Η Νικόλ Σαραβάκου δεν έχει κλείσει ακόμη τα 23 της χρόνια, ωστόσο έχει προλάβει ήδη να δώσει τα διαπιστευτήρια του ερμηνευτικού της χαρίσματος, με σημαντικές ζωντανές εμφανίσεις, συνεργασίες με μεγάλους δημιουργούς και ερμηνευτές, καθώς και ένα εξαιρετικό πρώτο προσωπικό album με τίτλο «Πρόβα και πάμε».
Είναι η νεότερη ερμηνεύτρια που ανέβηκε στην Κεντρική Σκηνή του Σταυρού του Νότου και ανταποκρίθηκε με μεγάλη επιτυχία στην πρόκληση της έκθεσης, στο απαιτητικό κοινό της.
Είναι μια ευγενική παρουσία, που αποπνέει όμως δύναμη και αποφασιστικότητα. Προχωρά με σταθερά βήματα, εργαζόμενη σκληρά και εμπλουτίζοντας διαρκώς τις μουσικές της γνώσεις, προκειμένου να μπορέσει να πραγματοποιήσει τους δημιουργικούς της στόχους και τα νεανικά της όνειρα.
Η συνεχής εξέλιξή της αντικατοπτρίζεται στις ερμηνείες της τόσο στη σκηνή όσο και στις ηχογραφήσεις της στο studio.
Κόρη δύο σημαντικών προσωπικοτήτων στο χώρο τους, του αέρινου ποδοσφαιριστή Δημήτρη Σαραβάκου και της σημαντικής στιχουργού μεγάλων επιτυχιών Βίκυς Γεροθόδωρου, έχει βρει το δικό της βηματισμό στο δύσκολο και ανταγωνιστικό πεδίο της δισκογραφίας διαμορφώνοντας την προσωπική καλλιτεχνική της ταυτότητα.
Μιλήσαμε μαζί της με αφορμή τη μουσική παράσταση, που επιμελήθηκε η ίδια, με τίτλο «Στην πόλη της ταχύτητας» και θα παρουσιάσει στο κοινό την Παρασκευή 10 Μαΐου στον Σταυρό του Νότου και την Τετάρτη 15 Μαΐου στο club του Μύλου στη Θεσσαλονίκη.
Τραγουδούσατε από πολύ μικρή ηλικία; Ποια είναι η πρώτη μνήμη που σας συνδέει με τη μουσική;
Ήμουν από μικρή στην χορωδία του σχολείου μου και ως τα δεκατρία η επαφή μου με το τραγούδι περιοριζόταν εκεί. Στα δεκατρία γνώρισα το musical και το Broadway και ερωτεύτηκα. Άρχισα να τραγουδάω μόνη μου πάνω από το cd το “Think of me” από το Φάντασμα της Όπερας και μετά από λίγο καιρό ξεκίνησα μαθήματα φωνητικής. Θυμάμαι να βλέπω ταινίες Disney, να χορεύω και να «τραγουδάω» πάνω στα τραγούδια και στις μουσικές, αυτή είναι η πρώτη μου μνήμη που με συνδέει με την μουσική.
Ποια είναι τα πρώτα σας ακούσματα; Ποιοι καλλιτέχνες ή μουσικά ρεύματα σας έχουν επηρεάσει;
Σπίτι μου θυμάμαι χαρακτηριστικά να παίζουν δυο δίσκοι όσο ήμουν μικρή. «Φύλακας Άγγελος» του Γιάννη Κότσιρα και «Κάθε τέλος και αρχή» της Ελένης Τσαλιγοπούλου. Όταν άρχισα μόνη μου να επιλέγω την μουσική που ακούω με κέρδισε το ξένο ρεπερτόριο, Amy Winehouse, Bruno Mars και φυσικά musical. Ενώ παράλληλα με το ξένο ρεπερτόριο επέλεγα να ακούω μεμονωμένα ελληνικά τραγούδια από την ροκ κυρίως σκηνή. Έχω επηρεαστεί από όλα τα παραπάνω κι όχι μόνο.
