Ο Χατζιδάκις στα Γιαπωνέζικα!!!

Από το Χόλυγουντ στην Άπω Ανατολή και από το Τόκυο στον Μάνο Χατζιδάκι και την Αθήνα…
logo radio
Ogdoo web radio
Live
 

Στη δεκαετία του 50, όταν το Χόλυγουντ, με τις εξωτικές ιστορίες του, ανοιγόταν στον υπόλοιπο κόσμο και προσπαθούσε να τον «καταλάβει», είχαν γυριστεί αρκετές ταινίες που, μεταξύ άλλων, φλέρταραν με τους μακρινούς πολιτισμούς της Άπω Ανατολής. Στα τέλη της δεκαετίας του 50, μια τέτοια ταινία, με τον Μάρλον Μπράντο, η «Σαγιονάρα», έφτανε και στην Ελλάδα δίνοντας το έναυσμα και στο δικό μας λαϊκό τραγούδι, που αρεσκόταν στις εξωτικές ερωτικές ιστορίες, να φτάσει ως την Άπω Ανατολή και να υμνήσει τη γλυκιά γκέισα «Σαγιονάρα», με τους στίχους του Κώστα Βίρβου, τη μουσική του Θόδωρου Δερβενιώτη και την ερμηνεία του Μανώλη Αγγελόπουλου. Ένα ακόμη λαϊκό τραγούδι αυτής της επιρροής και αναφοράς ήταν το «Τανικάζι» με τη Σάντρα Μπιλικά και τον Γιάννη Κυριαζή.

Το ελληνικό συνθετικό και στιχουργικό δαιμόνιο δεν άφησε τίποτα να πάει χαμένο. Η Άπω Ανατολή, όμως, έμοιαζε με την απροσπέλαστη άλλη πλευρά του κόσμου όπου οι αισθητικές και πολιτισμικές διαφοροποιήσεις, από τον πιο βατό, στο μεγαλύτερο μέρος του, υπόλοιπο και, κυρίως, δυτικό, κόσμο, ήταν εμφανείς.

Περί την «ελληνικού ενδιαφέροντος» Άπω Ανατολή, εκείνο που θυμάμαι ακόμη είναι κάποιες από τις ποιητικές και συγγραφικές αναφορές του Νίκου Καββαδία καθώς και κάποια βιβλία, Ελλήνων συγγραφέων, με ταξιδιωτικές εντυπώσεις που, τη δεκαετία του ’50 ήταν αρκετά δημοφιλή. Εκείνο που θυμάμαι, ακόμη, μουσικά, μιας και πάντα σκάλιζα παλιούς δίσκους, είναι ένα όμορφο παραδοσιακό τραγούδι από τις Φιλιππίνες: «Τα μαργαριτάρια του Μιντανάο», που ξετυλίγει το μύθο μιας όμορφης παρθένας, από το ασταμάτητο κλάμα της οποίας, με αφορμή, τον άπιστο έρωτά της, τα δάκρυά της έγιναν όμορφα μαργαριτάρια που βρέθηκαν στο νησί του Μιντανάο ή ακόμη τους περίφημους «Αλιείς Μαργαριταριών», που γράφτηκαν στο δεύτερο μισό του 19ου αιώνα, από τον Γάλλο πιανίστα και μουσουργό της ρομαντικής εποχής Ζορζ Μπιζέ. Μια όπερα που η ιστορία της εκτυλισσόταν στην Κεϋλάνη, στον προθάλαμο, ας πούμε, που ενώνει τον Ινδικό Ωκεανό με την Άπω Ανατολή. (Το Περλεφίσερ, που στα 1959 πούλησε εκατομμύρια αντίτυπα σε όλο τον κόσμο στην εκτέλεση από την τάνγκο ορχήστρα του Ρικάρντο Σάντος, ψευδώνυμο του Γερμανού διευθυντή ορχήστρας Βέρνερ Μίλερ). Υπάρχουν κάμποσες ακόμη στιγμές του δυτικού ρεπερτορίου που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο αναφέρονται στις μακρινές πολιτείες της Άπω Ανατολής, στη χώρα του ανατέλλοντος ηλίου, στο Τόκυο κ.λ.π.

Μεγαλύτερη, όμως, ήταν η έκπληξή μου όταν βρήκα στο Μοναστηράκι κάποια γιαπωνέζικα μικρά δισκάκια με τραγούδια του Μάνου Χατζιδάκι. Όχι απλές επανεκδόσεις, αλλά, τραγούδια του Χατζιδάκι στα γιαπωνέζικα! Με τις The Peanutς, ένα από τα πιο γνωστά γυναικεία φωνητικά ντουέτα στην Ιαπωνία τη δεκαετία του 1960. (Το ιδιαίτερο φωνητικό ντουέτο παρουσιάστηκε από την Κινγκ Ρέκορντς που ιδρύθηκε το 1931 και υφίσταται μέχρι σήμερα με έδρα το Τόκυο). Ηχογράφησαν στη γλώσσα τους ορισμένα από τα στάνταρντς του παγκόσμιου τραγουδιού, μεταξύ των οποίων και τα τραγούδια του Μάνου Χατζιδάκι: «Τα παιδιά του Πειραιά» και «Αθήνα»!



 

 

ΤΟ OGDOO.GR ΠΡΟΤΕΙΝΕΙ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Το τραγούδι αλλιώς, στο email σας!

Ενημερωθείτε πρώτοι για τα τελευταία νέα στο χώρο της καλής μουσικής!