Οι νέοι πάντα θα ζητούν δικαιοσύνη και θα ξεσηκώνονται όταν νιώθουν ότι η αδικία εγκαθίσταται στις ζωές τους σαν κάτι απόλυτα φυσικό, σαν μια συνήθεια καθημερινή που μετά από λίγο καιρό παύει να ενοχλεί.
Το Σάββατο 20.000 χιλιάδες άνθρωποι, στην πλειοψηφία τους νέοι, κατέκλυσαν το πάρκο Γουδή για να εκδηλώσουν τραγουδώντας την συμπαράστασή τους στην Ηριάννα εν όψει και της δεύτερης αίτησης αναστολής της ποινής της που εκδικάζεται στις 16 Οκτωβρίου από το Πενταμελές Εφετείο Αναστολών της Αθήνας σε μια προσπάθεια να αφεθεί ελεύθερη.
Στην συναυλία που είχε διάρκεια οχτώ ωρών συμμετείχαν αφιλοκερδώς οι:
Θανάσης Παπακωνσταντίνου, Γιάννης Αγγελάκας, Γιάννης Χαρούλης, Νατάσσα Μποφίλιου, Villagers of Ioannina City, Δημήτρης Αποστολάκης, Ματούλα Ζαμάνη, Σπύρος Γραμμένος, Φοίβος Δεληβοριάς, Δημήτρης Μυστακίδης, Social Waste, αλλά και ο εμβληματικός Manu Chao.
Τα νέα παιδιά που βρέθηκαν εκεί πιστεύουν στην αθωότητα της Ηριάννας και τα ελλιπή στοιχεία συνηγορούν σ’ αυτό. Ας ελπίσουμε, ότι όσα από αυτά επιμένουν να στέκονται όρθια σε μία χώρα γονατισμένη από την έλλειψη προοπτικής δεν θα τα κάνουμε να νιώθουν εξόριστα στον ίδιο τους τον τόπο.
Η δυσανεξία των νέων στην αδικία ίσως μας οδηγήσει και πάλι στην επιφάνεια που πάλλεται το ελπιδοφόρο φως.
Το Σάββατο 20.000 χιλιάδες άνθρωποι, στην πλειοψηφία τους νέοι, κατέκλυσαν το πάρκο Γουδή για να εκδηλώσουν τραγουδώντας την συμπαράστασή τους στην Ηριάννα εν όψει και της δεύτερης αίτησης αναστολής της ποινής της που εκδικάζεται στις 16 Οκτωβρίου από το Πενταμελές Εφετείο Αναστολών της Αθήνας σε μια προσπάθεια να αφεθεί ελεύθερη.
Στην συναυλία που είχε διάρκεια οχτώ ωρών συμμετείχαν αφιλοκερδώς οι:
Θανάσης Παπακωνσταντίνου, Γιάννης Αγγελάκας, Γιάννης Χαρούλης, Νατάσσα Μποφίλιου, Villagers of Ioannina City, Δημήτρης Αποστολάκης, Ματούλα Ζαμάνη, Σπύρος Γραμμένος, Φοίβος Δεληβοριάς, Δημήτρης Μυστακίδης, Social Waste, αλλά και ο εμβληματικός Manu Chao.
Τα νέα παιδιά που βρέθηκαν εκεί πιστεύουν στην αθωότητα της Ηριάννας και τα ελλιπή στοιχεία συνηγορούν σ’ αυτό. Ας ελπίσουμε, ότι όσα από αυτά επιμένουν να στέκονται όρθια σε μία χώρα γονατισμένη από την έλλειψη προοπτικής δεν θα τα κάνουμε να νιώθουν εξόριστα στον ίδιο τους τον τόπο.
Η δυσανεξία των νέων στην αδικία ίσως μας οδηγήσει και πάλι στην επιφάνεια που πάλλεται το ελπιδοφόρο φως.