Αρκετοί γονείς αποθαρρύνουν τα παιδιά τους να ασχοληθούν επαγγελματικά με τη μουσική. Ποια ήταν η στάση των δικών σας όταν εκδηλώσατε αυτή την καλλιτεχνική κλίση;
Είμαι τυχερή. Οι γονείς μου με στήριξαν από την πρώτη στιγμή. Ήταν και είναι δίπλα μου και οι δύο. Με συμβουλεύουν και είναι αυστηροί μαζί μου όσο αφορά την δουλειά. Αυτό με χαροποιεί γιατί μου δείχνει πως πιστεύουν σε εμένα και στο τι μπορώ να κάνω, και με παροτρύνουν να δουλέψω περισσότερο.
Έχετε ξεκινήσει την πορεία σας από πολύ νεαρή ηλικία. Δεν σας τρόμαξε η είσοδος σας σε ένα τόσο ανταγωνιστικό χώρο; Πιστεύετε ότι έχετε ωριμάσει μέσα από αυτή τη διαδικασία;
Ξεκίνησα μόλις τελείωσα το σχολείο. Ήθελα να ζήσω την παιδική μου ηλικία όπως όλα τα παιδιά, απλά και ανέμελα. Η μητέρα μου με είχε προϊδεάσει για το τι θα συναντήσω στον χώρο και έτσι μπήκα συνειδητοποιημένη. Σίγουρα έχω ωριμάσει κι έχω γίνει πιο υπεύθυνη ενώ παράλληλα έχω κρατήσει μια μικρή δόση αφέλειας που χαρακτηρίζει την ηλικία μου.
Έχετε στέρεες μουσικές σπουδές και εργάζεστε πολύ σκληρά. Πιστεύετε ότι ένας νέος καλλιτέχνης πρέπει να επενδύει στη γνώση για τη βελτίωσή του; Τελικά το φυσικό χάρισμα δεν είναι αρκετό;
Πιστεύω πως κάθε άνθρωπος πρέπει να επενδύει στη γνώση και στην βελτίωση του με ότι κι αν καταπιάνεται. Έτσι και ο καλλιτέχνης. Θεωρώ απαραίτητη την φωνητική και για να μάθει κάποιος να χρησιμοποεί σωστά την φωνή του αλλά και για να βελτιώνεται, αφού πάντα υπάρχει περιθώριο βελτίωσης. Το φυσικό χάρισμα είναι πολύ σημαντικό, είναι η βάση, αλλά σίγουρα δεν είναι αρκετό.
Ξεκινήσατε με την ηχογράφηση ενός αγγλόφωνου τραγουδιού. Τι άλλαξε στην πορεία και στραφήκατε στον ελληνικό στίχο;
Έχω κυκλοφορήσει τρία αγγλόφωνα τραγούδια μέχρι σήμερα και το ένα από αυτά συμπεριλαμβάνεται μάλιστα και στον δίσκο μου. Λίγο η τύχη λίγο η μεγαλύτερη εξοικείωση που είχα τότε με το αγγλόφωνο τραγούδι έφεραν να είναι το «Love o’clock» το πρώτο τραγούδι που κυκλοφόρησα. Γραμμένο από αγαπημένα μου πρόσωπα την κατάλληλη στιγμή (μουσική: Βαγγέλης Κακουριώτης, στίχοι: Βίκυ Γεροθόδωρου). Πιστεύω πως και στην συνέχεια μέσα στο ελληνόφωνο ρεπερτόριο μου θα υπάρχουν και κάποια αγγλόφωνα τραγούδια.
Είναι η νεότερη ερμηνεύτρια που ανέβηκε στην Κεντρική Σκηνή του Σταυρού του Νότου και ανταποκρίθηκε με μεγάλη επιτυχία στην πρόκληση της έκθεσης, στο απαιτητικό κοινό της.
