Ο Σπύρος Ράλλης είναι ένας προικισμένος μουσικάνθρωπος με πλατιά παιδεία και διακρίσεις.
Από τον Σεπτέμβριο του 1994 είναι αρχιμουσικός στη Φιλαρμονική Γαστουρίου «Ομόνοια», όντας ο νεότερος αρχιμουσικός σε όλη την Κέρκυρα. Την Τετάρτη 24 Μαΐου η Φιλαρμονική συμπράττει στη σκηνή του Παλλάς με τους Γλυκερία και Γιάννη Κότσιρα με αφορμή την 153η επέτειο από την ένωση των Επτανήσων.
Ο Σπύρος Ράλλης μας μιλά για αυτήν την εκδήλωση αλλά και για την Επτανησιακή μουσική σκηνή καθώς και το επόμενο βήμα της Φιλαρμονικής.
Τι θα ακούσουμε στην ιδιαίτερη αυτή εκδήλωση;
Θα ακούσουμε ένα εκπληκτικό ρεπερτόριο με τις μεγαλύτερες διαχρονικές επιτυχίες των 2 ερμηνευτών και παράλληλα επιτυχίες από τους μεγαλύτερους Έλληνες συνθέτες. Έχουν επιλεγεί τραγούδια από όλες σχεδόν τις δεκαετίες του ελληνικού τραγουδιού, τραγούδια που αγαπάμε, που όλοι έχουμε ψιθυρίσει και με τους σπουδαίους ερμηνευτές θα χαρίσουμε στους θεατές ένα δίωρο αναμνήσεων μεγάλων στιγμών από το Ελληνικό τραγούδι.
Οι εμπειρίες σας από την συνεργασία με τους ερμηνευτές;
Το να βρίσκεσαι δίπλα σε ερμηνευτές που έχουν σημαδέψει με τη παρουσία τους το χώρο του Ελληνικού πενταγράμμου για πολλά χρόνια και βρίσκονται στη πρώτη γραμμή της δημοσιότητας, δεν είναι πάντα εύκολο. Όταν φτάνει η ώρα να κάνουμε πρόβα μαζί τους, τολμώ να πω πως διδασκόμαστε από τις αξιώσεις τους, αλλά θέλω να πιστεύω πως και οι ίδιοι αισθάνονται «περισσότερο γεμάτοι σαν καλλιτέχνες» όταν οι μουσικοί που τους πλαισιώνουν αποτελείται από ένα αξιοσέβαστο αριθμό μελών. Ο καλλιτέχνης τη στιγμή αυτή προσπαθεί να δώσει κάθε πτυχή της ψυχής του και εμείς συντελούμε σε αυτό. Είναι μαγικό να συμπρωταγωνιστεί κανείς σε αυτή τη μεταφορά συναισθημάτων. Έχουμε καταφέρει με σκληρή δουλειά, πολλή υπομονή και επιμονή να προσαρμοζόμαστε πάντα σε όλες τις περιστάσεις που απαιτούν οι συνεργασίες αυτές, δικαιώνοντας τους ερμηνευτές για την εμπιστοσύνη τους στην φιλαρμονική μας. Θα ήθελα επίσης να τονίσω, τη σπουδαιότητα που έχει για τα νέα παιδιά η συνύπαρξη πάνω στη σκηνή με τους ερμηνευτές αυτούς. Αφενός έρχονται σε επαφή με συνθέτες και στιχουργούς μιας εποχής που δεν έζησαν και αφετέρου δημιουργούνται εμπειρίες για αυτούς μοναδικές δίνοντας τους ένα ιδιαίτερα ενδιαφέρον καλλιτεχνικό βιογραφικό.
Ο πλούτος της επτανησιακής μουσικής παράδοσης «κοινωνείται» στις νεότερες γενιές;
Όχι απλά «κοινωνείται» αλλά είναι μέρος της καθημερινότητας μας! Δεν θα μπορούσαμε να φανταστούμε τη ζωή μας χωρίς μουσική. Είναι η κληρονομιά που παραλάβαμε και που οφείλουμε να παραδώσουμε στις επόμενες γενιές. Δεκάδες παιδιά κάθε μέρα είναι στις αίθουσες των φιλαρμονικών και μαθαίνουν όργανο για να γίνουν μέρος των οργανικών συνόλων. Επίσης δεκάδες παιδιά είναι μέλη σε χορωδίες, σε μαντολινάτες και, σε μικρότερα ή μεγαλύτερα μουσικά σύνολα. Δεν είναι τυχαίο που οι περισσότεροι μουσικοί στις μεγάλες ορχήστρες της χώρας μας είναι από τη Κέρκυρα και γενικότερα από τα Επτάνησα. Είναι ο καρπός του δέντρου της πολιτιστικής μας κουλτούρας. Στη φιλαρμονική μας υπάρχουν οικογένειες που έχουν ταυτόχρονη συνύπαρξη τριών γενιών μουσικών. Η μουσική μεταδίδεται από παππού σε πατέρα και από πατέρα σε γιό και η αλυσίδα συνεχίζεται, αδιάκοπα και με σχολαστική ευλάβεια.
