Αν το καλοσκεφτούμε, υπάρχουν αμέτρητα στοιχεία που καθιστούν συγγενή τα δύο αυτά πολυαγαπημένα συστατικά της ζωής μας. Μια μπάντα έχει στοιχεία ομάδας. Ένας μαέστρος είναι και προπονητής, ενώ ο παραγωγός ενός θεάματος προσομοιάζει με τον πρόεδρο/ιδιοκτήτη αντίστοιχα. Επιπλέον, ένας κοντραμπασίστας θα μπορούσε να είναι ο τελευταίος παίχτης στην άμυνα (λίμπερο τον λέγανε παλιά αυτό το ρόλο), ενώ ο τραγουδιστής ή το πρώτο βιολί, θα μπορούσε να είναι ο γκολτζής της ομαδάρας μας. Το κοινό παραμένει κοινό και στις δυο περιπτώσεις και εκτείνεται από τους «προπονητές της εξέδρας» (που μάλλον εδώ είναι οι άνθρωποι του σιναφιού μου - μουσικοκριτικοί, δημοσιογράφοι, παράγοντες κ.α.) μέχρι τους αγνούς λάτρεις της στρογγυλής θεάς που είναι όσοι την προσεγγίζουν άδολα, αδιαφορώντας για το χορό των εκατομμυρίων που στήνεται γύρω από το «άθλημα» ως εμπορικό προϊόν. Κι όταν ο μπουζουξής κάνει μια δύσκολη κατέντζα, ένα δεξιοτεχνικό αλλά συναισθηματικό ταξίμι ή μια τρίλια βαρβάτη, ο Ντιέγκο Μαραντόνα θα του απαντήσει με ένα σλάλομ στον ημιτελικό του μουντιάλ, όπου, αφού περάσει την αντίπαλη ομάδα τρεις φορές (τον καθένα), θα σκοράρει το πιο όμορφο γκολ όλων των εποχών.
Καλά όλα αυτά, αλλά εδώ υπάρχει κάτι πολύ πιο ενδιαφέρον και σημαντικό που ισχύει παράλληλα και εις επίρρωσιν των προαναφερθέντων: αν πετάξεις μια μπάλα σε έναν Κινέζο κι έναν Αργεντίνο, ακόμα κι αν δεν μπορούν να συνεννοηθούν σε καμία γλώσσα, θα επικοινωνήσουν με το ποδόσφαιρο. Θα συνεργαστούν, θα περάσουν καλά, ενδεχομένως θα τσακωθούν, αλλά σίγουρα θα συνδεθούν. Το ίδιο ακριβώς θα τους συμβεί και αν τους βάλεις να ακούσουν το «Καίγομαι και σιγολιώνω» (μουσική - στίχοι: Τάσος Ζούμπας). Μπορεί να μην καταλάβουν λέξη από το στίχο, αλλά θα νιώσουν τις ανατριχίλες (ιδιαιτέρως στην «πολυφορεμένη» πια εκδοχή του Δημήτρη Υφαντή), θα κρατήσουν την ανάσα τους, θα καταλάβουν το νόημα, θα δακρύσουν ενδεχομένως. Θα συνδεθούν, επίσης.
Ποδόσφαιρο και μουσική. Γλώσσες παγκόσμιες, κοινές, που έχουν την τιμητική τους κάθε τέσσερα χρόνια. Κάθε τέσσερα λεπτά, κάθε τέσσερις στιγμές ή κάθε τέσσερις αναπνοές. Μουσική και ποδόσφαιρο: το ανθρώπινο είδος (κατά πλειοψηφία) δεν μπορεί να ζήσει χωρίς αυτά. Ακόμα και οι «γκρινιάρες» σύντροφοι, που δεν κατανοούν το offside, αντιλαμβάνονται τη χρησιμότητα της στρογγυλής θεάς. Στο κάτω - κάτω, γυναίκα είναι και η μπάλα. Κι ας είναι, όπως την αποκαλούσε ο Ίβιτσα Όσιμ, μια «πόρνη» που σε τρελαίνει με τα τερτίπια της.
Κυριακή απογευματάκι αδειάζουν οι δρόμοι στην πόλη. Αρχίζει το ματς, τραγουδούσε ο Κηλαηδόνης. Κι ετούτη την Κυριακή δεν αρχίζει όποιο κι όποιο ματς. Αρχίζει ο τελικός του Μουντιάλ. Γαλλία εναντίον Κροατίας. Κροατία εναντίον Γαλλίας. Στις 6 το απόγευμα. Σκέφτεστε τίποτα καλύτερο;
Καλά όλα αυτά, αλλά εδώ υπάρχει κάτι πολύ πιο ενδιαφέρον και σημαντικό που ισχύει παράλληλα και εις επίρρωσιν των προαναφερθέντων: αν πετάξεις μια μπάλα σε έναν Κινέζο κι έναν Αργεντίνο, ακόμα κι αν δεν μπορούν να συνεννοηθούν σε καμία γλώσσα, θα επικοινωνήσουν με το ποδόσφαιρο. Θα συνεργαστούν, θα περάσουν καλά, ενδεχομένως θα τσακωθούν, αλλά σίγουρα θα συνδεθούν. Το ίδιο ακριβώς θα τους συμβεί και αν τους βάλεις να ακούσουν το «Καίγομαι και σιγολιώνω» (μουσική - στίχοι: Τάσος Ζούμπας). Μπορεί να μην καταλάβουν λέξη από το στίχο, αλλά θα νιώσουν τις ανατριχίλες (ιδιαιτέρως στην «πολυφορεμένη» πια εκδοχή του Δημήτρη Υφαντή), θα κρατήσουν την ανάσα τους, θα καταλάβουν το νόημα, θα δακρύσουν ενδεχομένως. Θα συνδεθούν, επίσης.
Ποδόσφαιρο και μουσική. Γλώσσες παγκόσμιες, κοινές, που έχουν την τιμητική τους κάθε τέσσερα χρόνια. Κάθε τέσσερα λεπτά, κάθε τέσσερις στιγμές ή κάθε τέσσερις αναπνοές. Μουσική και ποδόσφαιρο: το ανθρώπινο είδος (κατά πλειοψηφία) δεν μπορεί να ζήσει χωρίς αυτά. Ακόμα και οι «γκρινιάρες» σύντροφοι, που δεν κατανοούν το offside, αντιλαμβάνονται τη χρησιμότητα της στρογγυλής θεάς. Στο κάτω - κάτω, γυναίκα είναι και η μπάλα. Κι ας είναι, όπως την αποκαλούσε ο Ίβιτσα Όσιμ, μια «πόρνη» που σε τρελαίνει με τα τερτίπια της.
Κυριακή απογευματάκι αδειάζουν οι δρόμοι στην πόλη. Αρχίζει το ματς, τραγουδούσε ο Κηλαηδόνης. Κι ετούτη την Κυριακή δεν αρχίζει όποιο κι όποιο ματς. Αρχίζει ο τελικός του Μουντιάλ. Γαλλία εναντίον Κροατίας. Κροατία εναντίον Γαλλίας. Στις 6 το απόγευμα. Σκέφτεστε τίποτα καλύτερο;