Είναι μια ευγενική παρουσία, που αποπνέει όμως δύναμη και αποφασιστικότητα. Προχωρά με σταθερά βήματα, εργαζόμενη σκληρά και εμπλουτίζοντας διαρκώς τις μουσικές της γνώσεις, προκειμένου να μπορέσει να πραγματοποιήσει τους δημιουργικούς της στόχους και τα νεανικά της όνειρα.
Η συνεχής εξέλιξή της αντικατοπτρίζεται στις ερμηνείες της τόσο στη σκηνή όσο και στις ηχογραφήσεις της στο studio.
Κόρη δύο σημαντικών προσωπικοτήτων στο χώρο τους, του αέρινου ποδοσφαιριστή Δημήτρη Σαραβάκου και της σημαντικής στιχουργού μεγάλων επιτυχιών Βίκυς Γεροθόδωρου, έχει βρει το δικό της βηματισμό στο δύσκολο και ανταγωνιστικό πεδίο της δισκογραφίας διαμορφώνοντας την προσωπική καλλιτεχνική της ταυτότητα.
Μιλήσαμε μαζί της με αφορμή τη μουσική παράσταση, που επιμελήθηκε η ίδια, με τίτλο «Στην πόλη της ταχύτητας» και θα παρουσιάσει στο κοινό την Παρασκευή 10 Μαΐου στον Σταυρό του Νότου και την Τετάρτη 15 Μαΐου στο club του Μύλου στη Θεσσαλονίκη.
Τραγουδούσατε από πολύ μικρή ηλικία; Ποια είναι η πρώτη μνήμη που σας συνδέει με τη μουσική;
Ήμουν από μικρή στην χορωδία του σχολείου μου και ως τα δεκατρία η επαφή μου με το τραγούδι περιοριζόταν εκεί. Στα δεκατρία γνώρισα το musical και το Broadway και ερωτεύτηκα. Άρχισα να τραγουδάω μόνη μου πάνω από το cd το “Think of me” από το Φάντασμα της Όπερας και μετά από λίγο καιρό ξεκίνησα μαθήματα φωνητικής. Θυμάμαι να βλέπω ταινίες Disney, να χορεύω και να «τραγουδάω» πάνω στα τραγούδια και στις μουσικές, αυτή είναι η πρώτη μου μνήμη που με συνδέει με την μουσική.
Ποια είναι τα πρώτα σας ακούσματα; Ποιοι καλλιτέχνες ή μουσικά ρεύματα σας έχουν επηρεάσει;
Σπίτι μου θυμάμαι χαρακτηριστικά να παίζουν δυο δίσκοι όσο ήμουν μικρή. «Φύλακας Άγγελος» του Γιάννη Κότσιρα και «Κάθε τέλος και αρχή» της Ελένης Τσαλιγοπούλου. Όταν άρχισα μόνη μου να επιλέγω την μουσική που ακούω με κέρδισε το ξένο ρεπερτόριο, Amy Winehouse, Bruno Mars και φυσικά musical. Ενώ παράλληλα με το ξένο ρεπερτόριο επέλεγα να ακούω μεμονωμένα ελληνικά τραγούδια από την ροκ κυρίως σκηνή. Έχω επηρεαστεί από όλα τα παραπάνω κι όχι μόνο.
Αρκετοί γονείς αποθαρρύνουν τα παιδιά τους να ασχοληθούν επαγγελματικά με τη μουσική. Ποια ήταν η στάση των δικών σας όταν εκδηλώσατε αυτή την καλλιτεχνική κλίση;
Είμαι τυχερή. Οι γονείς μου με στήριξαν από την πρώτη στιγμή. Ήταν και είναι δίπλα μου και οι δύο. Με συμβουλεύουν και είναι αυστηροί μαζί μου όσο αφορά την δουλειά. Αυτό με χαροποιεί γιατί μου δείχνει πως πιστεύουν σε εμένα και στο τι μπορώ να κάνω, και με παροτρύνουν να δουλέψω περισσότερο.
