Μετά από αρκετές απόπειρες ουσιαστικού απόπλου στα φουρτουνιασμένα νερά της ελληνικής δισκογραφίας, η Πάολα ανοίγει τα πανιά της και ξεκινάει με το «Καράβι» της ένα πολλά υποσχόμενο ταξίδι, έχοντας μαζί της τους καλύτερους οιωνούς και καταξιωμένους συνοδοιπόρους, το Γιώργο Θεοφάνους και το Θάνο Παπανικολάου, που φρόντισαν να αφυπνίσουν την καλλιτεχνική της πυξίδα με μοναδικό τρόπο.
Ο Μοντεσκιέ υποστήριζε πως το ταλέντο είναι ένα χάρισμα που ο Θεός μας έδωσε μυστικά και που το αποκαλύπτουμε χωρίς να το αντιλαμβανόμαστε. Αυτή ακριβώς η ρήση θεωρώ πως «κουμπώνει» καταπληκτικά στην περίπτωση της Πάολα, η οποία με την πάροδο του χρόνου αποσπά δικαίως όλο και περισσότερες ευοίωνες κριτικές από πολύ σημαντικούς επαΐοντες του καλού ελληνικού τραγουδιού, καταρρίπτοντας τις όποιες αρχικές επιφυλάξεις!
Το καθελκόμενο «Καράβι» της συνηγορεί απόλυτα και δικαιώνει την προηγούμενη κρίση. Μάλιστα είναι τέτοια η «αρχιτεκτονική» του συγκεκριμένου τραγουδιού, που σε συνδυασμό με την βαθιά αισθαντική ερμηνεία της Πάολα, σε οδηγεί βαθμιαία σε μία πολύ έντονη συναισθηματική φόρτιση.
Με φάρους την πολύ συναισθηματική μουσική του Γιώργου Θεοφάνους αλλά και τον εξαιρετικά ευαίσθητο στίχο του Θάνου Παπανικολάου, η Πάολα αρχίζει να ιχνηλατεί μία νέα και αναντίρρητα πολύ ενδιαφέρουσα πορεία πάνω στο χάρτη της καριέρας της, πλέοντας με ούριο άνεμο στις λαϊκές διαδρομές του ελληνικού τραγουδιού.
Χωρίς να επαναπαύεται σε πολυσύχναστα λιμάνια και ακύμαντες θάλασσες, η Πάολα -ιδίως το τελευταίο διάστημα- στρίβει προσεκτικά αλλά με τόλμη το πηδάλιο και εξερευνά νέους και πιο απαιτητικούς μουσικούς ωκεανούς, δίχως όμως να χάνει τα όμορφα στοιχεία της ταυτότητάς της, που την ανέδειξαν.
Μακάρι αυτό το μακρόπνοο ταξίδι της στο καλλιτεχνικό στερέωμα να είναι τόσο δημιουργικό και πλούσιο όσο ήδη προμηνύεται!
Ο Μοντεσκιέ υποστήριζε πως το ταλέντο είναι ένα χάρισμα που ο Θεός μας έδωσε μυστικά και που το αποκαλύπτουμε χωρίς να το αντιλαμβανόμαστε. Αυτή ακριβώς η ρήση θεωρώ πως «κουμπώνει» καταπληκτικά στην περίπτωση της Πάολα, η οποία με την πάροδο του χρόνου αποσπά δικαίως όλο και περισσότερες ευοίωνες κριτικές από πολύ σημαντικούς επαΐοντες του καλού ελληνικού τραγουδιού, καταρρίπτοντας τις όποιες αρχικές επιφυλάξεις!
Το καθελκόμενο «Καράβι» της συνηγορεί απόλυτα και δικαιώνει την προηγούμενη κρίση. Μάλιστα είναι τέτοια η «αρχιτεκτονική» του συγκεκριμένου τραγουδιού, που σε συνδυασμό με την βαθιά αισθαντική ερμηνεία της Πάολα, σε οδηγεί βαθμιαία σε μία πολύ έντονη συναισθηματική φόρτιση.
Με φάρους την πολύ συναισθηματική μουσική του Γιώργου Θεοφάνους αλλά και τον εξαιρετικά ευαίσθητο στίχο του Θάνου Παπανικολάου, η Πάολα αρχίζει να ιχνηλατεί μία νέα και αναντίρρητα πολύ ενδιαφέρουσα πορεία πάνω στο χάρτη της καριέρας της, πλέοντας με ούριο άνεμο στις λαϊκές διαδρομές του ελληνικού τραγουδιού.
Χωρίς να επαναπαύεται σε πολυσύχναστα λιμάνια και ακύμαντες θάλασσες, η Πάολα -ιδίως το τελευταίο διάστημα- στρίβει προσεκτικά αλλά με τόλμη το πηδάλιο και εξερευνά νέους και πιο απαιτητικούς μουσικούς ωκεανούς, δίχως όμως να χάνει τα όμορφα στοιχεία της ταυτότητάς της, που την ανέδειξαν.
Μακάρι αυτό το μακρόπνοο ταξίδι της στο καλλιτεχνικό στερέωμα να είναι τόσο δημιουργικό και πλούσιο όσο ήδη προμηνύεται!
