαχτύλου μου
σ’ αγγίζουν εκατομμύρια άνθρωποι,
αν σου μιλήσει μια λέξη μου
σου μιλάνε εκατομμύρια άνθρωποι -
Θ’ αναγνωρίσεις τ’ άλλα κορμιά που πλάθουν το δικό μου;
Θα βρεις τις πατημασιές μου μες σε μυριάδες χνάρια;
Θα ξεχωρίσεις την κίνησή μου μες τη ροή του πλήθους;
Είμαι κι ότι έχω υπάρξει και πια δεν είμαι -
τα πεθαμένα μου κύτταρα, οι πεθαμένες
πράξεις, οι πεθαμένες σκέψεις
γυρνάν τα βράδια να ξεδιψάσουν στο αίμα μου.
Είμαι ότι δεν έχω γίνει ακόμα -
μέσα μου σφυροκοπάει η σκαλωσιά του μέλλοντος.
Είμαι ότι πρέπει να γίνω-
γύρω μου οι φίλοι απαιτούν οι εχθροί απαγορεύουν.
Μη με γυρέψεις αλλού
μονάχα εδώ να με γυρέψεις
μόνο σε μένα.

Συνεπαφές (Αντίθεση)

Τρομερή και θαυμάσια
Αυτοτέλεια του σώματος
Όσο βαθιά κι αν διεισδύσει
Ποτέ με το άλλο σώμα δεν συγχέεται
Ποτέ δεν γίνεται σάρκα μία

Δίχως άγγιγμα και γνώση του αλλουνού κορμιού
Οι άνθρωποι δεν μοιράζονται τα μυστικά τους.

Όταν οι άνθρωποι δεν έχουν άλλα πια ν’ αποκαλύψουν
Άπληστο κι έρημο προφασίζονται το σμίξιμο σωμάτων
Ποτέ δεν γίνεται σάρκα μια

Τίτος Πατρίκιος

Δεν μου αρέσει η ιδέα ότι θυμόμαστε τους ποιητές μόνο τη συγκεκριμένη ημέρα, αλλά πάντα είναι καλό να εκμεταλλευόμαστε έστω και την παραμικρή ευκαιρία να αναφερόμαστε σε αυτούς που εντέλει θα σώσουν τον κόσμο.

ΤΟ OGDOO.GR ΠΡΟΤΕΙΝΕΙ

Το τραγούδι αλλιώς, στο email σας!

Ενημερωθείτε πρώτοι για τα τελευταία νέα στο χώρο της καλής μουσικής!