Έχετε ξεκινήσει την πορεία σας από πολύ νεαρή ηλικία. Δεν σας τρόμαξε η είσοδος σας σε ένα τόσο ανταγωνιστικό χώρο; Πιστεύετε ότι έχετε ωριμάσει μέσα από αυτή τη διαδικασία;
Ξεκίνησα μόλις τελείωσα το σχολείο. Ήθελα να ζήσω την παιδική μου ηλικία όπως όλα τα παιδιά, απλά και ανέμελα. Η μητέρα μου με είχε προϊδεάσει για το τι θα συναντήσω στον χώρο και έτσι μπήκα συνειδητοποιημένη. Σίγουρα έχω ωριμάσει κι έχω γίνει πιο υπεύθυνη ενώ παράλληλα έχω κρατήσει μια μικρή δόση αφέλειας που χαρακτηρίζει την ηλικία μου.
Έχετε στέρεες μουσικές σπουδές και εργάζεστε πολύ σκληρά. Πιστεύετε ότι ένας νέος καλλιτέχνης πρέπει να επενδύει στη γνώση για τη βελτίωσή του; Τελικά το φυσικό χάρισμα δεν είναι αρκετό;
Πιστεύω πως κάθε άνθρωπος πρέπει να επενδύει στη γνώση και στην βελτίωση του με ότι κι αν καταπιάνεται. Έτσι και ο καλλιτέχνης. Θεωρώ απαραίτητη την φωνητική και για να μάθει κάποιος να χρησιμοποεί σωστά την φωνή του αλλά και για να βελτιώνεται, αφού πάντα υπάρχει περιθώριο βελτίωσης. Το φυσικό χάρισμα είναι πολύ σημαντικό, είναι η βάση, αλλά σίγουρα δεν είναι αρκετό.
Ξεκινήσατε με την ηχογράφηση ενός αγγλόφωνου τραγουδιού. Τι άλλαξε στην πορεία και στραφήκατε στον ελληνικό στίχο;
Έχω κυκλοφορήσει τρία αγγλόφωνα τραγούδια μέχρι σήμερα και το ένα από αυτά συμπεριλαμβάνεται μάλιστα και στον δίσκο μου. Λίγο η τύχη λίγο η μεγαλύτερη εξοικείωση που είχα τότε με το αγγλόφωνο τραγούδι έφεραν να είναι το «Love o’clock» το πρώτο τραγούδι που κυκλοφόρησα. Γραμμένο από αγαπημένα μου πρόσωπα την κατάλληλη στιγμή (μουσική: Βαγγέλης Κακουριώτης, στίχοι: Βίκυ Γεροθόδωρου). Πιστεύω πως και στην συνέχεια μέσα στο ελληνόφωνο ρεπερτόριο μου θα υπάρχουν και κάποια αγγλόφωνα τραγούδια.
Έχετε ήδη συνεργαστεί με καταξιωμένους δημιουργούς και ερμηνευτές, έχουν μερίδιο πιστεύετε στη εκπαίδευσή σας. Είναι αυτή σας η συνύπαρξη ένα είδος «μεταπτυχιακού»; Ποια είναι τα πιο σημαντικά στοιχεία που κρατάτε από αυτή την συμπόρευση μαζί τους;
Πιστεύω είναι οι μεγαλύτεροι δάσκαλοι. Έχω πάρει πολλά και σημαντικά μαθήματα από τον καθένα ξεχωριστά. Θα αναφέρω το πρότυπο μου, τον κύριο Γιώργο Νταλάρα, που με εντυπωσίασε με το χιούμορ και την απλότητα του, και από τον οποίο πήρα μαθήματα επαγγελματισμού και σεμνότητας. Το ίδιο σεμνός και απλός είναι κι ο κύριος Χρήστος Νικολόπουλος, αλλά και όλοι οι σπουδαίοι καλλιτέχνες και δημιουργοί που είχα την τύχη να συνταντήσω στο πρώτο μου δισκογραφικό βήμα, και μου φέρθηκαν όλοι ανεξαιρέτως με μεγάλη γενναιοδωρία.
