«Αν δεν προσαρμοστείς, αν δεν υποχωρήσεις απόλυτα, θα μείνεις μόνος σ’ αυτό τον κόσμο. Όμως υποχωρώντας, χάνεις τη ανεξαρτησία σου ως ανθρώπινο ον. Γι’ αυτό ασχολούμαι με τους μοναχικούς. Δεν είμαι παρά ένας ρομαντικός που έχει αναγάγει την αδυναμία του για τους μοναχικούς στα ύψη και νιώθει ένα είδος δουλικής συμπάθειας για όλους τους απροσάρμοστους, τους παραστρατημένους και τους πλάνητες του κόσμου».
Με αυτά λόγια ο Σαμ Πέκινπα υπογράμμιζε κατά μία έννοια τη ματιά και το έργο του.
Αριστουργήματά του όπως η «Άγρια Συμμορία» (1969), τα «Αδέσποτα σκυλιά» (1971),«Σιδηρούς Σταυρός » (1977) αποτύπωσαν με αφοπλιστική ωμότητα την αντισυμβατική, αναρχική οπτική του. Ακόμη και σε έργα που ο παράνομος λειτουργεί «αναγκαστικά» με ηρωικό χαρακτήρα, -όπως τα «Γκεταγουέη (1972), «Κονβόϋ» (1978)- ο Σαμ Πέκινπα φτύνει κατάματα την εξουσία και τους επιτήδειους φύλακές της.
Σχεδόν 60 χρόνια ζωής, αυτά του Σαμ Πέκινπα, κόντρα στο σύστημα και τις επιταγές του… παίζοντας μεν -αραιά και κατά διαστήματα- στο παιχνίδι, με τους δικούς τους όμως πάντα, κανόνες.
Με αυτά λόγια ο Σαμ Πέκινπα υπογράμμιζε κατά μία έννοια τη ματιά και το έργο του.
Αριστουργήματά του όπως η «Άγρια Συμμορία» (1969), τα «Αδέσποτα σκυλιά» (1971),«Σιδηρούς Σταυρός » (1977) αποτύπωσαν με αφοπλιστική ωμότητα την αντισυμβατική, αναρχική οπτική του. Ακόμη και σε έργα που ο παράνομος λειτουργεί «αναγκαστικά» με ηρωικό χαρακτήρα, -όπως τα «Γκεταγουέη (1972), «Κονβόϋ» (1978)- ο Σαμ Πέκινπα φτύνει κατάματα την εξουσία και τους επιτήδειους φύλακές της.
Σχεδόν 60 χρόνια ζωής, αυτά του Σαμ Πέκινπα, κόντρα στο σύστημα και τις επιταγές του… παίζοντας μεν -αραιά και κατά διαστήματα- στο παιχνίδι, με τους δικούς τους όμως πάντα, κανόνες.
