Διακρίνεται για το πηγαίο ταλέντο του και την ανατρεπτική δύναμη των τραγουδιών του που πηγάζει από την δημιουργική του ορμή.
Ο Νικόλας Λειβαδίτης (nL) είναι ένας ολοκληρωμένος καλλιτέχνης, με ισχυρή άποψη και διεισδυτική ματιά που τον βοηθά να εμπλουτίζει τις αφηγήσεις των τραγουδιών του με εικόνες και λεπτές συναισθηματικές αποχρώσεις, που περνούν απαρατήρητες από όλους εμάς, τους ασθμαίνοντες δρομείς της καθημερινότητας.
Με αφορμή την ψηφιακή κυκλοφορία από το Ogdoo Music Group των δύο τραγουδιών του: «Όλα όπως πρώτα» σε ερμηνεία της Μαρίας Καλούδη
...και «Μέσα μου ζεις» σε ερμηνεία του Γιώργου Παντελιά ο Νικόλας Λειβαδίτης (nL) απάντησε σε μερικές ερωτήσεις μας με την αμεσότητα και την ειλικρίνεια που διακρίνει και τα τραγούδια του:
Ποια είναι η πρώτη ανάμνησή σου που σχετίζεται με τη μουσική;
Ασυνείδητη, ο χτύπος της καρδιάς της μάνας μου. Συνειδητή, τραγούδια από το ραδιόφωνο.
Υπάρχει κάποιος καλλιτέχνης που θαύμαζες και σε επηρέασε καταλυτικά;
Καταλυτικά, όχι. Υπάρχουν πολλοί καλλιτέχνες που θαυμάζω και που με έχουν επηρεάσει, ο καθένας με τον τρόπο του. Το βασικότερο που μου έχουν χαρίσει και μου έχουν «επιτρέψει» οι επιρροές μου, είναι να βρω καλύτερα τον εαυτό μου.
Νικόλα από πού αρχίζεις να γράφεις; Από το στίχο ή τη μουσική;
Συνηθίζω να τα κάνω ταυτόχρονα. Έχω το θέμα για το οποίο θέλω να γράψω στο μυαλό μου, παίρνω την κιθάρα μου και αρχίζω να παίζω με τις λέξεις και τις μελωδίες.
Από πού αντλείς την έμπνευσή σου;
Από την Πηγή. Τα εξωτερικά ερεθίσματα είναι απλά… ερεθίσματα. Ερεθίσματα για να ξεκινήσει η Πηγή τη δική της ιστορία.
Τον τελευταίο καιρό είσαι ιδιαίτερα δημιουργικός, μίλησε μας για τα νέα σου τραγούδια.
Είμαι δημιουργικός επειδή η Πηγή μου ξεχείλισε. Νιώθω πως έχω τόσα να πω. Εκτός από το τραγούδι που ερμήνευσε η Μαρία Καλούδη (Όλα όπως πρώτα) και τη συνεργασία μου με τον Γιώργο Παντελιά από τα Κίτρινα Ποδήλατα (Μέσα μου ζεις), που κυκλοφόρησαν από το Ogdoo.gr, ετοιμάζω ένα πολύ προσωπικό άλμπουμ. Πολύ εσωτερικό. Είναι νωρίς, όμως, να μιλήσουμε γι’ αυτό.
Γιατί δεν επέλεξες να ερμηνεύσεις ο ίδιος τα τραγούδια; Με ποια κριτήρια επιλέγεις τους ερμηνευτές σου;
Όταν δίνω ένα κομμάτι μου σε κάποιο ερμηνευτή, σημαίνει πως έχω «ακούσει» πρώτα τη φωνή του στο κομμάτι μου και πως εμπιστεύομαι την αισθητική του. Ερμηνεύω και θα συνεχίζω να ερμηνεύω όσα κομμάτια μου νιώθω πως κανένας ερμηνευτής δεν θα μπορεί να αποδώσει όπως ο ίδιος ο δημιουργός.