Υπάρχει σύγχρονη επτανησιακή μουσική σκηνή και καλλιτέχνες που μπορούν να αγγίξουν με το έργο και τις ικανότητές του το πανελλήνιο;
Ασφαλώς και υπάρχουν καλλιτέχνες που όχι μόνο αγγίζουν το πανελλήνιο με το έργο τους αλλά το ξεπερνάνε με τις επιδόσεις τους. Υπάρχουν διακριθέντες επίσης σε διεθνείς διαγωνισμούς σολιστικών οργάνων, όπως σύνολα και ερμηνευτές που διακρίνονται σε όλα τα είδη της μουσικής. Γενικότερα μια συνεχής ανάδειξη ταλέντων που με προϋποθέσεις μπορούν να φτάσουν πολύ ψηλά μέσα από διαφορετικά ήδη τέχνης που υπηρετούν με τη καλλιέργεια της ‘επτανησιακής’ τους παιδείας.
Το επόμενο βήμα;
Μια εκτέλεση όπερας η μιούζικαλ με πνευστά όργανα θα ήταν σαφέστατα πρόκληση. Ύστερα από τις δυο εμφανίσεις της φιλαρμονικής μας στο θέατρο Town Hall της Νέας Υόρκης που είναι το πιο ιστορικό θέατρο του Broadway θεωρώ ότι η επόμενη «κατάκτηση» μας θα πρέπει να είναι το Ηρώδειο. Ευσεβείς πόθοι που εύχομαι να πραγματοποιηθούν γιατί πιστεύω πολύ στις δυνατότητες των μουσικών μου και είμαι σίγουρος ότι το αποτέλεσμα θα μας δικαιώσει…
Από τον Σεπτέμβριο του 1994 είναι αρχιμουσικός στη Φιλαρμονική Γαστουρίου «Ομόνοια», όντας ο νεότερος αρχιμουσικός σε όλη την Κέρκυρα. Την Τετάρτη 24 Μαΐου η Φιλαρμονική συμπράττει στη σκηνή του Παλλάς με τους Γλυκερία και Γιάννη Κότσιρα με αφορμή την 153η επέτειο από την ένωση των Επτανήσων.
Ο Σπύρος Ράλλης μας μιλά για αυτήν την εκδήλωση αλλά και για την Επτανησιακή μουσική σκηνή καθώς και το επόμενο βήμα της Φιλαρμονικής.
Τι θα ακούσουμε στην ιδιαίτερη αυτή εκδήλωση;
Θα ακούσουμε ένα εκπληκτικό ρεπερτόριο με τις μεγαλύτερες διαχρονικές επιτυχίες των 2 ερμηνευτών και παράλληλα επιτυχίες από τους μεγαλύτερους Έλληνες συνθέτες. Έχουν επιλεγεί τραγούδια από όλες σχεδόν τις δεκαετίες του ελληνικού τραγουδιού, τραγούδια που αγαπάμε, που όλοι έχουμε ψιθυρίσει και με τους σπουδαίους ερμηνευτές θα χαρίσουμε στους θεατές ένα δίωρο αναμνήσεων μεγάλων στιγμών από το Ελληνικό τραγούδι.
