Columbia: Από χώρος πολιτισμού, χώρος καταυλισμού!

(ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ) Λεωφόρος Ηρακλείου, ώρα 8 το πρωί. Τα αυτοκίνητα προχωρούν με δυσκολία, εκνευρισμός!
logo radio
Ogdoo web radio
Live
 
Στο ραδιόφωνο ακούω τις σύγχρονες «λαϊκές» επιλογές των σταθμών με τους εξευγενισμένους σκυλάδες που τους έχουν βαφτίσει «λαϊκούς τραγουδιστές» και προσπαθώ να καταλάβω ποιος άδει κάθε φορά. Όλοι μια κοψιά… όλοι το ίδιο στυλ… όλα τα τραγούδια το ίδιο θέμα, με μελωδικές γραμμές που θυμίζουν μάθημα σολφέζ των πρώτων τάξεων του ωδείου. Και ξαφνικά στο ύψος της Ριζούπολης μια σιδερένια πόρτα ζωγραφισμένη με διάφορα συνθήματα, γράφει πάνω ψηλά Columbia. Πίσω από τον τοίχο όμως δε φαίνεται τίποτα, παρά ένα μισογκρεμισμένο κτίριο που σαπίζει μέρα με τη μέρα και σωροί από γκρεμισμένα ντουβάρια. Η διάθεση αλλάζει.

Στο μυαλό μου έρχονται οι εικόνες από το 2006 με τους κατοίκους της περιοχής να προσπαθούν να σταματήσουν την κατεδάφιση και να σώσουν τα ιστορικά στούντιο καθώς και οι εικόνες μετά την κατεδάφιση με χιλιάδες δίσκους να είναι ανακατεμένοι με τα ντουβάρια και αθίγγανους να φορτώνουν φορτηγά με ότι είχε απομείνει από εξοπλισμό και δίσκους για να καταλήξουν προς πώληση στο Μοναστηράκι. Η Columbia ήταν ο χώρος που επί χρόνια στήριζε όλες τις εκφράσεις του πολιτισμού μας και μέρος της νεότερης πολιτιστικής ιστορίας μας. Εκεί ηχογράφησε τα πρώτα του τραγούδια ο Μάρκος, εκεί ο Τσιτσάνης τραγούδησε την Αρχόντισσα, εκεί ο Χιώτης μάγευε στις ηχογραφήσεις με το ηλεκτρικό μπουζούκι του, εκεί ο Καζαντζίδης, ο Γαβαλάς, η Γκρεϋ, ο Αγγελόπουλος, η Λύδια ο Μπιθικώτσης και πόσοι ακόμα άφηναν την πνοή τους στα παλιά λαμπάτα μικρόφωνα.

Χάρη σε αυτές τις ηχογραφήσεις ξέρουμε σήμερα τα ρεμπέτικα, τα λαϊκά, τα δημοτικά τραγούδια. Όλη η ιστορία της μουσικής μας γράφτηκε στα ιστορικά αυτά στούντιο. Αυτό που μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση είναι ότι τη χρονιά που όλοι οι κάτοικοι και όχι μόνο της περιοχής προσπαθούσαν καθημερινά να εμποδίσουν με κάθε τρόπο την κατεδάφιση, οι μεγάλοι τραγουδιστές και τραγουδίστριες που οι περισσότεροι χτίσανε την καριέρα τους σε αυτά τα στούντιο τήρησαν σιγή ιχθύος. Κάνεις δε βγήκε ανοιχτά να πάρει θέση και κανείς δε στάθηκε δίπλα στον απλό κόσμο.

Μέχρι σήμερα το θέμα έχει θαφτεί αρκετά βαθιά. Κανείς δεν έχει μιλήσει έστω και τώρα 7 χρόνια μετά για το «έγκλημα». Όλοι αυτοί που με μεγάλη μεγαλοψυχία συμμετέχουν σε συναυλίες αλληλεγγύης για τα δικαιώματα στην Παλαιστίνη μέχρι και την εξαφάνιση της πρασινοκέφαλης κατσαρίδας, στη συγκεκριμένη περίπτωση μάλλον ήτανε σε διακοπές και δεν άκουσαν τίποτα, με αποτέλεσμα να αγνοούν το περιστατικό μέχρι σήμερα. Πολλοί άρχισαν να μοιράζουν ευθύνες για το ποιος φταίει. Όλοι φώναζαν για τον ιδιοκτήτη της που προχώρησε σε αυτή τη κίνηση.

Κατά τη γνώμη μου το μεγαλύτερο μέρος της ευθύνης το έχει το ελληνικό κράτος και το Υπουργείο Πολιτισμού. Έπρεπε να είχανε κηρύξει το κτίριο διατηρητέο ακόμα και να το αγοράσουν από τον ιδιοκτήτη του και να το κάνουν μουσείο της ελληνικής μουσικής. Βέβαια κηρύχθηκε διατηρητέο το ένα από τα 8 κτίρια και η είσοδος. Το ιστορικό στούντιο 3 δεν είχε την ίδια τύχη όμως…

Το θλιβερό όμως είναι ότι 7 χρόνια μετά το τοπίο παραμένει ίδιο. Mπάζα παντού και εγκατάλειψη… Η υπόσχεση ότι στο χώρο θα γίνει πάρκο και εμπορικό κέντρο μάλλον κάπου σκάλωσε. Σήμερα στα ερείπια έχουν βρει καταφύγιο άστεγοι και μετανάστες μετατρέποντας το χώρο σε καταυλισμό. Είναι λίγο δύσκολο να πλησιάσεις στα χαλάσματα γιατί τα βλέμματα δεν δείχνουν και πολύ φιλικά. Οι συνθήκες υγιεινής μηδενικές. Έξω από το κτίριο σε αυτοσχέδιες απλώστρες κρέμονται κουβέρτες και ρούχα και το βράδυ μπορείς να διακρίνεις λίγο φως μέσα στο κτίριο από τις φωτιές που ανάβουν για να ζεσταθούν. Η συνάντησή μου με τα απομεινάρια της Columbia είναι καθημερινή καθώς ο δρόμος για τη δουλειά μου περνάει από εκεί. Δεν ξέρω ποιος φταίει. Δεν ξέρω καν γιατί έπρεπε να κατεδαφιστεί τόσο βιαστικά. Ένα μονάχα ξέρω. Η Columbia κατεδαφίστηκε. Μαζί της κατεδαφίστηκαν οι ήχοι, τα τραγούδια και οι αναμνήσεις όλων των μεγάλων δημιουργών που έζησαν και δούλεψαν εκεί για δεκαετίες ολόκληρες. Όταν σταθείς απ έξω είναι αδύνατον να μη νιώσεις μια μελαγχολία και αν υπάρχει ησυχία ίσως μέσα από τα συντρίμμια καταφέρεις να ακούσεις κάποιες μελωδίες… αληθινές…

ΤΟ OGDOO.GR ΠΡΟΤΕΙΝΕΙ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Το τραγούδι αλλιώς, στο email σας!

Ενημερωθείτε πρώτοι για τα τελευταία νέα στο χώρο της καλής μουσικής!