Ζωή Τηγανούρια - Οι Έλληνες δεν έχουμε ξεχάσει τί σημαίνει «Άνθρωπος»

Μια συνέντευξη με τη δεξιοτέχνη μουσικό & συνθέτρια, Ζωή Τηγανούρια.
logo radio
Ogdoo web radio
Live
 
Με αφορμή την εμφάνισή της στη Μουσική Σκηνή 1002 Νύχτες, παρέα με τη νέα τραγουδίστρια Βασιλική Στεφάνου, η οποία μας μίλησε νωρίτερα σε μια ξεχωριστή συνέντευξη, η Ζωή Τηγανούρια μιλά και η ίδια για τη συνεργασία τους, αλλά και όλα όσα την απασχολούν. Παράλληλα, κάνει κι έναν «απολογισμό» της μέχρι τώρα καλλιτεχνικής πορείας της, που έχουν σημαδέψει πολλές συνεργασίες και αρκετοί προσωπικοί δίσκοι.

Ζωή, τι είναι αυτό που σας έφερε κοντά με τη Βασιλική Στεφάνου & τι θα παρουσιάσετε στις 1002 Νύχτες.
Ένα ταλαντούχο νέο κορίτσι μου ζήτησε μουσική. Ασφαλώς μόλις την άκουσα, της έδωσα ένα ήδη αγαπημένο μου κομμάτι, το «Χίλιες Ζωές» σε στίχους Μαρίας Παπαδάκη, αλλά η φωνή της με ενέπνευσε να γράψω και ένα καινούριο. Έτσι φυσικά και αβίαστα, γεννήθηκε σε ένα απόγευμα το «Καραβάνια» σε στίχους Σταύρου Σταύρου. Η ερμηνεία της Βασιλικής στο στούντιο ήταν κάτι παραπάνω από έμπειρης και ώριμης τραγουδίστριας, οπότε μοιραία ήρθε και η συνεργασία επί σκηνής. Συμμετείχε στις sold-out παραστάσεις μου «Μια Βεντάλια από Γυναίκες» και έπειτα ήρθε το σχήμα «Καραβάνια» να ολοκληρώσει τη όμορφη συνεργασία-χημεία. Διότι δίχως τη χημεία αυτή, όλα έχουν ημερομηνία λήξης και δυστυχώς άσχημη κατάληξη. Έχοντας χημεία όμως υπάρχει χρόνια συνεργασία, έστω και με διαλείμματα, κι οι καλλιτέχνες που ταιριάζουν, βρίσκονται ξανά και ξανά στο πέρασμα του χρόνου…

Τι ήταν αυτό που σου έδωσε το έρεισμα να γράψεις για τη Βασιλική;
Όπως είπα και πριν, η μεστή φωνή και η ερμηνεία της, στο στούντιο και επί σκηνής, ήταν το βασικό έρεισμα, αλλά κυρίως η σοβαρότητα με την οποία αντιμετωπίζει τη δουλειά της. Αυτό είναι και το βασικό χαρακτηριστικό για σωστή συνεργασία. Το αναφέρω αυτό, γιατί όλα αυτά τα χρόνια που βρίσκομαι στο χώρο ως συνθέτης, έχω συναντήσει πολλές φορές ερμηνευτές ή ερμηνεύτριες όπου, ενώ ο Θεός τους έχει δώσει το χάρισμα μιας εύηχης φωνής, το «παίρνουν ελαφριά» και ως δεδομένο και περιμένουν κι όλα τα υπόλοιπα να έρθουν «εξ’ ουρανού». Η πραγματικότητα όμως είναι διαφορετική. Η δουλειά μας είναι σκληρή και πολύ απαιτητική. Χρειάζεται προσήλωση, πολλή προσωπική μελέτη, ωριμότητα και πάνω απ’ όλα μετριοφροσύνη. Το ‘χω πει και σε παλαιότερες συνεντεύξεις μου αναφερόμενη στα νέα ταλέντα πως, κανείς δε θα τους «αρπάξει από το χεράκι» να τους δείξει το δρόμο, εάν πρωτίστως οι ίδιοι δεν είναι διατεθειμένοι για προσωπικές θυσίες και δεν επιδεικνύουν την ανάλογη σοβαρότητα…
tiganouria stefanou 2016 04
Από την ως τώρα πορεία στα καλλιτεχνικά δρώμενα, ποια θα έλεγες πως είναι τα σημαντικότερα γεγονότα από τα οποία αποκόμισες οφέλη σε επίπεδο εμπειριών;
Η προσωπική μου πορεία είναι πια μεγάλη κι αν αρχίσω να μιλώ για πρόσωπα θα πρέπει να γεμίσω σελίδες, γι’ αυτό θα αρκεστώ σε μερικά γενικά γεγονότα, κάτι σαν κεφάλαια.

