Τη νύχτα της 17ης Νοέμβρη το 1973 μια ομάδα φοιτητών κλεισμένοι από μέρες μέσα στο Πολυτεχνείο πάλεψαν με αυτοθυσία και κατάφεραν να δώσουν το έναυσμα για την αποκαθήλωση της Απριλιανής δικτατορίας.
Μιας δικτατορίας που έβαλε την Ελλάδα στο «γύψο» για 7 ολόκληρα, που επέβαλλε στρατιωτικό νόμο, καταστρατήγησε το σύνταγμα, δίχασε- για άλλη μια φορά στην ελληνική ιστορία -του Έλληνες, λογόκρινε τα πάντα και βύθισε στο σκοταδισμό μια ολόκληρη χώρα.
Σήμερα 39 χρόνια μετά από εκείνη την αιματοβαμμένη νύχτα η ιστορία δείχνει με τραγικό τρόπο να επαναλαμβάνεται. Πρωταγωνιστές είναι και πάλι η ίδια γενιά του Πολυτεχνείου μόνο που τώρα έχουν αλλάξει στρατόπεδο. Αυτοί είναι οι πραξικοπηματίες του 2012.
Αυτοί που μέσα στα χρόνια που μεσολάβησαν καπηλευόμενοι την αυτοθυσία των συναδέλφων τους αναρριχήθηκαν ψηλά στα κρατικά αξιώματα, έγιναν βουλευτές, υπουργοί, πρωθυπουργοί , διόρισαν υμετέρους, κατασπατάλησαν το δημόσιο χρήμα, πέταξαν τη χώρα στο ΔΝΤ -λες και ήθελαν να μας εκδικηθούν που τόσα χρόνια τους εμπιστευόμασταν - και έκτοτε κόπτονται για το ποιος θα μας πρωτοσώσει.
Αλήθεια, να μας σώσουν από τι; Από την κατάντια που έφεραν οι ίδιοι; Πόσο διαφέρει το σήμερα από το τότε αναρωτήθηκε κανείς; Η Χρυσή Αυγή πως μπήκε στη Βουλή; Ποιοι έσπρωξαν το λαό να τους ψηφίσει;
Εν έτη 2012, στη γενέτειρα της δημοκρατίας, όλα τα ΜΜΕ είναι σαφώς λογοκριμένα και προπαγανδίζουν ακατάπαυστα την ανάγκη της πλήρους υποταγής μας στα μνημόνια, κόβουν στον αέρα εκπομπές που προσπαθούν να «μιλήσουν» με εντολές γενικών διευθυντών που μέχρι πρότινος το μόνο που τους ενδιέφερε από την πολιτική ήταν το τι θα ψηφίσει η Τζούλια Αλεξανδράτου. Αφήνουν ελεύθερους αυτούς που έχασαν τη λίστα Λαγκάρντ και συλλαμβάνουν αυτούς που τη βρήκαν, ψηφίζουν αντισυνταγματικούς νόμους που εξαθλιώνουν τους εργαζόμενους και δεν τολμούν να πειράξουν τους υπαλλήλους της βουλής γιατί προφανώς άμα το κάνουν θα τους λυντσάρουν οι συγγενείς τους.
Αγαπητοί (τρόπος του λέγειν) της γενιάς του Πολυτεχνείου δεν θέλουμε να μας σώσετε άλλο. Ούτε εσείς ούτε τα ανδρείκελα που αναδείξατε ως αντίπαλο δέος και αντιπολίτευση στη σικέ Βουλή σας. Μπορείτε να διαρρηγνύετε όσο θέλετε τα ιμάτιά σας για την ακεραιότητα του χαρακτήρα σας και να αλλάζετε ή ακόμα και να φτιάχνετε καινούργια κόμματα για να φάτε ακόμα περισσότερα ωστόσο έχει γίνει πλέον προφανές ότι είστε ένα τίποτα.
Όσο για σας που θα «τιμήσετε» την επέτειο καταθέτοντας στεφάνια στο μνημείο του Πολυτεχνείου και θα μιλάτε για το μήνυμα της επετείου βουρκωμένοι, να σας πω ότι το μήνυμα της φετινής επετείου βρίσκεται στην προπαγάνδα των ΜΜΕ, στην αντισυνταγματικότητα των νόμων σας, στη βίαιη καταστολή των διαδηλώσεων και στο ότι σήμερα υπάρχει κάποιος στη Βουλή που μέχρι και η φωνή του θυμίζει το Γεώργιο Παπαδόπουλο.