Δίνετε την εντύπωση ενός ήρεμου και συναισθηματικού ανθρώπου. Υπάρχουν στιγμές που «ραγίζει» αυτή η εικόνα κάτω από την πίεση της καθιέρωσης; Είναι αυτοσκοπός πιστεύετε για έναν καλλιτέχνη η επιτυχία;
Μέχρι σήμερα δεν έχω «ραγίσει». Ποτέ δεν βιάστηκα να καθιερωθώ ή να κάνω επιτυχία. Φυσικά και είναι κάτι που θέλω αλλά πιστεύω πως όλα θέλουν το χρόνο τους και τον χώρο τους. Την επιτυχία προσωπικά δεν την βλέπω σαν αυτοσκοπό αλλά σαν μέσο να επικοινωνήσουμε εμείς οι καλλιτέχνες την τέχνη και τον πολιτισμό, μέσα από τα τραγούδια που αγαπάμε και διαλέγουμε, κι επιθυμούμε να τα αγαπήσει κι ο κόσμος.
Οι γονείς σας είναι άνθρωποι με πλούσιο ταλέντο που έχουν διακριθεί στο χώρο τους. Αυτό το γεγονός σας εμπνέει ή σας δυσκολεύει και λίγο με την έννοια ότι «πρέπει» να φανείτε αντάξιά τους;
Οι γονείς μου αποτελούν μεγάλη πηγή έμπνευσης για εμένα. Σαν άνθρωπος δεν είμαι καθόλου ανταγωνιστική και δεν μπαίνω ποτέ σε διαδικασία σύγκρισης, πόσο μάλλον με τους γονείς μου. Ο μόνος μου στόχος είναι να γίνω η καλύτερη εκδοχή του εαυτού μου καλλιτεχνικά και ως άνθρωπος.
Έχετε στις αποσκευές σας πλέον τον πρώτο προσωπικό σας δίσκο με τίτλο «Πρόβα και πάμε», με εξαιρετικές συμμετοχές και τραγούδια καταξιωμένων δημιουργών. Πώς βιώσατε την εμπειρία της δημιουργίας του αλλά και το έως τώρα ταξίδι του στις ζωντανές σας εμφανίσεις;
Η δημιουργία του δίσκου ήταν μια όμορφη διαδρομή που κράτησε δύο χρόνια (2016-2018). Ένιωσα βαθιά συγκίνηση όταν συνειδητοποίησα πόσοι και ποιοι άνθρωποι με εμπιστεύτηκαν σε αυτό το πρώτο βήμα. Χρήστος Νικολόπουλος, Μανώλης Λιδάκης, Κώστας Λειβαδάς, Δημήτρης Μπάσης και φυσικά ο Γιώργος Νταλάρας είναι κάποιοι από αυτούς. Μεγάλοι δάσκαλοι όλοι τους. Επιπλέον πρέπει να αναφέρω πως είμαι ευγνώμων που σε αυτόν τον δίσκο το πρώτο τραγούδι είναι το γνωστό σε όλους μας «Χωρίσαμε ένα δειλινό» του Βασίλη Τσιτσάνη και να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στον γιο του, Κώστα Τσιτσάνη, που το εμπιστεύτηκε σε εμένα και στον Χρυσόστομο Καραντωνίου που επιμελήθηκε την διασκευή. Νομίζω δεν υπάρχει μεγαλύτερη χαρά από το να βλέπεις τον κόσμο να τραγουδάει μαζί σου τα τραγούδια σου στις ζωντανές εμφάνισεις.
Προτιμάτε τη δημιουργική διαδικασία στο studio ή νιώθετε πιο άνετα στα live; Nα σημειώσω εδώ ότι είστε η πιο νέα ερμηνεύτρια που ανέβηκε στη σκηνή του Σταυρού.