Το πρώτο λέγεται «ακορντεόν»… Όταν το 1996 το έπιασα στα χέρια μου κι άλλαξε ξαφνικά η μουσική μου ζωή.

Το δεύτερο λέγεται «μεγάλες συνεργασίες», όταν το 1997 άρχισα ήδη να συνεργάζομαι με τα μεγαλύτερα ονόματα της Ελληνικής δισκογραφίας όπως Γιώργος Νταλάρας, Αλεξίου, Μαρινέλλα, Γαλάνη, Γλυκερία, Παπάζογλου και τόσους άλλους, απορροφώντας σχεδόν σαν σφουγγάρι εμπειρίες, μουσικές γνώσεις, την ομορφιά αλλά και τη σκληρότητα του χώρου…

Επόμενος σταθμός στα 1998. Άρχισα να γράφω μουσική… Οι μελωδίες ερχόντουσαν η μία πίσω από την άλλη, σαν χείμαρρος… Δεν άργησαν να έρθουν και οι πρώτες μου δισκογραφικές δουλειές ως συνθέτης πλέον…

Το 2006 ήρθε η στιγμή που έκανα το βήμα μπροστά: πήρα τη συνειδητή απόφαση της προσωπικής ορχηστρικής καριέρας. Δύσκολη και σκληρή απόφαση σε μια εποχή που όλοι οι μουσικοί, όπως κι εγώ τότε, είχαμε τη σιγουριά του μεγάλου μεροκάματου στις σεζόν (που τότε ακόμα κρατούσαν έως και 120 παραστάσεις). Έφτιαξα τη δική μου ορχήστρα και κυκλοφόρησα το πρώτο μου CD με τίτλο «Libertango». Τότε ήταν που συνεργάστηκα και με τον μεγιστάνα της σόουλ μουσικής James Brown… Αξέχαστη εμπειρία…

Από τότε μέχρι σήμερα μετράω δεκατρείς προσωπικές δισκογραφικές παραγωγές με instrumental συνθέσεις και διασκευές, εκατοντάδες τραγούδια μου στην Ελληνική δισκογραφία, συνθέσεις σε διεθνείς συλλογές όπως το Buddha Bar κ.ά., και φυσικά εκατοντάδες συναυλίες σε θέατρα και φεστιβάλ σε Ελλάδα και εξωτερικό.

Ζωή, χωρίς ακορντεόν γίνεται;
Στη μουσική μου ζωή όλα γίνονται χωρίς ακορντεόν, έκτος από την ώρα της αλήθειας… Αυτή είναι η στιγμή που έχω αγκαλιά το ακορντεόν και αντίκρυ μου το κόσμο που με κοιτάει με θαυμασμό και περιμένει να τον δικαιώσω για την αγάπη που μου δείχνει. Τη θεωρώ ιερή αυτή τη στιγμή…

Κατά τα αλλά, επειδή γράφω στο πιάνο, ενορχηστρώνω στο μυαλό μου πριν αποτυπώσω τις ιδέες μου σε χαρτί, τα μουσικά όργανα που αγαπώ είναι πολλά, οι μουσικοί που με εκφράζουν επίσης, το στυλ που παίζει ο καθένας τους - από την άποψη του νέου κι ακόμη «άγουρου» μουσικού, μέχρι του μέτριου και του δεξιοτέχνη, όλα φιλτράρονται από μένα και φτιάχνουν συνταγές. Έχω πάντα στο μυαλό μου την αρχική εικόνα, την οποία προσαρμόζω ανάλογα με τις συγκυρίες που θα συναντήσω, χωρίς να την αλλοιώνω, παρά μόνο να τη βελτιώνω. Μέσα σε όλα αυτά, βάζει και το ακορντεόν το χεράκι του. Με βοηθάει και είναι το κύριο μέσον έκφρασης, τίποτε περισσότερο.

Ποια είναι τα επόμενα σχέδια, κοινά με τη Βασιλική ή όχι;
Τα κοινά μας σχέδια είναι περιοδεία σε όλη την Ελλάδα με τα «Καραβάνια» μας… Τα δικά μου σχέδια εκτός από αυτό πάρα πολλά, μιας και έχω ήδη έτοιμες τις επόμενες εννέα δισκογραφικές παραγωγές μου που θα κυκλοφορήσουν τα επόμενα χρόνια. Να σημειώσω ότι φέτος πέρασα μια από τις πιο δημιουργικές και εμπνευσμένες χρονιές της ζωής μου και ασφαλώς το εκμεταλλεύτηκα αποτυπώνοντας τα πάντα στο στούντιο… Ξέρετε, η έμπνευση δεν είναι παραγγελιά, κι όταν έρχεται «από πάνω» στον καλλιτέχνη δεν έχει παρά να την αποκωδικοποιήσει, για να αφήσει έργο και να γράψει τη δική του ιστορία. Το λέω αυτό διότι, στη καλλιτεχνική μου πορεία έχω περάσει μεγάλα διαστήματα που δεν είχα γράψει ούτε νότα, κάτι που με ενοχλούσε, αλλά ήξερα μέσα μου ότι θα περάσει κι αυτό, όπως λέω πάντα… Έτσι κι έγινε.

