Η δική μου Πιρόγα

Ακόμα και σήμερα, η εκτέλεση με την Αλεξίου αποτελεί «ευαγγέλιο» για μένα.
logo radio
Ogdoo web radio
Live
 
Πέρυσι συμπληρώθηκαν τριάντα (30) χρόνια από την κυκλοφορία της αγαπημένης μου εκδοχής της «Πιρόγας» (του «Ερωτικού ή πεδίου βολής», αν προτιμάτε), εκείνης με τη Χαρούλα Αλεξίου. Αν κάνετε μια γύρα στην πιάτσα των μουσικόφιλων αναπαράγοντας το συγκεκριμένο ισχυρισμό κινδυνεύετε να προπηλακιστείτε εντόνως. Για να βάλουμε τα πράγματα σε μια σειρά: η «Πιρόγα» πρωτοκυκλοφόρησε στο «Εμπάργκο» (1982), πριν από τριάντα πέντε (35) χρόνια δηλαδή, με ερμηνευτή το Μανώλη Μητσιά και δικαίως σάρωσε τα πάντα στο πέρασμά της.

Έκτοτε, πολλοί ήταν εκείνοι που την επιχείρησαν με αμφίβολα αποτελέσματα, όσο κι αν μερικές επανεκτελέσεις στάθηκαν πραγματικά στο ύψος των περιστάσεων. Ως εδώ καλά. Είναι, όμως, τόσο μαγική η τέχνη του τραγουδιού, που σε κάποιον μπορεί να αρέσει περισσότερο από όλες η εκτέλεση (ίσως, για κάποιους -όχι εμένα πάντως- να χρειάζονται εισαγωγικά εδώ) του Νότη Σφακιανάκη (για τον οποίο ταιριάζει «γάντι» η φράση: καλύτερα να τραγουδάς παρά να μιλάς) και είναι δικαίωμά του. Τραβηγμένο; Δεν γνωρίζω. Όλα σχετικά στην τέχνη και επομένως όλα ανεκτά και δικαιολογημένα. Για μένα, κάτι άλλο συμβαίνει με την «Πιρόγα» της Χαρούλας (Αλεξίου) που κυκλοφόρησε σαν πέρυσι πριν από τριάντα χρόνια.

Ήμουν μικρό παιδί και στο σπίτι το πικάπ βρισκόταν στο σαλόνι. Το σαλόνι μας ήταν το βασίλειο του πατέρα μου. Εκεί είχε απλωμένα τα χιλιάδες (δεν υπερβάλω) βιβλία του, εκεί ξενυχτούσε διαβάζοντάς τα, εκεί διατηρούσε μονίμως αναμμένο τον υπολογιστή του, εκεί έβλεπε στη διαπασών τις ειδήσεις στην (μοναδική μας) τηλεόραση, εκεί -στο δικό του άβατο- απαιτούσε απόλυτη ησυχία και δεχόταν «επισκέψεις» (ακόμα και από την οικογένειά του) μόνο για συγκεκριμένη ώρα και κατόπιν συνεννοήσεως. Με το προαναφερθέν πλαίσιο λειτουργίας, καταλαβαίνετε, τα περιθώρια ήταν πολύ στενά. Είχα την πολυτέλεια να ακούω (αποκλειστικά με τα ακουστικά στα αυτιά) τους δίσκους μου μόνο όταν «χαλάρωναν» τα αστυνομικά μέτρα. Έσπευδα, λοιπόν, και, με προσεκτικές κινήσεις για να μην κάνω φασαρία, έβαζα το δίσκο της προτίμησής μου, άνοιγα το ένθετο με τους στίχους και χανόμουν σε ένα καταδικό μου ηχοτοπίο, σε έναν δικό μου κόσμο. Σε μια τέτοια επίσκεψη, με τον πατέρα μου παραδίπλα να διαβάζει τα δικά του, έβαλα για πρώτη φορά την «Πιρόγα» της Χαρούλας. Και «παντρευτήκαμε». 

Αυτό που με συγκλόνιζε, που με «αποτελείωνε» (και το κάνει ακόμα), πέραν φυσικά της εκφοράς της μουσικής φράσης/λέξης «φαιό» στο τραγούδι από την τεράστια Χαρούλα, ήταν (και είναι) η μουσική γέφυρα με τα μπουζούκια. Τα μπουζούκια των Χρήστου Νικολόπουλου και Μάκη Μαυρόπουλου (παιχταράδων ολκής όπως άπαντες γνωρίζουμε). Και δώστου οι ανατριχίλες, δώστου οι ονειροπολήσεις και δώστου ένα παράξενο «air - μπουζούκι» (κατά το σημερινό air - guitar των μεταλλάδων) με ένα «φανταστικό ακροατήριο» να παραληρεί. Συχνά, δε, σήκωνα τη βελόνα και το ξανάβαζα. Και πάμε απ’ την αρχή. Σε σχέση με την πρώτη του εκτέλεση στο «Εμπάργκο» (όπου παίζει, εξαιρετικά μεν, μόνος του δε, ο Θανάσης Πολυκανδριώτης - άλλη «παιχτούρα» αυτός), η «Πιρόγα» της Χαρούλας ήταν πιο γεμάτη, πιο πλούσια, πιο «οδοστρωτήρας» στο συγκεκριμένο σημείο. Και αυτό με «διέλυε». Δεν μπορούσα να καταλάβω και πολλά, τότε, αλλά σίγουρα και σε αυτή την εμπειρία κρύβεται το μετέπειτα -σημερινό και παντοτινό- κόλλημά μου με το τραγούδι. 

Ακόμα και σήμερα, η εκτέλεση με την Αλεξίου αποτελεί «ευαγγέλιο» για μένα. Όπου κι αν την πετύχω, ακόμα κι αν την αναζητήσω ο ίδιος, παίζει από την αρχή ως το τέλος. Εκείνο το τετράλεπτο, μάλιστα, απαγορεύεται κάθε δραστηριότητα (εκτός της οδήγησης αν συμπέσει) και το σώμα προετοιμάζεται για την ανατριχίλα της ορχηστρικής καταιγίδας που παρεμβάλλεται της επανάληψης του τελευταίου τετράστιχου. Νόμος. Τον «παραβαίνουν» κατά καιρούς οι παραγωγοί των ραδιοφώνων βρίσκοντας ευκαιρία να πουν τα «δικά τους» εκεί πάνω, αλλά που να (τόσα) ξέρουν. 

Τώρα, όλοι εσείς οι λάτρεις της πρώτης (καταπληκτικής) εκτέλεσης με το Μανώλη Μητσιά, μπορείτε ελεύθερα να «πέσετε να με φάτε». Δεν κωλώνω. Γιατί κι εσείς δίκιο θα έχετε κι εγώ επίσης. Δεν είναι καταπληκτικό;

Video

ΤΟ OGDOO.GR ΠΡΟΤΕΙΝΕΙ

Το τραγούδι αλλιώς, στο email σας!

Ενημερωθείτε πρώτοι για τα τελευταία νέα στο χώρο της καλής μουσικής!