και ένα πρόγραμμα που αποδεικνύει πως καλό τραγούδι και διασκέδαση μπορούν να συμπορευτούν. Οι κοινές τους εμφανίσεις ξεκινούν την Παρασκευή 12 Δεκεμβρίου 2014 (διαβάστε εδώ) και με αυτή την αφορμή, η Φωτεινή Δάρρα επισκέφτηκε τα γραφεία του Ogdoo Music Group για μια σύντομη συνέντευξη.
Φωτεινή, γιορτές στη Θεσσαλονίκη;
Ναι, γιορτές εκεί, μαζί με το Γιάννη Πάριο. Ο τίτλος της παράστασης είναι «Όλα», ένας τίτλος που νομίζω ότι ανταποκρίνεται σε αυτό που θα παρακολουθήσουν όσοι βρεθούν εκεί. Τραγούδια από όλο το φάσμα του ρεπερτορίου μας, σε μια επιλογή που αποδεικνύει πως το καλό τραγούδι μπορεί να είναι ψυχαγωγικό. Είναι μια πάρα πολύ ωραία συνεργασία, μια ευτυχής συγκυρία για μένα σ’ αυτή τη φάση, να βρίσκομαι στη σκηνή με έναν ερμηνευτή, ο οποίος έχει τόσο μεγάλη εμπειρία και επιτυχία μέσα στα χρόνια.
Ήταν επιθυμία χρόνων, που ας πούμε τώρα εκπληρώνεται, ή ήταν μια σύμπτωση;
Ποτέ δε βάζω τέτοιες επιθυμίες στο μυαλό μου. Εννοώ συγκεκριμένα πρόσωπα, που θα ήθελα να συνεργαστώ. Σε αυτό το χώρο, κάποια στιγμή, όλοι είναι δυνατό να συναντηθούν και να συνεργαστούν, εάν οι συνθήκες ευνοήσουν. Βάζω μόνο στόχους σε σχέση με το ρεπερτόριο, την απόδοσή μου, την προσωπική μου καλλιτεχνική πορεία. Δεν είχα σκεφτεί ότι θα έρθει η στιγμή να συνυπάρξουμε. Αυτό που θυμάμαι είναι ότι στα νεανικά μου χρόνια, ακούγονταν στο σπίτι τα τραγούδια του Γιάννη Πάριου.
Όπως σε όλων μας τις μαμάδες!
Και στον πατέρα μου άρεσε. Κάποια στιγμή, όταν βγήκε το «Πιο καλή η μοναξιά» θυμάμαι πόσο του άρεσε να παίζει κιθάρα και να το τραγουδάμε μαζί.
Είδες πώς έρχονται τα πράγματα;
Ναι! Και ξαφνικά, προχθές ο Πάριος πρότεινε να το πούμε μαζί στο δεύτερο μέρος και σκέφτηκα, όντως, κοίτα να δεις πώς έρχονται τα πράγματα! Αν θα είναι ο μπαμπάς μου από κάτω, θα συγκινηθεί νομίζω.
Είναι και ο πατέρας σου, λοιπόν, μουσικός;
Είναι ερασιτέχνης! Είναι απ’ αυτούς που αγαπούν πολύ τη μουσική. Θα μπορούσε, πάρα πολύ εύκολα πιστεύω, να είναι μουσικός, αλλά δεν το έκανε. Άλλες εποχές, τελείως διαφορετική η δική του η γενιά. Νομίζω, ήταν τόσο μεγάλο το άγχος του βιοπορισμού, που δεν αποφάσισε να το κυνηγήσει.
Όσον αφορά στη δική σου καριέρα, είχε αντίρρηση;
Στην αρχή είχε. Η πρώτη μου επιλογή δεν ήταν το τραγούδι, αλλά το θέατρο. Πήγα στη δραματική σχολή. Εκεί εξέφρασε αντιρρήσεις. Είναι παλιάς σχολής ο μπαμπάς μου και θεωρούσε ότι, επειδή ήμουν καλή μαθήτρια και είχα μόλις περάσει στο Παιδαγωγικό, θα έπρεπε να ολοκληρώσω τις σπουδές μου. Πίστευε ότι η ηθοποιία θα ήταν μια «παιδική ασθένεια», ας το πούμε έτσι, που θα περνούσε. Τελικά δεν ήταν και το κατάλαβε στην πορεία.