Εκτός από τα δισκογραφικά σχέδια, τα οποία θα φανερώνονται ένα-ένα και σιγά-σιγά, είναι επίσης έτοιμες άλλες τρεις παραγωγές που θα παρουσιάζονται ζωντανά μέσα στο επόμενο χρονικό διάστημα. Συγκεκριμένα, το «Αρώματα του Κόσμου & Βυζαντινά Μύρα», μία παράσταση όπου περίτεχνα ενώνονται Παραδοσιακές μελωδίες και συνθέσεις μου με Βυζαντινούς ύμνους. Στην παραγωγή αυτή, εκτός από πλήθος Παραδοσιακών μουσικών, συμμετέχουν και χορευτές Παραδοσιακών χορών από όλη την Ελλάδα.

Έπειτα, θα παρουσιαστεί σε αρκετούς δήμους σε Αθήνα και επαρχία, η sold-out παράσταση «Μια Βεντάλια από Γυναίκες» που αποτελείται από 18 ταλαντούχους συντελεστές (κυρίως γυναίκες) επί σκηνής να εξυμνούν τη γυναίκα.

Και τέλος, η παράσταση «Γυναικεία Υπόθεση», με τρεις γυναίκες βιρτουόζους μουσικούς, δύο ερμηνεύτριες, δύο χορεύτριες κι έναν μόνον άντρα (γιατί χωρίς αυτούς δεν μπορούμε) που θα παρουσιαστεί σε πολλούς Αθηναϊκούς χώρους καθώς και στην επαρχία.

Τα σχόλιά σου για τα γεγονότα της επικαιρότητας που απασχολούν όλους.
Δεν μου αρέσει να «το παίζω» ειδήμων σε θέματα που δεν έχω ειδίκευση, όπως π.χ. η πολιτική. Αυτό που θα ήθελα να πω, είναι αυτό που αφουγκράζομαι από τον κόσμο. Βρισκόμαστε σε μία χώρα που αντιμετωπίζει τεράστια οικονομικά προβλήματα. Σε μια άλλη χώρα υπάρχει πόλεμος εδώ και κάποια χρόνια. Το ότι η χώρα μας βρίσκεται σε αυτή τη δυσκολία αλλά παρ’ όλα αυτά ο απλός λαός της, με περίσσεμα ψυχής, δίνει καταφύγιο στην πληθώρα των βασανισμένων από τον πόλεμο ανθρώπων που καταφθάνουν καθημερινά, δείχνει πως οι Έλληνες δεν έχουμε ξεχάσει τί σημαίνει «Άνθρωπος» με το «Α» Κεφαλαίο. Αυτό μου δίνει χαρά κι ελπίδα, και για το σήμερα, και για την επόμενη γενιά… Για την κόρη μου, τα παιδιά όλων μας, τους νέους που τώρα κάνουν τα πρώτα βήματα να χτίσουν τη ζωή τους…

Πιστεύω πως, η κρίση αυτή που ζούμε σήμερα, κρίση που στα θεμέλια της δεν είναι οικονομική, αλλά πρωτίστως αξιακή και πολιτιστική, θα δημιουργήσει ανθρώπους -αξιοπρεπή κι αξιόλογα άτομα- που θα σκουπίσουν τη βρωμιά, τη σαπίλα και το δήθεν των «πρωινάδικων» και της λεγόμενης «κλίκας», βάζοντας τα δυνατά τους μέσα από την αλήθεια, την αγάπη, αλλά και τη σκληρή δουλειά, για να αλλάξουν το γίγνεσθαι της τόσο όμορφης μα και βασανισμένης χώρας μας.

Βασίζομαι πολύ στους νέους, στη γενιά της Βασιλικής και όλων αυτών των νέων παιδιών, που αντί να καταθλίβονται, δυναμώνουν και παίρνουν τη ζωή στα χέρια τους.

Για το φινάλε μια ευχή και μια επιθυμία σου για το μέλλον.

Πήρα φόρα και απάντησα ήδη μέσα από τη προηγούμενη ερώτηση. Ας δώσουμε θάρρος και βήμα στους νέους να δυναμώσουν για να σκορπίσουν φως στο τόπο μας. Εξάλλου, όπως είχε πει κάποτε ένας σοφός «τα παιδιά είναι το χαμόγελο του Θεού στην ανθρωπότητα…».

ΤΟ OGDOO.GR ΠΡΟΤΕΙΝΕΙ

Το τραγούδι αλλιώς, στο email σας!

Ενημερωθείτε πρώτοι για τα τελευταία νέα στο χώρο της καλής μουσικής!