Μίλησε μας για τη συνεργασία σου με την Μαρία Καλούδη. Ήδη μετράτε τέσσερα χρόνια καλλιτεχνικής συνύπαρξης.
Τέσσερα χρόνια γεμάτα εμπειρίες και όμορφες εικόνες. Έχουμε γυρίσει, σχεδόν, όλη την Ελλάδα. Κάθε χρόνο και καλύτερα. Δισκογραφικά, την εμπιστεύομαι πολύ αλλά πιστεύω πως η μεγάλη της δύναμη είναι στο Live. Έχει μία αμεσότητα που σε συνεπαίρνει. Κάνει τα κομμάτια δικά της και στα μεταφέρει. Πιστεύω πως το κοινό την αγαπάει πολύ και της το δείχνει.
Είσαι παιδί της πόλης και της νύχτας. Οι ιστορίες τους υπάρχουν στα τραγούδια σου;
Είμαι ένα παιδί. Τέλος. Και τα παιδιά, έχουν μόνο ιστορίες να σου πούνε.
Πώς ονειρεύεσαι το μέλλον σου; Κάνεις μακροπρόθεσμα σχέδια ή είσαι άνθρωπος του παρόντος χρόνου;
Προσπαθώ να είμαι άνθρωπος του Τώρα, της στιγμής. Έχει τεράστια δύναμη το παρόν. Το Τώρα κρύβει το Όλον. Μέχρι να πεις «τώρα», το «τώρα» έχει -ήδη- γίνει παρελθόν! Μεγάλη συζήτηση. Ζω το κατά δύναμιν στο Τώρα, χωρίς να αποφεύγω να κάνω σχέδια για το μέλλον, το οποίο και ονειρεύομαι ιδανικό για μένα.
Ο Αλκίνοος Ιωαννίδης με τον οποίο έχεις συνεργαστεί δήλωσε πρόσφατα: “Το πιο ανησυχητικό είναι ότι δεν βγαίνει ένα σημαντικό νέο ρεύμα από νέους ανθρώπους, που θα καταφέρουν να εκφράσουν όλο αυτό που συμβαίνει με έναν τρόπο βαθιά καλλιτεχνικό και φρέσκο. Πρέπει κάποια στιγμή να ξεπεραστεί και η δική μου η γενιά, να φύγει κι αυτή η άχαρη εποχή που οδήγησε στη σημερινή κατάσταση, να ξαλαφρώσουμε κάπως και να νιώσουμε ότι υπάρχει μια συνέχεια και πως τα πράγματα μπορούνε να πάνε καλύτερα.” Πιστεύεις ότι υπάρχει άξιοι συνεχιστές των σημαντικών τραγουδοποιών που θα μπορέσουν να εκφράσουν την εποχή μας με ένα «φρέσκο», δημιουργικό τρόπο;
Τον σέβομαι απεριόριστα τον Αλκίνοο αλλά, θα διαφωνήσω μαζί του. Το ότι δεν ακούγονται, δεν σημαίνει πως δεν υπάρχουν. Φυσικά, δεν είναι απαραίτητο να είναι συνεχιστές. Άμα είναι συνεχιστές, δεν είναι φρέσκοι! Άμα είσαι συνεχιστής, δεν είσαι ο εαυτός σου. Κι άμα δεν είσαι ο εαυτός σου, δεν μπορείς να είσαι φρέσκος και να εκφράσεις την εποχή σου. Στην άχαρη -καλλιτεχνικά- εποχή που ζούμε έχουν συμβάλει οι δισκογραφικές εταιρείες, τα ραδιόφωνα, τα ΜΜΕ, οι ίδιοι οι καλλιτέχνες και φυσικά η απάθεια/αδιαφορία του κόσμου να ψαχτεί μουσικά. Αλλά όπως θα 'λεγε και η γιαγιά μου η Καίτη: «Αυτό μας μάρανε τώρα». Συνεχίζω να είμαι ονειροπόλος και να πιστεύω πως η μόνη Αλήθεια βρίσκεται στο όνειρο.