Τις τελείωσες τις σπουδές σου στη δραματική;
Τις τελείωσα, βέβαια! Όταν μετά το θέατρο μου προέκυψε το τραγούδι, εκεί τον βρήκα πιο σύμφωνο. Ίσως το είχε πάρει απόφαση, ίσως ήταν και αυτό που ο ίδιος θα ήθελε κάπου μέσα του να κάνει..; Δεν το έχω συζητήσει ποτέ μαζί του, είναι μια καλή αφορμή αυτή για να ξεκινήσουμε κάποιες συζητήσεις! (γελάει)
Μπορεί να είδε στο πρόσωπό σου την εκπλήρωση του δικού του ονείρου, συμβαίνει, έτσι;
Βέβαια, βέβαια! Και στο παιδί σου είναι ακόμα πιο δυνατό.
Οπότε φαντάζομαι πως έχει ήδη κλείσει για Θεσσαλονίκη! Σε ποιο χώρο θα παίξετε;
Στο Stage Live. Είναι ένας χώρος που είχαμε εγκαινιάσει με το Δημήτρη Παπαδημητρίου. Είναι πολύ αξιόλογος χώρος, πραγματικά ωραίος, που έχει στεγάσει πάρα πολλούς τραγουδιστές, όπως πολύ πρόσφατα τη Γλυκερία με τη Βιτάλη και συνδυάζει τη διασκέδαση με το καλό τραγούδι. Εκεί, δηλαδή, κάποιος ξέρει πως θα ακούσει καλό τραγούδι και θα διασκεδάσει ταυτόχρονα. Είναι η τρίτη συνεχόμενη χρονιά που δουλεύω στη Θεσσαλονίκη, τέτοια εποχή και χαίρομαι για αυτό. Η Θεσσαλονίκη είναι πολύ όμορφη ντυμένη στα γιορτινά της.
Θα παίξετε όλες τις γιορτές;
Ναι, θα πιάσουμε και Ιανουάριο, κάθε Παρασκευή & Σάββατο. Μέσα στις γιορτές, όμως, θα κάνουμε και κάποια τετραήμερα.
Οι δίσκοι με το Μίκη Θεοδωράκη πώς πάνε;
Πολύ καλά, έχουμε ηχογραφήσει το δεύτερο CD, το «Ραντάρ» και είμαστε λίγο πριν την κυκλοφορία του. Θεωρώ ότι, εκτός του ότι είναι ένα σπουδαίο υλικό, έχει μια πολύ ενδιαφέρουσα ενορχήστρωση, την οποία έχει κάνει ο ίδιος ο συνθέτης. Έχει δεχτεί και δικές μας προτροπές να κάνουμε λίγο πιο προχωρημένα πράγματα, που ούτως ή άλλως ήταν και ζητούμενό του. Παρουσιάζει ενδιαφέρον, γιατί είναι μια τελείως διαφορετική εκδοχή από την πρώτη.
Πώς αισθάνεσαι που ολοκληρώνεται αυτή η εργασία;
Είναι άθλος που το ολοκληρώσαμε. Είναι σπουδαία έργα, δεν είναι εύκολο να πεις «τελείωσα». Ξεκινώντας από τον ίδιο το συνθέτη κι εμένα που προσπάθησα να κάνω ό,τι καλύτερο, οι μουσικοί θέλανε να κάνουν πολύ καλή δουλειά, οι ηχολήπτες το ίδιο… Όλοι προσπαθήσαμε να δώσουμε τον καλύτερό μας εαυτό και νομίζω ότι τα καταφέραμε! Γιατί του αξίζει!
Ετοιμάζεις, παράλληλα, κάτι άλλο;
Πάντα, ό,τι και να κάνω, αφιερώνομαι σ’ αυτό και δε μπορώ να σκεφτώ ούτε το μετά, ούτε στα μεσοδιαστήματα κάτι να «βολέψω» ανάμεσα. Θέλω να είμαι πλήρως αφοσιωμένη, γιατί θεωρώ πως κάθε δουλειά αξίζει να της είσαι απολύτως αφοσιωμένος.
