50 χρόνια Τάκης Σούκας την Πέμπτη 12 Οκτωβρίου στο Βεάκειο, με τη συμμετοχή ξεχωριστών ερμηνευτών.
Ο Τάκης Σούκας αποτελεί μεγάλη σημαία για το καλό λαϊκό τραγούδι. Χαρισματικός μουσικός και εμπνευσμένος δημιουργός, με δική του προσωπικότητα και χαρακτήρα. Ακούς την πρώτη νότα απ’ το ακορντεόν ή το σαντούρι του και αναφωνείς: Τάκης Σούκας! Κι αυτό λέει πολλά!
Γνωριζόμαστε χρόνια, κρατάμε δεσμούς φιλίας και αλληλεκτίμησης.
Ο Τάκης Σούκας, στη σύντομη συζήτησή μας, μου μίλησε για την συναυλία που έρχεται αλλά για το τραγούδι που αγαπάμε και μας ενώνει.
50 χρόνια Τάκης Σούκας…
Μπορεί να συμπληρώθηκαν 50 χρόνια απ’ όταν παρουσίασα τα πρώτα μου τραγούδια σαν συνθέτης… όμως νιώθω σαν ξεκινάω τώρα. Εγώ διψάω ακόμα για τραγούδια, μουσικές, παιξίματα, συνεργασίες…
Με ποιους;
Κυρίως με τη νεότερη γενιά μουσικών και ερμηνευτών. Και δεν εννοώ μόνο τους λαϊκούς, αλλά και τους τραγουδοποιούς.
Γιατί;
Μέσα απ’ τα παντρέματα, που είναι όμως από έρωτα, προκύπτει το καινούργιο, που στηρίζεται στη ρίζα τη γερή.
Η βραδιά στο Βεάκειο;
Μεγάλη χαρά και τιμή. Ένα ευχαριστώ απ’ τα βάθη της καρδιάς μου σε όσους συμβάλλουν σε αυτή την εκδήλωση. Στους ερμηνευτές που προσφέρθηκαν να στολίσουν με την τέχνη και την ψυχή τους τα τραγούδια μου, στους διοργανωτές και στον κόσμο που θα έρθει να μας παρακολουθήσει.
Θα ανέβεις κι εσύ για κάποιες στιγμές;
Για να ανταποδώσω τις τιμές σ’ εκείνους που με τιμούν. Όπως γίνεται και με το ακορντεόν μου και το σαντούρι μου. Τα αγαπώ, τα φροντίζω με το παίξιμό μου κι εκείνα μου τα ανταποδίδουν όλα αυτά και με το παραπάνω.
Μικρόσωμος αλλά με γιγάντιο ήχο…
Ναι… Όταν όμως με ακούν να παίζω αλλάζουν όλοι άποψη. Καμιά φορά έρχονται και μου λένε νέα παιδιά, καλά πώς μπορείς και παίζεις τόσες ώρες και με τόσο γεμάτο τρόπο; Πώς το ένα, πώς το άλλο…
Και περίτεχνα συνάμα;
Σ’ ευχαριστώ… Τους απαντώ λοιπόν: Δεν είμαι και τόσο μεγάλος βρε παιδιά. Χτες άρχισα.
Δύσκολοι καιροί για να ξεκινά κανείς;
Είναι γκρίζα χρόνια. Μην νομίζεις όμως, όταν ξεκινάγαμε, η γενιά μου εννοώ, στη μετεμφυλιακή Ελλάδα, ήταν καλύτερα; Θέλει δύναμη, πάθος, γενναιοδωρία. Αυτά είναι τα όπλα μας. Και το καλό τραγούδι έχει τον τρόπο και να ενώνει και να λυτρώνει. Η τέχνη είναι η σωτηρία, ο δρόμος και η ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο.
Ο Τάκης Σούκας αποτελεί μεγάλη σημαία για το καλό λαϊκό τραγούδι. Χαρισματικός μουσικός και εμπνευσμένος δημιουργός, με δική του προσωπικότητα και χαρακτήρα. Ακούς την πρώτη νότα απ’ το ακορντεόν ή το σαντούρι του και αναφωνείς: Τάκης Σούκας! Κι αυτό λέει πολλά!
Γνωριζόμαστε χρόνια, κρατάμε δεσμούς φιλίας και αλληλεκτίμησης.
Ο Τάκης Σούκας, στη σύντομη συζήτησή μας, μου μίλησε για την συναυλία που έρχεται αλλά για το τραγούδι που αγαπάμε και μας ενώνει.
50 χρόνια Τάκης Σούκας…
Μπορεί να συμπληρώθηκαν 50 χρόνια απ’ όταν παρουσίασα τα πρώτα μου τραγούδια σαν συνθέτης… όμως νιώθω σαν ξεκινάω τώρα. Εγώ διψάω ακόμα για τραγούδια, μουσικές, παιξίματα, συνεργασίες…
Με ποιους;
Κυρίως με τη νεότερη γενιά μουσικών και ερμηνευτών. Και δεν εννοώ μόνο τους λαϊκούς, αλλά και τους τραγουδοποιούς.
Γιατί;
Μέσα απ’ τα παντρέματα, που είναι όμως από έρωτα, προκύπτει το καινούργιο, που στηρίζεται στη ρίζα τη γερή.
Η βραδιά στο Βεάκειο;
Μεγάλη χαρά και τιμή. Ένα ευχαριστώ απ’ τα βάθη της καρδιάς μου σε όσους συμβάλλουν σε αυτή την εκδήλωση. Στους ερμηνευτές που προσφέρθηκαν να στολίσουν με την τέχνη και την ψυχή τους τα τραγούδια μου, στους διοργανωτές και στον κόσμο που θα έρθει να μας παρακολουθήσει.
Θα ανέβεις κι εσύ για κάποιες στιγμές;
Για να ανταποδώσω τις τιμές σ’ εκείνους που με τιμούν. Όπως γίνεται και με το ακορντεόν μου και το σαντούρι μου. Τα αγαπώ, τα φροντίζω με το παίξιμό μου κι εκείνα μου τα ανταποδίδουν όλα αυτά και με το παραπάνω.
Μικρόσωμος αλλά με γιγάντιο ήχο…
Ναι… Όταν όμως με ακούν να παίζω αλλάζουν όλοι άποψη. Καμιά φορά έρχονται και μου λένε νέα παιδιά, καλά πώς μπορείς και παίζεις τόσες ώρες και με τόσο γεμάτο τρόπο; Πώς το ένα, πώς το άλλο…
Και περίτεχνα συνάμα;
Σ’ ευχαριστώ… Τους απαντώ λοιπόν: Δεν είμαι και τόσο μεγάλος βρε παιδιά. Χτες άρχισα.
Δύσκολοι καιροί για να ξεκινά κανείς;
Είναι γκρίζα χρόνια. Μην νομίζεις όμως, όταν ξεκινάγαμε, η γενιά μου εννοώ, στη μετεμφυλιακή Ελλάδα, ήταν καλύτερα; Θέλει δύναμη, πάθος, γενναιοδωρία. Αυτά είναι τα όπλα μας. Και το καλό τραγούδι έχει τον τρόπο και να ενώνει και να λυτρώνει. Η τέχνη είναι η σωτηρία, ο δρόμος και η ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο.