Μέχρι πρότινος θα έλεγα πως προτιμώ το studio γιατί λόγω άγχους δεν επέτρεπα στον εαυτό μου να απολαύσει τα live. Μετά τις δυο τελευταίες μου εμφανίσεις στον Σταυρό, που αγαπώ και ευχαριστώ γιατί με έχει στηρίξει από την πρώτη στιγμή, κατέληξα πως προτιμώ τα live. Η άμεση επικοινωνία με τον κόσμο και η ενέργεια που ρέει στην ατμόσφαιρα είναι ανεκτίμητη.
Πώς βιώνετε την επαφή σας με το κοινό; Είναι αλήθεια ότι η σύνθεσή και η «διάθεσή» του καθορίζει σε μεγάλο βαθμό την επιτυχία μιας ζωντανής εμφάνισης;
Η επαφή με το κοινό είναι πολύ σημαντικό κομμάτι του live. Προσπαθώ να επικοινωνώ όσο τον δυνατόν περισσότερο ενώ παράλληλα παλεύω να διαχειριστώ το άγχος μου. Η ανταλλαγή ενέργειας μεταξύ κοινού και καλλιτέχνη είναι αυτή που θα κάνει την βραδιά ξεχωριστή. Τόσο η διάθεση του κοινού όσο και του καλλιτέχνη και της μπάντας καθορίζει σε μεγάλο βαθμό την επιτυχία μιας ζωντανής εμφάνισης.
Πιστεύω είναι οι μεγαλύτεροι δάσκαλοι. Έχω πάρει πολλά και σημαντικά μαθήματα από τον καθένα ξεχωριστά. Θα αναφέρω το πρότυπο μου, τον κύριο Γιώργο Νταλάρα, που με εντυπωσίασε με το χιούμορ και την απλότητα του, και από τον οποίο πήρα μαθήματα επαγγελματισμού και σεμνότητας. Το ίδιο σεμνός και απλός είναι κι ο κύριος Χρήστος Νικολόπουλος, αλλά και όλοι οι σπουδαίοι καλλιτέχνες και δημιουργοί που είχα την τύχη να συνταντήσω στο πρώτο μου δισκογραφικό βήμα, και μου φέρθηκαν όλοι ανεξαιρέτως με μεγάλη γενναιοδωρία.
Δίνετε την εντύπωση ενός ήρεμου και συναισθηματικού ανθρώπου. Υπάρχουν στιγμές που «ραγίζει» αυτή η εικόνα κάτω από την πίεση της καθιέρωσης; Είναι αυτοσκοπός πιστεύετε για έναν καλλιτέχνη η επιτυχία;
Μέχρι σήμερα δεν έχω «ραγίσει». Ποτέ δεν βιάστηκα να καθιερωθώ ή να κάνω επιτυχία. Φυσικά και είναι κάτι που θέλω αλλά πιστεύω πως όλα θέλουν το χρόνο τους και τον χώρο τους. Την επιτυχία προσωπικά δεν την βλέπω σαν αυτοσκοπό αλλά σαν μέσο να επικοινωνήσουμε εμείς οι καλλιτέχνες την τέχνη και τον πολιτισμό, μέσα από τα τραγούδια που αγαπάμε και διαλέγουμε, κι επιθυμούμε να τα αγαπήσει κι ο κόσμος.
Οι γονείς σας είναι άνθρωποι με πλούσιο ταλέντο που έχουν διακριθεί στο χώρο τους. Αυτό το γεγονός σας εμπνέει ή σας δυσκολεύει και λίγο με την έννοια ότι «πρέπει» να φανείτε αντάξιά τους;
Οι γονείς μου αποτελούν μεγάλη πηγή έμπνευσης για εμένα. Σαν άνθρωπος δεν είμαι καθόλου ανταγωνιστική και δεν μπαίνω ποτέ σε διαδικασία σύγκρισης, πόσο μάλλον με τους γονείς μου. Ο μόνος μου στόχος είναι να γίνω η καλύτερη εκδοχή του εαυτού μου καλλιτεχνικά και ως άνθρωπος.