Φωτεινή, γιορτές στη Θεσσαλονίκη;
Ναι, γιορτές εκεί, μαζί με το Γιάννη Πάριο. Ο τίτλος της παράστασης είναι «Όλα», ένας τίτλος που νομίζω ότι ανταποκρίνεται σε αυτό που θα παρακολουθήσουν όσοι βρεθούν εκεί. Τραγούδια από όλο το φάσμα του ρεπερτορίου μας, σε μια επιλογή που αποδεικνύει πως το καλό τραγούδι μπορεί να είναι ψυχαγωγικό. Είναι μια πάρα πολύ ωραία συνεργασία, μια ευτυχής συγκυρία για μένα σ’ αυτή τη φάση, να βρίσκομαι στη σκηνή με έναν ερμηνευτή, ο οποίος έχει τόσο μεγάλη εμπειρία και επιτυχία μέσα στα χρόνια.
Ήταν επιθυμία χρόνων, που ας πούμε τώρα εκπληρώνεται, ή ήταν μια σύμπτωση;
Ποτέ δε βάζω τέτοιες επιθυμίες στο μυαλό μου. Εννοώ συγκεκριμένα πρόσωπα, που θα ήθελα να συνεργαστώ. Σε αυτό το χώρο, κάποια στιγμή, όλοι είναι δυνατό να συναντηθούν και να συνεργαστούν, εάν οι συνθήκες ευνοήσουν. Βάζω μόνο στόχους σε σχέση με το ρεπερτόριο, την απόδοσή μου, την προσωπική μου καλλιτεχνική πορεία. Δεν είχα σκεφτεί ότι θα έρθει η στιγμή να συνυπάρξουμε. Αυτό που θυμάμαι είναι ότι στα νεανικά μου χρόνια, ακούγονταν στο σπίτι τα τραγούδια του Γιάννη Πάριου.
Όπως σε όλων μας τις μαμάδες!
Και στον πατέρα μου άρεσε. Κάποια στιγμή, όταν βγήκε το «Πιο καλή η μοναξιά» θυμάμαι πόσο του άρεσε να παίζει κιθάρα και να το τραγουδάμε μαζί.
Είδες πώς έρχονται τα πράγματα;
Ναι! Και ξαφνικά, προχθές ο Πάριος πρότεινε να το πούμε μαζί στο δεύτερο μέρος και σκέφτηκα, όντως, κοίτα να δεις πώς έρχονται τα πράγματα! Αν θα είναι ο μπαμπάς μου από κάτω, θα συγκινηθεί νομίζω.
Είναι και ο πατέρας σου, λοιπόν, μουσικός;
Είναι ερασιτέχνης! Είναι απ’ αυτούς που αγαπούν πολύ τη μουσική. Θα μπορούσε, πάρα πολύ εύκολα πιστεύω, να είναι μουσικός, αλλά δεν το έκανε. Άλλες εποχές, τελείως διαφορετική η δική του η γενιά. Νομίζω, ήταν τόσο μεγάλο το άγχος του βιοπορισμού, που δεν αποφάσισε να το κυνηγήσει.
Όσον αφορά στη δική σου καριέρα, είχε αντίρρηση;
Στην αρχή είχε. Η πρώτη μου επιλογή δεν ήταν το τραγούδι, αλλά το θέατρο. Πήγα στη δραματική σχολή. Εκεί εξέφρασε αντιρρήσεις. Είναι παλιάς σχολής ο μπαμπάς μου και θεωρούσε ότι, επειδή ήμουν καλή μαθήτρια και είχα μόλις περάσει στο Παιδαγωγικό, θα έπρεπε να ολοκληρώσω τις σπουδές μου. Πίστευε ότι η ηθοποιία θα ήταν μια «παιδική ασθένεια», ας το πούμε έτσι, που θα περνούσε. Τελικά δεν ήταν και το κατάλαβε στην πορεία.
