τις «λοιπές» κοινωνίες. Το να μπορεί κάποιος να πρεσβεύει ελεύθερα τη γνώμη του και να το καταθέτει και γραπτώς ή και προφορικώς σε κάποιο ΜΜΕ, αποτελεί πλέον συνταγματικό δικαίωμα και είναι αποτέλεσμα πολλών αγώνων –όχι πάντα αναίμακτων που έγιναν κατά το παρελθόν. Σαφώς λοιπόν και είναι πολύ σημαντικό το γεγονός η ελευθεροτυπία να προστατεύεται από το ίδιο το σύνταγμα.
Ας μην ξεχνάμε πως όχι πολύ παλιότερα στην Ελλάδα (κατά την περίοδο της Απριλιανής δικτατορίας) ολόκληρος ο τύπος ήταν κάτω από τη σκιά της λογοκρισίας και μόνο τα συναφή με την χουντική προπαγάνδα δημοσιεύματα έφταναν στους πολίτες. Φτάσαμε μάλιστα στο τραγελαφικό σημείο να λογοκρίνεται ακόμα και η τέχνη «κόβοντας» στίχους τραγουδιών και απαγορεύοντας την κυκλοφορία τους.
Όλα αυτά ευτυχώς σήμερα είναι παρελθόν. Και είναι πολύ σημαντικό να αναφέρουμε ότι από το ‘74 που αποκαταστάθηκε η δημοκρατία στη χώρα μας μέχρι και σήμερα απολαμβάνουμε πλήρως την ελευθερία του τύπου. Κι όταν λέμε πλήρως εννοούμε χωρίς κανένα περιορισμό από πλευράς των εκάστοτε κυβερνήσεων και συνάμα χωρίς φραγμό από τα ΜΜΕ. Αναρωτιέμαι λοιπόν αυτό το δεύτερο σκέλος που σαφώς εμπίπτει επάνω στο συνταγματικό δικαίωμα της ελευθεροτυπίας μήπως προσκρούει σε κάποιο άλλο;
Ο τύπος τα τελευταία χρόνια έχει αναδειχθεί στην 4η μορφή εξουσίας του κράτους. Τα ΜΜΕ ανεβοκατεβάζουν κυβερνήσεις με χαρακτηριστική ευκολία ενώ ταυτόχρονα προπαγανδίζουν συστηματικά τρόμο και ανασφάλεια στους πολίτες. Έχουν καταστρέψει την Ελληνική γλώσσα, έχουν βιάσει την ιστορία της έχουν αναγάγει κάθε μορφής παιδαρέλι σε δημοσιογράφο και ακόμα και σε επίπεδο ψυχαγωγικό μας έχουν αναγκάσει να δεχόμαστε κάθε ηλίθια ξανθιά ή μελαχρινή που τα μόνα προσόντα της είναι ένα πλούσιο μπούστο και μία ερωτική σχέση της με κάποιον “celebrity”. Έχουνε «φτηνύνει» τον λιγοστό πια ελεύθερο χρόνο μας προβάλλοντας σήριαλ σκουπίδια, έχουν εντάξει το σεξ και τη βία και την ομοφυλοφιλία – ακόμα και την εγχείρηση αλλαγής φύλου σε ώρες που βλέπουν μικρά παιδιά (γιατί έτσι προετοιμάζουν τις επόμενες γενιές) και μας έχουν καταντήσει να διαβάζουμε ακόμα και στα κυριακάτικα έντυπα για τις ερωτικές ζωές της κάθε τηλεπερσόνας – λες κι αυτό ήταν το μόνο μας πρόβλημα.
Αυτή λοιπόν είναι η ελευθερία των ΜΜΕ; Σαφώς και κάθε άνθρωπος έχει δικαίωμα να λέει ελεύθερα τη γνώμη του και να γίνεται σεβαστή αλλά όλα αυτά δε δημιουργούνε άποψη- δημιουργούνε τάση. Τα ΜΜΕ λοιπόν που τόσο βροντερά θυμούνται αυτήν την ημέρα καλά θα κάνουν πρώτα απ’ όλα να επιλέγουν προσεκτικότερα τους ανθρώπους που προσλαμβάνουν και μην οδηγούν ένα συνταγματικό δικαίωμα που θεσπίστηκε με αίμα στην πλήρη απαξίωση. Καλά θα κάνουμε όμως και εμείς να μάθουμε να κρίνουμε αυτό που βλέπουμε και που διαβάζουμε και να μη δεχόμαστε την άποψή τους άκριτα. Η ελευθερία του τύπου είναι αναμφισβήτητα σημαντική και απαραίτητη για την εδραίωση της δημοκρατίας και αν δεν υπήρχε ούτε εγώ θα μπορούσα αυτή τη στιγμή να καταθέσω την άποψή μου ωστόσο θεωρώ πως είναι πια ώρα να κρίνουμε όχι το σύνταγμα αλλά τα πεπραγμένα των προστατευόμενων από το συγκεκριμένο άρθρο του συντάγματος και τελικά να αναρωτηθούμε: Τώρα που τον καιρό μας τον λέει κάποια που φοράει μόνο ένα μπικίνι είναι ελευθερία του τύπου ή προσβολή δημοσιάς αιδούς;
*Οι λιγοστές εξαιρέσεις επιβεβαιώνουν τον «κανόνα»