Έχετε στις αποσκευές σας πλέον τον πρώτο προσωπικό σας δίσκο με τίτλο «Πρόβα και πάμε», με εξαιρετικές συμμετοχές και τραγούδια καταξιωμένων δημιουργών. Πώς βιώσατε την εμπειρία της δημιουργίας του αλλά και το έως τώρα ταξίδι του στις ζωντανές σας εμφανίσεις;
Η δημιουργία του δίσκου ήταν μια όμορφη διαδρομή που κράτησε δύο χρόνια (2016-2018). Ένιωσα βαθιά συγκίνηση όταν συνειδητοποίησα πόσοι και ποιοι άνθρωποι με εμπιστεύτηκαν σε αυτό το πρώτο βήμα. Χρήστος Νικολόπουλος, Μανώλης Λιδάκης, Κώστας Λειβαδάς, Δημήτρης Μπάσης και φυσικά ο Γιώργος Νταλάρας είναι κάποιοι από αυτούς. Μεγάλοι δάσκαλοι όλοι τους. Επιπλέον πρέπει να αναφέρω πως είμαι ευγνώμων που σε αυτόν τον δίσκο το πρώτο τραγούδι είναι το γνωστό σε όλους μας «Χωρίσαμε ένα δειλινό» του Βασίλη Τσιτσάνη και να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στον γιο του, Κώστα Τσιτσάνη, που το εμπιστεύτηκε σε εμένα και στον Χρυσόστομο Καραντωνίου που επιμελήθηκε την διασκευή. Νομίζω δεν υπάρχει μεγαλύτερη χαρά από το να βλέπεις τον κόσμο να τραγουδάει μαζί σου τα τραγούδια σου στις ζωντανές εμφάνισεις.
Προτιμάτε τη δημιουργική διαδικασία στο studio ή νιώθετε πιο άνετα στα live; Nα σημειώσω εδώ ότι είστε η πιο νέα ερμηνεύτρια που ανέβηκε στη σκηνή του Σταυρού.
Μέχρι πρότινος θα έλεγα πως προτιμώ το studio γιατί λόγω άγχους δεν επέτρεπα στον εαυτό μου να απολαύσει τα live. Μετά τις δυο τελευταίες μου εμφανίσεις στον Σταυρό, που αγαπώ και ευχαριστώ γιατί με έχει στηρίξει από την πρώτη στιγμή, κατέληξα πως προτιμώ τα live. Η άμεση επικοινωνία με τον κόσμο και η ενέργεια που ρέει στην ατμόσφαιρα είναι ανεκτίμητη.
Πώς βιώνετε την επαφή σας με το κοινό; Είναι αλήθεια ότι η σύνθεσή και η «διάθεσή» του καθορίζει σε μεγάλο βαθμό την επιτυχία μιας ζωντανής εμφάνισης;
Η επαφή με το κοινό είναι πολύ σημαντικό κομμάτι του live. Προσπαθώ να επικοινωνώ όσο τον δυνατόν περισσότερο ενώ παράλληλα παλεύω να διαχειριστώ το άγχος μου. Η ανταλλαγή ενέργειας μεταξύ κοινού και καλλιτέχνη είναι αυτή που θα κάνει την βραδιά ξεχωριστή. Τόσο η διάθεση του κοινού όσο και του καλλιτέχνη και της μπάντας καθορίζει σε μεγάλο βαθμό την επιτυχία μιας ζωντανής εμφάνισης.