Οι εμπειρίες σας από την συνεργασία με τους ερμηνευτές;
Το να βρίσκεσαι δίπλα σε ερμηνευτές που έχουν σημαδέψει με τη παρουσία τους το χώρο του Ελληνικού πενταγράμμου για πολλά χρόνια και βρίσκονται στη πρώτη γραμμή της δημοσιότητας, δεν είναι πάντα εύκολο. Όταν φτάνει η ώρα να κάνουμε πρόβα μαζί τους, τολμώ να πω πως διδασκόμαστε από τις αξιώσεις τους, αλλά θέλω να πιστεύω πως και οι ίδιοι αισθάνονται «περισσότερο γεμάτοι σαν καλλιτέχνες» όταν οι μουσικοί που τους πλαισιώνουν αποτελείται από ένα αξιοσέβαστο αριθμό μελών. Ο καλλιτέχνης τη στιγμή αυτή προσπαθεί να δώσει κάθε πτυχή της ψυχής του και εμείς συντελούμε σε αυτό. Είναι μαγικό να συμπρωταγωνιστεί κανείς σε αυτή τη μεταφορά συναισθημάτων. Έχουμε καταφέρει με σκληρή δουλειά, πολλή υπομονή και επιμονή να προσαρμοζόμαστε πάντα σε όλες τις περιστάσεις που απαιτούν οι συνεργασίες αυτές, δικαιώνοντας τους ερμηνευτές για την εμπιστοσύνη τους στην φιλαρμονική μας. Θα ήθελα επίσης να τονίσω, τη σπουδαιότητα που έχει για τα νέα παιδιά η συνύπαρξη πάνω στη σκηνή με τους ερμηνευτές αυτούς. Αφενός έρχονται σε επαφή με συνθέτες και στιχουργούς μιας εποχής που δεν έζησαν και αφετέρου δημιουργούνται εμπειρίες για αυτούς μοναδικές δίνοντας τους ένα ιδιαίτερα ενδιαφέρον καλλιτεχνικό βιογραφικό.
Ο πλούτος της επτανησιακής μουσικής παράδοσης «κοινωνείται» στις νεότερες γενιές;
Όχι απλά «κοινωνείται» αλλά είναι μέρος της καθημερινότητας μας! Δεν θα μπορούσαμε να φανταστούμε τη ζωή μας χωρίς μουσική. Είναι η κληρονομιά που παραλάβαμε και που οφείλουμε να παραδώσουμε στις επόμενες γενιές. Δεκάδες παιδιά κάθε μέρα είναι στις αίθουσες των φιλαρμονικών και μαθαίνουν όργανο για να γίνουν μέρος των οργανικών συνόλων. Επίσης δεκάδες παιδιά είναι μέλη σε χορωδίες, σε μαντολινάτες και, σε μικρότερα ή μεγαλύτερα μουσικά σύνολα. Δεν είναι τυχαίο που οι περισσότεροι μουσικοί στις μεγάλες ορχήστρες της χώρας μας είναι από τη Κέρκυρα και γενικότερα από τα Επτάνησα. Είναι ο καρπός του δέντρου της πολιτιστικής μας κουλτούρας. Στη φιλαρμονική μας υπάρχουν οικογένειες που έχουν ταυτόχρονη συνύπαρξη τριών γενιών μουσικών. Η μουσική μεταδίδεται από παππού σε πατέρα και από πατέρα σε γιό και η αλυσίδα συνεχίζεται, αδιάκοπα και με σχολαστική ευλάβεια.
Υπάρχει σύγχρονη επτανησιακή μουσική σκηνή και καλλιτέχνες που μπορούν να αγγίξουν με το έργο και τις ικανότητές του το πανελλήνιο;
Ασφαλώς και υπάρχουν καλλιτέχνες που όχι μόνο αγγίζουν το πανελλήνιο με το έργο τους αλλά το ξεπερνάνε με τις επιδόσεις τους. Υπάρχουν διακριθέντες επίσης σε διεθνείς διαγωνισμούς σολιστικών οργάνων, όπως σύνολα και ερμηνευτές που διακρίνονται σε όλα τα είδη της μουσικής. Γενικότερα μια συνεχής ανάδειξη ταλέντων που με προϋποθέσεις μπορούν να φτάσουν πολύ ψηλά μέσα από διαφορετικά ήδη τέχνης που υπηρετούν με τη καλλιέργεια της ‘επτανησιακής’ τους παιδείας.
Το επόμενο βήμα;
Μια εκτέλεση όπερας η μιούζικαλ με πνευστά όργανα θα ήταν σαφέστατα πρόκληση. Ύστερα από τις δυο εμφανίσεις της φιλαρμονικής μας στο θέατρο Town Hall της Νέας Υόρκης που είναι το πιο ιστορικό θέατρο του Broadway θεωρώ ότι η επόμενη «κατάκτηση» μας θα πρέπει να είναι το Ηρώδειο. Ευσεβείς πόθοι που εύχομαι να πραγματοποιηθούν γιατί πιστεύω πολύ στις δυνατότητες των μουσικών μου και είμαι σίγουρος ότι το αποτέλεσμα θα μας δικαιώσει…