Τις τελείωσες τις σπουδές σου στη δραματική;
Τις τελείωσα, βέβαια! Όταν μετά το θέατρο μου προέκυψε το τραγούδι, εκεί τον βρήκα πιο σύμφωνο. Ίσως το είχε πάρει απόφαση, ίσως ήταν και αυτό που ο ίδιος θα ήθελε κάπου μέσα του να κάνει..; Δεν το έχω συζητήσει ποτέ μαζί του, είναι μια καλή αφορμή αυτή για να ξεκινήσουμε κάποιες συζητήσεις! (γελάει)
Μπορεί να είδε στο πρόσωπό σου την εκπλήρωση του δικού του ονείρου, συμβαίνει, έτσι;
Βέβαια, βέβαια! Και στο παιδί σου είναι ακόμα πιο δυνατό.
Οπότε φαντάζομαι πως έχει ήδη κλείσει για Θεσσαλονίκη! Σε ποιο χώρο θα παίξετε;
Στο Stage Live. Είναι ένας χώρος που είχαμε εγκαινιάσει με το Δημήτρη Παπαδημητρίου. Είναι πολύ αξιόλογος χώρος, πραγματικά ωραίος, που έχει στεγάσει πάρα πολλούς τραγουδιστές, όπως πολύ πρόσφατα τη Γλυκερία με τη Βιτάλη και συνδυάζει τη διασκέδαση με το καλό τραγούδι. Εκεί, δηλαδή, κάποιος ξέρει πως θα ακούσει καλό τραγούδι και θα διασκεδάσει ταυτόχρονα. Είναι η τρίτη συνεχόμενη χρονιά που δουλεύω στη Θεσσαλονίκη, τέτοια εποχή και χαίρομαι για αυτό. Η Θεσσαλονίκη είναι πολύ όμορφη ντυμένη στα γιορτινά της.
Θα παίξετε όλες τις γιορτές;
Ναι, θα πιάσουμε και Ιανουάριο, κάθε Παρασκευή & Σάββατο. Μέσα στις γιορτές, όμως, θα κάνουμε και κάποια τετραήμερα.
Οι δίσκοι με το Μίκη Θεοδωράκη πώς πάνε;
Πολύ καλά, έχουμε ηχογραφήσει το δεύτερο CD, το «Ραντάρ» και είμαστε λίγο πριν την κυκλοφορία του. Θεωρώ ότι, εκτός του ότι είναι ένα σπουδαίο υλικό, έχει μια πολύ ενδιαφέρουσα ενορχήστρωση, την οποία έχει κάνει ο ίδιος ο συνθέτης. Έχει δεχτεί και δικές μας προτροπές να κάνουμε λίγο πιο προχωρημένα πράγματα, που ούτως ή άλλως ήταν και ζητούμενό του. Παρουσιάζει ενδιαφέρον, γιατί είναι μια τελείως διαφορετική εκδοχή από την πρώτη.
Πώς αισθάνεσαι που ολοκληρώνεται αυτή η εργασία;
Είναι άθλος που το ολοκληρώσαμε. Είναι σπουδαία έργα, δεν είναι εύκολο να πεις «τελείωσα». Ξεκινώντας από τον ίδιο το συνθέτη κι εμένα που προσπάθησα να κάνω ό,τι καλύτερο, οι μουσικοί θέλανε να κάνουν πολύ καλή δουλειά, οι ηχολήπτες το ίδιο… Όλοι προσπαθήσαμε να δώσουμε τον καλύτερό μας εαυτό και νομίζω ότι τα καταφέραμε! Γιατί του αξίζει!
Ετοιμάζεις, παράλληλα, κάτι άλλο;
Πάντα, ό,τι και να κάνω, αφιερώνομαι σ’ αυτό και δε μπορώ να σκεφτώ ούτε το μετά, ούτε στα μεσοδιαστήματα κάτι να «βολέψω» ανάμεσα. Θέλω να είμαι πλήρως αφοσιωμένη, γιατί θεωρώ πως κάθε δουλειά αξίζει να της είσαι απολύτως αφοσιωμένος.