Ποια είναι τα προσεχή σας σχέδια και ποια τα όνειρά σας για το καλλιτεχνικό σας μέλλον;
Την Παρασκευή 10 Μαΐου στον Σταυρό του Νότου (Αθήνα) και την Τετάρτη 15 Μαΐου στο club του Μύλου (Θεσσαλονίκη) θα παρουσιάσω ένα πρόγραμμα που έχω επιμεληθεί η ίδια. Έχω επιλέξει μαζί με τα δικά μου τραγούδια και πολύ αγαπημένα μου τραγούδια παλαιών και νέων συνθετών. Το ίδιο πρόγραμμα θέλουμε να το ταξιδέψουμε σε Ελλάδα και εξωτερικό στη διάρκεια του καλοκαιριού. Επίσης στις 7 Μαΐου, ακριβώς 4 χρόνια μετά την κυκλοφορία του πρώτου μου τραγουδιού, θα κυκλοφορήσει οπτικοποιημένο το επόμενο μου σινγκλ μέσα από τον δίσκο, το τραγούδι «Στην πόλη της ταχύτητας», που έχουν γράψει ο Νίκος Μερτζάνος την μουσική και ο Νίκος Γρίτσης τον στίχο. Τα όνειρα μου είναι πολλά και κάθε μέρα αυξάνονται, η βάση όμως είναι η ίδια. Θέλω να συνεχίσω να τραγουδάω τραγούδια που με εκφράζουν και που αγαπώ και να βγάλω στο φως κάποια στιγμή κάτι δικό μου σε στίχους και μουσική. (σ.σ Εν τω μεταξύ το video clip που συνοδεύει το τραγούδι «Στην πόλη της ταχύτητας» κυκλοφόρησε και είναι πλέον στις οθόνες σας)
Υ.Γ Οι ερωτήσεις προς την κόρη του Δημήτρη Σαραβάκου από ένα παιδί που έχει μεγαλώσει έχοντας επάνω από το κρεβάτι του τη φωτογραφία του δεν θα μπορούσαν παρά να είναι 13! Σας ευχαριστώ.
Εγώ σας ευχαριστώ πολύ! Με συγκινεί πολύ η αγάπη σας για τον πατέρα μου, να είστε πάντα καλά!
Την Παρασκευή 10 Μαΐου στον Σταυρό του Νότου (Αθήνα) και την Τετάρτη 15 Μαΐου στο club του Μύλου (Θεσσαλονίκη) θα παρουσιάσω ένα πρόγραμμα που έχω επιμεληθεί η ίδια. Έχω επιλέξει μαζί με τα δικά μου τραγούδια και πολύ αγαπημένα μου τραγούδια παλαιών και νέων συνθετών. Το ίδιο πρόγραμμα θέλουμε να το ταξιδέψουμε σε Ελλάδα και εξωτερικό στη διάρκεια του καλοκαιριού. Επίσης στις 7 Μαΐου, ακριβώς 4 χρόνια μετά την κυκλοφορία του πρώτου μου τραγουδιού, θα κυκλοφορήσει οπτικοποιημένο το επόμενο μου σινγκλ μέσα από τον δίσκο, το τραγούδι «Στην πόλη της ταχύτητας», που έχουν γράψει ο Νίκος Μερτζάνος την μουσική και ο Νίκος Γρίτσης τον στίχο. Τα όνειρα μου είναι πολλά και κάθε μέρα αυξάνονται, η βάση όμως είναι η ίδια. Θέλω να συνεχίσω να τραγουδάω τραγούδια που με εκφράζουν και που αγαπώ και να βγάλω στο φως κάποια στιγμή κάτι δικό μου σε στίχους και μουσική. (σ.σ Εν τω μεταξύ το video clip που συνοδεύει το τραγούδι «Στην πόλη της ταχύτητας» κυκλοφόρησε και είναι πλέον στις οθόνες σας)
Υ.Γ Οι ερωτήσεις προς την κόρη του Δημήτρη Σαραβάκου από ένα παιδί που έχει μεγαλώσει έχοντας επάνω από το κρεβάτι του τη φωτογραφία του δεν θα μπορούσαν παρά να είναι 13! Σας ευχαριστώ.
Εγώ σας ευχαριστώ πολύ! Με συγκινεί πολύ η αγάπη σας για τον πατέρα μου, να είστε πάντα καλά!