Τότε η χούντα πούλησε την Κύπρο τώρα δεν θα σας αφήσουμε να πουλήσετε και την Ελλάδα. Στα τσακίδια λοιπόν.
Μιας δικτατορίας που έβαλε την Ελλάδα στο «γύψο» για 7 ολόκληρα, που επέβαλλε στρατιωτικό νόμο, καταστρατήγησε το σύνταγμα, δίχασε- για άλλη μια φορά στην ελληνική ιστορία -του Έλληνες, λογόκρινε τα πάντα και βύθισε στο σκοταδισμό μια ολόκληρη χώρα.
Σήμερα 39 χρόνια μετά από εκείνη την αιματοβαμμένη νύχτα η ιστορία δείχνει με τραγικό τρόπο να επαναλαμβάνεται. Πρωταγωνιστές είναι και πάλι η ίδια γενιά του Πολυτεχνείου μόνο που τώρα έχουν αλλάξει στρατόπεδο. Αυτοί είναι οι πραξικοπηματίες του 2012.
Αυτοί που μέσα στα χρόνια που μεσολάβησαν καπηλευόμενοι την αυτοθυσία των συναδέλφων τους αναρριχήθηκαν ψηλά στα κρατικά αξιώματα, έγιναν βουλευτές, υπουργοί, πρωθυπουργοί , διόρισαν υμετέρους, κατασπατάλησαν το δημόσιο χρήμα, πέταξαν τη χώρα στο ΔΝΤ -λες και ήθελαν να μας εκδικηθούν που τόσα χρόνια τους εμπιστευόμασταν - και έκτοτε κόπτονται για το ποιος θα μας πρωτοσώσει.
Αλήθεια, να μας σώσουν από τι; Από την κατάντια που έφεραν οι ίδιοι; Πόσο διαφέρει το σήμερα από το τότε αναρωτήθηκε κανείς; Η Χρυσή Αυγή πως μπήκε στη Βουλή; Ποιοι έσπρωξαν το λαό να τους ψηφίσει;
Εν έτη 2012, στη γενέτειρα της δημοκρατίας, όλα τα ΜΜΕ είναι σαφώς λογοκριμένα και προπαγανδίζουν ακατάπαυστα την ανάγκη της πλήρους υποταγής μας στα μνημόνια, κόβουν στον αέρα εκπομπές που προσπαθούν να «μιλήσουν» με εντολές γενικών διευθυντών που μέχρι πρότινος το μόνο που τους ενδιέφερε από την πολιτική ήταν το τι θα ψηφίσει η Τζούλια Αλεξανδράτου. Αφήνουν ελεύθερους αυτούς που έχασαν τη λίστα Λαγκάρντ και συλλαμβάνουν αυτούς που τη βρήκαν, ψηφίζουν αντισυνταγματικούς νόμους που εξαθλιώνουν τους εργαζόμενους και δεν τολμούν να πειράξουν τους υπαλλήλους της βουλής γιατί προφανώς άμα το κάνουν θα τους λυντσάρουν οι συγγενείς τους.
Αγαπητοί (τρόπος του λέγειν) της γενιάς του Πολυτεχνείου δεν θέλουμε να μας σώσετε άλλο. Ούτε εσείς ούτε τα ανδρείκελα που αναδείξατε ως αντίπαλο δέος και αντιπολίτευση στη σικέ Βουλή σας. Μπορείτε να διαρρηγνύετε όσο θέλετε τα ιμάτιά σας για την ακεραιότητα του χαρακτήρα σας και να αλλάζετε ή ακόμα και να φτιάχνετε καινούργια κόμματα για να φάτε ακόμα περισσότερα ωστόσο έχει γίνει πλέον προφανές ότι είστε ένα τίποτα.
Όσο για σας που θα «τιμήσετε» την επέτειο καταθέτοντας στεφάνια στο μνημείο του Πολυτεχνείου και θα μιλάτε για το μήνυμα της επετείου βουρκωμένοι, να σας πω ότι το μήνυμα της φετινής επετείου βρίσκεται στην προπαγάνδα των ΜΜΕ, στην αντισυνταγματικότητα των νόμων σας, στη βίαιη καταστολή των διαδηλώσεων και στο ότι σήμερα υπάρχει κάποιος στη Βουλή που μέχρι και η φωνή του θυμίζει το Γεώργιο Παπαδόπουλο.
Τότε η χούντα πούλησε την Κύπρο τώρα δεν θα σας αφήσουμε να πουλήσετε και την Ελλάδα. Στα τσακίδια λοιπόν.
